Απέναντι στη σαρωτική μεταρρύθμιση ΕΕ και ΟΟΣΑ…

Απέναντι στη σαρωτική μεταρρύθμιση ΕΕ και ΟΟΣΑ η εκπαιδευτική ριζοσπαστική Αριστερά πρέπει να οργανωθεί πανευρωπαϊκά

Συνέντευξη με τον Ken Jones*

1. Ποια είναι η γνώμη σας για τον κοινωνικο-πολιτικό χαρακτήρα της ΕΕ και του ΟΟΣΑ από τη στιγμή που αυτό είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο διαμορφώνεται η εκπαιδευτική τους πολιτική;

Ο κοινωνικο-πολιτικός χαρακτήρας και των δύο οργανώσεων εξελίσσεται. Είναι σίγουρα νεοφιλελεύθερος, όμως, αυτή η γενική περιγραφή δεν βοηθά στην κατανόηση σημαντικών αλλαγών στην πολιτική, ούτε την εμφάνιση νέων μορφών κοινωνικο-πολιτικών σχέσεων, μέσα στην ΕΕ και μεταξύ της ΕΕ και του ΟΟΣΑ.

Η ζωή στην σχολική τάξη – Οι εντάσεις και η ανθεκτικότητα των εκπαιδευτικών

Η ζωή στην σχολική τάξη – Οι εντάσεις και η ανθεκτικότητα των εκπαιδευτικών

Μαγνητοσκοπημένη εκπομπή (Άλλη Άποψη για το Ionian TV )

με συνεντεύξεις – συζητήσεις στην δημοσιογράφο Εύα Στρατή δύο δασκάλων και ενός καθηγητή της Πάτρας*.

Η εκπομπή σε πρώτη μετάδοση πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 19 Νοέμβρη και ώρα 11.μμ έως 12.00 τα μεσάνυχτα. Δείτε ολόκληρη την εκπομπή:

ΠΕΡΙ «ΠΛΕΙΟΨΗΦΟΥΣΑΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ» Ή ΠΩΣ Η ΜΙΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΨΕΜΑ!

ΠΕΡΙ «ΠΛΕΙΟΨΗΦΟΥΣΑΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ»

 Ή ΠΩΣ Η ΜΙΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΨΕΜΑ!

Του Χρήστου Πατούχα*

Διαβάσαμε, μετά την συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της περασμένης Παρασκευής, ρεπορτάζ των μέσων ενημέρωσης, αλλά και αυτούσιες ανακοινώσεις Δημοτικών Παρατάξεων και προσώπων. Θα προχωρήσουμε σε ορισμένα σχόλια επί της ουσίας. Της ουσίας του θέματος της Διαχείρισης των στερεών Αποβλήτων, της συζήτησης στο Συμβούλιο, της δικής μας παρέμβασης, της πραγματικότητας όπως διαμορφώνεται σήμερα, των ευθυνών που προκύπτουν.

Πρώτη πραγματικότητα:

Προτεσταντισμός και Καπιταλισμός: τι είπε στ’ αλήθεια ο Weber

Προτεσταντισμός και Καπιταλισμός: τι είπε στ’ αλήθεια ο Weber

Του Μύρωνα Ζαχαράκη*

Μια από τις πρώτες διαφωνίες στην κοινωνιολογία, που άρχισε με τον Marx και συνεχίστηκε με τον Max Weber, αφορούσε το πρόβλημα της προέλευσης του καπιταλισμού. Μετά τον Weber, η διαμάχη έλαβε έναν νέο χαρακτήρα και στράφηκε στην αναζήτηση του ρόλου που διαδραμάτισαν οι θρησκευτικές παραδόσεις για τον πρώιμο καπιταλισμό. Μάλιστα, η προβληματική του ξεπέρασε το μονόπλευρο ντετερμινισμό του Marx διευρύνοντας σημαντικά τους ορίζοντες και την κατανόησή μας όσον αφορά τη σχέση των θρησκειών με τους οικονομικούς παράγοντες.

Το έργο του Max Weber Η προτεσταντική ηθική και το πνεύμα του Καπιταλισμού (Die protestantische Ethik und der Geist des Kapitalismus, 1904-1905), που δημοσιεύθηκε αρχικά με τη μορφή δύο άρθρων στο Archuv fur Sozialwissenschaft und Sozialpolitik, αποτελώντας την πρώτη μελέτη στο έργο του Gesammte Aufsatze zur Religionsoziogologie, ξεπέρασε γρήγορα το στενό κύκλο των ειδικών και απέκτησε δημοσιότητα σπάνια για επιστημονικό κείμενο. Αρκεί να θυμηθούμε πως πριν από μερικά χρόνια, γνωστή εφημερίδα προσέφερε το συγκεκριμένο βιβλίο στο πλαίσιο της εκδοτικής της προσφοράς «Βιβλία που άλλαξαν τον κόσμο», από κοινού με έργα όπως η Εισαγωγή στην Ψυχανάλυση του Freud και το Κομουνιστικό μανιφέστο του Marx.

«Στα Ίχνη του Συλλογικού Ανθρώπου» του Παναγιώτη Μπούρδαλα

«Στα Ίχνη του Συλλογικού Ανθρώπου» του Παναγιώτη Μπούρδαλα

Του Γρηγόρη Στουρνάρα*

Στο βιβλίο «Στα Ίχνη του Συλλογικού Ανθρώπου» του Παναγιώτη Μπούρδαλα καταγράφεται ένα περιστατικό, το οποίο αξίζει να αναφερθεί καθώς είναι ενδεικτικό για το ποιος είναι ο συγγραφέας και τι θέλει να μας πει. Μια μέρα μια μαθήτριά του, η Δήμητρα, τον ρωτά

Και τι είναι η ψυχή

Με βάση ποια θεώρηση;» τη ρωτώ.

Με τη δική σου, κύριε….»

Έχεις ακούσει στο θρησκευτικό μάθημα  για το Νικήτα Στηθάτο;», την ρώτησα στα ίσια. Έδειξε πλήρη άγνοια, όπως η συντριπτική πλειονότητα των θεολογούντων και φιλοσοφούντων όλων των «στρατοπέδων»…

Η ψυχή με βάση αυτό τον κορυφαίο θεολόγο-φιλόσοφο είναι ύλη, γιατί είναι κτίση» της απαντώ… Και συνεχίζω να μιλάω για κτίση και ύλη, κτίση και άκτιστο, κτίση και θεότητα.»

Αγαρικά μανιτάρια Κερτέζης με βασιλικό και αυγά Κερτέζης

Αγαρικά μανιτάρια Κερτέζης με βασιλικό και αυγά Κερτέζης

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Η Κέρτεζη με τα πολλά πλέον πεδινά βοσκοτόπια ευνοεί τα «Αγαρικά τα πεδινά» ή επιστημονικά «Agaricus campestris var. Campestris». Καρποφορεί σχεδόν όλο το έτος, ειδικά όμως τις υγρές εποχές με διαστήματα από ηλιακή ακτινοβολία. Βρίσκεται σττο έδαφος και συχνά κάτω από πλατύφυλλα δέντρα. Στην Κέρτεζη ευνοείται στα χαμηλά των δασών (π.χ. Ντεσμένα) αλλά και στα πεδινά κάτω π.χ. από Καρυδιές.

Ας μη φοβόμαστε τόσο το σχίσμα…

Ας μη φοβόμαστε τόσο το σχίσμα…

[Συνοπτική επισκόπηση του Ουκρανικού εκκλησιαστικού προβλήματος και η πρόταξη της ζωής και του Σώματος έναντι των γραπτών νόμων και των επισήμων διοικητικών πράξεων]

Tου Κώστα Νούση*

Είναι γεγονός ότι έχει αρχίσει η Ορθοδοξία να βιώνει ένα ακόμη σχίσμα μέσα στη μακραίωνη ιστορία της. Βρίθει, βέβαια, σχισμάτων, για του λόγου το ακριβές και αληθές. Οι Πατέρες λένε πως ούτε αίμα μαρτυρίου δεν ξεπλένει αυτόν που σχίζει την Εκκλησία. Τόσο σοβαρό αμάρτημα λοιπόν. Το θέμα είναι ποιος σχίζει εν προκειμένω, οι Ρώσοι ή το Οικουμενικό Πατριαρχείο; Και πριν συνεχίσουμε μια ερώτηση που θα βοηθήσει πολύ: οι Κανόνες έγιναν για την Εκκλησία ή η Εκκλησία για τους Κανόνες; Το ζων Σώμα προηγείται ή να γυρίσουμε στον νομικισμό των Ιουδαίων; Χάρις, λοιπόν, και ελευθερία ή νόμος και τυπολατρία; Ο άνθρωπος για το Σάββατο ή το Σάββατο για τον άνθρωπο;

Ο Ησίοδος και το Πολυτεχνείο

Ο Ησίοδος και το Πολυτεχνείο

Του Παντελή Μπουκάλα*

Σχεδόν πάντα, η ανάγνωση της ιστορίας είναι ησιόδεια, τουλάχιστον από όσους δεν την προσεγγίζουν με επαγγελματική αυστηρότητα, αλλά επιτρέπουν στο συναίσθημα να τρυπώνει ανάμεσα στα εργαλεία τους. Το βλέπουμε αυτό σε κάθε επέτειο, ελληνική ή διεθνή· την επέτειο της Επανάστασης του 1821, λ.χ., ή κάποιας από τις επαναστάσεις της παραγωγικής Γαλλίας, 1789, 1848, 1968: Στις αναπαραστάσεις μας, όλα τα φωτεινά χρώματα αφορούν το παρελθόν (κι όσο πιο πίσω τόσο φωτεινότερο), όλα τα γκρίζα το παρόν, κι όλα τα σκοτεινά το μέλλον.

Τα ίχνη του συλλογικού ανθρώπου …στο Μύλο του Παπά της Λάρισας

Τα ίχνη του συλλογικού ανθρώπου …στο Μύλο του Παπά της Λάρισας

Της Φωτεινής Οικονόμου*

Με χαρά υποδεχθήκαμε στην πόλη μας τον αγαπητό συνάδερφο και συγγραφέα, Παναγιώτη Μπούρδαλα. Ο συγγραφέας είναι καθηγητής φυσικής, αλλά και πτυχιούχος θεολόγος. Η ενασχόληση και προσφορά του και στα δύο φαινομενικά διαφορετικά πεδία, αποδεικνύει την υπέρβασή του στο πλασματικό δίλημμα: «επιστήμη ή πίστη;», όχι μόνο γιατί υπηρέτησε και υπηρετεί και στα δύο, αλλά και επειδή η επιστημονική του ιδιότητα χαρακτηρίζεται από την έμπρακτη πίστη του στο Θεό και όχι το αντίθετο.

Με ακόμη περισσότερη χαρά κληθήκαμε σήμερα να μιλήσουμε για το βιβλίο του με τίτλο: «Στα ίχνη του συλλογικού ανθρώπου» και με υπότιτλο: «55 σημαδούρες κοινωνικής και υπαρκτικής θεανθρωπολογίας».

Η πορεία

Η πορεία

Του Νίκου Προσκεφαλά*

Όνειρο έβλεπα χθες, επετειακό. Πως ήμουν τάχα στην εσωτερική αυλή του Πανεπιστημίου, ανήμερα δεκαεφτά Νοέμβρη, είκοσι και βάλε χρόνια πίσω, λίγο πριν την καθιερωμένη πορεία προς τη Νομαρχία και πίσω πίσω απ’ το πανό των Ρηγάδων. Με τα χέρια στις τσέπες, με σκούφο για το κρύο, συντονισμένος, καλοκουρδισμένος, έτοιμος. Κατέβαινα εκστασιασμένος τη Δωδώνης κι ο φρέσκος αέρας που μου μαστίγωνε το πρόσωπο, δρόσιζε τα πλακάτ του μυαλού, φούσκωνε το νεανικό μου στήθος. Μέρες του ‘90. Τι κι αν ο υπαρκτός ο ανύπαρκτος κατέρρεε ανατολικά; την είχα κάνει εγώ την κριτική μου. Κι ο οίστρος της επετείου με είχε απόλυτα συνεπάρει. Όπως κι η πορεία, που κατηφόριζε με παλμό.