Αίματα και ρεύματα

 

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα
 

Αντικρίζει η βροχερή μέρα

νεανικά αίματα της άλλης όχθης

που ρέουν ανήμπορα

σε πεζόδρομο πάλι σκιερό.

 

Αίματα που τραγουδούσαν

ύμνους έκφρασης κι ελευθερίας,

δίκιου συλλογικού τα πρώτα,

ανθρωπιάς ασύνορης θαρρώ.

 

Αίματα άλλα θυμωμένα,

για μια πατρίδα πολυτεμαχισμένη,

χαμένη στ’ άτιμα λημέρια

στου κέρδους το βρωμοβωμό.

 

Χασάπης ο κερδώος Ερμής,

ολοταχώς μεταμφιέστηκε στο δώμα

ως αιμοβόρος δήθεν εκδικητής,

να κλάψουν μάνες πάλι το χαμό.

 

Αυτουργοί μειδιούν χαιρέκακα

οι λίγοι «ηθικοί», στης χρυσαυγής

το πορφυρό το κάστρο

να λούζονται και κρύο και ζεστό.

.

Σχεδιάζουν άνοες διχόνοιες,

αλλά της γης της ιερής τα κόκαλα

γνέφουν τα φυτρωμένα, Φως

ν’ ακολουθούμε στον νέο πηγαιμό.

Πάτρα, 4-11-2013