Παγκοσμιοποίηση, υπέρ ή εναντίον;

Του Βασίλη Βιλιάρδου*

«Παγκοσμιοποίηση: Τα κράτη δεν ασχολούνται πλέον με την διοίκηση και αφοσιώνονται στην αστυνόμευση. Οι πρόεδροι μετατρέπονται σε διαχειριστές ξένων εταιριών. Οι Υπουργοί Οικονομικών είναι καλοί διερμηνείς. Οι βιομήχανοι μετατρέπονται σε εισαγωγείς. Οι πολλοί εξαρτώνται ολοένα και περισσότερο από τα περισσεύματα των λίγων. Οι εργαζόμενοι χάνουν τις δουλειές τους. Οι αγρότες χάνουν την γη τους. Τα παιδιά χάνουν την παιδική τους ηλικία. Οι νέοι χάνουν την επιθυμία να πιστεύουν. Οι ηλικιωμένοι χάνουν την σύνταξή τους. «Η ζωή είναι λαχείο» ισχυρίζονται όσοι κερδίζουν» (E. Galeano).

Ανάλυση

Η Ευρώπη βιώνει την τρίτη εποχή της παγκοσμιοποίησης, αυτή τη φορά με μία εντελώς καινούργια οργανωτική δομή –αφού 28 χώρες της ανήκουν στην ΕΕ, ενώ οι 19 στην Ευρωζώνη (πληθυσμός 338,5 εκ., ΑΕΠ περί τα 9,5 τρις €), από την οποία καμία χώρα δεν μπορεί να εκδιωχθεί ούτε προσωρινά ούτε μόνιμα επειδή το απαγορεύει η σύμβαση σύστασης της, ενώ μπορεί να την εγκαταλείψει μόνο με τη θέληση της.

Συνέχεια →

Δυο τσιγάρα δρόμος

Της Σέβης Κωνσταντινίδου

«Δάσκαλος, λοιπόν, ε; μάλιστα», είπε και τον κοίταξε άλλη μια φορά. Εκείνος κούνησε το κεφάλι. «Πρώτη φορά φέτος εδώ;» ρώτησε. Ξανακούνησε ο άλλος το κεφάλι. «Κορφοβούνι», συνέχισε. Τον χειμώνα λίγο δύσκολο. Μετά την άνοιξη χαρά Θεού, θα δει. Αυτός; Ε, να εδώ, με τα ζωντανά. Κατσίκια και πρόβατα. Πάνω κάτω, κάτω πάνω στις πλαγιές ολημερίς. Τώρα στις στάνες, ναι, εκεί πάει.

Συνέχεια →

Ανοικτή επιστολή στον Υπουργό Παιδείας κ. Γαβρόγλου Κωνσταντίνο για τη Θεματική Εβδομάδα – Επτά καθημερινές ιστορίες

Της Ανδριανής Στράνη*

1. «Όλα καλά»

Η σχολική τάξη επέστρεφε από εκπαιδευτική επίσκεψη. Το τρένο ήρθε γρήγορα και στριμώχτηκαν όλοι στο πρώτο βαγόνι. Θέλοντας και μη οι επιβάτες μικροί – μεγάλοι θύμιζαν σαρδέλες παστές. Παρ’ όλα αυτά σου δινόταν η ευκαιρία για παρατηρήσεις.

Συνέχεια →

Το 4ο μνημόνιο στο δημόσιο σχολείο

Της Αγγελικής Αρβανιτάκη*

Η περιβόητη β΄ αξιολόγηση ολοκληρώνεται με τρόπο που η ανέχεια και η εξαθλίωση αγγίζουν ολοένα και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας, τα οποία βρίσκονται σε αδυναμία να ανταπεξέλθουν ακόμη και στις βασικές τους ανάγκες. Έχει γίνει πλέον σαφές πως η «αξιολόγηση» αποτελεί εργαλείο που χρησιμοποιείται από όλες τις μνημονιακές (πρώην και νυν) κυβερνήσεις που ποντάρουν στον κοινωνικό διαμελισμό, με τις ευλογίες των “εταίρων μας” ΕΕ και ΔΝΤ. Το δε χρέος και οι δόσεις απλά αιμοδοτούν τις τράπεζες και τις μεγάλες επιχειρήσεις και το λογαριασμό καλείται να πληρώσει πάντα ο λαός.

Είναι βέβαιο ότι η συμφωνία κυβέρνησης ΕΕ και δανειστών θα διαμορφώσει ακόμη πιο σκληρούς όρους για τα λαϊκά νοικοκυριά και τους εργαζόμενους που θέλουν να ζουν με αξιοπρέπεια από την εργασία τους. Σε αυτό το πλαίσιο δραστικής συρρίκνωσης των εναπομεινάντων λαϊκών κεκτημένων, προωθούνται ταχύτατα δυσμενέστατες αλλαγές στην εκπαίδευση. Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι η ανάδειξη της κοινωνικής σημασίας των επικείμενων μεταρρυθμιστικών αλλαγών, και η συμβολή στην προσπάθεια αποκάλυψης της αντιπαιδαγωγικής κυβερνητικής πολιτικής.

Συνέχεια →

Επίθεση στο Μάντσεστερ: Πρώτες εκτιμήσεις

Της Δρ Μαρίας Χρ. Αλβανού*

Τη Δευτέρα το βράδυ το Μάντσεστερ βίωσε ένα αιματηρό τρομοκρατικό γεγονός που ως δράση του ισλαμιστικού δικτύου στην Ευρώπη δείχνει την επικίνδυνη δυναμική του σε σχέση με την ασφάλεια των πολιτών.

Οι βρετανικές αρχές αντιμετώπισαν το συμβάν από την πρώτη στιγμή ως τρομοκρατικό. Ήταν αναπόφευκτοι οι συνειρμοί που είχαν να κάνουν με την ισλαμιστική τρομοκρατία και επιβεβαιώθηκαν. Ο κίνδυνος για μια τρομοκρατική επίθεση άλλωστε σε ευρωπαϊκό έδαφος είναι διαρκής εδώ και καιρό και δεν αποτελεί πλέον έκπληξη η πραγματοποίηση του. Το στοιχείο που έχει να κάνει με τη χρονική εγγύτητα προς τις βρετανικές εκλογές θυμίζει πάντως αρκετά τις γαλλικές εκλογές, πολιτικό γεγονός που το ισλαμιστικό δίκτυο εκμεταλλεύτηκε δεόντως επιχειρησιακά, αλλά και για την προπαγάνδα του.

Συνέχεια →

Πού πήγαν βρε γυναίκα τα παιδιά;

Του Αλέκου Καπακτσή

Έχουμε περάσει σε αρνητικό ισοζύγιο γεννήσεων τα τελευταία χρόνια και το 2017 αναμένεται να κινηθούμε στις 70.000 γεννήσεις, λέει ο Δρ. Στέφανος Χανδακάς MD MBA PhD, Μαιευτήρας-Γυναικολόγος, Χειρουργός, διδάκτωρ γυναικολογίας και μαιευτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Συνέχεια →

Φήμες

Της Ανδριανής Στράνη

Ήταν μια κανονική Μαγιάτικη μέρα, όπως όλες οι άλλες. Τα σύγνεφα στον ανοιξιάτικο ουρανό πάνω από το σχολείο μαζεύονταν από καιρό… σιγά, σιγά… κι όταν ξέσπασε η μπόρα αποφασίστηκε να παιχτεί το «σχολικό συμβούλιο». Ήταν ένα ωραίο θεατρικό – παρωδία γραμμένο και σκηνοθετημένο από το ίδιο το σχολείο. Παίχτηκε βιαστικά, αφού ήταν η κατάλληλη εποχή για το μάζεμα και  το ξέπλυμα των χαλιών. Εποχή δύσκολη για θέατρο, αφού τα σκουπίδια φανερώνονται στο γυμνό πάτωμα και χρειάζεται μεθοδική δουλειά να τρίψεις, να γυαλίσεις και να εξαφανίσεις τους ρύπους.

Συνέχεια →

Κάτι αλλάζει στην παραγκούπολη της Πάτρας

Του Γιάννη Δημογιάννη

Το ημερολόγιο έγραφε 15-01-2017. Κανείς δεν υποψιαζόταν τι θα συναντούσαμε εκείνο το Σάββατο, ούτε και εγώ θα φανταζόμουν πως, 4 μήνες μετά, η ζωή μου θα άλλαζε τόσο βαθιά.  Κι όμως, εκείνο το βροχερό μεσημέρι αποδείχθηκε σημαδιακό για πολλούς. Η φωτογραφία θυμίζει τον απόπλου του κοινού μας ταξιδιού! Ακριβώς απέναντι από την παραθαλάσσια ζώνη και τα πλοία, που σαλπάρουν για τους Ευρωπαϊκούς «Παραδείσους», μία χούφτα Πατρινών –η κοινωνική κουζίνα «Ο Άλλος Άνθρωπος» Πάτρας, μαζί με την Ένωση για την υπεράσπιση των μεταναστών– συγκεντρώθηκε στο ερειπωμένο εργοστάσιο της ΑΒΕΞ, στον τόπο ενός σύγχρονου δράματος.

Πρόθεσή μας να μαγειρέψουμε ένα γεύμα Αγάπης, σε 70 περίπου μετανάστες. 70 μετέωρες ζωές, μία γειτονιά από ξεχασμένους ταξιδιώτες, που, εδώ και καιρό, λαθροβιούν, αναγκασμένοι να βρίσκουν «καταφύγιο» στην ποντικότρυπα ενός παλιού, αλλά στοιχειωμένου εργοστασίου. Χειμωνιάτικα, χωρίς σκηνές, χωρίς τροφή, χωρίς αποχέτευση, δίχως τη στοιχειώδη υγιεινή, δίχως την παραμικρή συμπαράσταση, δίχως ελπίδα ή διέξοδο δια-φυγής∙ παρέα, μονάχα με τα τρωκτικά και τα ψωριάρικα αδέσποτα.

Συνέχεια →

Αντιδραστικό, μνημονιακό «τσουνάμι» στην εκπαίδευση

Της Γιώτας Ιωαννίδου

Η συνέντευξη τύπου του πρωθυπουργού με εξαγγελίες για αλλαγές στην εκπαίδευση, στις 9 Μαΐου, στο υπουργείο παιδείας την ώρα που κυκλοφορούσαν στη δημοσιότητα τα νέα μέτρα κοινωνικής λεηλασίας του 4ου μνημονίου, θα έμοιαζε με ανέκδοτο, αν δεν υποδήλωνε την πλήρη ταύτιση της κυβέρνησης με τις επιδιώξεις του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΟΟΣΑ. Ακόμη περισσότερο η δήλωση του κ Τσίπρα ότι οι εξαγγελίες γίνονται τώρα, αλλά οι λεπτομέρειες των μέτρων και τα νομοσχέδια θα περνούν μέσα στο Καλοκαίρι «για να μην διαταραχθεί η διαδικασία των πανελληνίων», πέρα από το ότι ακολουθεί την ίδια τακτική με τους προηγούμενους ΣαμαροΒενιζέλους δείχνει ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ όχι μόνο αποπειράται μια αντιδραστική αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης που θα ξεσηκώσει αντιδράσεις αλλά και ότι φοβάται ότι της θυμίζει το μέγεθος των εκπαιδευτικών κινητοποιήσεων του 2013.

Συνέχεια →