O «λευκός χρυσός» των βουνών της Κέρτεζης

(Προδημοσιευμένο απόσπασμα από το υπό έκδοση σχετικό βιβλίο)

Ο νοτιοανατολικός οικισμός της Κέρτεζης, όπως φαίνεται από τη νότια πλαγιά στο «Κοκκινάδι». Φωτογραφία του Τάκη Δ. Τζένου, μέσα Σεπτέμβρη του 2017.

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Α΄Το νερό και οι πολιτισμοί

Σίγουρα το νερό αποτελούσε και αποτελεί τον «λευκό χρυσό». Μάλιστα θεωρείται από πολλούς ειδικούς ότι στην επόμενη ιστορική περίοδο –και μετά τον «μαύρο χρυσό»- θα είναι η αιτία μεγάλων γεωπολιτικών ανακατάξεων.

Σύμφωνα με την προχριστιανική θεωρεία των τεσσάρων στοιχείων όλες οι ουσίες στη γη συντάσσονται από βασικά στοιχεία, τα εξής τέσσερα: τη φωτιά, το νερό, τον αέρα και τη γη. Ανεξάρτητα όμως από την απλοποιημένη και παλαιά αυτή θεωρία, είναι αλήθεια πως η βιολογική ζωή συντίθεται με την αλληλογονιμοποίηση αυτών των τεσσάρων υλικών ουσιών. Σε κάθε μάλιστα ζωϊκό ή φυτικό σώμα το νερό περιέχεται σε μεγάλο ποσοστό.

Συνέχεια →

Αν αφήναμε τους φιλελεύθερους να επιβάλλουν τη «φυσική τάξη» τους

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Οι περισσότεροι φιλελεύθεροι υποστηρίζουν ότι για τα προβλήματα της οικονομίας ευθύνονται αποκλειστικά οι κρατικές παρεμβάσεις, που παραβιάζουν την «φυσική τάξη» της αγοράς. Οι δηλώσεις του προέδρου της ΝΔ ότι δεν υπάρχει κοινωνική ισότητα εντάσσονται, υπό μια έννοια, σε αυτή τη συλλογιστική. Αφήστε, λένε, την αγορά να αυτορυθμιστεί αναγνωρίζοντας το «δίκιο» του ισχυρού και όλα μας τα προβλήματα θα λυθούν.

Συνέχεια →

Είσαι η μάνα μας!

Του Γιάννη Δημογιάννη

Δύο μέρες μετά την παράσταση – πραξικόπημα, ντρέπομαι για τον τόπο και το λαό μου. Οι θρασύδειλοι βρήκαν ξανά μπόσικο το μαγαζί, και ξέρασαν σα φαρμάκι, τη χολή τους. Ο ναός λαφυραγωγήθηκε και πάλι από αυτούς, που κάρφωσαν τον μονάκριβό σου. Και εσύ, μάνα, στάθηκες και πάλι μόνη, απέναντί τους. Πώς να σ’ αντικρίσω τώρα στα μάτια; Χθες, όταν χίμηξες στους δολοφόνους, η ανάσα μου πάγωσε. Την ώρα που τα μάτια σου έβγαλαν πυρκαγιές, οι λέξεις λύγισαν. Οι έννοιες ξεγυμνώθηκαν, οι ψυχές κρύφτηκαν στη γωνία.

Συνέχεια →

Εκπαιδευτικός: δάσκαλος ή διοικητικός προϊστάμενος; στρεβλώσεις και παραδοχές

Του Γιώργου Τσιτσιμπή*

Δύο ρόλοι που φαίνονται να κινούνται σε παράλληλες, μη τεμνόμενες πορείες. Συνυπάρχουν στους ίδιους χώρους αλλά με διακριτή πορεία ο κάθε ένας.

Έλκουν την προέλευσή τους από την ίδια δεξαμενή όμοιων προσοντούχων εκπαιδευτικών σχολών και στην πορεία οι μεν παραμένουν στις αίθουσες διδασκαλίας, οι δε αρχίζουν την πορεία «στελέχους», ψάχνοντας εναγωνίως θέση διευθυντή, ξεχνώντας πολλές φορές τις βασικές τους σπουδές και αποφεύγοντας την επαναφορά τους στην «τάξη» των δασκάλων, εκτός ελαχίστων φυσικά.

Συνέχεια →

Η ενδιάμεση έκθεση του ΟΟΣΑ για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα την οποία κρύβει, αλλά εφαρμόζει ήδη, η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας

Της Συντακτικής Επιτροπής του Σελιδοδείκτη*

Ήδη από τον Φεβρουάριο του 2017 το υπουργείο Παιδείας έχει στα χέρια του την ενδιάμεση έκθεση του ΟΟΣΑ για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Η έκθεση, αν και δημοσιευμένη στην ιστοσελίδα του ΟΟΣΑ[1], κατά ένα παράξενο τρόπο παραμένει κρυφή από την ελληνική εκπαιδευτική κοινότητα, καθώς μέχρι τώρα έχουν παρουσιαστεί μόνο επιμέρους πλευρές της μέσω επιλεκτικών διαρροών από τον κυβερνητικό τύπο[2]  ενώ το Υπ. Παιδείας ισχυρίζεται ακόμα και στις επίσημες συναντήσεις του με τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες (ΟΛΜΕ – ΔΟΕ) ότι δεν την γνωρίζει και την αναμένει!

Στο παρόν άρθρο θα επικεντρωθούμε συνοπτικά στους βασικούς άξονες των προτάσεων του ΟΟΣΑ για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και θα εξετάσουμε στη βάση αυτής της παρουσίασης δύο κρίσιμες -κατά τη γνώμη μας- διαστάσεις, αφενός τον βαθμό συμμόρφωσης του υπουργείου στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του ΟΟΣΑ και αφετέρου τον βαθμό διαφοροποίησης της σημερινής ενδιάμεσης έκθεσης του ΟΟΣΑ, σε σχέση με τις προτάσεις που ο ίδιος είχε καταθέσει το 2011. Οι δύο διαστάσεις ασφαλώς αλληλοδιαπλέκονται κι είναι κρίσιμες για την κατανόηση των γενικότερων πολιτικών σχεδιασμών των αστικών δυνάμεων στο πεδίο του σχολείου. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κι ο ίδιος ο υπουργός Παιδείας ισχυρίζονται ότι ο ρόλος του ΟΟΣΑ είναι απλά συμβουλευτικός κι όχι δεσμευτικός και ταυτόχρονα ότι η νέα έκθεση δεν μπορεί παρά να λαμβάνει υπόψη της τα νέα δεδομένα που διαμορφώθηκαν στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και την ελληνική κοινωνία μετά το 2015.

Συνέχεια →

Ναι ή όχι στην εξόρυξη του χρυσού; Μια απάντηση από έναν καθηγητή Εδαφολογίας

Συνέντευξη του Κυριάκου Παναγιωτόπουλου* στον Γιάννη Πανταζόπουλο**

Στον αστερισμό του χρυσού κινείται η χώρα αυτές τις μέρες, αφού η μεγαλύτερη ξένη επένδυση στην Ελλάδα στον τομέα της εξόρυξης χρυσού –από την εταιρεία Eldorado Gold– έχει εξελιχθεί στην πιο επεισοδιακή των τελευταίων ετών.

«Αυτές οι καθυστερήσεις έχουν αρνητικές επιπτώσεις στα κόστη και τον προγραμματισμό της Eldorado και τελικά υπονομεύουν τη δυνατότητά μας να προωθήσουμε αποτελεσματικά την ανάπτυξη και λειτουργία αυτών των περιουσιακών στοιχείων», σημείωσε στην ανακοίνωσή της η εταιρεία, ενώ ο George Burns, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Eldorado Gold, σχολίασε: «Είναι εξαιρετικά ατυχές να βρισκόμαστε σε αυτό το αδιέξοδο όταν θα έπρεπε να υλοποιούμε ένα σημαντικό επιχειρηματικό σχέδιο και να προσθέτουμε άλλες 1.200 θέσεις εργασίας στο σημερινό εργατικό δυναμικό μας, περίπου 2.400 ατόμων, στην Ελλάδα. Πάντως, η ημερομηνία-κλειδί είναι η 22η Σεπτεμβρίου, οπότε εκπνέει το τελεσίγραφο της εταιρείας προς την ελληνική κυβέρνηση».

Συνέχεια →

Από την Εύρεση έως την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού

Του  Κωνσταντίνου Κόττη*

Η σχέση του Μεγάλου Κωνσταντίνου με τον Τίμιο Σταυρό, εκκινεί αρκετά χρόνια πριν την εύρεση του. Το 311 πεθαίνει με φρικτό τρόπο ο δυσσεβής διώκτης  Γαλέριος. Λίγο πριν είχε αναστείλει τον ρωμαϊκό διωγμό κατά τον Χριστιανών και ειδικά των στρατιωτικών και των κατεχόντων δημόσια αξιώματα. Το ίδιο, όμως, έτος,  ο Μαξέντιος γκρέμισε τα αγάλματα του Κωνσταντίνου.

Ο Κωνσταντίνος εκστράτευσε εναντίον του Μαξιμίνου, ο οποίος διέθετε περί τους 190.000 άνδρες, ενώ αυτός μία δύναμη η οποία κυμαίνονταν από 25.000 έως 100.000 ανδρών. Παραμονές της τελικής σύγκρουσης με τον Μαξέντιο στη γέφυρα Milvia του ποταμού Τίβερη, βιώνει ένα όραμα, το περίφημο κατά Λακτάντιο «In hoc vinces» ή «(Εν) τούτω νίκα» κατά τον Ευσέβιο Καισαρείας. Αυτό, πάντως, το οποίο αναφέρει ο Λακτάντιος πως βίωσε ο Κωνσταντίνος, ήταν το  χριστόγραμμα ΧΡ. Και η σταύρωση εκείνη την εποχή, γινόταν κατά κανόνα σε σταυρούς σχήματος Χ, ενώ ο τύπος της σταύρωσης του Χριστού και ειδικά το κάρφωμα με το οποίο πραγματοποιήθηκε, επιβεβαιώθηκε ανασκαφικά στην Παλαιστίνη, μόλις την δεκαετία του 1960.

Συνέχεια →