Απολιθωμένα λουλούδια
Του Γιάννη Ποταμιάνου
…………… τα άνθη του χιονιού
λαμπιρίζουν πανδαισίες
…………… στις αυγινές ακτίνες
Όταν ανέλπιδα μας σφυρίζουν
……. τα τραίνα στους σταθμούς
και μας καλούν ματαίως
……… γι' άλλους κόσμους
Απολιθωμένα λουλούδια
…………………….. του πελάγους
μοσχοβολούν γιασεμί κι' αρμύρα
Όταν βελάζουν τα πλοία
……………………… στα λιμάνια
ανέστιες υποσχέσεις
Γι' αυτό εσύ κράτα σφιχτά το χέρι μου
Στην παλάμη σου ακουμπώ
…………………. τη λύτρωσή μου
Τα μάτια σου λαχτάρησε η ψυχή μου
σαν λούζεται το πρόσωπό σου
…………………… με φεγγάρι
Γιατί όταν νικάει ο έρωτας το θάνατο
…………… στο μαρμαρένιο αλώνι,
δάφνινο στεφάνι η προσμονή
……… ανάσταση στο φθαρτό μου
Γι' αυτό εσύ κράτα σφιχτά το χέρι μου
όταν αναριγώ στην παγωνιά
……………….. ανάμεσα στ' αστέρια
Που ‘ρχεται με τα κύματα παρέα
……………….. του ανεξήγητου
Γιατί πως ν' αντέξεις
……….. την παγωμένη αβεβαιότητα
χωρίς ένα πιάτο ζεστή σούπα στοργής
Γι' αυτό κράτα σφιχτά το χέρι μου
κι' ας βαδίσουμε μαζί
…….. στα μονοπάτια της παλάμης
21 Μαρτίου 2010, Γιάννης Ποταμιάνος
