Θαβώρ: Οι πολλαπλές Τριάδες, τα φώτα και το Φως

 Μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού – Θεοφάνη του Κρητός, Ι.Μ. Σταυρονικήτα, 1546 μ.Χ.

Του Παναγιώτη Α.  Μπούρδαλα*

1. Παλαιά και σύγχρονη κυβερνητική

Ζώντας στην τέταρτη τεχνολογική επανάσταση (κυβερνητική) μπορούμε να κατανοήσουμε ότι η διακίνηση των πληροφοριών γίνεται σε κλάσματα δευτερολέπτων παντού σχεδόν στον πλανήτη μας μέσω των δορυφόρων και του όλου ηλεκτρονικού πλέγματος. Μάλιστα είμαστε ακόμα στην αρχή, αφού μόλις τώρα σχεδιάζεται πιλοτικά και στη χώρα μας το ηλεκτρονικό νέφος G5[1] σε επίπεδο πόλεων (Τρίκαλα, Πάτρα). Από την άλλη η ρομποτική είναι πλέον σε πλήρη ανάπτυξη, κυρίως στη βαριά βιομηχανία, αλλά προχωρά και στους μικροχώρους όπως η ιατρική και οι αγορές (ηλεκτρονικό χρήμα). Ταυτόχρονα το πλέγμα αυτό, πέρα της μείωσης των αναγκών σ’ εργατικά χέρια, έχει και μιά άλλη τεράστια επίπτωση στις κοινωνίες. Πρόκειται για τον παγκόσμιο έλεγχο.

Πριν την ενανθρώπιση του Θεού Λόγου (κατά την ορθόδοξη χριστιανική θεολογία) το πλέγμα αυτό γινόταν με το δίκτυο των φρυκτωριών[2] στους λαούς της ευρύτερης περιοχής μας. Στη θέση των σημερινών υπερυψωμένων δορυφόρων ήταν οι κορυφές των βουνών και στη θέση των κεραιών οι κορυφές των λόφων. Αντί της αόρατης υπέρυθρης και λοιπής ακτινοβολίας γινόταν χρήση του ορατού φωτός από νυχτερινές φωτιές και μετάδοσης πληροφοριών μέσω κατάλληλων κωδικοποιήσεων. Έτσι μαθεύτηκε πολύ γρήγορα π. χ. η πτώση της Τροίας.

Συνέχεια →

Ή πνιγόμαστε ή  καιγόμαστε. Και είναι φυσικό;

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Δεν προσθέτει κανείς κάτι ουσιαστικό αν αναφερθεί στην καταστρεπτική δράση του ανέμου σε περίπτωση πυρκαγιάς.

Είναι αλήθεια κοινότυπο το να αναφερθεί κανείς στην δύναμη του «θολού και μελανιασμένου» νερού ενός ορμητικού και περιτοιχισμένου χειμάρρου στην περίπτωση μιας έντονης βροχόπτωσης.

Είναι φυσικό, μπορεί να προσθέσει κανείς, οτι σε αυτές και άλλες περιπτώσεις, να μη μπορούν να καταφέρουν και πολλά οι γεμάτοι αυτοθυσία πυροσβέστες ή άλλοι εθελοντές.

Συνέχεια →

ΣΥΝΔΑΥΛΙΖΟΥΝ Η ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ, ΟΙ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΕΣ, ΟΙ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ: ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΗ ΣΥΜΦΟΡΑ

Τοῦ Γιάννη Ζερβοῦ

Ἀναπάντεχη συμφορὰ ἔπληξε τὴν περασμένη Δευτέρα τὴν Ἀνατολικὴ Ἀττική, μὲ τὴ φονικὴ πυρκαγιὰ στὸ Μάτι καὶ στὸ Νέο Βουτζᾶ Ραφήνας. Ὀγδόντα εἶναι μέχρι στιγμῆς οἱ νεκροί, μὲ κίνδυνο ὁ ἀριθμὸς αὐτὸς νὰ ἀνέβει, λόγω τῶν πολλῶν ἀγνοουμένων. Ἡ σκέψη μας βρίσκεται στοὺς συνανθρώπους μας αὐτούς, ποὺ τόσο ἀπρόσμενα καὶ ἄδικα ἔχασαν τὴ ζωή τους.

Συνέχεια →

Ο Αύγουστος της Κοίμησης και η Κοίμηση της Κέρτεζης

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

1. Η Κοίμηση της Παναγιάς

Ο Αύγουστος στις χώρες της Μεσογείου χαρακτηρίζεται μ’ έναν ιδιαίτερο τόνο στη χαλάρωση, στις διακοπές, στην ανατροφοδότηση κυρίως για όσους έχουν ακόμα σταθερή εργασία ή κάπως ανθεκτικά οικονομικά. Φυσικά ισχύει και για ένα μέρος της νεολαίας, που βρίσκει συνήθως φτηνούς εναλλακτικούς δρόμους για παραλίες ή βουνά.

Ο Αύγουστος παράλληλα για μια σημαντική μερίδα των λαών που συνεχίζει νά ‘ναι συνδεδεμένη ώριμα, πλάγια ή έστω με παιδαριώδη θρησκευτικότητα με την χριστιανική ορθόδοξη πίστη χαρακτηρίζεται και ως ο μήνας της Παναγιάς. Οι  πρώτες 15 ημέρες έχουν μια χαρμόλυπη διάσταση, ενώ οι τελευταίες 15 μόνο χαρούμενη.

Συνέχεια →

Ιουλιανά σπαράγματα

Του Γιάννη Ποταμιάνου*

Τι να συμβαίνει άραγε

στο γέρμα του Ιούλη

Μήπως είναι η κάψα του μεσημεριού

ή μπας κι είναι του τζίτζικα

η μουσική ανάσα

Πιθανόν και να φταίει

ο πυρπολημένος άνεμος

που πυρώνει τις κεραμιδένιες στέγες

Συνέχεια →

Πίσω από τα χαμόγελα των Πρεσπών, τις περικεφαλαίες και τον Βουκεφάλα

Του Θανάση Τσιριγώτη

Πίσω από τα χαμόγελα των Πρεσπών, τις περικεφαλαίες και τον Βουκεφάλα κρύβεται η σκληρή πραγματικότητα. Αυτή που γέννησε η ιστορία και η… σοβαρότητα για το Μακεδονικό. Από μία άποψη, ο Μακεδονισμός είναι μια σύγχρονη έκφραση του εθνικισμού, αλλά και του αστικού κοσμοπολιτισμού στα Βαλκάνια. Ο πρώτος (εθνικισμός), μισεί τις πατρίδες των γύρω λαών κι αφηνιάζεται erga omnes. Ο δεύτερος (κοσμοπολιτισμός), προσπερνάει καλπάζοντας τα σύνορα και τα εθνοκράτη γιατί βλέπει μόνο τις αγορές και το αυγάτισμα των κερδών του. Όσα λοιπόν κρύφτηκαν κάτω απ’ το ιστορικό χαλί, βγαίνουν πάλι σαν εκδίκηση στο προσκήνιο και η ιστορία επαναλαμβάνεται, πότε σαν δράμα, πότε σαν κωμωδία.

Συνέχεια →

Στον Γιώργο Σεφέρη

Επιστολή του Φίλιππου Σέρραρντ*

2.11.1966

Κατούνια,

Αγαπητέ Γιώργο,

Μιλούσες σοβαρά πριν λίγες μέρες, όταν με ρωτούσες για την κόλαση; Όπως και να ‘χει, από εκείνη την ημέρα με απασχολεί αυτό το θέμα. Σκέφτηκα ότι η απάντησή μου μπορεί να ήταν συνοπτική, αλλά όχι πολύ βοηθητική και ένιωσα την ανάγκη να προσθέσω ένα δύο πράγματα. Επομένως, αν δεν μιλούσες σοβαρά, θα πρέπει τώρα να με συγχωρέσεις.

Καταρχάς υπάρχουν δύο τινά, τα οποία φαίνεται ότι δημιουργούν σύγχυση γύρω από το ζήτημα αυτό. Το πρώτο είναι η αντίληψη πως η αιώνια κόλαση είναι κάτι που παρατείνεται συνεχώς μέσα στο χρόνο ή μάλλον που παρατείνεται αιώνια, σαν να μην ήταν δυνατό να τερματιστεί ποτέ. Αυτή η αντίληψη συνδέεται πιθανόν με το ότι η λέξη «αἰώνιος» εκλαμβάνεται εξ ολοκλήρου με την κατά γράμμα σημασία της, σαν να αφορούσε δηλαδή σε μονάδα μέτρησης χρόνου. Στην πραγματικότητα η λέξη αυτή χρησιμοποιείται στη Βίβλο περισσότερο για να περιγράψει μια ποιότητα ζωής – είτε την εμπειρία της πληρότητας της ζωής είτε της απουσία της. Κατά κύριο λόγο, επομένως, η κόλαση είναι κάτι που σχετίζεται με την έλλειψη της ζωής, την έλλειψη της πραγματικότητας, τη στέρηση.

Συνέχεια →

Οι σκλάβοι – εκατομμυριούχοι ποδοσφαιριστές

Του Περικλή Κοροβέση

Το Μουντιάλ, από άποψη επικοινωνίας, είναι το μεγαλύτερο γεγονός της χρονιάς. Την περίοδο των αγώνων, ό,τι και να συμβεί, πόλεμοι, εθνοκαθάρσεις, λιμοκτονίες ή οποιαδήποτε άλλη συμφορά, μοιάζει ασήμαντο μπροστά σε ένα γκολ κάποιου αστέρα.

Στο Μουντιάλ του 1994, δύο δισ. άνθρωποι καρφώθηκαν μπροστά στις οθόνες τους και παρήγαγαν, τουλάχιστον οι πιο φανατικοί, τεστοστερόνη στο ίδιο επίπεδο με τους αθλητές του γηπέδου, χωρίς να κουνηθούν από τον καναπέ τους. Ετσι, η πλήρης αδράνεια βιώνεται σαν πρωταθλητισμός. Αλλά υπάρχουν και θεατές που είναι πιο ενεργητικοί.

Συνέχεια →

Παρουσίαση στην Κέρτεζη του βιβλίου «Τα νερά των βουνών και η Κέρτεζη», 1η

Του Αντώνη Γ. Μάλλιαρη*

Φίλες και φίλοι,

Με ιδιαίτερη χαρά καλωσορίζω τον ερχομό του πρώτου βιβλίου του αγαπητού φίλου και πατριώτη Παναγιώτη Μπούρδαλα, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Αρμός». Τίτλος του βιβλίου, «Τα νερά των βουνών και η Κέρτεζη».

Κυρίαρχο στοιχείο, λοιπόν, το νερό, πηγή και σύμβολο ζωής, πηγή δύναμης και δημιουργίας. Είναι το ζων ύδωρ ή το αθάνατο νερό της παγκόσμιας κοσμολογίας. Η συγγραφή του βιβλίου αυτού, δεν αποτελεί μια απλή λαογραφική προσπάθεια, όπως ο ίδιος ο συγγραφέας μας ενημερώνει, αλλά μια προσπάθεια να αναδείξει ένα υπόδειγμα ζωής σε μια ορεινή επαρχία, που μοχλός ανάπτυξης είναι το νερό. Ο λευκός χρυσός, όπως χαρακτηριστικά το αποκαλεί. Αυτό είναι που κάνει το βιβλίο ενδιαφέρον και στους αναγνώστες αυτούς που δεν έχουν κανένα δεσμό με τον τόπο.

Συνέχεια →