H προσχολική αγωγή της αγοράς: χιλιάδες παιδιά εκτός παιδικών σταθμών

Της Στέλλας Τραγά*

Στο τέλος του Ιούλη ανακοινώνονται τα αποτελέσματα για τη δράση «Εναρμόνιση Επαγγελματικής και Οικογενειακής Ζωής 2017-2018» που οργανώνεται από τον αυτοδιοικητικό φορέα ΕΕΤΑΑ. ‘Όπως προκύπτει δεκάδες χιλιάδες παιδιά μένουν και φέτος εκτός παιδικών σταθμών και ΚΔΑΠ, και σε πρώτη φάση υπολογίζονται σε 47.000.

Συγκεκριμένα έκαναν αίτηση 141.000 οικογένειες, ενώ ο αριθμός των δικαιούχων ήταν 94.000. Αυτό σημαίνει ότι στο τέλος Ιούλη 47000 παιδιά είναι έξω από τη Δωρεάν παροχή παιδικού σταθμού.

Ο αριθμός αυτός αν και τεράστιος, αφορά μόνο τις οικογένειες που είχαν δικαίωμα συμμετοχής, άρα ο συνολικός αριθμός των παιδιών είναι μεγαλύτερος, αφού πολλές οικογένειες δεν είχαν καν δικαίωμα συμμετοχής, και κατά συνέπεια δεν κατέθεσαν αίτηση.

Συνέχεια →

Έφυγες χθες π. Κωνσταντίνε -και αναρωτιόμουν όλη μέρα πώς γίνεται και συνεχίζει η γη να γυρίζει

Της Μαρίας Φανακίδου*

Μετά τη Θ. Λειτουργία -όπου πήγαινες μέχρι και το τέλος. Ακόμη και καθηλωμένος στο αναπηρικό καροτσάκι.

«Αυτός ο λαός είναι βαπτισμένος -δε μπορεί να χαθεί έτσι.» είπες, λόγω της Κρίσης, και προσπάθησες να συνεχίσεις τις ομιλίες ακόμη και μετά το βαρύ εγκεφαλικό. Αγώνας μέχρι την τελευταία σου πνοή.

Τώρα άρχισε το ταξίδι σου προς το Φως που τόσο αγάπησες, τόσο διακόνησες, τόσο δίδαξες. Μόνο χαρά και ευγνωμοσύνη για σένα. Κι αυτό που πάντα σου έλεγα: πόσο τυχερή ήμουν που συμπέσαμε στο χωροχρόνο. Κι αυτό που έλεγε η Maria Papaioannou: ότι ο Θεός είχε κέφια όταν σε έφτιαχνε. Πολλά κέφια. Κι αυτό που μου είχε πει ένας Σέρβος θεολόγος -αυστηρός αυστηρός. Ότι κυκλοφόρησε πολύ στον εκκλησιαστικό χώρο. Πουθενά δε βρήκε κανέναν που να προσφέρει τόσα πολλά σε τόσους πολλούς από την αυλή του. Δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε.

Συνέχεια →

Συγκομιδή και μηχανικό ξεσπύρισμα φασολιών στην Κέρτεζη

Από το ΜτΒ

Αύριο το βράδυ συμπίπτει η «γιορτή της φασολάδας στην Κέρτεζη» με την πανήγυρη της Πολιούχου Παναγιάς (Γενέθλια) από απόψε!

Η συγκομιδή των φασολιών ακόμα στην Κέρτεζη γίνεται με τον κλασσικό τρόπο: Πρωινό βγάλσιμο και δημιουργία δεματιών. Μόνο που στην εποχή μας δεν δένονται και δεν κουβαλιώνται στ’ αλώνι για «στούμπισμα» και όλη τη σχετική διαδικασία.

Συνέχεια →

Λαδοκρασάδες και βουτυρομπιράδες

Του Χάρη Ναξάκη*

Τι σημαίνει ότι ανήκομεν στη Δύση; Αλήθεια τι έχει μείνει ζωντανό από το τρίπτυχο της Γαλλικής επανάστασης, ελευθερία-ισότητα-αδελφοσύνη; Ακόμα και η έμμεση δημοκρατία έχει προ πολλού εκπέσει σε ολιγαρχική δημοκρατία. Εκτός και  αν το ανήκομεν στη Δύση, στην Εσπερία, σημαίνει την επιθυμία μας να εξισωθούμε με αυτό που είναι η Δύση. Ο νεωτερικός εξατομικευμένος δυτικός άνθρωπος, ο homo economicus, είναι μία μηχανή παραγωγής ατομικών επιθυμιών και ικανοποίησή τους με εμπορεύματα. Το νόημα της ελευθερίας γι αυτό το ανθρωπολογικό τέρας είναι η ελευθερία ικανοποίησης των επιθυμιών (αναγκών) του.

Συνέχεια →

O οθωμανικός Karagöz, ο νεοελληνικός Καραγκιόζης και ο Πατρινός Μίμαρος (o εκ Κερτέζης Καλαβρύτων Δημήτριος Σαρδούνης)

Του Δημ. Σταθακόπουλου* 

Για το θέμα της προελεύσεως του θεάτρου σκιών, έχουν γραφτεί ήδη πάρα πολλά, τόσο από ξένους, όσο και από Έλληνες και Τούρκους μελετητές αυτής της λαϊκής θεατρικής έκφρασης με σκιές από φιγούρες.

Οι βασικές απόψεις μπορούν «χοντρικά» να συνοψιστούν σε δύο. Μία που αποδέχε­ται την ασιατική του προέλευση και μία άλλη που αποδέχεται την αρχαιοελληνική, όπως αυτή διαμορφώθηκε, ανά τους αιώνες, με το Ελληνιστικό, ρωμαϊκό και Βυζαντινό μιμοθέατρο και κουκλοθέατρο, το οποίο σε συνδυασμό με την τεχνική του «μπερντέ και της σκιάς που δημιουργούσε το κερί«, κατέληξε στον οθωμανικό Karagöz του οποίου μάλ­λον, κύριοι φορείς διαδόσεως, αλλά και Καραγκιοζοπαίκτες, ήταν οι Τσιγγάνοι.

Συνέχεια →

ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ Ι: Η απλή αναλογική, το δημαρχιακό κατεστημένο και οι ξεχασμένες Δημοτικές Κοινότητες

Του Κώστα Διον. Κορδάτου* 

Και το όνομα αυτού, Κλεισθένης. Ο οποίος μπορεί στην αρχαία Αθήνα να διαδέχθηκε τον τύραννο Πεισίστρατο και να έκανε το πολίτευμα πιο δημοκρατικό, στη σύγχρονη Ελλάδα όμως διαδέχθηκε τον Καλλικράτη ο οποίος είχε διαδεχθεί τον… Καποδίστρια.

Πίσω από την «φασαρία» της ΚΕΔΕ των κκ Πατούλη-Κοιμήση και των Περιφερειαρχών για το νομοσχέδιο Κλεισθένης-1 της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ βρίσκεται  η προσπάθεια κυρίως της ΝΔ και του Κινήματος Αλλαγής και γενικά του παλιού κόσμου της αυτοδιοίκησης, να «στήσουν» μια αντιδραστική αντιπολίτευση σε μία και μόνη διάταξη με την οποία διαφωνούν ενώ επί της ουσίας του νόμου για τοους ΟΤΑ συμφωνούν! Γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους το διαχρονικό αίτημα του κινήματος για «απλή και ανόθευτη αναλογική παντού». Έτσι είναι αυτά η εξουσία είναι γλυκιά.

Συνέχεια →

Ταξίδι στην «Έξυπνη Πόλη»

(Μια πρωτοβουλία του Δήμου Κηφησιάς)

Του Δρ. Θεόδωρου Μέτση*

Στις 15/6/2018 με πρωτοβουλία του Δήμου Κηφισιάς και την αρωγή μερικών εταιρειών από το γειτονικό Ισραήλ, έλαβε χώρα το συνέδριο με τον συγκεκριμένο τίτλο στο αμφιθέατρο του Μουσείου Γουλανδρή.

Εξαιρετική πρωτοβουλία και καλή διοργάνωση με ενδιαφέρουσες ομιλίες …για όποιον είναι αμύητος και δεν γνωρίζει τι κυριολεκτικά σημαίνει το επίθετο “έξυπνη” μπροστά από την πόλη. Στις ομιλίες ακούσαμε πώς μπορεί η λέξη “έξυπνη” να επηρεάσει και να διορθώσει τις μηχανογραφικές υπηρεσίες ενός Δήμου και όλοι θα επιθυμούσαμε όταν δηλώνουμε τη απώλεια κάποιου συγγενικού μας προσώπου στο Ληξιαρχείο του Δήμου να ενημερώνεται μηχανογραφικά και η ΔΟΥ και ο ΕΦΚΑ και η Τράπεζα ή όταν πωλεί κάποιος το ακίνητό του και διακόπτει την παροχή της ΔΕΗ να ενημερώνεται αυτόματα και ο ΔΗΜΟΣ ώστε να μην εξακολουθεί να χρεώνει τα … δημοτικά τέλη.

Συνέχεια →

Το θαυμάσιο βλέμμα του φακού

Του Κωνσταντίνου Μπλάθρα

«Η κινηματογραφική περίοδος αρχίζει το 1913», γράφει κάπου ο Μπουνιουέλ, «όταν ο Γκρίφφιθ, με τη χρήση του close-up, αναβάθμισε τον κινηματογράφο σε μια από τις καλές τέχνες.» Αν πάρουμε τοις μετρητοίς αυτή τη θέση, τότε ο κινηματογράφος φέτος μόλις έγινε εκατό χρονών. Ο Μπουνιουέλ, υποστηρίζοντας περισσότερο τη θέση του, θα γράψει λίγο παρακάτω πως έτσι πλησιάζοντας στα πρόσωπα και στα αντικείμενα ο φακός, προικισμένος με «νοημοσύνη και ευαισθησία», θα κάνει τον κινηματογράφο να «αφήσει για πάντα τη βάρβαρη πανηγυριώτική του παράγκα, για να πάρει τη σωστή του θέση στα σημερινά παρεκκλήσια.»

Συνέχεια →