Δροσερή Σαλάτα με φασόλια από την όμορφη Κέρτεζη Καλαβρύτων!

Της Μαρίας Παπάζογλου*

Από το πρόσφατο ταξίδι μου στα αγαπημένα Καλάβρυτα, επέστρεψα έχοντας μαζί μου πολλούς γαστρονομικούς θησαυρούς.

Πρώτες ύλες απλές, φυσικές, ότι πρέπει για γεύματα υγιεινά που μας γεμίζουν δύναμη και ευχαριστούν τον ουρανίσκο μας! Τελευταία, η τάση δείχνει την απλότητα, την επιστροφή στις ρίζες και την αναζήτηση καθαρών και όχι μπερδεμένων γεύσεων. Να ένα παράδειγμα:

Δροσερή Σαλάτα με φασόλια από την όμορφη Κέρτεζη Καλαβρύτων!

Υλικά:

Συνέχεια →

Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια

Του Περικλή Κοροβέση*

Μπορούμε να μιλήσουμε για φασισμό του 21ου αιώνα; Υπάρχει τέτοιος κίνδυνος ή απλά είναι μια υπερβολή που μας χρειάζεται για να δικαιολογήσουμε τον επαναστατικό μας ζήλο; Μελετώντας τον χιτλερισμό και τον μουσολινισμό είναι για να διευρύνουμε τις ιστορικές μας γνώσεις ή για να καταλάβουμε τον σημερινό κόσμο;

Ο φασισμός με την ευρεία έννοια του όρου έχει μια ενιαία πολιτική έκφραση ή μπορεί να υπάρξει ένας «πλουραλισμός» του φασισμού με ποικίλες εκφράσεις; Ή ακόμα, αυτό το πολιτικό φαινόμενο ευδοκιμεί μόνο σε κάποια κόμματα και στη μηχανή του κράτους ή είναι και διάχυτος στην κοινωνία;

Μπορεί κάποιος να έχει δημοκρατικές ιδέες και η κοινωνική συμπεριφορά και πρακτική του να είναι φασιστική; Τα φασιστικά κράτη της Ευρώπης του Μεσοπολέμου, που ήταν περισσότερα από τα δημοκρατικά, ήταν προϊόντα χαρισματικών παρανοϊκών ηγετών ή ήταν αυθεντικά τέκνα του δυτικού πολιτισμού;

Συνέχεια →

Τυφλός δίκης οφθαλμός

Του Γιάννη Ποταμιάνου*

Αγκομαχάει η ζωή

καθώς τραβάει την ανηφόρα

Θρυμματίζονται τα όνειρά μας

στις συμπληγάδες της ματαίωσης

Συνέχεια →

Ίνδικτος: η αρχή του Εκκλησιαστικού Έτους

Του Κωνσταντίνου Κόττη*

Η 1^η Σεπτεμβρίου αποτελεί την αρχή του εκκλησιαστικού έτους ή όπως λέγεται «Αρχή της Ινδίκτου». Σήμερα, βέβαια, το γεγονός έχει περιπέσει, κατά κανόνα, σε μια απλή ανάμνηση στα όρια της λήθης. Δεν συνηθίζεται να δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στην ημέρα αυτή. Αντίθετα η εκκοσμίκευση, αλλά και ο ευσεβισμός παλαιοτέρων ετών, έχει καθιερώσει σε πολλούς ναούς την τέλεση αγιασμών για το νέο έτος, όχι κατά την 1^η Σεπτεμβρίου, αλλά κατά το κοσμικό ημερολόγιο, δηλαδή περί την 1^η Ιανουαρίου.

Η οριστική επιλογή του Σεπτεμβρίου ως πρώτου μήνα, ενώ κατά το ρωμαϊκό έτος ήταν ο έβδομος μήνας, έχει να κάνει με την εισαγωγή της ινδικτιώνος. Ως «ινδικτιών» (ρωμαϊστί «indictio» = ορισμός ή διάγγελμα), θεωρούνταν, αρχικά, μια περίοδος 5 ετών, αρχής γενομένης από το 297/298 μ.Χ. Στη συνέχεια, όμως, η περίοδος αυτή αφορούσε 15 έτη και εφαρμόσθηκε τον Σεπτέμβριο του 312 μ.Χ. Η indictio επείχε θέση διαγγέλματος, με το οποίο ορίζονταν η κατ΄ έτος καταβολή φόρου για την συντήρηση του ρωμαϊκού στρατού. Η εκκλησιαστική ινδικτιών, ακολουθώντας την βυζαντινή, εκκινούσε από την 1^η Σεπτεμβρίου. Αργότερα στη Δύση, η 1^η Σεπτεμβρίου ως αρχή του έτους, αντικαταστάθηκε στις παπικές περιοχές (περί τον 12^ο αιώνα), από την 25^η Δεκεμβρίου. Ουσιαστικά έτσι προέκυψε η 1^η Ιανουαρίου, ως πρώτος μήνας του έτους.

Συνέχεια →

Τα νερά της Κέρτεζης – Μέρος ΙΙΙ: Τα συστήματα άρδευσης

Ποικίλες παρεμβολές και θεσμοί της παραδοσιακής άρδευσης στην Κέρτεζη – Ενότητα 3^η

Ο μεσαίος και ανοικτός ανατολικός κάμπος της Κέρτεζης όπως φαίνεται από το ξωκκλήσι της Πάνω Παναγιάς. Παρατηρούμε καθαρά τα όρια του ενδιάμεσου και  αυτά του ανατολικού μεγάλου ανοικτού κάμπου, ανάμεσα σε Κέρτεζη, Καλλιφώνιο, Λαγοβούνι, Κραστικούς και περίπου Σκεπαστό.  Έχουμε σημειώσει τα γύρω βουνά, τον ξηρό ενδιάμεσο ξηρο Βουραϊκό, όπως και τον Χελμό στο ανατολικό βάθος. Σημειώσαμε επίσης τις θέσεις πέντε πηγών, των δίδυμων γεωτρήσεων, την περιοχή του ΒΑ αναδασμού. Βλέπουμε ανατολικά στις 22-08-2010! [Για να δείτε καθαρά κάντε δεξί κλικ να μεγαλώσει η εικόνα].

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Συνέχεια από το: Τεχνικές της παραδοσιακής άρδευσης στην Κέρτεζη– Ενότητα 2η

Ι) Εισαγωγικά

 Αν το βασικό κλασσικό σύστημα άρδευσης κήπων και χωραφιών στην Κέρτεζη ήταν από αρχαιοτάτων χρόνων με βάση το δύκτιο των νεραυλάκων, αυτό δεν σημαίνει ούτε ότι δεν υπήρχαν σε μικρότερη κλίμακα εναλλακτικές μορφές άρδευσης, ούτε ότι δεν υπήρξε κάποιος εκσυχρονισμός (φυσιολογικός ή άναρχος). Οι εναλλακτικές μορφές άρδευσης ήταν τα πηγάδια και οι στέρνες, αλλά σε επιλεγμένα μέρη. Μια παρεμβολή στο κλασσικό σύστημα άρδευσης αποτελούσε η θέση των μύλων και μυλαυλάκων που είχαν ενταχθεί με τέχνη και κανόνες.

Αργότερα προστέθηκαν οι δίδυμες γεωτρήσεις του Τ.Ο.Ε.Β. (Τοπικός Οργανισμός Εγγύων Βελτιώσεων) της Κέρτεζης. Άναρχα ή μη άνοιξαν και ιδιωτικές γεωτρήσεις, όπου κάποιες απ’ αυτές έχουν νομιμοποιηθεί και κάποιες έχουν κλείσει. Στο τέλος της περιόδου αυτής σταμάτησε σταδιακά και ο θεσμός των «νεροπούλων»/υδρονομέων, οι οποίοι παραδοσιακά ανήκαν στην Κοινότητα και αργότερα στον Τ.Ο.Ε.Β..

Η μεγάλη τομή έγινε προς το τέλος της δεκαετίας του 1980 όπου η κυριαρχία της (Ε.Ο.Κ./Ε.Ε.), η εσωτερική μετανάστευση και ο μερικός αναδασμός με το ολοκληρωμένο σύστημα άρδευσης.  Σ’ αυτό εισήχθη το σύστημα του υπόγειου σωληνωτού δικτύου άρδευσης που έχει καταλήξει στις τεχνητές βροχές και τα σταγονίδια. Στοιχεία αυτού του είδους ποτίσματος, αλλά όχι οργανωμένου, παρατηρούνται σε χωράφια και κήπους.

ΙΙ) Και πηγάδια στο σύστημα

Συνέχεια →

Η ατομική ιδιοκτησία ως μήτρα παγκόσμιας συνωμοσίας με στόχο τη φασιστική Νέα Τάξη Πραγμάτων[1]

Του Κώστα Λάμπου*

«Χωρίς ατομική ιδιοκτησία δεν θα ’χαμε ανισότητα, πείνα και πολέμους, θεούς, βία, νόμους, υποθηκοφυλακεία, δικαστήρια, στρατούς και αστυνομίες».

Γκράφιτι

Η τρέχουσα οικονομική κρίση του καπιταλισμού δεν είναι καινούργια κι ας αποτελεί έκφραση της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης. Δεν είναι μόνο κρίση που αποσκοπεί στη μονοπολική αναδιάρθρωση της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας, αλλά, για να επιτύχει αυτό το σκοπό, λειτουργεί και ως πνευματική κρίση που αποδομεί τον τρόπο ορθολογικής σκέψης και αποσκοπεί στο να «ωριμάσει», διά της υπονόμευσης της γλώσσας και της σκέψης, της παραπληροφόρησης και του αποπροσανατολισμού, την ανθρωπότητα να δεχτεί τη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Δεν είναι ούτε η τελευταία κρίση, κι ας είναι ο τελευταίος κρίκος μιας ατέλειωτης σειράς κρίσεων του κεφαλαίου που προσπαθεί να αναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες του με κάποια καινούργια μορφή που θα του δίνει παράταση ζωής, έστω κι αν αυτό σημαίνει όξυνση της φτώχειας και της καταστροφικής επίδρασής του πάνω στη Φύση και στην κοινωνία, με την αποκρουστική μορφή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και της «παγκόσμιας διακυβέρνησης».

Συνέχεια →

Κοπιάροντας τις πρακτικές των φροντιστηρίων

Το Λύκειο γίνεται φροντιστήριο: λίγα αλλά εξάωρα μαθήματα, πιο πολλές εξετάσεις, μείωση ειδικοτήτων, ελαστικές συνθήκες εργασίας

Του Δημήτρη Τσιριγώτη*

Πριν από ελάχιστες μέρες έγινε παρουσίαση των τελικών προτάσεων του υπουργείου Παιδείας για το «Νέο Λύκειο». Είναι φανερό ότι το υπουργείο «τσιμπάει» σε μια παράλογη και μακροχρόνια  αντιπαράθεση φροντιστηρίου – σχολείου.

Είναι γνωστό ότι ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας κατηγορεί το Λύκειο ότι δεν προετοιμάζει επαρκώς τους μαθητές για τις εισαγωγικές εξετάσεις οπότε και οι οικογένειες είναι αναγκασμένες να προστρέχουν στα φροντιστήρια για να καλύψουν το κενό αυτό. Οι ιθύνοντες του υπουργείου Παιδείας υπέπεσαν στο ολέθριο σφάλμα να θεωρήσουν την παραπαιδεία ως την αιτία της απαξίωσης του Λυκείου ενώ στην πραγματικότητα είναι μόνο ένα από τα συμπτώματα. Τώρα λοιπόν αντί να αντιμετωπίζουν την αιτία προσπαθούν απεγνωσμένα να «νικήσουν» το σύμπτωμα. Και ποια είναι η λύση που προτείνει το υπουργείο ώστε να χαϊδέψει τα ώτα των γονέων που βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη; «Θα κάνουμε το σχολείο φροντιστήριο». Πως θα γίνει αυτό; Μα, κοπιάροντας τις πρακτικές των φροντιστηρίων. Αναλυτικά:

Κοπιάροντας τις πρακτικές των φροντιστηρίων

Συνέχεια →

 Τα νερά της Κέρτεζης – Μέρος ΙΙΙ: Τα συστήματα άρδευσης

Τεχνικές της παραδοσιακής άρδευσης στην Κέρτεζη– Ενότητα 2^η

Η κωμόπολη της Κέρτεζης στην οποία διακρίνονται: Ο οικισμός της,  ο στενός ανατολικός κάμπος της, ο ανατολικός Απανόκαμπος, τα γύρω νεροφόρα βουνά της και ο δυτικός κερτεζίτικος Βουραϊκός, που αποτελεί τεχνικά και τον κεντρικό δρόμο πορείας των νερών άρδευσης μέχρι τ’ Αλώνια. Βλέπουμε νοτιοδυτικά από τα δυτικά του Οροπέδιου του «Χριστού» το Φθινόπωρο του 2016. Η φωτογραφία ανήκει σε νεαρό βοσκό του χωριού.

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Συνέχεια από το:  Δικαιώματα, χρόνος και περιοχές της παραδοσιακής άρδευσης στην Κέρτεζη – Ενότητα 1η

Ι) Εισαγωγικά

Η άρδευση με νεραύλακα έχει αποκτήσει μια τεχνική, η οποία στην Κέρτεζη εξελίχτηκε στην πορεία του ιστορικού και τεχνολογικού χρόνου.  Η εξέλιξη αυτή φυσικά γονιμοποιήθηκε λόγω τόσο των πολλών πηγών άρδευσης, όσο και των πολλών αναγκών αυλάκων άρδευσης.

Βασικά στοιχεία της τεχνικής αποτελούν οι τρόποι υδρομάστευσης / «αρμέγματος» των νερών των πηγών, οι «δέσεις» στον κερτεζίτικο Βουραϊκό και σε κάποιους παραπόταμους, η τεχνική των αρχικών χωμάτινων νεραύλακων, οι παλαιές και σύγχρονες διακλαδώσεις τους, οι παλιές και σύγχρονες «κόφτρες»,  οι κατοπινές υπογειοποιήσεις μερικών νεραύλακων, οι σύγχρονες σωληνώσεις, οι παλιές ξύλινες και οι σύγρονες «κορύτες», τα «κεφαλάρια», οι γλάστρες και φυσικά οι αυλακιές στα χωράφια.

Συνέχεια →