Ομιλία Ε΄Λουκά – Πλουσίου & Λαζάρου, ΛΚ. Ιστ΄ 19-31, 30-10-2011
Του (+) π. Νικολάου Φαναριώτη*
«Και εν τω Άδη επάρας τους οφθαλμούς αυτού υπάρχων εν βασάνοις, ορά τον Αβραάμ από μακρόθεν και Λάζαρον εν τοις κόλποις αυτού», ΛΚ ις΄, 22**.
Η παραβολή περιλαμβάνει δυο ακραίες καταστάσεις, (πολύ πλούσιος-πολύ φτωχός), για να περιλάβει έτσι όλους τους ανθρώπους. Το θέμα μας είναι ότι ανατρέπει όλη την όντως μεγαλοφυώς ανεπτυγμένη διαβολική στρατηγική, για την μετά θάνατον ζωή: Διδάσκουν δηλαδή ότι ο άνθρωπος μετά θάνατον επιστρέφει στην ανυπαρξία (στο 0). Έτσι πιστεύουν ότι με την αντισύλληψη, τις εκτρώσεις και την ομοφυλοφιλία σε βάθος χρόνου θα εξαφανίσουν το ανθρώπινο γένος που το μισούν, και θα εκδικηθούν τον Θεό που το δημιούργησε.
Γι’ αυτό η σημερινή παραβολή είναι από τις πιο κρίσιμες στη ζωή του ανθρώπου, διότι δίνει ισχυρά επιχειρήματα, ισχυρές αποδείξεις για την ύπαρξη της αιώνιας ζωής του ανθρώπου, για όσους βέβαια θέλουν να μην μπλεχτούν στα δίχτυα τους.