Οι δημαγωγικοί όροι «δεξιά» και «αριστερά» και η αναρχία ως κορύφωση του νεο-φιλελευθερισμού
Του Νικήτα Χιωτίνη*
Ζούμε σε περίοδο σχεδόν απόλυτης έλλειψης πολιτικής σκέψης. Η κυριαρχία των εικόνων και των εύπεπτων συνθημάτων έχει αντικαταστήσει τη σκέψη και την ουσιαστική συζήτηση. Το χειρότερο είναι πως παλαιοί όροι χρησιμοποιούνται με τρόπο σκοπίμως αποπροσανατολιστικό ή απλώς ανόητο. Με τον τρόπο αυτόν θεωρούμε σχεδόν αυτονόητο οτιδήποτε η τηλεόραση, με τρόπο δήθεν βαθυστόχαστο ή με τρόπο infotainment, μας πληροφορεί για το οτιδήποτε, διαβεβαιώνοντάς μας περί της αληθείας του.