Πολυτεχνείο για πάντα

του Γιάννη Ποταμιάνου

Ναι, τη νύχτα εκείνη

            μοσχοβόλησαν τα όνειρα

Οι άνθρωποι έγιναν ψηλότεροι

Καθώς καβάλησε η αποκοτιά

            τ’ αφηνιασμένο άτι

Συνέχεια →