Ποιος διάλογος για ποια Παιδεία; (τρις)[1]

Του Βένιου Αγγελόπουλου

Πριν ένα χρόνο, η νέα κυβέρνηση ξεκίνησε με ένα φιλόδοξο πρόγραμμα για την Παιδεία: Αφενός την κατάργηση των αντιδημοκρατικών νόμων Διαμαντοπούλου – Αρβανιτόπουλου, αφετέρου μια σε βάθος μεταρρύθμιση του συστήματος, με αναβάθμιση του σχολείου (δωδεκάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση, Ενιαίο Λύκειο θεωρίας και πράξης, κατάργηση μεσοπρόθεσμα των Πανελληνίων Εξετάσεων, κ.ά.). Τα άμεσα μέτρα θα γίνονταν γρήγορα νόμος, το μακρόπνοο σχέδιο θα διασαφηνιζόταν μέσα από ζύμωση.

Σήμερα το νομοσχέδιο για τα άμεσα μέτρα, έτοιμο σε γενικές γραμμές από την άνοιξη, έχει παραπεμφθεί στις καλένδες και ο υπουργός που το εισηγήθηκε (αλλά δεν το κατέθεσε στη Βουλή) έχει αποπεμφθεί μετά πολλών επαίνων. Επεξεργασία του μακρόπνοου μεταρρυθμιστικού σχεδίου δεν υπήρξε, ούτε καν στελέχωση των σχετικών οργάνων: τελείως πρόσφατα ο νέος υπουργός συγκρότησε όργανα που θα επεξεργαστούν το σχέδιο, χωρίς να υποδείξει τις κατευθύνσεις της πολιτικής ηγεσίας. Βέβαια, διάλογος χωρίς αρχικές τοποθετήσεις δεν μπορεί να υπάρξει: καθώς δεν έχουν ρητά εκφραστεί οι κυβερνητικές προθέσεις, η επιλογή των προσώπων που στελεχώνουν τις επιτροπές δίνει βάσιμες ενδείξεις.

Συνέχεια →

Si vis pacem para bellum*

Του Βένιου Αγγελόπουλου

Ζούμε συνθήκες πρωτόγνωρες. Το πολιτικό προσωπικό που κυβέρνησε τη χώρα επί δεκαετίες οδήγησε τη χώρα σε μια πρωτοφανή κρίση, η οποία επί πέντε χρόνια οξύνεται όλο και περισσότερο. Από 85% τα παραδοσιακά κυβερνητικά κόμματα έπεσαν σε κάτω από 30%, και τα εφεδρικά συστημικά κόμματα αποδείχνονται φούσκες, το ένα μετά το άλλο. Η νέα κυβέρνηση έρχεται από το πουθενά, με πρόγραμμα το τέλος της λιτότητας, κάτι που τα κόμματα του μνημονιακού μονόδρομου αδυνατούν καν να διανοηθούν.

Συνέχεια →

2015, χρονιά ελπίδας και δοκιμασίας*

Του Βένιου Αγγελόπουλου

Ήρθε η ώρα η Ελλάδα να γυρίσει σελίδα στέλνοντας στα αζήτητα το πολιτικό προσωπικό που οδήγησε στην κρίση, στα μνημόνια και στη λιτότητα. Που όχι μόνο δεν μείωσε το χρέος της χώρας αλλά το αύξησε, και συνάμα οδήγησε στη φτώχεια, στην ανεργία και στην εκποίηση της εθνικής περιουσίας, καταρράκωσε το κοινωνικό κράτος, αποδόμησε τις εργασιακές σχέσεις και εξανέμισε τις οικονομίες των μεσοστρωμάτων που χρειάστηκαν τρεις γενιές για να γίνουν. Ήρθε η ώρα να φύγουν.

Συνέχεια →

Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται

Του Βένιου Αγγελόπουλου

Μετά την πρώτη ψηφοφορία για την Προεδρία και την περιρρέουσα μπόχα εξαγοράς βουλευτών, όλα δείχνουν πως πάμε για εκλογές. Τις οποίες αναμένεται να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η σημερινή κυβέρνηση, στην ίδια ρότα με τις προηγούμενες, έχει όχι απλώς κάνει τους φτωχούς φτωχότερους και περισσότερους, όχι απλώς έχει γονατίσει τη χώρα και απεμπολήσει την εθνική κυριαρχία, αλλά έχει χτυπήσει αλύπητα τον παραδοσιακό στυλοβάτη του συστήματος, δηλαδή τη μεσαία τάξη, εξανεμίζοντας τις οικονομίες της. Χωρίς να αποκλείουμε τελείως να συμβούν γεγονότα που να οδηγήσουν αλλού (πολλά έχουμε δει να γίνονται στη γειτονιά μας τελευταία), ας εξετάσουμε αυτή την εκδοχή, που είναι η πιθανότερη.

Συνέχεια →

Η επιστροφή των Ασώτων;

Του Βένιου Αγγελόπουλου*

Πολύς λόγος γίνεται για την επιστροφή στην Κουμουνδούρου στελεχών της ΔΗΜΑΡ ή και ολόκληρου του κόμματος. Επιστροφή βέβαια σε ένα άλλο κόμμα (τον ΣΥΡΙΖΑ) από αυτό που είχαν φύγει πριν τέσσερα χρόνια (τον Συνασπισμό) επειδή ακριβώς διαφωνούσαν κάθετα με τη διεύρυνση και τη μετατροπή του σε Σύριζα. Ακόμη κι αν καλύπτεται από ρητορικές προφυλάξεις, πρόκειται για την έμπρακτη ομολογία ενός λάθους. Είμαστε λοιπόν όλοι χαρούμενοι.

Είμαστε; Δυστυχώς δεν είναι στρογγυλεμένα όλα. Στην πολιτική και στη ζωή υπάρχουν αιχμές, αποφάσεις που παίρνονται, νόμοι που ψηφίζονται, μαγαζιά που κλείνουν, νέοι που μεταναστεύουν, απελπισμένοι που αυτοκτονούν. Και κάποιοι πάνω από αυτά, παίζουν τους συνετούς και τους ουδέτερους. Είναι όμως;

Συνέχεια →

Εκλογές 2014: Πρώτες εκτιμήσεις

Του Βένιου Αγγελόπουλου*

1)  Κυβερνητική ήττα: Σε ποσοστιαίες μονάδες η ΝΔ χάνει 7% ως προς τον Ιούνιο του 2012, φτάνοντας το δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό της μετά αυτό του Μαΐου 2012, χάνει δηλαδή το ¼ των ψήφων της. Το ΠΑΣΟΚ, μετέχοντας σε έναν «ευρύτερο» σχηματισμό ονόματι Ελιά χάνει 4%, δηλαδή το 1/3 των ψήφων του 2012, σπάζοντας για τρίτη συνεχόμενη φορά το ρεκόρ του χαμηλότερου ποσοστού του. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές τα στελέχη των κομμάτων αυτών, κατεβαίνοντας είτε με κομματική ετικέτα είτε ως «ανεξάρτητοι», υφίστανται αρκετά μικρότερη φθορά.

2) Νίκη του ΣΥΡΙΖΑ: Η αξιωματική αντιπολίτευση είναι πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές, κερδίζει δύο περιφέρειες (μεταξύ τους και τη μεγαλύτερη της χώρας), μια ντουζίνα δήμους (ενώ κατείχε ελάχιστους). Για πρώτη φορά. Δεν πρόκειται όμως για θρίαμβο, καθώς τα ποσοστά του παραμένουν σχεδόν σταθερά παρά τις διαρροές της κυβέρνησης (αθροιστικά, τα κέρδη και οι απώλειες αλληλοεξουδετερώνονται)..

Συνέχεια →

Διακοπές: το δικαίωμα στο χρόνο

Του Βένιου Αγγελόπουλου

Όταν χτίζονταν οι πυραμίδες, κάποιοι δούλοι πέθαιναν και τους αντικαθιστούσαν. Αν πέθαιναν πολλοί, αποκεφάλιζαν και τον επιστάτη, ακόμα και τον αρχιτέκτονα, διότι το έργο καθυστερούσε.