Η «ελευθερία του ατόμου» ως άρνηση της ελευθερίας

Της Γιώτας Ιωαννίδου*

Οι κυβερνώντες νομοθετούν την ανελευθερία με τα καινοτόμα πατρόν της αγοράς υπεραμυνόμενοι της ασφαλούς ελευθερίας του ατόμου. Η ιστορία χρησιμοποιείται για να εμπεδωθεί πως το μόνο ρεαλιστικό είναι ο μαζοποιημένος χειραγωγημένος άνθρωπος στις νόρμες της παραγωγής και της γραφειοκρατίας.

Δεν υπάρχει πιο ανελεύθερη εποχή από τη σημερινή, που να επικαλείται τόσο περισσότερο την έννοια της ελευθερίας όσο πιο πολύ την κακοποιεί. Οι Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν παίρνουν τη ρεβάνς από τους παγκόσμιους δυνάστες, ως «μαχητές της ελευθερίας» οι πρώτοι απέναντι στις ΗΠΑ που αυτοπροσδιορίζονται ως «απελευθερωτές των λαών». Και οι δύο κυβερνούν επιδεικνύοντας μια ελευθερία γεμάτη κουρέλια δικαιωμάτων και πτώματα κοινωνικών αξιών.

Περί βάσεων εισαγωγής στα ΑΕΙ ή περί όνου σκιάς

Της Γιώτας Ιωαννίδου*

Δίνουν και παίρνουν αυτές τις ημέρες οι χαρακτηρισμοί περί αδαών μαθητών που πλήττουν το κύρος της ελληνικής εκπαίδευσης, αφού εισάγονται στις πανεπιστημιακές σχολές με βαθμολογίες πανελληνίων «κάτω της βάσης». Εντείνεται η συζήτηση για επαναφορά της βάσης του 10 ή/και «αναβάθμισης» του απολυτηρίου Λυκείου μέσω δυσκολότερων και διενεργούμενων εξωτερικά προς το σχολείο εξετάσεων (ως προς το ποιος βάζει τα θέματα, ποιος τα διορθώνει κλπ). Η κ. Κεραμέως και η κυβέρνηση της ΝΔ υπόσχονται υλοποίηση των προεκλογικών τους δεσμεύσεων για θέσπιση βάσης εισαγωγής αλλά και απολυτήριο Λυκείου που θα προκύπτει από τους βαθμούς και των τριών τάξεων με εξετάσεις και ενεργοποίηση της Τράπεζας Θεμάτων, που συνεχίζει να υπάρχει.

Συνέχεια →

Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην εκπαίδευση. Από τις «ντιρεκτίβες» του κεφαλαίου στα «προαπαιτούμενα»

Της Γιώτας Ιωαννίδου*

Οι μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση αποτελούν εδώ και αρκετά χρόνια -ήδη από το τέλος της κρίσης των δεκαετιών 70 και 80- αντικείμενο κεντρικής σημασίας για τα καπιταλιστικά κράτη και το κεφάλαιο, αλλά και για τις διαδικασίες και την πολιτική των καπιταλιστικών ολοκληρώσεων. Στο πλαίσιο αυτό, έχει μεγάλη σημασία από τη σκοπιά της παρέμβασης στην ταξική πάλη υπέρ των δυνάμεων της εργασίας, να λαμβάνουμε υπόψη τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσονται οι πολιτικές αυτές μέσα στον χρόνο και παράλληλα να διακρίνουμε τις κεντρικότερες τάσεις που τις χαρακτηρίζουν.

Στην υπόθεση της εκπαίδευσης η κατάσταση στην Ελλάδα επηρεάζεται καταλυτικά και -σε μεγάλο βαθμό- καθορίζεται από την πολιτική που διαμορφώνεται σε διεθνές και ιδιαίτερα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Φυσικά, στη συγκεκριμένη μορφή που παίρνουν, τελικά, οι εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις στην Ελλάδα μεγάλο ρόλο παίζουν οι ειδικές συνθήκες της χώρας, της οικονομίας, του κράτους και της ταξικής πάλης γενικότερα και του εκπαιδευτικού κινήματος πιο ειδικά, ιδιαίτερα μετά την εκδήλωση της δομικής καπιταλιστικής κρίσης και τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που έχουν δρομολογηθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ελλάδα (με αιχμή, στη χώρα μας, τα μνημόνια). Πρόκειται για αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που αλλάζουν το «DNA» της μέχρι τώρα θεωρούμενης εκπαίδευσης.

Συνέχεια →

Περί της τυποποιημένης αξιολόγησης των μαθητών…

Της Γιώτας Ιωαννίδου*

Η αξιολόγηση (εσωτερική και εξωτερική) στην εκπαίδευση, ως διαδικασία μέτρησης επιδόσεων και κατάταξης σχολείων, εκπαιδευτικών, μαθητών, είναι από τις βασικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ προς την ΕΕ και τον ΟΟΣΑ. Είναι από τις κατευθύνσεις αυτές της ΕΕ που, χρόνια τώρα, οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δεν μπόρεσαν να περάσουν εξαιτίας της σφοδρής αντίθεσης του εκπαιδευτικού κινήματος. Συχνό ερώτημα στους Έλληνες συνδικαλιστές, στις συναντήσεις με ξένες αντιπροσωπείες, αποτελεί η μεταφορά της εμπειρίας του πώς έγινε αυτό κατορθωτό. Καθώς η αντιπαράθεση του εκπαιδευτικού κινήματος με την εφαρμοζόμενη αξιολόγηση σε μια σειρά χώρες (π.χ. Αγγλία, ΗΠΑ) είναι από τις κύριες αιτίες αγωνιστικών κινητοποιήσεων, μιας και τα αποτελέσματά τους στην αποστέωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας αλλά και σε κλεισίματα σχολείων και απολύσεις εκπαιδευτικών είναι τραγικά.

Συνέχεια →

Αντιδραστικό, μνημονιακό «τσουνάμι» στην εκπαίδευση

Της Γιώτας Ιωαννίδου

Η συνέντευξη τύπου του πρωθυπουργού με εξαγγελίες για αλλαγές στην εκπαίδευση, στις 9 Μαΐου, στο υπουργείο παιδείας την ώρα που κυκλοφορούσαν στη δημοσιότητα τα νέα μέτρα κοινωνικής λεηλασίας του 4ου μνημονίου, θα έμοιαζε με ανέκδοτο, αν δεν υποδήλωνε την πλήρη ταύτιση της κυβέρνησης με τις επιδιώξεις του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΟΟΣΑ. Ακόμη περισσότερο η δήλωση του κ Τσίπρα ότι οι εξαγγελίες γίνονται τώρα, αλλά οι λεπτομέρειες των μέτρων και τα νομοσχέδια θα περνούν μέσα στο Καλοκαίρι «για να μην διαταραχθεί η διαδικασία των πανελληνίων», πέρα από το ότι ακολουθεί την ίδια τακτική με τους προηγούμενους ΣαμαροΒενιζέλους δείχνει ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ όχι μόνο αποπειράται μια αντιδραστική αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης που θα ξεσηκώσει αντιδράσεις αλλά και ότι φοβάται ότι της θυμίζει το μέγεθος των εκπαιδευτικών κινητοποιήσεων του 2013.

Συνέχεια →

To φτηνό σχολείο της αγοράς

Των Γιώργου Καλημερίδη, Άννας Μπαχτή & Γιώτας Ιωαννίδου*

Προωθείται ένα αριστοκρατικό σύστημα, όπου θα κυριαρχεί η ταξική επιλογή, οι πολλαπλοί μηχανισμοί μορφωτικού αποκλεισμού των παιδιών της εργαζόμενης πλειοψηφίας, η μαζική στροφή στο σύστημα της μαθητείας και της απλήρωτης εργασίας, ακόμη και μετά το γυμνάσιο, η ταξική διαφοροποίηση των σχολικών μονάδων και η αντίστοιχη των σχολών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με το ταυτόχρονο βάθεμα της αγοραίας επιχειρηματικής λειτουργίας της.

Συνέχεια →

Οι προτάσεις του «Εθνικού διαλόγου» για την Παιδεία: Να δεις τι σούχω για μετά!

Σουδάν: «Στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο χώρα της Βόρειας Αφρικής, τα παιδιά συνήθως προσλαμβάνονται ως στρατιώτες, ή χρησιμοποιούνται για καταναγκαστική εργασία στα αγροκτήματα»**

Της Γιώτας Ιωαννίδου*

Οι προτάσεις της επιτροπής εθνικού διαλόγου για την αναδιοργάνωση της βθμιας εκπαίδευσης, που κατατέθηκε σήμερα στην τελική συνάντηση των επιτροπών του εθνικού και κοινωνικού διαλόγου, στο υπουργείο παιδείας, παρουσία της πολιτικής ηγεσίας κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο. Πρόκειται για μια εκ βάθρων αντιδραστική αναδιάρθρωση του σχολείου, με πλήρη ενσωμάτωση των κατευθύνσεων ΕΕ – ΟΟΣΑ, των νόμων Διαμαντοπούλου και Αρβανιτόπουλου και του δημοσιονομικού, μνημονιακού κόφτη. Υπάρχει υποτυπώδης αναφορά σε κουτσουρεμένα στοιχεία αστικού εκσυγχρονισμού.

Συνέχεια →

Καταργούν στην πράξη τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων της ΤΕΕ;

Της Γιώτας Ιωαννίδου*

Έτσι, ποιος είναι άραγε ο λόγος ένας νέος να συμμετέχει 3-5 χρόνια στην επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση για να αποκτήσει τις απαραίτητες γενικές γνώσεις και να γνωρίσει ολοκληρωμένα μια επαγγελματική ειδικότητα όταν μπορεί με ένα «ταχύρρυθμο» σεμινάριο, ίσως και χωρίς καν αυτό, να αποκτά, μέσω συνήθως σύντομων εξετάσεων σε θέματα θεωρίας, ένα επαγγελματικό πιστοποιητικό;

Το Υπουργείο Εργασίας, μέσω της εφαρμογής των νέων προγραμμάτων κατάρτισης και εγγυημένης απασχόλησης (voucher) του ΕΣΠΑ 2016 – 2020, ανοίγει το δρόμο της μαζικής επαγγελματικής πιστοποίησης από ιδιωτικούς φορείς, μέσω εξετάσεων και επί πληρωμή, ειδικοτήτων της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης για αποφοίτους Γυμνασίου αν όχι Δημοτικού, που κανονικά θα απαιτούσαν σπουδές χρόνων.

Συνέχεια →

Εκδήλωση ασφαλιστικό Πάτρα 27/1/2016

Διοργάνωση: Εκπαιδευτική Παρέμβαση Α΄Αχαΐας

Ομιλία της Γιώτας Ιωαννίδου*

Όχι τυχαία χαρακτηρίζεται «μητέρα όλων των μαχών». Όσο ποτέ απαραίτητο να δούμε με ματιά από πάνω, σε όλο το πλαίσιο και ιστορικά, γιατί τέτοια είναι η αλλαγή που συντελείται κι όχι μόνο στα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης. Από σκοπιά – αφετηρία δικής μας ταξικής θέσης (του κόσμου της εργασίας) απέναντι στον κόσμο του κεφαλαίου

Γι αυτό, να βάλλουμε τη βάση της συζήτησης με κάποια ερωτήματα:

Συνέχεια →

ΝΙΚΟΣ ΡΩΜΑΝΟΣ: καλύτερα νεκρός παρά μορφωμένος;

Της Γιώτας Ιωαννίδου*

Το 2008 η κυβέρνηση «όπλισε» το μυαλό και το χέρι του αστυνομικού που δολοφόνησε τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, στέλνοντας το μήνυμα πως το κράτος δεν θα διστάσει μπροστά σε τίποτα προκειμένου να μην μετατραπεί η οργή της νεολαίας σε αμφισβήτηση της πολιτικής της.  Σήμερα, λίγες ημέρες πριν από την επέτειο εκείνου του «μαύρου» Σάββατου επανέρχεται σύσσωμο το μπλοκ της αστικής εξουσίας, για να «δολοφονήσει» το φίλο του Αλέξανδρου, Νίκο Ρωμανό, στα χέρια του οποίου είχε αφήσει την τελευταία του ανάσα. Τώρα δεν έχει ανάγκη η κυβέρνηση από «εκτελεστικά όργανα».

Συνέχεια →