Ελλάδα: το “Μεξικό” της Ε.Ε.;
Του Γιώργου Ρακκά
Η πολιτική κατάσταση που διαμορφώνεται μετά τον πρώτο γύρο των δημοτικών εκλογών θυμίζει… Μεξικό. Αποτελεί δε ένα ακόμα σημάδι ότι βαίνουμε για τα καλά στον μετασχηματισμό μας σε «αποικία χρέους», χώρα περιορισμένης ευθύνης – και όποιος πανηγυρίζει δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει. Αλλά γιατί «Μεξικό»;
Α) Όπως και εκεί, έτσι και εδώ οι πολιτικές ελίτ της χώρας ασκούν μιας μορφής «συγκυβέρνηση» με ξένα συμφέροντα. ΗΠΑ και πολυεθνικές εκεί, εδώ γερμανο-τουρκικός άξονας και οι πανταχού παρούσες πολυεθνικές, υπό τις ευλογίες του Ομπάμα. Όλη η ουσία της πολιτείας των ελληνικών αρχουσών τάξεων ανακεφαλαιώνεται σε μια περίφημη δήλωση που είχε απευθύνει ο Ερντογάν προς τις χώρες της Βαλκανικής: «Συμπατριωτισμός» – δηλαδή μια έκκληση προς τις ελίτ των χωρών της περιοχής μας να μεταβληθούν σε ντήλερ των νεο-οθωμανικών συμφερόντων. Τα πράγματα είναι πολύ ξεκάθαρα: Αυτή τη στιγμή στα Βαλκάνια κυριαρχεί μια ανανεωμένη εκδοχή της γερμανο-τουρκικής συμμαχίας που καθόρισε τις εξελίξεις κατά τις δύο πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα: Ημισέληνος και Ντόιτσε Μπανκ. Ο δε Ομπάμα, πλειοδοτεί προς αυτήν την κατεύθυνση, γιατί με αυτόν τον τρόπο δίνεται ώθηση στο δικό του ευρω-ατλαντικό όραμα. Η δε συμμαχία της Γερμανίας και της Τουρκίας τον εξυπηρετεί καθώς έτσι απομακρύνεται η Γερμανία από την Ρωσία, ενώ διαμορφώνονται και οι συνθήκες για άρση του τουρκο-ισραηλινού «διαζυγίου».
