Βιαστής, όχι πελάτης

Του Κώστα Κάππα*

“Δεν αντέχω άλλο την τηλεόραση. Χρυσές αντανακλάσεις, ρουζ σε υπέροχα χείλια, αρώματα, αεροπλάνα, δερμάτινα καθίσματα σε γρήγορα κόκκινα αυτοκίνητα, άντρες, πραγματικοί gentlemen. Ο παππούς μου και ο πατέρας μου είναι δημόσιοι υπάλληλοι αλλά δεν βγάζουν ούτε 8500 Riel τον μήνα (ή 200 ευρώ για να καταλαβαίνετε και εσείς οι Ευρωπαίοι). Ο Ponlok μου προτείνει να έρθω με δικά του έξοδα στην Ελλάδα (θα του τα δώσω όποτε μπορώ) να δουλέψω σε καφετέρια με 800 ευρώ τον μήνα, φιλοδωρήματα άλλα τόσα, σπίτι δωρεάν πάνω από την δουλειά και ωράριο πρωινό. Ζάχαρη!

Συνέχεια →

Για μια πολιτική της συνύπαρξης

Του Νίκου Προσκεφαλά*

Αυτή που συνεχώς ηττάται στον τόπο είναι η πολιτική. Κι από κοντά ο λαός ως μέτοχος και εκφραστής της. Η πολιτική όχι ως συστημική υποταγή σε προκαθορισμένες κομματικές ντιρεκτίβες, αλλά ως άθλημα κοινωνικό που λειτουργεί με προϋποθέσεις γνώσης κι ευθύνης και καλεί διαρκώς σε εγρήγορση και πορεία εσωτερικής αναδιάταξης. Μια εγρήγορση που ως λαός δε φαίνεται ούτε να αποδεχόμαστε, ούτε να επιζητούμε. Και κάπου εδώ ξεκινά η μελαγχολία.

Συνέχεια →

Ψευδαισθήσεις δημοκρατίας

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου*

A.

Χαρακτηριστικό της ψευδαίσθησης δημοκρατίας την οποία καλλιεργούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: Γράψε πριν ακόμα σκεφτείς, βρίσε, τσαμπουκαλέψου, χυδαιολόγησε…

Στον άσκεφτο χρήστη φτάνει και περισσεύει η δυνατότητα να εκφράσει τα πιο ανεπεξέργαστα ορμέμφυτά του μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα. Του δημιουργεί γαρ την αίσθηση ότι έτσι «συμμετέχει»! Και το μαστούρωμα αυτό το επιδεινώνει το γεγονός ότι οι λέξεις έχουν από καιρό λεηλατηθεί. Δεν έχει κόστος η άρθρωσή τους. Όλοι μπορούν να χρησιμοποιούν όλες, δίχως να τους χρεώνει κάτι η χρήση τους. Αν συλλεγούν τα συνθήματα των δημοτικών κινήσεων από όλη τη χώρα, θα διαπιστωθεί πόσο εύκολα διάφορες μοδάτες μεγαλοστομίες σε μια περιοχή βρίσκονται στο στόμα δεξιών και σε άλλη περιοχή οι ίδιες βρίσκονται στο στόμα αριστερών. Είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις όπου ο λόγος ζυγίζεται όπως κάθε τι πολύτιμο, και πληρώνεται με στάση ζωής.

Συνέχεια →

Τα προσόντα ενός προοδευτικού δασκάλου

Του Πάουλο Φρέιρε (Paulo Freire)*

 [Αποσπάσματα από το βιβλίο του Paulo Freire «Δέκα Επιστολές προς εκείνους που τολμούν να διδάσκουν» εκδ. Επίκεντρο]

Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι τα προσόντα για τα οποία θα μιλήσω, τα οποία θεωρώ απαραίτητα για τον προοδευτικό δάσκαλο, είναι προσόντα που αποκτώνται σταδιακά, μέσα από την καθημερινή πρακτική.

Επιπλέον, αναπτύσσονται μέσα από την πρακτική, παράλληλα με την πολιτική απόφαση ότι ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι εξαιρετικής σημασίας. Έτσι, τα προσόντα για τα οποία θα μιλήσω δεν μπορούμε να τα έχουμε εκ γενετής ούτε μπορούν να μας δοθούν με διάταγμα ή ως δώρο. Επίσης, η σειρά με την οποία τα παρουσιάζω εδώ δεν αφορά την αξία τους. Είναι όλα εξίσου αναγκαία για μια προοδευτική εκπαιδευτική πράξη.

Συνέχεια →

Η απομυθοποίηση του Φουκώ

Του Χάρη Ναξάκη*

Ο Ζαν-Μαρκ Μαντοζιό, στο βιβλίο του «Μισέλ Φουκώ η μακροημέρευση μιας απάτης», εκδ. Μάγμα, συνεχίζει την αποδόμηση των υπερτιμημένων Γάλλων φιλοσόφων, που ξεκίνησε ο Μ. Ονφρέ με το δοκίμιο του για τον Ντε Σάντ. Στο δοκίμιο αυτό μέσω μιας καταιγιστικής κριτικής αποδεικνύεται  ότι ο Ντε Σαντ όχι μόνο δεν είναι ένας εκφραστής της αυθεντικής σεξουαλικής απελευθέρωσης, αλλά είναι ένας εκφραστής της θανατηφόρας ατομικιστικής ιδεολογίας, διότι η απελευθέρωση από την ενοχοποίηση του σώματος και της σεξουαλικότητας από την ιουδαιοχριστιανική παράδοση δεν νομιμοποιεί μια σεξουαλικότητα χωρίς ηθική, μια μηδενιστική χρήση της σάρκας, που οδηγεί στην απόλαυση του κακού, φτάνοντας μέχρι στο να εξυμνεί την παιδοφιλία.

Συνέχεια →

Αποτελέσματα και τελική (ανεπίσημη) σταυροδοσία για την Κοινότητα της Κέρτεζης – Κοινοτικές εκλογές 26.05.2019

Από το ΜτΒ

Σημείωση από τΜτΒ: Να σημειώσω εξ αρχής ότι τα αποτελέσματα είναι ανεπίσημα και τα στοιχεία δόθηκαν από δύο φίλους. Κάθε βελτίωση ή προσθήκη δεκτή.

Ψήφισαν: 366

Έγκυρα: 360

Έλαβαν:

Ι) «μαζί για την Κέρτεζη»:  208 και 57.78% με 3 έδρες. Συμπολίτευση. Ο 1^ος εκλέγεται αυτοδίκαια πρόεδρος (επειδή ο συνδυασμός πήρε άνω του 50% – 63 Ν 4604/2019).

ΙΙ) «Το καστανόδασος»: 152 και  42.22% με 2 έδρες. Αντιπολίτευση.

Αναλυτικά ανά συνδυασμό οι υποψήφιοι έλαβαν:

Συνέχεια →

Το τέλος

Του Νίκου Προσκεφαλά*

Έβγαλε ο Έκτορας την περικεφαλαία, απόγευμα της άνοιξης,

να σκουπίσει μια στιγμή απ’ το πρόσωπο

τη σκόνη, τα τραύματα, που στάζαν

φρέσκο αίμα.

Συνέχεια →

Ως συλλογικός άνθρωπος: Το ψηφοδέλτιο της Ανυπότακτης Πολιτείας

 Με μικρά βιογραφικά…

Εκλογική Περιφέρεια Βραχναιΐκων

Σουβαλιώτης Γεώργιος (Σούβης) του Ανδρέα

Γεννήθηκε και ζει στα Βραχναίικα. Φοιτητής της πολυτεχνικής σχολής του τμήματος Μηχανικών ΗΥ του Πανεπιστημίου Πατρών. Εκλεγμένο μέλος του ΔΣ του Φοιτητικού Συλλόγου για 3 χρόνια. Mέλος του Πανελλήνιου Αντιπολεμικού Κινηματικού Συντονισμού (ΠΑΚΣ) Πάτρας. Ασχολείται με τη διοργάνωση φοιτητικών πολιτιστικών festival.

Χωραΐτη-Σιδέρη Ελεάννα του Αντωνίου

Μεγάλωσε στα Βραχναίικα όπου τελείωσε και το σχολείο.

Φοιτήτρια του τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών. Εκλεγμένο μέλος του ΔΣ του φοιτητικού συλλόγου Φυσικού, εκπροσωπώντας το Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας.

Εκλογική Περιφέρεια Μεσσάτιδος

Κυριαζή Γεωργία του Αθανασίου

Τελειόφοιτη του τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Πατρών. Ασχολείται στον κλάδο της εστίασης,

Εκλεγμένο μέλος του Δ.Σ. του Φοιτητικού Συλλόγου Χημικού. Μέλος του κινήματος κατά των πλειστηριασμών, ιδρυτικό μέλος της πρωτοβουλίας 8 Μάρτη στη Πάτρα.

Μπούρδαλας Παναγιώτης του Αντωνίου

Πτυχιούχος Φυσικής και Θεολογίας. Εργάζεται πάνω από τριάντα χρόνια ως Φυσικός στο χώρο της εκπαίδευσης. Διατέλεσε Γραμματέας και Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος, απλό μέλος στην Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας, αιρετός στο ΠΥΣΔΕ Αχαΐας, αναπλ. αιρετός στο ΑΠΥΣΔΕ Δυτ. Ελλάδος και με θητεία στο ΚΕΜΕΤΕ της ΟΛΜΕ.

Ενεργή συμμετοχή σε Συλλόγους, Ενώσεις Ομοσπονδία Ενώσεων γονέων Αχαΐας.

Αρθρογράφος και blogger. Συγγραφέας στις εκδόσεις «Αρμός» («Τα νερά των βουνών και η Κέρτεζη» 2018 και «Στα ίχνη του συλλογικού ανθρώπου» 2019).

Συνέχεια →

Έξυπνες λύσεις και τεχνολογίες προς όφελος των δημοτών

Των Θύμιου Δραγώτη και Άκη Παλαιολόγου*

Η ιδέα της «έξυπνης πόλης» θεωρείται το όραμα της αστικής ανάπτυξης ως προς την ασφαλή ενσωμάτωση της τεχνολογίας της πληροφορίας και της επικοινωνίας (ICT) και της διαδικτυακής τεχνολογίας (IoT) για τη βέλτιστη διαχείριση των πόρων, των υποδομών και των περιουσιακών στοιχείων της πόλης. Προτείνεται δε από τους αρκετούς υποψήφιους δημάρχους ως αυτή που θα λύσει πολλά από τα προβλήματα της καθημερινότητας και θα φέρει ανάπτυξη στην πόλη.

Καμία ιδέα, έννοια και πρόταση δεν είναι αποκομμένη από την ταξική κατεύθυνση των αποφάσεων που διέπουν την εφαρμογή και τη λειτουργία της. Δηλαδή προς όφελος ποιων θα λειτουργεί; Εδώ θα πρέπει να κάνουμε μια απλή παραδοχή:

Συνέχεια →