Οι βρετανικοί ιδιωτικοποιημένοι σιδηρόδρομοι ως (νεοφιλελεύθερο) παράδειγμα προς αποφυγή

Του Philalethe00 – Φιλαλήθη*

“Ο δρόμος προς τη δουλεία” (Road to serfdom). Αυτός ήταν ο τίτλος ενός πολύ σημαντικού βιβλίου του οικονομολόγου Φρίντριχ φον Χάγιεκ της λεγόμενης Αυστριακής σχολής των Οικονομικών. To βιβλίο αυτό γράφτηκε μεταξύ των ετών 1940 και 1943, όταν ο απορρυθμισμένος καπιταλισμός της τότε Δύσης, μεταξύ άλλων και της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, είχε οδηγήσει ως κυριότατο αίτιο στον χειρότερο παγκόσμιο πόλεμο όλων των εποχών (Β΄ Π.Π.) και τον, σύμφωνα με τον συγγραφέα Βασίλη Ραφαηλίδη,  λυσσωδέστερο εμφύλιο όλων των εποχών, που ήταν ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των Δημοκρατικών και των οπαδών του Φράνκο. Ο Χάγιεκ πρέσβευε ότι οποιαδήποτε κρατική ρύθμιση στην ελεύθερη λειτουργία της αγοράς είναι ο δρόμος προς τη δουλεία, την «τυραννία».

Συνέχεια →

Δοκιμή προσέγγισης του νέου Συμφώνου Συμβίωσης

Του Philalethe00 – Φιλαλήθη*

Tο ζήτημα του Συμφώνου Συμβίωσης τέθηκε και πάλι στο προσκήνιο αυτές τις ημέρες, εφόσον ψηφίστηκε την Tρίτη 22/12. H νέα ρύθμιση του Συμφώνου Συμβίωσης επιτρέπει και σε ομόφυλα άτομα να προσχωρούν στις ρυθμίσεις του, οι οποίες αφορούν κατά κύριο λόγο περιουσιακά και κληρονομικά ζητήματα, ενώ ρητά το θέμα της τεκνοθεσίας/ υιοθεσίας παιδιών εκ μέρους τέτοιου τύπου ζευγών αποκλείστηκε από τον αρμόδιο Yπουργό.

Tο νομοθέτημα, όπως διαφαινόταν, καταψηφίστηκε, με λίγες απουσίες, από το K.K.E. και την Xρυσή Aυγή, ενώ οι AN.EΛ. κράτησαν μια επαμφοτερίζουσα στάση ως Kοινοβουλευτική Oμάδα, με απόντα τον πρόεδρό τους, θέτοντας στο προσκήνιο το ζήτημα της υιοθεσίας. Eίναι γνωστό άλλωστε ότι και στην EΣΣΔ αλλά και την εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία οι ομοφυλόφιλοι τύγχαναν ιδιαίτερα αρνητικής μεταχείρισης. O Στάλιν έθεσε εκτός νόμου την ομοφυλοφιλία ως πάθηση το 1933, νομοθεσία που ίσχυσε ως την διάλυση του καθεστώτος(«κίνημα Γιέλτσιν» – 1993).

Iστορική θεώρηση

Συνέχεια →

Για το περιστατικό με το νοσοκομείο Άγιος Σάββας»

Του Φιλαλήθη/philalethe00

Την περασμένη Δευτέρα, 11/5, σε πρωινή εκπομπή του καναλιού Μέγκα, ως καλεσμένος ο βουλευτής της συμπολίτευσης κ. Φίλης κλήθηκε να δώσει την γνώμη του για το ζήτημα της αγ. Βαρβάρας και της μεταφοράς των λειψάνων της στο νοσοκομείο άγ. Σάββας. Σύμφωνα με τον ανοιχτό και εκδηλωτικό συνήθως κ. Φίλη, η υποδοχή των λειψάνων με τιμές αρχηγού κράτους δεν είναι απαραίτητη για την τιμή της αγίας Βαρβάρας, η μεταφορά των λειψάνων αυτών προς προσκύνηση στο νοσοκομείο, σε αντίθεση προς την εκκλησία, δεν είναι ορθή, διότι παραπέμπει σε μία νεοειδωλολατρεία, σε καταστάσεις μεσαιωνικές, δεν αντιστοιχεί στην γνήσια πίστη, και επίσης «είναι λάθος να δίνουμε το σήμα ότι μπορεί να αντικατασταθεί η ιατρική». Στα παρακάτω θα σχολιάσουμε το θέμα αυτό.

Συνέχεια →

Εκκλησία, εθνοφυλετισμός & η Χ.Α.

Του Φιλαλήθη/philalethe00

 Γερμανοί Χριστιανοί» – Αίρεση της εποχής του Μεσοπολέμου,

ακραιφνείς εθνικοσοσιαλιστές και χιτλερικοί,

αντιπαλαιοδιαθηκικοί κ.ά. πολλά

Συνέχεια →

Περί Χριστιανικού φεμινισμού (β’ μέρος)

         Του φιλαλήθη/philalethe00

Είχαμε μείνη στο σημείο εκείνο όπου θα εξετάζαμε την Ορθόδοξη θέση στο ζήτημα αυτό. Μπορούμε να προσκομίσουμε μία πλειάδα κειμένων για το ζήτημα αυτό, αλλά, επειδή δοκιμιογραφούμε, θα ήταν πέρα από τα όρια της “φόρμας”. Κατ’αρχάς, σημειωτέον εστί, για το ζήτημα αυτό, έχω “φωτιστεί” από μία σειρά εξαίρετων βιβλίων, όπως :

Συνέχεια →

Περί Χριστιανικού φεμινισμού (α’ μέρος)

         Του φιλαλήθη/philalethe00

Στα προηγούμενα είδαμε μίαν ορισμένη ανατομία κοσμοθεωρητική των συνήθων κοσμικών φεμινιστών, που είναι, συχνά, ως ελέχθη, “φωταδιστές”.

Σχολιασμός & κριτική άρθρων εφ. Ο. (ρθόδοξου) Τ. (ύπου)-ιστορικού Δ. Βαρβιτσιώτη περί χριστιανισμού, κομμουνισμού, «πατριωτισμού» και αίρεσης, άλλως περί Χριστιανισμού και κομμουνισμού 

Του φιλαλήθη/philalethe00

Θα σχολιάσουμε σχετικά με τον όρο του κομμουνισμού, και θα δούμε εν άκρα συνόψει κάποια στοιχεία εδώ. Η αφορμή έρχεται από κάποια σειρά άρθρων της συγγραφέως Δ. Βαρβιτσιώτη στον Ορθόδοξο Τύπο, τα 3 τελευταία τεύχη περίπου, που ετιτλοφορείτο «Χριστιανός και κομμουνιστής ή πατριώτης και αιρετικός;» (!).

Η εν λόγω συγγραφεύς, λοιπόν (και ελπίζω, ότι έχει καταστή σαφές, ότι «ου λαμβάνομεν πρόσωπον ανθρώπου», δηλαδή δεν προσωποληπτούμε, αλλά «κρίνουμε» τα γραφόμενα) αναφέρει τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο Β’ και τον ακαδημαϊκό πρ. π. Μεταλληνό να αυτοπροσδιορίζονται ως (χριστιανοί) κομμουνιστές ή ενίοτε κομμουνιστές και έτσι απορεί και εξίσταται.

Συνέχεια →

Του Φιλαλήθη/philalethe00  

Ως γνωστόν, “πάντως άρα φιλοσοφητέον”. Δηλαδή δεν μπορεί να απορρίψη κάποιος κατά τον Αριστοτέλη το χώρο της φιλοσοφίας αβρόχοις ποσί.  Τα πόδια του θα βραχούν, διότι “ει δε μη φιλοσοφητέον, φιλοσοφητέον”, δηλαδή, για να βρούμε, αν πρέπει να φιλοσοφούμε, πρέπει να φιλοσοφηθή, να το φιλοσοφήσουμε. Άρα: πάντως φιλοσοφητέον.

Το ίδιο ισχύει και με την θεογνωσία ή την θεολογία, τον λόγο περί του Θεού. Εάν πρόκειται να απορρίψουμε τον Θεό, αν υποθέσουμε, ότι μπορούμε, κάνουμε άθεη θεο-λογία, που πολύ συχνά είναι μία ορισμένη (ή/και ξεπερασμένη εν πολλοίς, όπως ο… αεί βουρβουλακιάζων και πολυειδής Υλισμός) φιλοσοφία των επιστημών.