Ο δρόμος της επίσκεψης ενός βιβλίου είναι
μεγάλος και ενίοτε δύσβατος. Μεγάλος, γιατί χρειάζεται προσοχή και διάρκεια,
δύσβατος, γιατί οφείλουμε να αφουγκραστούμε τα καίρια του συγγραφέα.
Ο Β΄ Τόμος
του Παναγιώτη Μπούρδαλα με τίτλο ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ Η
Πρωτογενής παραγωγή και η Κέρτεζη από τις εκδόσεις Αρμός, είναι ένα πολυσυνθετικό
βιβλίο, η ύλη του οποίου εκτείνεται σε 496 σελίδες. Το βιβλίο
αποτελείται από πέντε Μέρη και είκοσι δύο κεφάλαια στα οποία παρουσιάζονται
γεωγραφικά και γεωλογικά δεδομένα, στοιχεία που αφορούν στην χλωρίδα και την
πανίδα, στην οικονομία του τόπου που βασίζεται κατά κύριο λόγο στην αγροτική
και κτηνοτροφική παραγωγή. Πρόκειται για μία ενδιαφέρουσα συγγραφική και
εκδοτική εργασία με ποικίλες όψεις και αξιοσημείωτες ερευνητικές προκλήσεις,
απόφαση και ενέργεια αυξημένης ευθύνης από τον συγγραφέα, αν ληφθεί υπ’ όψιν ότι η Κέρτεζη και η
ευρύτερη περιοχή έχουν διαδραματίσει σημαίνοντα ρόλο από την αρχαιότητα.
Η ιστοριογραφία για έναν τόπο είναι ο χώρος του, η ταυτότητά του ο χρόνος οι άνθρωποί του, είναι η μελέτη γι’ αυτόν, είναι οι πηγές, οι οικονομικές, κοινωνικές, πολιτισμικές, οι θεσμικές παράμετροι, η συλλογική μνήμη. Η έρευνα χρωστάει την δυναμική της στην πολυσχιδία των κριτηρίων με τα οποία γίνεται η επιλογή και η παράθεση των στοιχείων που επιλέγονται.
Αναστοχαζόμενοι τους προβληματισμούς του Παναγιώτη Μπούρδαλα
«ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΧΑΪΚΗ ΓΗ ΕΩΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΑ ΠΕΡΑΤΑ»
Της Γιούλας Κωνσταντοπούλου*
Με ιδιαίτερη χαρά έλαβα στα μέσα του περασμένου Αυγούστου το τελευταίο πόνημα του Παναγιώτη Μπούρδαλα: Από την Αχαϊκή Γη ως τα πέρατα του κόσμου. Για μια απελευθερωτική θε-ανθρωπολογία: υποδείγματα, θραύσματα, Μεγάλη Σύνοδος 2016, «3η Ρώμη». Πρόκειται για το πέμπτο κατά σειρά βιβλίο του συγγραφέα που κυκλοφορήθηκε από τις εκδόσεις ΑΡΜΟΣ το καλοκαίρι του 2022, και αφιερώνεται στους «δυνάμει και ενεργεία χριστιανούς, που κατανοούν τον σύγχρονο κόσμοκαι παλεύουν θε-ανθρωπολογικά, σπάζοντας τα τεχνητά εμπόδια της ιστορίας».
Ο Γεώργιος Σφραντζής
είναι γνωστός ως ένας από τους τέσσερις Βυζαντινούς «ιστορικούς της Άλωσης». Το
έργο του (εν μέρει τα «απομνημονεύματά» του) αποτελεί μία από τις
σημαντικότερες πηγές για την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς
(1453), παρά τις μεταγενέστερες διαστρεβλώσεις που υπέστη. Ο κυριότερος λόγος
γι ’ αυτό δεν είναι άλλος
από τη θέση του συγγραφέα ως γραμματέα του τελευταίου αυτοκράτορα, Κωνσταντίνου
Παλαιολόγου, η οποία του επέτρεπε να γνωρίζει σκοτεινές πτυχές πολλών
γεγονότων.
Ο 13ος αιώνας αποτέλεσε μία περίοδο σημαντικών
εξελίξεων για τη Βυζαντινή αυτοκρατορία. Στο διάστημα των δύο περίπου αιώνων
(1261-1453), κατά τους οποίους κατείχαν την εξουσία οι Παλαιολόγοι, εντάθηκαν
οι εμφύλιες διαμάχες, καθώς κορυφωνόταν ο αγώνας για τη διαδοχή του θρόνου.
Βούλγαροι και Σέρβοι αναδιοργάνωσαν τα κράτη τους, ενώ στα μικρασιατικά
υψίπεδα εμφανίσθηκαν οι Οθωμανοί Τούρκοι.
Στην αυγή του 15ου αιώνα, ο οποίος άρχιζε με δυσοίωνες προβλέψεις για τον βυζαντινό κόσμο, γεννήθηκε ο Γεώργιος Σφραντζής, ένας από τους σημαντικότερους ιστοριογράφους της Άλωσης, η δραστηριότητα του οποίου εξακτινώθηκε σε ποικίλους τομείς της πολιτικής, διπλωματικής και στρατιωτικής ζωής. Τα προ της Άλωσης και τα μετά την Άλωση γεγονότα καταγράφηκαν, μεταξύ άλλων, στο χρονικό του Σφραντζή (Minus), καθώς και σε αυτό που του αποδόθηκε ψευδεπίγραφα (Majus).
Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται για την σωτηρία του ναού της Κοίμησης στην Κέρτεζη
Από την επιτροπή Πρωτοβουλίας
Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται για την σωτηρία της Κοίμησης της Θεοτόκου σο χώρο του Κοιμητηρίου στην Κέρτεζη συνεχίζεται με σταθερούς ρυθμούς. Ξεκίνησε το βράδυ στις 21 Αυγούστου και πήρε μεγαλύτερη έκταση σήμερα αφού διαβάστηκε το σχετικό δαβιβαστικό μετά το τέλος της σημερινής Θείας Λειτουγίας στη Παντάνασσα της Κέρτεζης.
Ο ΗΡΩΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΣΤΡΙΦΤΟΜΠΟΛΑΣ – ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΛΕΒΙΔΙΟΥ
Της Γιούλας Γ. Κωνσταντοπούλου*
Άγιε Ηγούμενε,
Σεβαστοί πατέρες,
Εντιμότατοι άρχοντες,
Κυρίες και κύριοι, Συμπατριώτες.
Μεγάλη τιμή και συνάμα μεγάλη ευθύνη συνεπάγεται η εκφώνηση πανηγυρικού λόγου σε μία ημέρα γιορτινή, όπως η σημερινή για να τιμήσουμε εκείνους που η πικρή της δουλείας εμπειρία ώθησε να επαναστατήσουν και να διεκδικήσουν το αναφαίρετο για κάθε λαό δικαίωμα στην ελευθερία και την ανεξαρτησία.
Λίγες ημέρες πριν γιορτάσαμε την επέτειο της 25ης Μαρτίου, μιας επετείου συμβολισμού των δύο «Χαίρε»: του «Χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία» του χαρμόσυνου αγγέλματος δηλαδή του Αρχαγγέλου Γαβριήλ περί της συλλήψεως από την Παρθένο Μαρία του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, και του «Χαίρε ώ χαίρε λευτεριά»! από την γραφίδα του Εθνικού μας ποιητή που αντανακλά το συμβολισμό και το μέγεθος του Αγώνα της παλιγγενεσίας του πολύπαθου γένους μας που αενάως αγωνίζεται έχοντας συνείδηση της διαδρομής του στο χρόνο.
Αξιωθήκαμε να γεννηθούμε και να ζούμε σε μια χώρα «ένα ̟πέτρινοακρωτήριστηΜεσόγειο,» όπως γράφει ο Σεφέρης «πουδενέχειάλλοαγαθό ̟παράτοναγώνατουλαού, τη θάλασσα και το φως του ήλιου».
