Θύματα και θύτες

 

Του Γιάννη Ποταμιάνου

 

Πωλούνται διαμερίσματα παντού

Και οικόπεδα με φάτσα

Φτωχοί αλυσοδένονται με όνειρα ζωής

Υποζύγια στων τραπεζών τα κάρα

Στις ντουλάπες των μυαλών μας

Ψάχνουν πληρωμένοι ψυχολόγοι

Ανάμεσα στους πόθους μας

Και τα ρετάλια των ονείρων μας

Στο σεντούκι της καρδιάς μας

Ψάχνουν τις μελλοντικές επιθυμίες μας

Και τα αυριανά μας γούστα

Εμπορεύματα στις αγορές του αύριο

 

Θύματα και θύτες συνωστίζονται

Στις μοντέρνες αρένες, τα χρηματιστήρια

Τα καρτέρια των ληστών για αφελείς

Ρουφιάνοι, υποτακτικοί και Golden Boys

Στα πλυντήρια του χρήματος της ανομίας  

Άπληστα ρουφάνε τους χυμούς της κοινωνίας

Ύαινες που τα αποφάγια περιμένουν

Στων λιονταριών το γεύμα

 

Και οι κατασκευασμένοι καλλιτέχνες

Ταχυδακτυλουργοί συναισθημάτων

Βουλιάζουν στην πρέζα και την ακολασία

Παιδεραστές διάσημοι και πόρνες πολυτελείας

Στο θρόνο του σαλονιού μας ξαπλωμένοι

Χώνονται στα κρεβάτια των παιδιών μας

Μπρατσαράδες θρεμμένοι με αναβολικά

Αλώνουν τα όνειρα των κοριτσιών μας

 

Ναρκομανείς βρικόλακες

Και πληρωμένοι δολοφόνοι της τέχνης

Ανταλλάσσουν βραβεία με πτώματα

Την εξοικείωσή μας με την βία ετοιμάζουν

Με εμβόλια αναισθησίας

Για των Πληρωμένων στρατών, τους φόνους

 

Παιγνίδια εξουσίας φαρμακερά

Εκκλήσεις υποκριτικές

Διαφθαρμένων πολιτικών ζητούν

Συναίνεση και συνυπευθυνότητα

Από τα θύματα των δικών τους αποφάσεων

 

Έλεγχος συμπεριφορών και ονείρων

Σχεδιάζουν οι ψυχολόγοι των μαζών

Κώδικες συμπεριφοράς και τύπους πολιτών

Οι μηχανικοί της κοινωνιολογίας

Σκύλοι σε πειράματα Πάβλοφ οι εργαζόμενοι

Στα κλουβιά των μοντέρνων χώρων εργασίας

Αλλοτριωμένοι σε ψυχή και σώμα

 

Όμως τώρα που η βουλιμία του κέρδους

Προετοιμάζει την έκρηξη του αύριο

Τώρα που τα θηρία αλληλοσπαράσσονται

Για τα σκελετωμένα θύματα της κρίσης

Τώρα που οι πληρωμένοι προφήτες σώπασαν

Εμείς δεν έχουμε τίποτα άλλο να προτείνουμε

Παρά μόνο μια φούχτα προδομένα όνειρα

Ηφαίστεια αμόνια, στην κορυφή του Ολύμπου

Που θα σφυρηλατήσουν τους κεραυνούς του αύριο

Φοινίκιες στάχτες, αναγεννητές της σπίθας

Που θα πυρπολήσει ξανά τους κάμπους.

 

Όμως μέχρι τότε, ετοιμαστείτε

Γεμίστε τα παγούρια σας, πάρτε τα βιβλία σας

Και χαράξτε νέες πορείες και νέα μονοπάτια

Το ταξίδι στην έρημο είναι αμείλικτο

Με θολούς ορίζοντες και αμμοθύελλες

Και προπαντός γεμάτο πίκρα και πολύ μοναξιά.

 

                                         14 Ιουλίου 2009,  Γιάννης Ποταμιάνος