Τα πρωθυπουργόπουλα

Του Στάθη (Σταυρόπουλου)

Τρέμε, Γληνέ! φρίξον, Συκουτρή! άπαγε, Σβορώνε! Υστερα από ενδελεχείς έρευνες του κ. Λιάκου, της κυρίας Δραγώνα και νεαράς τινός ιστορικού που κυκλοφορεί στις σελίδες ιοφόρου εφημερίδας, αποδεικνύεται περίτρανα η συνέχεια του ελληνισμού από την Ομηρική εποχή έως την εποχή του κ. Μπαλτά.

Τρανή απόδειξη η λέξη γαρδούμπα. Προέρχεται από τη λέξη γαρδούμιον. Το οποίον γαρδούμιον, ως φαίνεται, κατανάλωνε τότε το αρειμάνιο προγονικό με την ίδια ανεξήγητη απόλαυση που το χαρίεν απογονικό χλαπακιάζει σήμερα τη γαρδούμπα.

Προφανώς, την ίδια σχέση γαρδουμίου-γαρδούμπας είχε υπ’ όψιν του ο Χομπσμπάουμ, όταν διαπίστωνε ότι «με την Καταστροφή του 1922 οι Ελληνες ξεριζώθηκαν από τη Μικρά Ασία ύστερα από τρισχιλιετή συνεχή και αδιάλειπτη παρουσία». Αϊ-στο-διάολο! Είδατε σε τι γκάφα μπορεί να οδηγήσει έναν επιφανή ιστορικό μια γαρδούμπα;

Συνέχεια →

Αχτσιόγλου για καρατόμηση συντάξεων: Αληθινά ψέματα και ψεύτικες αλήθειες

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Πριν ακόμη στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής του προ-σύμφωνου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για το Νέο Μνημόνιο με τα ευρωπαϊκά αφεντικά τους, η κυβερνοδίαιτη ΕΡΤ έβγαλε την Υπουργό Εργασίας Ε. Αχτσιόγλου, για να παρουσιάσει το μαύρο ως άσπρο.

Ας δούμε πρώτα τι μας είπε η Υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ:

Συνέχεια →

Μαθήματα Κηπουρικής

Του Δημήτρη Γ. Μαγριπλή*

Κοίταξε και ξανακοίταξε επίμονα. Μέσα σε ένα κομμάτι καθρέπτη έβλεπε το χρόνο να κυλάει στα μονοπάτια του έσω εαυτού του. Αργά αλλά σταθερά, σαν ένα ποτάμι που διασχίζει το στέρεο μέχρι να συναντηθεί με την αλμυρή του φύση. Η ζωή του όλη έμοιαζε μια ατελείωτη διαδρομή που ήξερε όμως το τέλος της. Όταν τον ρώταγες, πάντοτε σου απαντούσε αινιγματικά για κάποιο ραντεβού αφήνοντας αδιευκρίνιστο όμως το πότε το πού και το πώς. Κάποτε τον πίεσα ιδιαίτερα και μου ομολόγησε ότι τούτο το προνόμιο το έχουν μόνο οι άγιοι. Άλλαξε  την κουβέντα και μου έδειξε επίμονα ένα σπουργίτι που χαριεντιζόταν με τα φύλλα μιας κατάνθιστης ελιάς.

Συνέχεια →

Αμετάθετοι εκπαιδευτικοί: Θύματα των τεχνητών πλεονασμάτων και της πολιτικής της ευελιξίας

Του Γιάννη Βαρδαλαχάκη*

Πλησιάζει πάλι η περίοδος που στην πολύπαθη ελληνική εκπαίδευση των χιλίων μπαλωμάτων και των εκατοντάδων – ακόμη ακάλυπτων – κενών θα ανακαλύψουμε ότι τελικά υπάρχουν τεράστια πλεονάσματα σε όλες τις ειδικότητες και τις περιοχές. Το συγκεκριμένο «θαύμα» λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο, όταν τα υπηρεσιακά συμβούλια ανακοινώνουν τα οργανικά κενά και πλεονάσματα βάσει των οποίων θα πραγματοποιηθούν οι μεταθέσεις των εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Δυστυχώς, φαίνεται ότι για ακόμη  μία χρονιά οι αμετάθετοι εκπαιδευτικοί δεν έχουμε να περιμένουμε πολλά, αν λάβουμε υπόψη μας:

Συνέχεια →

Ένα αμερικάνικο ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης

Του Γιώργου Καλημερίδη

Τον περασμένο Νοέμβριο στην πολιτεία της Μασαχουσέτης των ΗΠΑ πραγματοποιήθηκε ένα πολύ ενδιαφέρον δημοψήφισμα για το αν θα έπρεπε να επεκταθούν τα λεγόμενα charter schools. Αν και παράδοξο για τα ελληνικά δεδομένα να γίνεται δημοψήφισμα για ζητήματα εκπαιδευτικής πολιτικής, το συγκεκριμένο δημοψήφισμα πήρε μεγάλες πολιτικές διαστάσεις, φτάνει να αναλογιστούμε ότι ψήφισαν περίπου 3.5 εκατομμύρια άνθρωποι και ξοδεύτηκαν 40 εκατ. δολάρια για την εκλογική καμπάνια των δύο αντίπαλων στρατοπέδων που είναι και το υψηλότερο ιστορικά για τη συγκεκριμένη πολιτεία. Το ερώτημα, αν και παραπλανητικό, καθώς δεν αφορούσε συνολικά την πολιτική απέναντι στα charter schools, αλλά τη δημιουργία ή όχι 12 καινούριων charters, μετατράπηκε σε μια συνολική πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ των υποστηρικτών της επιχειρηματικής δράσης στα σχολεία και των εκπαιδευτικών σωματείων και των συλλογικοτήτων που υπερασπίζονται το δημόσιο σχολείο και βλέπουν τη μόρφωση ως συλλογικό κοινωνικό δικαίωμα.

Συνέχεια →

Ορθόδοξος Αρραβώνας & Γάμος, κωλύματα και κρατικές πολιτικές

Γάμος και συλλογικός άνθρωπος, ύστερες ιστορικές παγιώσεις και σύγχρονη ρευστότητα – Μέρος ΙΙΙ

Κριτικά υποστηρικτικά σχόλια για την Μεγάλη Σύνοδο της Κρήτης 2016

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Συνέχεια από το Γάμος εν γένει και ορθόδοξος χριστιανικός γάμος –Μέρος ΙΙΙ -Ενότητα 1η – Σχόλια για την Αγία & Μεγ. Σύνοδο της Κρήτης 2016

Προλογικά

………

ΙV. Τα τρία πνευματικά στάδια και η αντιστοιχία τους με τον ορθόδοξο Αρραβώνα και Γάμο 

V. Εκκλησιαστικός Γάμος και Ιερολογία

VI. Εκκλησιαστική ποιμαντική, κωλύματα και κρατικές πολιτικές

XΙΙ. Παράρτημα 2^ο

XΙΙΙ. Παραπομπές

XΙV. Επόμενη ανάρτηση

********

…………………….

ΙV. Τα τρία πνευματικά στάδια και η αντιστοιχία τους με τον ορθόδοξο Αρραβώνα και Γάμο

Για την χριστιανική θεολογία, τόσο η κλήση του γάμου, όσο και η δύσκολη κλήση της αγαμίας αποτελούν μεν δύο δρόμους, αλλά προσωρινούς δρόμους, αφού αφορούν την ζωή στην ιστορία. Μπορούν να ξεκινούν από το φόβο του βιολογικού ατόμου και να οδηγηθούν βεβαίως έως και την ελευθερία της θείας και συλλογικής εμπειρίας της εσχατολογικής αγάπης. Εκεί στην «Τριαδική Βασιλεία», ο γάμος (και η αγαμία) εξαφανίζονται, αφού πλέον το συλλογικό υποκείμενο  έχει γίνει το μέγιστο δυνατό. Έτσι «ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε ἐκγαμίζονται, ἀλλ᾿ ὡς ἄγγελοι Θεοῦ ἐν οὐρανῷ εἰσι», (Μτθ, 22:30).

Γνωρίζουμε ότι για τον παρόντα ιστορικό χρόνο σχηματικά η πνευματική προσωπική αυτή πορεία στην ορθόδοξη χριστιανική θεραπευτική ακολουθεί το διαλεκτικό σχήμα κάθαρσης – φωτισμού – θέωσης. Βεβαίως το σχήμα αυτό δεν είναι μια γραμμική πορεία, ούτε βεβαίως μια καθαρά ατομική υπόθεση κάθε χριστιανού. Εκφράζει όμως τις αρχικές δυσκολίες στο στάδιο της κάθαρσης από την κυριαρχία (όχι την κατάργησή τους) των παθών ενάντια στην υπέρβαση της ατομικότητας και της εκκοσμίκευσης, αλλά και τον σχετικά εύκολο δρόμο όταν χαρίζεται κάθε φορά θείος φωτισμός για την εδραίωση όλων των θεϊκών χαρισμάτων.

Συνέχεια →

Είδα τον δάσκαλο για καφέ

Tης Έλενας Λαζαρίδου*

Ο κύριος Τάδε είχε 6ωρο σήμερα. Δηλαδή 6 ώρες μάθημα ή, καλύτερα, 6 διδακτικές ώρες, ούτε καν ολόκληρες, των 45 λεπτών η καθεμιά. Αυτή ήταν όλη κι όλη η δουλειά του σήμερα. Και μάλιστα με διαλείμματα ενδιάμεσα.

Ο κύριος Τάδε ξόδεψε μερικά λεπτά από κάθε ώρα για να επαναφέρει τους μαθητές του σε ρυθμούς μαθήματος. Τώρα που άνοιξε ο καιρός, το μυαλό τους έχει σκορπίσει και δε συμμαζεύονται εύκολα.

Στο πρώτο δίωρο ο κύριος Τάδε τους έβαλε να διαβάσουν ένα κείμενο, εξήγησε τις άγνωστες λέξεις, έκανε ερωτήσεις κατανόησης, δίδαξε δύο γραμματικά φαινόμενα, έδωσε οδηγίες για μια έκθεση και τους άφησε λίγη ώρα για να τη γράψουν. Ο κύριος Τάδε σκέφτηκε πως δε θα προλάβει να δει τις εκθέσεις στο διάλειμμα (γράφουν και από δυο σελίδες ο καθένας, ζωή να ‘χουν) και τις μάζεψε για να τις διορθώσει στο σπίτι.

Συνέχεια →