Στο φρύδι του βράχου

 

Του Γιάννη Ποταμιάνου

 

Τα μάτια μου δυο μοναστήρια

                               στα μετέωρα

Στο φρύδι του βράχου

                              αγναντεύουν

το φως του κόσμου

Γαντζώθηκε στις πέτρες

                                η βούλησή μου

να παλέψει με τη θύελλα

Αφού η νηνεμία θ' αργήσει

                                       να φανεί

 

Θα ‘ρθουν απ' το πέλαγο

                   ναυαγισμένα όνειρα

καβάλα στις πλάτες δελφινιών

Στα γαλήνια μάτια

                              μιας Γοργόνας

 

Θα πάρει εκδίκηση η ιστορία

Μα όσο παραμένει η απόχη

                                  της αράχνης

στην είσοδο της σκοτεινής σπηλιάς

επτασφράγιστοι πόθοι

θα περιμένουν   

                το φως της αμεριμνησίας

 

Κι' εγώ θα κρατώ στο χέρι μου

                  ένα μπουκέτο κεραυνούς

μια ομοβροντία επικλήσεις

Τον κόσμο αυτό ν' αλλάξει

            η ενωμοτία των αδικημένων

 

27 Απριλίου 2011,  Γιάννης Ποταμιάνος