Για το Τζιχάντ που κηρύσσουν οι ΗΠΑ (ή το φάρμακο για τις κατσαρίδες)

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Μια  τερατομηχανή απίστευτης παραγωγικότητας σε δράση.  Σε μια κίνηση με μεγάλες συνέπειες αλλά και  τεράστιας συμβολικής αξίας ο Τράμπ με διάταγμά του απαγόρευσε την είσοδο στις ΗΠΑ πολιτών από εφτά «μουσουλμανικές» χώρες (Ιράν, Ιράκ, Υεμένη, Λιβύη, Συρία, Σομαλία, Σουδάν). Μια απόφαση που πάρθηκε στο όνομα της προστασίας των ΗΠΑ έναντι του «κινδύνου της τρομοκρατίας».

Και όμως, εδώ και 40 χρόνια καμία, ούτε μια μεμονωμένη ή ήσσονος σημασία τρομοκρατική επίθεση μέσα στις ΗΠΑ, δεν έγινε από πολίτη αυτών των χωρών! Αντιθέτως, η κορυφαία επίθεση στους Δίδυμους Πύργους έγινε από κύκλους που συνδέονταν με τυραννικές χώρες που ήταν και είναι στρατηγικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ (Σαουδαβική Αραβία, Αίγυπτος, Εμιράτα κλπ).

Συνέχεια →

Σχόλιο για το ηχηρό Ιταλικό ΟΧΙ

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Ιταλία, ήταν τελικά ένα ηχηρό ΟΧΙ (*). Όλοι οι αναλυτές θεωρούν  πώς μια νίκη του ΟΧΙ θα δημιουργήσει μεγάλους τριγμούς στην ήδη κλονισμένη Ευρωπαϊκή Ένωση μετά το BREXIT.

Μα έχει σχέση το ερώτημα του δημοψηφίσματος που εισηγήθηκε ο πρωθυπουργός Ρέντσι, με τις προοπτικές της ευρωζώνης και της ΕΕ; Θεωρητικά, καμία απολύτως!

Συνέχεια →

Η Έφη Αχτσιόγλου και ο παρκαδόρος Πολιτικός Μηχανικός

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Τη νέα Υπουργό Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου, δεν τη γνωρίζω. Από μια άποψη χαίρομαι: Δεν ανήκει στην κατηγορία αυτών που γνώριζα, γνωρίζω, αλλά ντρέπομαι να το πω.

Υπουργός Εργασίας λοιπόν, στα 31 της χρόνια. Από μια άποψη, το θέμα πουλάει: «Ο Τσίπρας έβαλε στην κυβέρνηση ένα νέο άνθρωπο και μάλιστα γυναίκα, σπάζοντας τις επετηρίδες».

Διαβάζουμε στο βιογραφικό της ότι τέλειωσε λέει τη Νομική, μετά πήρε  μεταπτυχιακό και  διδακτορικό δίπλωμα. Ας τα μετρήσουμε όπως ο Τσάκωνας στην αθάνατη ταινία «Μάθε παιδί μου γράμματα»:

Συνέχεια →

Ποιος παίζει με τα σύνορα και τον πόλεμο;

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

«Λάθος» ήταν, λένε τώρα. Δε μίλησε ποτέ ο Ερντογάν για δημοψήφισμα σχετικά με τη (Δυτική) Θράκη. Και ποιος έκανε το «λάθος»; Όχι κάποιο ανεύθυνο blog, αλλά το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων!

Και στηριγμένη σε ένα «λάθος», η ελληνική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ακροδεξιούς εθνικιστές ΑΝΕΛ, πρόλαβε να βγάλει μια ανακοίνωση που παιανίζει ότι «η Θράκη είναι ελληνική, δημοκρατική και ευρωπαϊκή», συμπληρώνοντας την εθνικιστική πολεμοχαρή υστερία του Ερντογάν.

Συνέχεια →

Σε ένα κόσμο που δεν περιέχει όλους, δεν χωράει κανείς (με αφορμή το Ωραιόκαστρο)

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Υπάρχει ένα ανέκδοτο, τυπικό ίσως δείγμα συγκάλυψης του φυλετικού ρατσισμού ή/και αποκάλυψης της υποκρισίας: «εγώ δεν είμαι ρατσιστής, απλώς οι μαύροι μυρίζουν».

Η αλήθεια είναι πως καμιά αντιδραστική και μισάνθρωπη αντίληψη δε μπορεί να κατανοηθεί χωρίς υποκριτική αποκήρυξη του αποτρόπαιου προσώπου της και χωρίς νομιμοποίησή της με άλλους, παράγοντες, υπαρκτούς ή μη, αλλά σίγουρα πιο αποδεκτούς στη «μέση συνείδηση».

Έχει τεράστια σημασία η συζήτηση που γίνεται με αφορμή την άρνηση μερίδας γονέων στο Ωραιόκαστρο (και του Δημάρχου!) να συνυπάρξουν τα παιδιά τους με προσφυγόπουλα στο σχολείο. Το μοτίβο είναι σχεδόν πανομοιότυπο:

«κάθε άλλο παρά είμαστε ρατσιστές, αντίθετα συμπονάμε τους πρόσφυγες. Όμως, είναι φορείς μολυσματικών ασθενειών και κινδυνεύουν τα παιδιά μας».

Συνέχεια →

Περί απλής αναλογικής και κοινής λογικής

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Το γενικό εκλογικό δικαίωμα στον καπιταλισμό θεωρείται και είναιδημοκρατική κατάχτηση του εργατικού κινήματος, σε σχέση με τις εποχές της απολυταρχίας ή του αποκλεισμού των γυναικών ή των «κατώτερων» τάξεων.  Δε συνιστά ωστόσο και ουσιαστική δημοκρατία, δηλαδή δυνατότητα καθορισμού των συνθηκών ζωής, εργασίας, πολιτισμού των σύγχρονων κοινωνιών.

Συνέχεια →

Το Brexit, το φάντασμα της κατάρρευσης της ΕΕ και η αριστερά

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Στις 23 Ιουνίου θα πραγματοποιηθεί δημοψήφισμα στην Μεγάλη Βρετανία, με ένα εξαιρετικά σαφές όσο και σκληρό ερώτημα:

«Παραμονή ή Αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση;»

Τι ειρωνεία της ιστορίας!

Ένα ιστορικής σημασίας δίλημμα για την τύχη της ΕΕ, δεν τέθηκε στην Ελλάδα της «αριστερής κυβέρνησης» και μιας μικρής οικονομίας με 180 δις ΑΕΠ, εξ ορισμού τσαλαπατημένης από τις ηγεμονικές οικονομίες μέσα στο «κοινό σπίτι». Τίθεται ωστόσο στη Μεγάλη Βρετανία, από κυβέρνηση του Συντηρητικού Κόμματος και αφορά μια οικονομία με ΑΕΠ κοντά στα 2,5 τρις. Για να έχουμε ένα , πρώτη σε κατά κεφαλήν ΑΕΠ!

Κάτι σοβαρότερο λοιπόν συμβαίνει με την ΕΕ που υπερβαίνει τις Βαλκανικές νοοτροπίες και το έλλειμμα …ευρωπαϊσμού στην Ελλάδα.

Ποιος θυμάται τον τρόμο του Grexit;

Συνέχεια →