NOVARTIS: Το «δέντρο», το «δάσος» κι ο βούρκος

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Η Novartis το 2015 τιμήθηκε με την «Διάκριση Επιχειρηματικής Αριστείας» («Diamonds of the GreekEconomy 2015») ως η κορυφαία Φαρμακευτική εταιρεία στην Ελλάδα.

Πάμε τώρα να δούμε για ποιο πράγμα (δεν) μιλάμε αφού μερικά πράγματα είναι πιο προστατευμένα και από τους καλύτερα «προστατευόμενους» (;) μάρτυρες.

Μνημόνιο επί …7!

    Μια όχι τόσο φωταγωγημένη πλευρά της δικογραφίας είναι αυτή όπου αναφέρεται ότι:

Συνέχεια →

Λαγέ μαδάς;

Του Νίκου Μπογιόπουλου

1) O Τραμπ, έχοντας δίπλα του τον Έλληνα πρωθυπουργό, ξεκίνησε την κοινή τους συνέντευξη μιλώντας για το ρεκόρ στον δείκτη του… αμερικανικού χρηματιστηρίου. Στη συνέχεια οι μισές του δηλώσεις αναλώθηκαν στα εξής αμιγώς… ελληνικού ενδιαφέροντος θέματα: Στο Οbamacare, στο ισοζύγιο των ΗΠΑ με τους βασικούς εμπορικούς τους εταίρους και στην επιλογή του επόμενου διοικητή της Fed…

Όπως διαπιστώνει κανείς, ο Τραμπ ξεχείλιζε από… αγωνία και ενδιαφέρον για την συνάντηση που είχε προηγηθεί με τον Τσίπρα.

Συνέχεια →

«Μηδείς αγεωμέτρητος εισίτω μοι τη θύρα»

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Ας το πιάσουμε από λίγο παλιότερα.

Επί έξι συναπτά έτη, από το 1968 μέχρι και το 1973, εκεί κοντά όταν το ημερολόγιο έδειχνε «21η Απριλίου», στην Αθήνα γινόταν λαμπρή εκδήλωση. Προς τιμήν της… «Επαναστάσεως». Διοργανωτής της περίλαμπρης εορτής; Η Ακαδημία Αθηνών…

Αλλά, θα πει κανείς: «Τότε, είχαμε χούντα»…

Σωστά. Αλλά επί χούντας ήταν όταν ο Ρίτσος, ο μηδέποτε «αξιωθείς» να στεφθεί Ακαδημαϊκός, βολόδερνε στους τόπους «παραθερισμού» επειδή αρνιότανε να πιθηκίζει μπροστά σε χατζατζάρηδες με γαλόνια.

Επί χούντας ήταν όταν άλλοι δάσκαλοι, έδιναν μαθήματα ζωής έτσι:

Συνέχεια →

Από τον Κλίντον στον Ομπάμα, από τον Σημίτη στον Τσίπρα…

Του Νίκου Μπογιόπουλου*

Να θυμίσουμε ότι επί εποχής του υψηλού μας επισκέπτη είναι, του Ομπάμα, που οι Αμερικανοί μετέτρεψαν τη λεγόμενη «Αραβική Άνοιξη» σε ευρασιατικό χειμώνα και σε πεδίο δράσης του ISIS.

   Που διαλύθηκαν χώρες με τους πρόσφυγές τους να γεμίζουν πτώματα τα νερά του Αιγαίου και στρατόπεδα συγκέντρωσης την ελληνική επικράτεια,

   Που οι ναζί «αναβαθμίστηκαν» επίσημα σε ευρωατλαντικό εργαλείο όπως στην Ουκρανία,

 Που η Ελλάδα αξιοποιήθηκε και αξιοποιείται σαν βατράχι στον πόλεμο μεταξύ των βουβαλιών εν μέσω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.

Συνέχεια →

Λεγόταν Μιλόσεβιτς, τον θυμάστε;

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Ως γνωστόν ο Μιλόσεβιτς ήταν «χασάπης». Και «εγκληματίας». Και «δολοφόνος». Και έκανε «γενοκτονία». Και ειδικά στο Κόσσοβο έκανε και «εθνοκάθαρση». Για να καταλάβετε πόσο «κάθαρμα» ήταν, ακόμα κι αυτός ο Πρετεντέρης – όπως έγραφετότε – μόλις τον είδε στο εδώλιο της Χάγης (τον Μιλόσεβιτς ) «ανατρίχιασε» (ο Πρετεντέρης…).

Στις 11 Μαρτίου 2006, ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς πέθανε στις φυλακές της Χάγης. Προηγουμένως είχε καταγγείλει τους δεσμοφύλακές του ότι τον οδηγούσαν στο θάνατο, αρνούμενοι να του παράσχουν την αναγκαία ιατροφαρμακευτική αγωγή για τα καρδιακά προβλήματα που αντιμετώπιζε.

Δέκα χρόνια αργότερα, πριν από ένα περίπου μήνα, ο Μιλόσεβιτς… αθωώθηκε. Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης τον απάλλαξε – μετά θάνατο – από την κατηγορία για την υποτιθέμενη συνενοχή του Βελιγραδίου στη σφαγή 8.000 Βοσνίων μουσουλμάνων στη Σρεμπρένιτσα, τον Ιούλιο του 1995.

Συνέχεια →

Λέσχη Μπίλντερμπεργκ…

Του Νίκου Μπογιόπουλου*

Ξέρετε πώς εξηγείται η συμμετοχή του κ. Μητσοτάκη στην περιβόητη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ που συνεδριάζει από προχτές στη Δρέσδη; Απλό: Πήγε εκεί για «να παλέψει» για τις ελληνικές θέσεις.

Από πού συνάγεται αυτό το συμπέρασμα; Εξίσου απλό: Επειδή αυτό είχε ισχυριστεί και ένας άλλος προσκεκλημένος της Λέσχης, όταν κλήθηκε να απαντήσει στη Βουλή για την δική του συμμετοχή, το 2005: Πήγα για να παλέψω για τις ελληνικές θέσεις, είχε δηλώσει. Ήταν ο κ. Γιώργος Παπανδρέου…

Άλλωστε είναι γενικώς αποδεκτό ότι η παρουσία Ελλήνων πολιτικών σε τέτοιες Λέσχες γίνεται για το καλό του τόπου. Όπως, για παράδειγμα, η παρουσία το 2014 του τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και νυν πρωθυπουργού κ. Τσίπρα στην (πιο «ανοιχτή» είναι αλήθεια από την Μπίλντερμπεργκ) Λέσχη Αμπροσέτι.

Συνέχεια →

Ξεπουλημένοι

Του Νίκου Μπογιόπουλου*

«(…) Ξεπουλημένα γουρούνια!

Δεν ανήκουν άραγε σ’ αυτό το χοιροστάσιο όλοι εκείνοι που για κάποια χρήματα ή για λίγη δόξα, για ένα πορτοφόλι, μια εσάρπα, μια κορδέλα, μετατρέπουν τις πεποιθήσεις τους σε άχυρα κάτω από τα πόδια των μεγάλων;

Εκείνοι, οι ακόμα πιο αξιολύπητοι, που για να απολαμβάνουν το προνόμιο της αργομισθίας ή για να φανούν κάπως πιο λαμπεροί, μετατρέπονται σε αυλικούς, βαλέδες και παράσιτα στις παρακάμαρες των υπουργών ή στις τραπεζαρίες των πλουσίων;

Κι αυτός ο δημοσιογράφος που πουλάει την πένα του σε όποιον πληρώνει καλύτερα, αυτός ο χρονογράφος που γλείφει τις μπότες για να αφηγείται τάχα πώς τις γυαλίζουν, ο νταβατζής, ο ξερόλας γραφιάς, όλοι αυτοί οι τύποι, ξεπουλημένα γουρούνια.

Ξεπουλημένο γουρούνι

Συνέχεια →