Μια ανάγνωση “Ο Ντοστογιέφσκυ και η Ηθική”

Του Σωτήρη Γουνελά

Υπάρχει, ωστόσο και ένα άλλο μελέτημα του μητρ. Ιωάννη και μάλιστα πρόσφατο, που μου δίνει την ευκαιρία να διατυπώσω μερικές ακόμη κρίσεις σχετικά με το ζήτημα της Ηθικής. Πρόκειται για το κείμενο με θέμα του ‘Ο Ντοστογιέφσκυ και η Ηθική’ (νέα Ευθύνη τ.3, Ιαν-Φεβρ. 2011, σ. 1-9). Μελετώντας λοιπόν τον Ντ. ο μητρ. Περγάμου φτάνει να πει ότι: «Για τον Ντ. το πρόβλημα δεν είναι ηθικό, αλλά βαθύτατα υπαρξιακό» και τούτο γιατί, λέει πιο κάτω «Ο άνθρωπος, ο κάθε άνθρωπος, είναι ένα μείγμα πανουργίας και απλότητας, αγνότητας και φιληδονίας, καλοσύνης και κακότητας».

Συνέχεια →

Ο αδιάβαστος Λορεντζάτος

Του Σωτήρη Γουνελά*

«Η τέλεια τέχνη κρύβει την τέχνη για να φαίνεται «φύση» και η τέλεια φύση ή αυτή που πετυχαίνει το στόχο της (φύσις επιτυχής) και αύτη κρύβει την τέχνη (που βρίσκεται μέσα της). Το ηρακλείτειο γνωμικό φύσις κρύπτεσθαι φιλεί ακολουθάει πιστά τη δεύτερη αυτή περίπτωση. Και στις δύο περιπτώσεις έχομε απόκρυψη. Και η τέχνη του ανθρώπου και η τέχνη της φύσης, για να φτάσουν στην τελειότητα ή στο σκοπό τους, πρέπει να κρυφτούν. Άνθρωπος και φύση κρύβουν την τέχνη τους για να ολοκληρώσουν τα μεγάλα έργα τους» Μελέτες Β΄, Δόμος 1994, σ. 213).

Συνέχεια →

Ποια Ελλάδα Ποια Ευρώπη

Του Σωτήρη Γουνελά

Εμείς οι Έλληνες δεν είμαστε λαός που μπορεί να κλειστεί σ’ ένα παρόν εκατό ή διακοσίων χρόνων νεοελληνικού βίου. Ανήκουμε στους αρχαίους λαούς, όπως ανήκουν και οι Εβραίοι, οι Πέρσες, οι Ινδοί οι Κινέζοι και άλλοι. Δεν έχουμε ιστορία πεντακοσίων ή χιλίων χρόνων, ο λόγος ο ελληνικός χάνεται μέσα στο χρόνο και έρχεται να σμίξει με την μεγαλειώδη σύλληψη του Εφέσιου Ηράκλειτου για τον Λόγο που αρμονίζει το σύμπαν. Η ιουδαϊκή παράδοση από τη μία και η αρχαιοελληνική από την άλλη εκβάλλουν μέσα στη χριστιανική περιοχή, εκχριστιανίζονται, καθώς σφραγίζονται από το κορυφαίο γεγονός της Ενανθρώπησης. Σπουδαία ζητήματα για την ύπαρξη του Θεού και του ανθρώπου, για τη δημιουργία το κόσμου, για το νόημα της ζωής και του θανάτου, για τη σημασία του αποκαλυπτικού λόγου, για τη σχέση των δύο φύλων, για τη διασταύρωση ή τη σύγκρουση πολιτισμών και για τόσα άλλα που καθόρισαν και καθορίζουν την πορεία του κόσμου, ζυμώθηκαν, ερμηνεύτηκαν, αποσαφηνίστηκαν χάρη στην αλληλεπίδραση αυτών των παραδόσεων και την ιδιάζουσα σύνθεσή τους με το πνεύμα του Ευαγγελίου και της Εκκλησίας.

Συνέχεια →

Φυλετισμός και πολιτισμός: η περίπτωση της «Χρυσής Αυγής»

Του Σωτήρη Γουνελά

Aς δούμε τώρα από μια άλλη σκοπιά τη νοοτροπία των «χρυσαυγιτών». Aυτό θα γίνει μέσα από κείμενο του αρχηγού τους δημοσιευμένο στο περιοδικό «H Aδούλωτη Mάνη» (Nέα περίοδος, τεύχος 1, Iανουάριος – Mάρτιος 2012, σ. 60 – 61). Tο κείμενο φέρει τον τίτλο «H επιβίωση της αρχαίας ψυχής στη Mάνη των θρύλων». Aυτό που τονίζεται στο πρώτο μέρος του κειμένου είναι η ειδωλολατρεία των Mανιατών! Ότι δηλαδή καθυστέρησαν να εκχριστιανιστούν (ο αυτοκράτορας Mανουήλ Παλαιολόγος έκανε ολόκληρη εκστρατεία στη Mάνη το 1408 «για να ξεριζώσει την αρχαία λατρεία των Mανιατών»).

Ένα άλλο στοιχείο που θέλει να τονίσει τη σχέση με την αρχαία Eλλάδα είναι τα γλωσσικά στοιχεία, λέξεις ομηρικές που χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα, οι καταλήξεις των ρημάτων κ.ά.

Συνέχεια →

Το ποτάμι της μεταμοντέρνας αμνήμονος  κιτσαρίας

Συνέντευξη του Κώστα Γεωργουσόπουλου

στο Σωτήρη Γουνελά *

– Είμαστε ένας λαός με μακρά ιστορία που δεν εξισώνεται χρονικά ούτε με την ιστορία των ευρωπαϊκών λαών ούτε πολύ περισσότερο με την ιστορία της Αμερικής. Πιστεύετε ότι οι Έλληνες διανοούμενοι έχουν επίγνωση αυτής της ιστορίας και άρα έχουν ανάλογη μνήμη;

Συνέχεια →