Από τη Συμβατική στην Αναγεννητική Γεωργία
Της Έλενας Συμεωνίδου*
Η σχέση μας με τη γη άλλαξε ριζικά με την έναρξη της γεωργικής δραστηριότητας περίπου δέκα χιλιάδες χρόνια πριν. Η μετάβαση από την νομαδική ζωή των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών στην στατική ζωή των γεωργών που εγκαταστάθηκαν μόνιμα σε ένα μέρος επέτρεψε την εμφάνιση και ανάπτυξη μεγάλων πολιτισμών.
Η Γεωργία έκανε επίσης δυνατή την αύξηση του πληθυσμού, η οποία με τη σειρά της δημιούργησε την ανάγκη για περισσότερη γεωργία, και η κυκλική σχέση μεταξύ των δύο άσκησε όλο και μεγαλύτερη πίεση στο περιβάλλον, γέννησε πολέμους και μεταμόρφωσε κυριολεκτικά τον πλανήτη. Το αποτέλεσμα ήταν ότι κάποιοι από αυτούς τους μεγάλους πολιτισμούς εξαφανίστηκαν όταν ξεπέρασαν τη φέρουσα ικανότητα του τόπου που τους έτρεφε και εξάντλησαν τους φυσικούς πόρους τους, και άλλοι εμφανίστηκαν στη θέση τους σε άλλα μέρη. Ωστόσο, ως επί το πλείστον, η ανάπτυξη συνεχίστηκε απρόσκοπτα καθώς οι άνθρωποι αντλούσαν από τη γη αποθηκευμένη ενέργεια εκατομμυρίων χρόνων.
