Ας έχουμε πολύ δρόμο ακόμα

 

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Η Πόλις εάλω

          γέμισαν ρωγμές τα κάστρα

Η αδικία εδραιώθηκε

Όταν στ' αστέρι του βοριά

                   λοξοδρόμησε ο καιρός

Έτσι το άδικο γιγαντώνεται  

              μες τον καθρεπτισμό του

Όταν λογχίζεται η απόγνωση

       στους μιναρέδες της Ανατολής

Όταν ματώνει το μισο – φεγγάρι

                                     στις οάσεις

Ας τραγουδάει ο μουεζίνης

                                        νοσταλγία

Τότε είναι που φέρνει ο Λίβας

                        μυρουδιά πολέμου

να ξεσκαλώνει το γρανάζι της

                                         η Ιστορία

Αφού για να γυρίσει ο τροχός

                                 σε αισιοδοξία

πρέπει να βυζάξουμε

             της απόγνωσης

                                      την ομορφιά

 

Ας βγούμε επιτέλους απ' το λιμάνι,

                                          στ' ανοιχτά

ας αναπνεύσουμε την τρικυμία

Με κομμάτια μοναξιάς δεμένο

ας πετάξουμε τον χαρταετό μας

να δούμε από ψηλά,

όσα κρύβει ο ορίζοντας

       απ' την κοντόθωρη ματιά μας

 

Κι' ας έχουμε πολύ δρόμο ακόμα

Μόνο έτσι

   ανεμοπόδαροι θα διαβούμε

                                      την ερήμωση

 

                            25 Δεκεμβρίου 2011, Γιάννης Ποταμιάνος