Η μελαγχολία του έρωτα και το ανοιξιάτικο όνειρο στην καρδιά του χειμώνα

Με αφορμή το “Χειμωνιάτικο Ταξίδι” του Franz Schubert

Του Παναγιώτη Σωτηρόπουλου*

Σε ηλικία 30 ετών, ένα χρόνο πριν το θάνατό του, ο Franz Schubert ολοκληρώνει το έργο του Winterreise -Χειμωνιάτικο ταξίδι- ένα φωνητικό κύκλο που αρχικά απαρτίζεται από φωνή για τενόρο και πιάνο και περιλαμβάνει στην τελική του μορφή 24 ρομαντικά τραγούδια (lieder) σε στίχους του ρομαντικού φιλέλληνα ποιητή Wilhelm Müller. Την επόμενη χρονιά, το 1828, ο συνθέτης της αμόλυντης μουσικής γονιμότητας και της σαγηνευτικής μελωδίας, που γεννήθηκε μια χιονισμένη μέρα, εγκαταλείπει εξαντλημένος από τις ασθένειες, μια παγερή μέρα του 1797, τη γήινη ματαιότητα, όπως θεωρούσε ένα ολόκληρο κίνημα της εποχής. Στον τάφο του συνθέτη η αινιγματική φράση του ποιητή Franz Grillparzer «Die Tonkunst begrub hier einen reichen Besitz,aber noch viel schonere Hoffnungen» («Η Τέχνη της Μουσικής ενταφίασε εδώ ένα πλούσιο απόκτημα, αλλά ακόμη ωραιότερες προσδοκίες», σκιαγραφεί τη δημιουργική παρακαταθήκη που άφησε με το έργο του ο Βιενναίος μουσικός.