Κριτική προσέγγιση της αυτοαξιολόγησης από πολιτική, κοινωνική και επιστημονική σκοπιά
Των Βάσως Μούρτζη, Μαρίνας Μουρατίδου & Κωνσταντίνου Βολτέα*
Όλη αυτή την περίοδο έχουν δημοσιευτεί πολλά άρθρα και έχουν γίνει κριτικές προσεγγίσεις σχετικά με το θέμα της αξιολόγησης γενικά και ειδικά της αυτοαξιολόγησης σχολικών μονάδων. Ταυτοχρόνως υπήρξε μια πολιτική απάντηση του κλάδου – κατώτερη ίσως των περιστάσεων αλλά συνακόλουθη της δράσης και της πρωτοβουλίας συνδικαλιστικών ομάδων- που αντιστάθηκε σε επίπεδο συλλόγων διδασκόντων στην ΑΕΕ.
Η ΟΛΜΕ όλο αυτό το διάστημα ολιγώρησε, χωρίς να καλεί με σχέδιο ανά τακτά χρονικά διαστήματα γενικές συνελεύσεις προέδρων που θα οργάνωναν την αγωνιστική στάση του κλάδου. Τώρα λίγες βδομάδες πριν εκπνεύσει η σχολική χρονιά “πέταξαν” το μπαλάκι και πάλι στους συλλόγους προτείνοντας ένα γενικόλογο κείμενο που δεν προωθεί τη συσπείρωση της βάσης του κλάδου τη συγκεκριμένη στιγμή σε κατεύθυνση ανατροπής του συγκεκριμένου πλαισίου. Ως αποτέλεσμα έρχεται η αμηχανία μέσα στους συλλόγους διδασκόντων που εκφράζεται άλλοτε με απραξία και άλλοτε με υλοποίηση της διαδικασίας διασπώντας τους.
Σε μια προσπάθεια να απαντήσουμε στους συναδέλφους οι οποίοι επιθυμούν να αντισταθούν στην πράξη, προτείνουμε την απόρριψη και την αποδόμηση της διαδικασίας και της μεθοδολογίας της ΑΕΕ, με σκοπό να καταγραφεί στο πρακτικό του συλλόγου διδασκόντων στην τελική συνεδρίαση για την ΑΕΕ. Συγχρόνως είναι απαραίτητο να μην προχωρήσει καμιά βαθμολόγηση των δεικτών από την πλευρά του συλλόγου διδασκόντων.
Αφού έγινε μια προσεκτική προσέγγιση και μελέτη των τομέων και των δεικτών της ΑΕΕ εξάγαμε τα εξής συμπεράσματα:
