Ποιοι χριστιανοί;
Του παπα Ηλία Υφαντή
Κάποιοι χριστιανοί αναρωτιούνται και ρωτάνε τι και ποιους να ψηφίσουν. Και φυσικά ένας κληρικός δεν ενδείκνυται να τους υποδείξει συγκεκριμένα κόμματα και ονόματα. Απλά και μόνο μπορεί να θυμίσει τι λέει το Ευαγγέλιο στην προκειμένη περίπτωση. Έτσι ώστε να δοθεί η δυνατότητα να συγκρίνουν – όσοι ειλικρινά ενδιαφέροντα ι- τα κριτήρια του Ευαγγελίου με των σημερινών χριστιανών τα κριτήρια. Και να πάρουν – αν θέλουν – τη σωστή απόφαση.
Υπάρχει στις Πράξεις των Αποστόλων ένα χαρακτηριστικό περιστατικό: Οι πρώτοι χριστιανοί ζήτησαν απ' τους αποστόλους να μεριμνήσουν για τη ρύθμιση των βιοτικών τους αναγκών. Αλλά οι Απόστολοι τους συνέστησαν να κάμουν εκλογές και ν' αναθέσουν στους καταλληλότερους, α
νάμεσά τους, τη διευθέτηση των προβλημάτων τους αυτών:
Εκλέξτε – τους είπαν – ανθρώπους, με καλή φήμη, που να έχουν πνεύμα και φόβο Θεού. Που σημαίνει να μην προέρχονται από κάποιο περιβάλλον ψευτών, κλεφτών και απατεώνων. Μια και θα ήταν παραλογισμός, όπως είπε ο Χριστός, να πιστεύει κάποιος ότι μπορεί να τρυγήσει σταφύλια απ' τα παλιούρια…
Και, με βάση τα κριτήρια, που τους έδωσαν οι Απόστολοι, εξέλεξαν τους επτά διακόνους. Γεγονός που είχε σαν αποτέλεσμα η Εκκλησία να πηγαίνει απ' το καλό στο καλύτερο. Αφού, όπως διηγούνται οι Πράξεις των Αποστόλων, είχαν όλοι μια ψυχή και μια καρδιά. Και ήταν όλα για όλους κοινά. Με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανένας φτωχός ανάμεσά τους. Αφού ο καθένας πρόσφερε ανάλογα με τις δυνάμεις του και έπαιρνε ανάλογα με τις ανάγκες του…
Και μπαίνει το ερώτημα: Οι σημερινοί χριστιανοί, με βάση ποια κριτήρια εκλέγουν αυτούς που θα τους εκπροσωπήσουν στη Βουλή; Με τα κριτήρια του Χριστού και των Αποστόλων; Ή κάποιων, κατά συρροήν και αδιαλείπτως, ψευδόμενων κλεφτών και απατεώνων!…
Βέβαια το να κάνει κάποιος λάθος, σχετικά με τις πολιτικές του προτιμήσεις, μια φορά, είναι ανθρώπινο. Αλλά «το δις εξαμαρτείν, όπως λέει και το αρχαίο ρητό, ουκ έστιν ανδρός σοφού»! Και, ασφαλώς, ακόμη χειρότερα, «το εμμένειν τη αμαρτία», που είναι, όχι μόνο ακατανόητο, αλλά και «διαβολικό»!
Γεγονός, που δείχνει ότι κάποιοι – λεγόμενοι – χριστιανοί «δυοίν θάτερον» ή είναι αθεράπευτα ανόητοι ή συνειδητά ασυνείδητοι. Που σημαίνει ότι είναι ίδιοι και χειρότεροι με τους υποκριτές φαρισαίους της εποχής του Χριστού. Και ασφαλώς, όπως η πραγματικότητα φωνάζει, δεν έχουν σχέση ούτε με το Χριστό ούτε με το Ευαγγέλιό του.
Και βέβαια για τη στάση και συμπεριφορά τους αυτή προφασίζονται διάφορες «προφάσεις εν αμαρτίαις»:
Επαναλαμβάνουν, συνήθως, εκείνο το παμπόνηρο πώς «όλοι είναι ίδιοι»! Που βέβαια συνιστά μεγάλο ψεύδος και μεγάλη υποκρισία. Γιατί ασφαλώς δεν είναι όλοι ίδιοι!
Υπάρχουν κάποιοι, που διαφέρουν απ' τους άλλους όσο η μέρα από τη νύχτα. Αλλά κυβερνούν διαρκώς οι ίδιοι ψεύτες και απατεώνες, γιατί η συντριπτική πλειονότητα των χριστιανών παραμένουν ίδιοι και αμετανόητοι: Άλλοι στην αγιάτρευτη ανοησία τους και άλλοι στην αβυθομέτρητη υποκρισία τους….
Όπως υπάρχουν, από το άλλο μέρος, και κάποιοι πολιτικοί πολλά έχοντες και κατέχοντες, που δηλώνουν, εντούτοις, και σούπερ χριστιανοί και μάλιστα σούπερ-ορθόδοξοι. Για να εξαπατούν και παγιδεύουν τους αφελείς. Και μάλιστα με τη συνηγορία και την «ευλογία» πολλών κληρικών και μάλιστα μεγαλόσχημων…
Αλλά, γι' αυτή την περίπτωση, το Ευαγγέλιο αποκρίνεται με μια παρά πολύ απλή και εύγλωττη παραβολή: Το ποιον του δέντρου, μας λέει, το καταλαβαίνουμε απ' τους καρπούς του. Και ακόμη διευκρινίζει: «Ου δύνασθε δουλεύειν Θεώ και μαμωνά»! Που σημαίνει καθαρά και ξάστερα πως ένας ορθόδοξος χριστιανός δεν μπορεί να είναι και ορθόδοξος καπιταλιστής …
Βέβαια, όταν κάποιος τολμάει να λέει τέτοιες αλήθειες, το καπιταλιστικό κατεστημένο επιστρατεύει τους αργυρώνητους εγκάθετους οι οποίοι και φωνάζουν: Αυτός είναι αριστερός, μαρξιστής, κομμουνιστής, κλπ….
Και ίσως θα μπορούσε να είχαν δίκιο, αν ο Χριστός ήταν σύγχρονος ή μεταγενέστερος του Μαρξ. Αλλά, να που έζησε κάπου δεκαοχτώ αιώνες νωρίτερα. Και η αλήθεια φωνάζει πως, αν κάποιος πήρε από τον άλλο, αυτοί πρέπει να είναι οι αριστεροί και όχι οι χριστιανοί.
Και ασφαλώς ουδείς ψόγος για τους αριστερούς, που μας έκλεψαν κάποιες αρχές. Όπως της ισότητας, της δικαιοσύνης, της φιλαλληλίας, κλπ. Οι οποίοι στην προκειμένη περίπτωση βρίσκονται ασύγκριτα πλησιέστερα στο πνεύμα του Ευαγγελίου απ' την συντριπτική πλειονότητα κάποιων-λεγόμενων- Χριστιανών…
Πράγμα που-για όσους τουλάχιστο πιστεύουν στη μετά θάνατο ζωή-σημαίνει ότι πολλοί αριστεροί θα βρεθούν στα δεξιά του Χριστού, ενώ η συντριπτική πλειονότητα των – λεγόμενων – χριστιανών θα είναι στ' αριστερά του! Κι ακόμη αριστερότερα οι αλληθωρίζοντες προς τον καπιταλιστικό φασισμό πνευματικοί καθοδηγητές τους…
Και ασφαλώς μεγάλη τιμή πρέπει στους χριστιανούς εκείνους, που, μέσα στην αιθαλομίχλη του ψεύδους και της σύγχυσης, έχουν την οξυδέρκεια να βλέπουν την πραγματικότητα.
Και κυρίως να καταλαβαίνουν ότι μεταξύ των πολιτικών, που δεν είναι ίδιοι με τους απατεώνες ή τους πατριδοκάπηλους και τους θρησκειοκάπηλους, υπάρχουν και αληθινοί χριστιανοί….
Κι αν όντως οι περισσότεροι απ' τους ψηφοφόρους, που κόπτονται-δήθεν-για το χριστιανισμό και την ορθοδοξία, ήταν χριστιανοί, τότε θα κυβερνούσαν την κοινωνία και την πολιτεία χριστιανοί πολιτικοί και κυβερνήσεις. Και θα μας πήγαιναν απ' το καλό στο καλύτερο.
Και δεν θα μας κυβερνούσαν – κατά κανόνα – ψεύτες, κλέφτες και απατεώνες. Για να μας πηγαίνουν απ' τη Σκύλλα στη Χάρυβδη κι απ' το κακό στο χειρότερο…
Αλλά δυστυχώς η πραγματικότητα φωνάζει πως εκείνοι, που είναι – όνομα και πράγμα – χριστιανοί, είναι ελάχιστοι…
Κι ας ισχυρίζονται κάποιοι πως οι χριστιανοί είναι η συντριπτική πλειονότητα (πάνω από το 95%) του ελληνικού λαού….
Παπα-Ηλίας, 02-10-2009
http://papailiasyfantis.wordpress.com
