ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ το ΝΟΗΜΑ των ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Τα Χριστούγεννα έχουν καταντήσει στις δυτικές κοινωνίες γιορτή προετοιμασίας και μόνο. Αγνοούν γιατί προετοιμάζονται και τί εορτάζουν. Η εμπορευματοποίηση της γιορτής στα πλαίσια της καταναλωτικής κοινωνίας φαίνεται να έχει επιφέρει το τελειωτικό κτύπημα στη γιορτή προς μεγάλη τέρψη όλων εκείνων που επείγονται να περάσει ο πλανήτης μας στη μεταχριστιανική εποχή. Βέβαια κάποια στοιχεία της ακόμη μαρτυρούν την προέλευσή της. Οι δήμοι εγκαθιστούν στις πλατείες φάτνες και οι γονείς οδηγούν εκεί τα παιδιά τους να δουν τον «Χριστούλη», τον μικρό, τον ανήμπορο, τον ξεπερασμένο. Τα παιδιά θα ακούσουν και θα δουν τους μάγους, τους βοσκούς και κάποια ζώα, τα οποία ζωντανά θα αργήσουν πολύ να αντικρίσουν, καθώς οι δυτικές κοινωνίες αποκόπτονται με γοργότατο ρυθμό από τη φύση! Όμως όλα τα σχετικά με τη γέννηση του Χριστού φαντάζουν ανούσια και καχεκτικά μπροστά στον ευτραφή γέρο, ο οποίος έχει επιβληθεί με την παρουσία του και κυριαρχεί όχι μόνο κατά το εορταστικό δωδεκαήμερο αλλά και πολλές ημέρες πριν από αυτό.

Συνέχεια →

ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΔΑΝΕΙΑ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Η γλώσσα μας νοθεύεται διαρκώς από τη χρήση λέξεων με διαφορετική από την κυριολεκτική τους έννοια. Αυτό γίνεται για λόγους είτε συντόμευσης είτε εντυπωσιασμού. Έτσι τα μη δυνάμενα να εξυπηρετηθούν δάνεια αποκαλούνται κόκκινα. Στην περίπτωση του δημοσίου χρέους πολύς γίνεται λόγος για το αν αυτό είναι βιώσιμο ή μη. Εδώ είναι εμφανής η αστοχία. Το χρέος σαφέστατα είναι βιώσιμο, αφού διαρκώς αυξάνει. Το ερώτημα έπρεπε να τεθεί διαφορετικά: Είναι βιώσιμη η οικονομία της χώρας μας;

Κατ’ αναλογία και τα λεγόμενα κόκκινα δάνεια είναι βιώσιμα, αφού η αδυναμία αποπληρωμής τους εντείνεται με την εντεινόμενη ύφεση της οικονομίας της χώρας. Το ερώτημα είναι αν τα ακίνητα θα παραμείνουν βιώσιμα, δηλαδή στα χέρια των αρχικών ιδιοκτητών. Πολύς λόγος γίνεται γύρω από το θέμα και είναι μεγάλη η αγωνία εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών, όχι μόνο δανειοληπτών, αλλά και εγγυητών, συγγενικών ή φιλικών προσώπων των πρώτων, καθώς βλέπουν να στενεύει ο κλοιός των τραπεζών υπό την πίεση βέβαια και εξωελλαδικών κύκλων, οι οποίοι ως όρνεα οσμίζονται σάρκες πτωμάτων!

Συνέχεια →

ΠΟΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ;

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Ενώ από τα κατεστημένα ΜΜΕ εντείνεται η τιποτολογία και ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης, στο διαδίκτυο αναρτώνται άρθρα, αναλύσεις και σχολιασμοί, οι οποίοι γεμίζουν με οδύνη, αν όχι απογοήτευση, τον σκεπτόμενο πολίτη. Έχει γίνει παγκοσμίως γνωστός ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός ενημέρωσης WikiLeaks. Αυτός δημοσιεύει έγγραφα από ανώνυμες πηγές και διαρροές, που υπό άλλες συνθήκες δεν θα έβλεπαν το φως της δημοσιότητας. Σύμφωνα με την ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια Wikipedia, o ιστότοπος του οργανισμού ξεκίνησε τη λειτουργία του το 2006. Ήδη στον πρώτο χρόνο της λειτουργίας του, ανακοίνωσε πως η βάση δεδομένων του συμπεριλάμβανε περισσότερα από 1,2 εκατομμύρια έγγραφα.

Συνέχεια →

ΒΑΝΔΑΛΟΙ;

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Τη νύχτα της 25^ης Σεπτεμβρίου άγνωστοι απέσπασαν την κεφαλή της προτομής της Λέλας Καραγιάννη στην οδό Τοσίτσα στην Αθήνα και προκάλεσαν φθορές σ’ αυτήν. Το συμβάν μεταδόθηκε από κάποιες πηγές χωρίς σχόλια ούτε καν μνεία στο ποια υπήρξε η Καραγιάννη. Κάποιες άλλες πηγές έκριναν καλό να γράψουν λίγα λόγια για την ηρωίδα. Τέλος, άλλες χαρακτήρισαν τους δράστες, ως συνήθως, βανδάλους. Η πληθώρα των ειδήσεων, καθώς έχουμε πνιγεί στον ωκεανό της πληροφορίας σύντομα λησμονήθηκε.

Συνέχεια →

ΕΛΛΑΔΑ – ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Η Βενεζουέλα είναι χώρα της Λατινικής Αμερικής. Είναι πλούσια χώρα, όπως και οι περισσότερες της υποηπείρου, όμως ο λαός της ζει στη φτώχια, όπως και οι λοιποί της περιοχής. Βέβαια ο όρος φτώχια πρέπει να εκληφθεί με σχετική έννοια, καθώς σε 122 χώρες του πλανήτη το κατά κεφαλήν εισόδημα είναι κατώτερο αυτού της Βενεζουέλας, που κατέχει την 60ή θέση. Όσο για τη θεωρούμενη επίσης φτωχή χώρα μας αυτή κατέχει, παρά την κρίση, την 30ή θέση (στοιχεία του 2008), καθώς δεν υπάρχουν χώρες, πέραν των πλουσίων, υπό το καθεστώς της οικονομικής ασυδοσίας του μεγάλου κεφαλαίου, που να βελτιώνουν τους δείκτες τους, ώστε να μας υπερκεράσουν.

Συνέχεια →

ΕΛΛΑΔΑ ΡΩΣΙΑ (2)

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Όπως γράψαμε στο προηγούμενο άρθρο, ο Πούτιν, κατά την έλευσή του στη χώρα μας, επωφελήθηκε να συναντηθεί με τον πρωθυπουργό μας και να συζητήσουν θέματα διμερών σχέσεων. Αν και από πλευράς της κυβέρνησής μας δόθηκε έμφαση στην επίσκεψη, πρέπει να παρατηρήσουμε ότι πρωταρχικός λόγος της άφιξης του Ρώσου προέδρου στη χώρα μας ήσαν οι εκδηλώσεις για τον ρωσικό μοναχισμό στο Άγιον Όρος. Και η εξήγηση είναι απλή: Ο Πούτιν γνωρίζει κάλλιστα ότι η χώρα μας είναι ασφυκτικά δεμένη στο άρμα της Δύσης. Γι’ αυτό και μετά τη συνάντηση δήλωσε ότι υπάρχουν πολλά προβλήματα, αλλά και προοπτικές για την εξέλιξη των σχέσεων των δύο χωρών. Το δεύτερο δηλώνει απλά διπλωματική αβρότητα. Προοπτικές για τη σύσφιξη των σχέσεων δυστυχώς δεν υφίστανται.

Συνέχεια →

ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΡΩΣΙΑ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Τη χώρα μας επισκέφθηκε ο Ρώσος πρόεδρος για δύο λόγους: Για διεξαγωγή συνομιλιών επί πολιτικών και οικονομικών θεμάτων και για τη συμμετοχή στον πανηγυρικό εορτασμό των 1000 ετών ρωσικού μοναχισμού στο Άγιον Όρος.

Συνέχεια →

Η ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Μπορεί να μη θέλουμε να το παραδεχθούμε όμως η κρίση ταυτότητας συνιστά μείζον πρόβλημα για τους Έλληνες, ιδιαίτερα μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης. Βέβαια το πρόβλημα δεν απασχολεί όλους, καθώς η πλασματική ευμάρεια έχει αλλοτριώσει αρκετούς από μας. Η κρίση ταυτότητας εκδηλώνεται στις θέσεις που υποστηρίζονται ως προς ιστορική συνέχεια του έθνους μας, τις παραδόσεις μας, την πορεία μας κατά την πρόσφατη περίοδο και το μέλλον μας. Δεν είναι λίγοι οι σταθερά προσανατολισμένοι προς τις δυτικές «αξίες», οι οποίοι συνήθως εμφανίζονται με επικάλυμμα προοδευτικότητας και με διάθεση αμφισβήτησης όλων των παραδοσιακών αξιών στα πλαίσια του έθνους, την αξία του οποίου εν πολλοίς αμφισβητούν, αν δεν απορρίπτουν.

Συνέχεια →

ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Μετά από τέσσερα και πλέον έτη σπαραγμού και αιματοχυσίας στη Συρία σε πόλεμο, ο οποίος κακώς χαρακτηρίζεται εμφύλιος, αφού σ’ αυτόν μετέχουν πολεμιστές από πλήθος χωρών του πλανήτη οι ισχυροί της γης, ΗΠΑ και Ρωσία, αποφάσισαν εκεχειρία. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του θλιβερού ΟΗΕ κάλεσε τους αλληλοσπαρασσόμενους να την αποδεχθούν. Τόσο καιρό δεν βρέθηκε τρόπος να αναπτυχθούν στη χώρα την πολύπαθη δυνάμεις κυανοκράνων για τον περιορισμό της αιματοχυσίας και των καταστροφών! Η εκεχειρία είναι πλασματική, αφού έχουν εξαιρεθεί απ’ αυτή το ισλαμικό κράτος και το μέτωπο Αλ Νούσρα, παρακλάδι της Αλ Κάιντα.

Συνέχεια →