Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την παγκόσμια οικονομία: μια κρίση μεγαλύτερη του 2008

Του Πάνου Κοσμά

Το 2016 ξεκίνησε με τις ανησυχίες για την παγκόσμια οικονομία να φουντώνουν. Στα χρηματιστήρια των ΗΠΑ, της Ευρώπης και της Ασίας χάθηκαν τον Ιανουάριο πάνω από 8 τρισεκατομμύρια ευρώ κεφαλαιοποίησης, καθώς σειρά εξελίξεων αναζωπυρώνουν τους φόβους για μια νέα, σοβαρή υποτροπή της παγκόσμιας κρίσης μέσα στο 2016. Τα σημεία στα οποία εστιάζονται η προσοχή και οι ανησυχίες των αναλυτών του συστήματος και των διεθνών καπιταλιστικών οργανισμών είναι: οι συνέπειες που μπορεί να έχει ο τερματισμός του κύκλου μείωσης και η έναρξη του κύκλου αύξησης των αμερικανικών επιτοκίων απ’ τα τέλη του 2015, η καχεξία των ρυθμών της παγκόσμιας ανάπτυξης, η οικονομική επιβράδυνση στην Κίνα, γενικότερα η είσοδος των λεγόμενων αναπτυσσόμενων οικονομιών (BRICKS) στον κύκλο της κρίσης, η κατρακύλα των τιμών του πετρελαίου. Στο «καλάθι» αυτό προστίθενται τώρα όλο και εντονότερα οι λεγόμενοι γεωπολιτικοί κίνδυνοι, συνδεόμενοι κατά κύριο λόγο με τον πόλεμο και την αστάθεια στη Μ. Ανατολή, το κύμα των προσφύγων και τις πολιτικές του επιπτώσεις στην Ευρώπη, αλλά και άλλα διεθνή «μέτωπα»: η Ουκρανία, η θάλασσα της Νότιας Κίνας, η Κορέα.

Συνέχεια →

Κατάργηση μνημονίων – ανατροπή της λιτότητας: H πραγματική «κόκκινη γραμμή»

Του Πάνου Κοσμά

Το –ομολογημένο επισήμως πλέον– λάθος της κυβέρνησης να μη διασφαλίσει έστω χρηματοδότηση υπογράφοντας τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου, αποδείχτηκε τρομερά αποτελεσματικό όπλο εκβιασμού στα χέρια των δανειστών.

Συνέχεια →

Κορυφώνονται οι εκβιασμοί των δανειστών: Τρίτο μνημόνιο χωρίς… «Χαρδούβελη»;

Του Πάνου Κοσμά

«Ξύνοντας τον πάτο του βαρελιού», δηλαδή «σκουπίζοντας» όλα τα ταμειακά διαθέσιμα οργανισμών του ευρύτερου δημόσιου τομέα για να πληρώνει τοκοχρεολύσια, η κυβέρνηση κερδίζει χρόνο πληρωμένο με αίμα.

Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, τα repos με τα οποία δε­σμεύ­ο­νται αυτά τα δια­θέ­σι­μα συ­νι­στούν μια έμ­με­ση εσω­τε­ρι­κή στάση πλη­ρω­μών υπό προ­σω­ρι­νή ανα­στο­λή με­ρι­κών μηνών, σε κα­τη­γο­ρί­ες κοι­νω­νι­κών και ανα­πτυ­ξια­κών δα­πα­νών. Γι’ αυτό οι δα­νει­στές όχι μόνο δεν είχαν κα­νέ­να πρό­βλη­μα με αυτή την πρα­κτι­κή, αλλά πρό­τει­ναν να επε­κτα­θεί με ανα­γκα­στι­κή (μέσω νο­μο­θε­τι­κής ρύθ­μι­σης) δέ­σμευ­ση ρευ­στών δια­θε­σί­μων ύψους 2 δισ. ευρώ ορ­γα­νι­σμών που οι διοι­κή­σεις τους αρ­νού­νται να τα δια­θέ­σουν. Όχι μόνο αυτό, αλλά εμ­μέ­σως πα­ρό­τρυ­ναν αυτή η ιδιό­τυ­πη εσω­τε­ρι­κή στάση πλη­ρω­μών να επε­κτα­θεί και σε μι­σθούς και συ­ντά­ξεις, με την πλη­ρω­μή τους με «πα­ράλ­λη­λο νό­μι­σμα».

Συνέχεια →