ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Το 2002 η Ολλανδία πρώτη δια του κοινοβουλίου της νομιμοποίησε την ευθανασία. Σύμφωνα με το πρωτοποριακό, όπως χαρακτηρίστηκε, νομοσχέδιο οι ιατροί θα είχαν στο εξής τη δυνατότητα να πραγματοποιούν ευθανασία, χωρίς να διατρέχουν κίνδυνο νομικής προσφυγής, εάν ακολουθούσαν συγκεκριμένους αυστηρούς κανόνες. Πρόσφατα τον δρόμο της Ολλανδίας ακολούθησε το γειτονικό της Βέλγιο, η βουλή του οποίου νομιμοποίησε την ευθανασία παιδιών, που πάσχουν από ανίατη ασθένεια σε τελικό στάδιο.

Συνέχεια →

ΔΙΑΚΩΜΩΔΗΣΗ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Βουλευτής της ελληνικής Βουλής και συγκεκριμένα του χώρου της μείζονος αντιπολίτευσης είχε την «φαεινή» έμπνευση να διακωμωδήσει το κεντρικό μυστήριό της Εκκλησίας, τη θεία Ευχαριστία! Αν ήταν η πρώτη φορά που εκπρόσωπος του πολιτικού αυτού χώρου έβαλλε κατά της Εκκλησίας, αν υπήρχε έστω και χλιαρή αντίδραση των κεντρικών οργάνων του κόμματος κατά της ενεργείας αυτής ή, έστω, αν δηλωνόταν αποστασιοποίηση κάποιων στελεχών αυτού, θα θεωρούσα ότι ήταν μία ατυχής για τον βουλευτή στιγμή.

Συνέχεια →

ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΘΑΝΑΤΟΥ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Η γενετική μηχανική είναι, όπως υποστηρίζεται, πολλά υποσχόμενος κλάδος για τη βελτίωση της υγείας του ανθρώπου στο μέλλον. Ως νέος επιστημονικός κλάδος ελκύει το ενδιαφέρον πολλών ερευνητών, οι οποίοι φιλοδοξούν να προσφέρουν στην ανθρωπότητα, αλλά και να δρέψουν δάφνες. Το ποιο κίνητρο είναι το επικρατούν, ας το επισημάνει ο αναγνώστης. Η έρευνα απαιτεί κεφάλαια, πολλά κεφάλαια. Αυτά δυνατόν να προσφέρει ο ιδιωτικός τομέας, αν πεισθεί για το μελλοντικό πολλαπλάσιο όφελος, ή ο δημόσιος, ο οποίος εν αγνοία του λαού διαχειρίζεται το χρήμα του.

Συνέχεια →

ΔΙΨΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Το πάθος του Χριστού θεωρείται ακατανόητο από πολλούς «ορθολογιστές», αλλά και οι πιστοί δυσκολευόμαστε πολύ να το κατανοήσουμε! Ενώ προβάλλει ως παντοδύναμος, αφού και νεκρούς ανασταίνει, όπως τον Λάζαρο, αποδέχεται «μοιρολατρικά» να υποστεί το φρικτότερο μαρτύριο του αρχαίου κόσμου, αφού προηγουμένως ανέχθηκε πλήθος από ειρωνείες, εμπαιγμούς και εξευτελισμούς!

Συνέχεια →

ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Την ώρα που γράφεται το άρθρο οι Κύπριοι αδελφοί μας προσέρχονται στις κάλπες, για να εκλέξουν πρόεδρο της χώρας τους. Υποψήφιοι είναι ο με πάθος προπαγανδιστής του σχεδίου Ανάν και ο του κόμματος, που μετέβαλε την ύστατη στιγμή τη στάση του έναντι του σχεδίου λαμβάνοντας το αυστηρό μήνυμα της εκλογικής του βάσης. Ο σχηματισμός που κινείται στη γραμμή του μακαριστού προέδρου Τάσσου Παπαδοπούλου ετέθη εκτός μάχης. Και επειδή η λογική της στατιστικής θεωρεί σχεδόν βέβαια την επικράτηση του πρώτου υποψηφίου, εκφράζονται φόβοι ότι σύντομα θα τεθεί επί τάπητος το αρχικό σχέδιο κατάργησης του κυπριακού κράτους ή κάποιο παρεμφερές.

Συνέχεια →

ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΑ ΠΟΛΛΑ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Το διεθνές νομισματικό ταμείο αναγνώρισε το λάθος του στον υπολογισμό κάποιου δείκτη. Για τους αμύητους στα οικονομικά ο δείκτης είναι άνευ νοήματος. Η προσοχή επικεντρώνεται, όπως είναι λογικό, στο λάθος. Ώστε και οι τρομεροί οικονομικοί εγκέφαλοι διαπράττουν λάθη ικανά να τελματώσουν την οικονομία μιας χώρας αντί να φέρουν την ανάκαμψη, όπως είναι το ποθούμενο, υποτίθεται, για όλους, χειρουργούμενους και χειρουργούς;

Είναι καιρός οι λαοί να πάψουν να εκδηλώνουν παροιμιώδη αφέλεια έναντι των ισχυρών και των επιδιώξεών τους. Το ΔΝΤ είναι αυτό καθ’ εαυτό ένα λάθος. Δεν οφείλεται αυτό στην ανεπάρκεια των στελεχών του ούτε και στην αδυναμία των μεθόδων υπολογισμού των διαφόρων οικονομικών συντελεστών.

Συνέχεια →

Ο ΠΟΝΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Σε περιόδους κρίσεως ο άνθρωπος εγκαταλείπει την ελαφρότητα και αρχίζει να στοχάζεται σοβαρά, εκτός και αν βιώνει έσχατη παρακμή και κατάπτωση. Η γενιά που οδήγησε τη χώρα μας σε παρακμή, η δική μου γενιά, έζησε τη φρίκη του πολέμου ή, τουλάχιστον, γεύτηκε τη στέρηση και τις συνέπειές της. Κατάφερε όμως, χάρη στις ψυχικές δυνάμεις που διέθετε, αρχικά να ορθοποδήσει και στη συνέχεια να παλέψει με τις αντιξοότητες και να δημιουργήσει. Και τότε, που άρχισε να γεύεται τα αγαθά των κόπων της άλλαξε φιλοσοφία.

Συνέχεια →

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΚΑΙ Η ΚΡΙΣΗ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Όταν ομιλούμε ή γράφουμε για την κρίση εννοούμε την οικονομική κρίση. Κάπου κάπου όμως αντιλαμβανόμαστε τη ρηχότητα του λόγου ή της ανάλυσης και αναγκαζόμαστε να αποδεχθούμε ότι είναι κρίση βαθύτερη κρίση παιδείας. Αλλά τί είναι παιδεία; Αποδίδεται στον Αϊνστάιν η ρήση: «Παιδεία είναι ό,τι απομένει, όταν λησμονήσουμε το σύνολο των γνώσεων που αποκτήσαμε στο σχολείο». Και τί τάχα απομένει; Δεν είναι δύσκολο να συμφωνήσουμε σ’ αυτό. Απομένουν το ήθος και το φρόνημα.

Συνέχεια →