ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Ο φόνος νεαρού στη Πάτρα από λαθρομετανάστες πυροδότησε τις συζητήσεις γύρω από το οξύτατο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας από την ανεξέλεγκτη είσοδο μεταναστών κατά λαθραίο τρόπο. Ο όρος λαθρομετανάστης δεν υπονοεί τον λαθραίο άνθρωπο, ώστε να δικαιώνονται εκείνοι που αναγράφουν στους τοίχους το σύνθημα «κανένας άνθρωπος δεν είναι λαθραίος». Οι άνθρωποι είναι εικόνες του Θεού δημιουργού μας. Είναι θλιβερό να εμφανίζονται ως προασπίζοντες τα δικαιώματα των αποκλήρων της γης μη έχοντες την ελπίδα τους στον Θεό και να αντιμάχονται αυτούς άνθρωποι που δηλώνουν πως πιστεύουν.

Η Πολιτεία είναι παντελώς ανήμπορη να αντιμετωπίσει το οξύτατο πρόβλημα. Οι κινήσεις για εγκλεισμό μερικών χιλιάδων σε στρατόπεδα εν αχρησία ήταν προεκλογικό πυροτέχνημα. Μόλις ένας χώρος συγκέντρωσης άρχισε να λειτουργεί και είναι αμφίβολο αν οι εγκλεισθέντες φθάνουν τους χίλιους, ενώ, κατά μέτριους υπολογισμούς, στην έκταση της Αττικής μόνο οι παράνομοι μετανάστες υπερβαίνουν τις 800.000. Τι θα άλλαζε, αν λειτουργούσαν ήδη όλοι οι χώροι συγκέντρωσης, για τους οποίους καθένας δίνει ονομασία εξαρτημένη από την κομματική του τοποθέτηση; Κάθε μήνα εισέρχονται στη χώρα μας περί τις 10.000 νέοι, οι περισσότεροι από τους οποίους κατευθύνονται προς την Αθήνα, όπου οι κάδοι απορριμμάτων εξασφαλίζουν ίσως καλύτερη τροφή!

Δυστυχώς ουδείς από τους πολιτικούς σχηματισμούς έχει διάθεση αυτοκριτικής. Καταγγέλλουν μόνο, εμμέσως πλην σαφώς, τη μερίδα του ελληνικού λαού, που οδήγησε τη «Χρυσή αυγή» στα έδρανα της Βουλής. Και υπερτονίζεται πλέον ο κίνδυνος να αλωθεί μακροπρόθεσμα το εκλογικό σώμα από τον νεοφασισμό. Αμφιβάλλω για το αν πράγματι ανησυχούν.

Γιατί η κατά λαθραίο τρόπο μετανάστευση; Προφανώς γιατί δεν είναι δυνατή η νόμιμη. Ποιοι μεταναστεύουν; Οι κάτοικοι χωρών που μαστίζονται από πολέμους, τους οποίους προκαλούν οι ισχυροί της γης, ώστε αφενός να πλουτίζουν οι βιομηχανίες οπλικών συστημάτων, αφ' ετέρου να καταληστεύεται ο πλούτος των χωρών μέσω κυβερνήσεων ανδρεικέλων. Ποια η ευθύνη της χώρας μας; Συμμετέχοντες στους ισχυρούς εκμεταλλευτικούς οργανισμούς, στρατιωτικούς και πολιτικούς, ακόμη και αν δεν έχουμε άμεση ανάμειξη στο σχέδιο καταλήστευσης, είμαστε συνυπεύθυνοι. Αυτό κάνουν πως δεν το αντιλαμβάνονται, όσοι στηρίζουν κόμματα εξουσίας, αποδεχόμενα να εφαρμόζουν πλήρως την πολιτική της δουλοπρέπειας έναντι των ισχυρών «φίλων», «συμμάχων» και «ετέρων». Πριν θέσουν το ερώτημα «τι θέλουν οι Αφγανοί στην Ελλάδα;» δεν έθεσαν το άλλο: «Τι θέλουν οι Έλληνες στο Αφγανιστάν;».

Το κόμματα εξουσίας κατά την τελευταία τριακονταετία είχαν σαφώς στηρίξει την πολιτική των «πολυπολιτισμικών κοινωνιών»! Θεωρούσαν ευλογία τους μετανάστες σε μια χώρα, η οποία μαστίζεται από υπογεννητικότητα και βρίσκεται στο όριο της μη αναστρεψιμότητας. Γι' αυτό και τα μέτρα που έλαβαν, παρά την ομόφωνη εισήγηση διακομματικής επιτροπής της Βουλής (1992), προς στήριξη της οικογένειας υπήρξαν αναιμικά. Τα ταμεία χρηματοδοτούν τις αθρόες εκτρώσεις και τον εμβολιασμό κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας στην εφηβική ηλικία, αδυνατούν όμως να αυξήσουν το επίδομα τοκετού στο επίπεδο της πραγματικής δαπάνης! Οι πολιτικοί, που φλυαρούσαν σε διάφορα συνέδρια υπέρ των πολυπολιτισμικών κοινωνιών, στην πραγματικότητα δεν πίστευαν σ' αυτές. Αυτοί είναι ασφαλισμένοι στα «αντιγκέττο» των πλουσίων συνοικιών και δεν αναμειγνύονται διόλου με μετανάστες. Οι φίλοι τους οι μεγαλοεργολάβοι και επιχειρηματίες αξιοποίησαν κατά το διάστημα της πλαστής ευμάρειας ως αναλώσιμα τους ξένους, αποδεχόμενους να εκτελέσουν την οποιαδήποτε εργασία χωρίς συμφωνίες αμοιβής και συνθηκών. Έτσι πρόβαλαν το όραμα της ανταγωνιστικότητας, η οποία θα στηριζόταν στη μείωση της συμμετοχής του κόστους εργασίας στη μονάδα του παραγομένου προϊόντος. Τελικά ουδείς παραδέχεται ότι οι ισχυροί δήμιοί μας θέλουν να κατέλθουν οι αμοιβές των εργαζομένων όχι στο επίπεδο των γειτονικών βαλκανικών χωρών, αλλά πολύ χαμηλότερα, δεδομένου ότι ούτε αυτές είναι πλέον ανταγωνιστικές έναντι των Ασιατών ανταγωνιστών, των οποίων όμως οι επιχειρήσεις ελέγχονται από το ίδιο παγκοσμιοποιημένο κεφάλαιο, που στοχεύει στην καταβαράθρωση των λαών της Ευρώπης. Βρισκόμαστε μπροστά σε σατανικό σχέδιο της νέας τάξης πραγμάτων. Το κακό επιτείνεται για τις χώρες εισόδου μεταναστών κατά λαθραίο τρόπο, δεδομένου ότι οι ισχυρές χώρες του Βορρά με συμφωνία (Δουβλίνο ΙΙ) δεν αναγνωρίζουν το ευρωπαϊκό κεκτημένο στους μετανάστες που νομιμοποιούνται στις χώρες εισόδου στην ΕΕ.

Η Αριστερά στήριξε το ιδεολόγημα της «πολυπολιτισμικότητας» πολύ περισσότερο απ' ότι τα κόμματα εξουσίας, τα οποία μετρούσαν το πολιτικό κόστος λόγω της «συντηρητικής» εκλογικής βάσης τους. Όπως προηγουμένως είχε αναλάβει την αθεϊστική προπαγάνδα στα σχολεία και της πολεμική κατά της παράδοσης, τελευταία πρωτοστάτησε στην καλλιέργεια φρονήματος συνύπαρξης προσώπων διαφόρων πολιτισμών με πλήρη αδιαφορία ως προς τον αριθμό των φορέων άλλων πολιτισμών που εισέρχονται στη χώρα μας. Εκδηλώσεις επί εκδηλώσεων στα σχολεία, ολοπρόθυμη προβολή των απόψεων των «προοδευτικών» από τα ΜΜΕ της εγχώριας πλουτοκρατίας και πλήρης υποστήριξη ακόμη και εκνόμων κινήσεων, τις οποίες αδυνατεί να αντιμετωπίσει το παραλυμένο πλέον κράτος, που μαστίζεται από πληθώρα ανευθύνων, ανεύρων, αδιαφόρων. Παντελής αδιαφορία για τον αφανισμό του ιστορικού κέντρου της πρωτεύουσας υπό τα πλήγματα των ασυδότων κουκουλοφόρων και την έξαρση της εγκληματικότητας, όχι αποκλειστικά εξ ανάγκης, λόγω του υπερβολικού αριθμού μεταναστών. Πέρα από τις λαϊκές συνοικίες της πρωτεύουσας, στις οποίες συνωστίζονται σαν σαρδέλες σε ελεεινούς χώρους οι μετανάστες, το φαινόμενο εκδηλώνεται και στα κύρια λιμάνια που συνδέουν τη χώρα μας με τη γειτονική Ιταλία. Και είναι γνωστό ότι ουδείς λόγος για το οργανωμένο κύκλωμα λαθρεμπόρων, που αναλαμβάνει με τσουχτερό ναύλο τη διεκπεραίωση σε κάποια ιταλική ακτή.

Και γιατί αυτή η σύμπλευση (ας μη μας απατούν τα φαινόμενα) Αριστεράς και Εξουσίας. Επειδή κοινός είναι ο στόχος της επικράτησης του διεθνισμού. Ο πατριωτισμός έχει ποινικοποιηθεί κατά τη μεταπολίτευση. Κάθε πατριώτης ταυτίζεται με εθνικιστή, ώστε να αναγκάζεται να σιωπά. Εκ του πονηρού θεώρησαν εκπρόσωποι όλου του πολιτικού φάσματος, ανησυχούντες για «δημοκρατία» μας, ότι οι ψηφοφόροι του εθνικιστικού κόμματος που εισήλθε στη Βουλή εμφορούνται από φασιστική ιδεολογία. Η μεγάλη πλειονοψηφία είναι αγανακτησμένοι από το κατάντημα της πατρίδας μας εξ αιτίας της πολιτικών μας. Και όσο κατρακυλούμε οι εθνικιστές (φασίστες, αν προτιμάτε) θα ενισχύονται, όπως συνέβαινε στη Γερμανία, στην οποία ο Χίτλερ εξελέγη με γνήσιες εκλογές! Μήπως η παρουσία της «Χρυσής αυγής» στη Βουλή είναι χρήσιμη για το σύνολο του υπολοίπου πολιτικού φάσματος;

Για τους χριστιανούς, που επιλέγουν να στηρίξουν τους εθνικιστές, που υπόσχονται τη σωτηρία της πατρίδος μας, υπενθυμίζω τις ως τώρα ευθύνες τους και προβάλλω δύο παραδείγματα προς μίμηση: Τον πατέρα Θεόδωρο, πολύτεκνο ιερέα στην Ηγουμενίτσα, που έστησε συσσίτιο για τους περιφερόμενους στα πέριξ της πόλεως μετανάστες και τον πατέρα Αντώνιο, που προσφέρει ολόπλευρη φροντίδα σε παιδιά μεταναστών στον Κολωνό. Ο χριστιανός δεν επιτρέπεται να παίζει με συνθήματα. Οφείλει να βλέπει στον ξένο την εικόνα του Θεού.

«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ», 28-5-2012