Η Βίλα Αμαλίας και ο Μασκοφόρος Εκδικητής
Της Εύης Βουλγαράκη-Πισίνα*
Οι αγαπημένοι ήρωες των παιδιών, ο Ζορό, ο Σούπερμαν, ο Μπάτμαν, ο Σπάιντερμαν, κάτω από το μυστήριο της μυστικής τους ταυτότητας αγωνίζονται για την αποκατάσταση του δίκιου στην κοινωνία… Μια τυπολογία βαθιά χαραγμένη στο νου των πιο ανήσυχων, των πιο γενναιόψυχων, των πιο ηρωικών ψυχών είναι ο μασκοφόρος εκδικητής.
Και η τυπολογία αυτή συνοδεύει τη νιότη και κατά το πέρασμα από την παιδική ηλικία και την εφηβεία σε μια πορεία προς την ενηλικίωση. Ιδιαίτερα σήμερα, όπου οι ζωές μας καθημάζονται, ο μύθος του μασκοφόρου εκδικητή αποκτά διαστάσεις αντιστρόφως ανάλογες με τη δυναμική των πραγματικών πολιτικών προτάσεων για την άρση του αδιεξόδου, δηλαδή γιγαντώνεται… Το όραμα μιας άλλης κοινωνίας πραγματώνεται συμβολικά στο χώρο ενός μικρόκοσμου επιμέρους πράξεων, που αποκτούν σχεδόν θρησκευτική λειτουργία… Αν όμως ο Μαρξ έλεγε τη θρησκεία «όπιο του λαού», μήπως τυχόν ισχύει ότι η συμβολική λειτουργία μιας κουκουλοφορίας είναι ένα «όπιο της αριστεράς»;
Την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας συνομιλεί με τον Πέρεζ, ρίχνει γέφυρες πέραν του Ατλαντικού, προσπαθεί να διατυπώσει προτάσεις κυβερνησιμότητας, τα παιδιά μας οχυρώνονται και συσπειρώνονται πίσω από αναρχικά στέκια και αιτήματα ασύλου, αιτήματα τα οποία στο βάθος τους αφορούν τη δυνατότητά τους να υπάρξουν. Και δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί το δίκιο τους στην επιθυμία, λαχτάρα και διεκδίκηση του χώρου για να υπάρξουν… Η συνθήκη των εραστών, αλλά και των επαναστατών, είναι χώρος. Πώς όμως διαμορφώνονται οι όροι και οι χώροι αυτής της ύπαρξης, είναι το καίριο ερώτημα.
Με την «εκκαθάριση» στη βίλα Αμαλίας και τη μόνιμη εγκατάσταση της αστυνομίας σε άλλα νεανικά στέκια – άσυλα πολιτικών εκφράσεων, έρχεται ο Αντώνης Σαμαράς να φανεί συνεπής με τις προεκλογικές του εξαγγελίες, ότι αυτωνών «τις κουκούλες τους θα τις κατεβάσει»… Και πόσο ανώδυνα αποδεικνύεται συνεπής στα εύκολα, ώστε να ξεχνούμε την ασυνέπεια σε όλα τα δύσκολα… Πόσο πολλαπλό το κέρδος για μια δεξιά, που ο αυταρχισμός της δεν εκπλήσσει διόλου ούτε όσους γνωρίζουν από παλιά την πολιτική πορεία του Α. Σαμαρά, αλλά ούτε και όσους αντιλαμβάνονται ότι οι πολιτικές φοροεπιδρομής, λιτότητας, διεύρυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων στην κατεύθυνση ενός ολιγαρχισμού και εκχώρησης του πλούτου της χώρας δεν γίνεται να περάσουν συναινετικά.
Έχοντας πάθει άσθμα από τους τόνους δακρυγόνων που έχω δεχτεί σε διαδηλώσεις του τελευταίου καιρού, σκέφτομαι κι εγώ να προμηθευτώ μια μάσκα, αχρείαστη να είναι… Και γιατί όχι και ένα κράνος… Εντούτοις, καμία μάσκα και κανένα κράνος δεν πρέπει να περιορίσει τη θέα της αριστεράς, του όποιου πολιτικού χώρου επιθυμεί να δει να εφαρμόζεται μια άλλη πολιτική, από το κέντρο της στόχευσης.
Και ως προς το χαμένο ή ζητούμενο κέντρο, ήδη προβληματίζεται η ηγεσία του Σύριζα… Και μαζί ο λαός και η πολύ απαισιόδοξη και θυμωμένη νεολαία, για τα κλεμμένα της όνειρα, για την ενεχειριασμένη ζωή της.
Οι πολίτες θέλουν να βοηθήσουν. Θέλουν να συνταχθούν. Θέλουν να συμμετέχουν στο πολιτικό γίγνεσθαι… Όσο πικραίνονται από τη θεσμική «εκπροσώπηση» μιας «άλλης πρότασης», η μάχη για την προσαρμογή και ενσωμάτωση της οποίας στο σύστημα είναι το μείζον πολιτικό διακύβευμα του συστήματος, τόσο οργανώνονται αθόρυβα σε μία μικροκλίμακα… Οι μικροοικονομίες των οικογενειών αναπροσαρμόζονται και επανασχεδιάζονται. Νέες μορφές αλληλεγγύης, σιωπηλές, αναζητώνται και δοκιμάζονται. «Οὐαὶ τῷ ἑνί» ή «κανένας μόνος στην κρίση» είναι το σύνθημα που κυριαρχεί μεταξύ των ανθρώπων εκείνων που δεν θέλουν μια ατομική διάσωση σε βάρος του διπλανού τους, αλλά επιλέγουν να υπάρχουν ως κοινωνία.
Αυτοί οι άνθρωποι, οι λιγότερο θορυβώδεις, αυτοί που δεν αρέσκονται στη βία και τον μοιραίο κύκλο της, είναι που πρέπει να ακουστούν περισσότερο… Και αυτών των ανθρώπων τα προτάγματα εναντίωσης, το κύριο θέμα, ο στόχος που αντιπαλεύουν είναι η βίαιη αναδιανομή και φτωχοποίηση, η φαυλοκρατία, η παράδοση του εθνικού πλούτου στο κεφάλαιο με κορυφαία δείγματα την πώληση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου αλλά οσονούπω και των νερών ακόμα…
Φτάνει με τα ποικίλα παιχνίδια αποπροσανατολισμού. Ας εκφραστεί η βούληση της κοινωνίας…
* Δρ Θεολογίας, εκπαιδευτικός και συγγραφέας
ΠΗΓΗ: 17/01/2013, http://www.efsyn.gr/?p=16015#.UPg6lAZinnw.facebook
Σημείωση: Οι υπογραμμίσεις έγιναν από το ΜτΒ.
