Η Τέχνη ως υπαρξιακή ενόραση και το έργο της Μάνιας Ευσταθίου
Του Νικήτα Χιωτίνη*
Η Τέχνη, μετά την απαξίωση κάθε προσπάθειας αναζήτησης νοήματος πέραν του απτού, ορατού και αισθητού Κόσμου, έχασε το πεδίο αναφοράς της. Αυτό το αδιέξοδο ήρθαν να καλύψουν αφ’ ενός οι νέες κοσμικές αναπαραστάσεις, ως απόρροια των οντολογικών προτάσεων της Νέας Φυσικής, που οδήγησαν σε ανάλογες παραστάσεις-ερμηνείες της πραγματικότητας, αφ’ ετέρου προσπάθειες περαιτέρω διείσδυσης στην Ύπαρξη, ως προτάσεις μιας νέας μετα-Φυσικής, δηλαδή υπέρβασης των νεωτερικών βεβαιοτήτων. Έτσι γράφτηκε η Ιστορία της Τέχνης του ΧΧου αιώνα.
