ΣΚΑΚΙ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ, ΒΙΒΛΙΟ:

Η παρτίδα έχει μάλλον χαθεί ενώ, όσον αφορά τη Γερμανία, έχουμε την άποψη ότι, η επιστροφή στο εθνικό της νόμισμα (μάρκο) είναι πλέον θέμα χρόνου – παρά τις αντίθετες τοποθετήσεις της ανατολικογερμανίδας καγκελαρίου

 

Του Βασίλη Βιλιάρδου*

 

Όπως φαίνεται, ο διάβολος μάλλον κέρδισε την παρτίδα – αφού η Ευρωζώνη έχει εισέλθει σε πορεία διάλυσης, ενώ η πολιτική ηγεσία τόσο στην Ελλάδα (άρθρο μας), όσο και στην Ιταλία, έχει καταληφθεί από τις αγορές (άρθρο μας). Ειδικά όσον αφορά τη Γερμανία έχουμε την άποψη ότι, η επιστροφή στο εθνικό της νόμισμα (μάρκο) είναι πλέον θέμα χρόνου – παρά τις αντίθετες τοποθετήσεις της καγκελαρίου ή/και του υπουργού οικονομικών (προετοιμάζεται ήδη σχέδιο Β εξόδου της από το Ευρώ, όπως επίσης, σύμφωνα με γερμανικά ΜΜΕ, εναλλακτικά σχέδιο Γ – εξόδου της Ελλάδας ή άλλων ελλειμματικών χωρών).  

Ίσως λοιπόν η κυκλοφορία του τέταρτου βιβλίου μας, με τον τίτλο «Σκάκι με το Διάβολο», περί τις 300 σελίδες, από τις ONEeditions (μπορείτε να το παραγγείλετε με την αποστολή μηνύματος στο kb@kbanalysis.com, στην τιμή των 11,90 € συν τα έξοδα αποστολής – τα έσοδα του βιβλίου στηρίζουν τόσο τα άρθρα, όσο και τη σελίδα: www.casss.gr), να συμβαδίζει με το ατυχές αυτό ενδεχόμενο, το οποίο όμως δεν είναι τόσο απίστευτο, όσο φαινόταν μερικούς μήνες πριν.

Στα πλαίσια αυτά έχουμε την άποψη ότι, παρά την πίστη μας τόσο στην Ευρωπαϊκή Ιδέα, όσο και το κοινό νόμισμα, χρειαζόμαστε άμεσα ένα σχέδιο Β – χωρίς αυτό να σημαίνει πως επιθυμούμε την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Όπως έχει ήδη αναφερθεί,  

“Η έξοδος από την Ευρωζώνη θα ήταν εξαιρετικά δύσκολη και αρκετά οδυνηρή αλλά, εάν γίνονταν οι σωστοί χειρισμοί, η οδύνη και τα προβλήματα θα ήταν βραχυπρόθεσμα. Μία κρατικοποιημένη κεντρική τράπεζα και μία ικανή, έντιμη, φιλελεύθερη κυβέρνηση, έχοντας το δικό τους νόμισμα, θα μπορούσαν να χορηγήσουν την απόλυτα αναγκαία ρευστότητα στην εγχώρια αγορά – η οποία αυτή τη στιγμή αργοπεθαίνει, εξ αιτίας της σοβαρότατης έλλειψης πιστώσεων.

Η αυξημένη ρευστότητα, σε συνδυασμό με το φυσικό πλούτο και τις τεράστιες ικανότητες των Ελλήνων, μαζί με τα ευεργετικά αποτελέσματα της ελεγχόμενης υποτίμησης μέσω της υποκατάστασης των εισαγωγών, της μείωσης τους, καθώς επίσης της αύξησης των εξαγωγών, θα αναζωπύρωναν την οικονομία, αυξάνοντας την απασχόληση και καταπολεμώντας το στασιμοπληθωρισμό – φυσικά με την προϋπόθεση ότι, η χώρα θα παρέμενε εντός της ΕΕ, ενώ η κυβέρνηση της θα εξασφάλιζε μία λεπτή ισορροπία, ανάμεσα στην υπερβάλλουσα ρευστότητα και τη συγκράτηση του πληθωρισμού σε λογικά επίπεδα”.

ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩ

Όπως έχουμε πολλές φορές αναφέρει, είμαστε ανεπιφύλακτα υπέρ της Ευρώπης των Πολιτών της, εναντίον της Ευρώπης των Τραπεζών, υπέρ του κοινού νομίσματος (Ευρώ) και εναντίον της επιστροφής στη δραχμή – τα αποτελέσματα της οποίας θα ήταν καταστροφικά, ενώ τα έχουμε αναλύσει σε πάρα πολλά κείμενα μας. Εν τούτοις δεν θεωρούμε ότι, η παραμονή μας στο Ευρώ πρέπει να εξασφαλιστεί με αντίτιμο την υποδούλωση της χώρας μας στις αγορές – ή/και με τη μετατροπή της σε προτεκτοράτο της Γερμανίας, μέσα από αιματηρές κοινωνικές εξεγέρσεις, επικίνδυνους εμφυλίους πολέμους, φτώχεια, εξαθλίωση και αυξημένη εγκληματικότητα.   

Εκτός αυτού, δεν φθάνει να θέλουμε μόνο εμείς την παραμονή μας στην Ευρωζώνη, εάν οι υπόλοιποι «εταίροι» μας δεν το επιθυμούν – ενώ, έχοντας μάλλον αντίθετη άποψη, μας διασύρουν αναίσχυντα, μας προσβάλλουν, καταρρακώνουν την εθνική μας υπερηφάνεια και θέλουν να λεηλατήσουν τις κοινωφελείς επιχειρήσεις μας, ίσως για να αναγκαστούμε τελικά μόνοι μας να αποχωρήσουμε (αν και η συμφωνία του Μάαστριχτ δεν προβλέπει ούτε αποβολή, ούτε εθελούσια αποχώρηση των χωρών-μελών της Ευρωζώνης).

Περαιτέρω, είναι αδύνατον να προβάλουμε τις δικές μας απόψεις, σε σχέση με τις επώδυνες «ερήμην συμφωνίες» που μας επιβάλλουν, εάν δεν έχουμε καμία εναλλακτική δυνατότητα – η οποία να στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στις δικές μας δυνάμεις. Επί πλέον, ακόμη και αν δεχθούμε ότι, οι «εταίροι» μας είναι καλοπροαίρετοι και θέλουν μόνο το καλό μας, παρά τα καταστροφικά μέτρα που μας επιβάλλουν δικτατορικά, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει κοινό μέλλον, εάν εμείς είμαστε μονόπλευρα εξαρτημένοι από αυτούς – όπως συμβαίνει σε έναν γάμο, ο οποίος είναι αδύνατον να αποβεί ευτυχισμένος, ενώ δεν έχει συνήθως διάρκεια, εάν οι σύζυγοι δεν είναι ώριμες και ανεξάρτητες μεταξύ τους, ισότιμες προσωπικότητες.

Τέλος, όταν όλες οι απόψεις συγκλίνουν στο ότι, πλησιάζει το τραγικό τέλος της Ευρωζώνης, αν και υπάρχουν πολλές λύσεις, εμείς πρέπει να λάβουμε τα μέτρα μας – παρά το ότι οφείλουμε παράλληλα να κάνουμε όλα όσα μπορούμε για να αποφευχθεί η ανεξέλεγκτη διάλυση, αφού θα γυρίσει πολλά χρόνια πίσω τόσο την Ευρώπη, όσο και ολόκληρο τον πλανήτη.   

Επομένως, είμαστε υποχρεωμένοι να επεξεργασθούμε σοβαρά ένα σχέδιο επιστροφής στο εθνικό μας νόμισμα, για όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, το συντομότερο δυνατόν – ένα «σχέδιο Β» το οποίο, παρά το ότι θα είναι αναμφίβολα επώδυνο, θα είναι εφικτό, όσον αφορά την πραγματοποίηση του, ενώ παράλληλα θα αποδιώξει τους φόβους μας, οι οποίοι μας κοστίζουν την ελευθερία, την υπερηφάνεια και την εθνική μας ανεξαρτησία.

Ας μην ξεχνάμε ότι, ο νέος πρωθυπουργός, στην πρώτη ομιλία του, αναφέρθηκε τουλάχιστον τέσσερις φορές στο «εκβιαστικό δίλημμα»: μέτρα λιτότητας και υποταγή μας στην εγκληματική συμφωνία της 26^ης Οκτωβρίου ή έξοδος από την Ευρωζώνη – ενώ, παρά τις αναφορές του στα πλεονεκτήματα της συμφωνίας, δεν μας εξήγησε ούτε μία φορά τα μέτρα, με τα οποία είναι συνδεδεμένη.

Δυστυχώς, κανένας πολιτικός μέχρι σήμερα δεν μας έχει αναφέρει τι ακριβώς απαιτεί από εμάς η συμφωνία της 26^ης Οκτωβρίου – παρά το ότι οφείλουν να είναι τουλάχιστον ειλικρινείς απέναντι μας αφού, χωρίς τους Πολίτες, δεν είναι δυνατόν να ανακάμψει ποτέ η Ελλάδα.

Πόσο μάλλον όταν, η εφαρμογή της συμφωνίας πτώχευσης της 26^ης Οκτωβρίου ή οποιασδήποτε άλλης, η οποία θα στηρίζεται στη λιτότητα και στην ύφεση, δεν πρόκειται να μας βγάλει ποτέ από την κρίση – ενώ πιθανότατα θα μας κοστίσει τη λεηλασία της χώρας μας, την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας, την υποδούλωση, την εξαθλίωση και τελικά τη χρεοκοπία, στην οποία όμως θα οδηγηθούμε εξευτελισμένοι και εξαθλιωμένοι (ειδικά επειδή η εσωτερική υποτίμηση, η οποία επιχειρείται, δεν μειώνει ούτε το κόστος διαβίωσης, ούτε και τα χρέη, ενώ αυξάνει τη σχέση τους προς ένα διαρκώς μειούμενο ΑΕΠ).

Φυσικά ο χρόνος που έχουμε στη διάθεση μας μειώνεται συνεχώς – αφού τα χρέη που συνάπτονται, μετά την προσφυγή μας στο ΔΝΤ, είναι ενυπόθηκα, δεν είναι μετατρέψιμα σε δραχμές και υπάγονται στο εγκληματικό αγγλικό δίκαιο (υπολογίζονται σήμερα στα 65 δις €, από τα 370 δις € συνολικά). Παράλληλα βέβαια οφείλουμε να αναλύσουμε το θέμα του ιδιωτικού εξωτερικού χρέους, το οποίο είναι τουλάχιστον εξίσου επικίνδυνο – εάν δεν έχουν βρεθεί τρόποι διαχείρισης του, πολύ πριν εξέλθει μία χώρα από την Ευρωζώνη. 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ολοκληρώνοντας, κατά την άποψη μας η Ελλάδα είναι δυνατόν να επιβιώσει ελεύθερη, εάν υποχρεωθεί να εγκαταλείψει ελεγχόμενα την Ευρωζώνη – αρκεί να μην καθυστερήσει υπερβολικά, να μην φοβηθεί τα τεράστια προβλήματα που θα αντιμετωπίσει, να το έχει προγραμματίσει με κάθε λεπτομέρεια, να διοικείται από μία έντιμη, ικανή, φιλελεύθερη και θαρραλέα κυβέρνηση, καθώς επίσης να δημιουργήσει έγκαιρα ένα σωστό επενδυτικό πλαίσιο, το οποίο θα της εξασφαλίσει την υγιή ανάπτυξη. Ο ιδιωτικός τομέας της χώρας μας, λιγότερο χρεωμένος από όλες τις υπόλοιπες ανεπτυγμένες οικονομίες, μπορεί να συνάψει δάνεια και να επενδύσει – αυξάνοντας τόσο το ΑΕΠ, όσο και τα έσοδα του δημοσίου, καθώς επίσης δημιουργώντας πρωτογενή πλεονάσματα.

Στα πλαίσια αυτά, η στάση (αναβολή) πληρωμών θα ήταν ίσως η καλύτερη λύση, έτσι ώστε η Ελλάδα να πάψει να δανείζεται σε μη μετατρέψιμα σε δραχμές Ευρώ και με στόχο την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής όλων των δανείων της – χωρίς καμία διαγραφή, με επιτόκια που όμως δεν θα ξεπερνούν το εκάστοτε βασικό της ΕΚΤ (1,25% σήμερα).

Φυσικά, η έξοδος της χώρας μας από την Ευρωζώνη (σχέδιο Β) όφειλε να επιτευχθεί, χωρίς τη σύγκρουση με τους υπόλοιπους «εταίρους» μας – επιτρέποντας τους να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν μία πιο συνεκτική, βιώσιμη Ευρωζώνη, έτσι όπως φαίνεται σήμερα ότι οι ίδιοι επιθυμούν και ευχόμενοι τους καλή επιτυχία.  

 

ΥΓ: Υπενθυμίζουμε ξανά ότι, κυκλοφορεί σύντομα το τέταρτο βιβλίο μας με τον τίτλο «Σκάκι με το Διάβολο», περί τις 300 σελίδες, από τις ONEeditions.

Μπορείτε να το παραγγείλετε με την αποστολή μηνύματος στο kb@kbanalysis.com στην τιμή των 11,90 € συν τα έξοδα αποστολής – τα έσοδα του βιβλίου στηρίζουν τόσο τα άρθρα, όσο και τη σελίδα: www.casss.gr

Κυκλοφορεί επίσης το βιβλίο «Υπέρβαση εξουσίας» (τιμή 25,00 € συν έξοδα αποστολής – 400 σελίδες), στο οποίο αποκαλύπτονται οι σκοτεινοί μέθοδοι της Γερμανικής Οικονομικής Αστυνομίας, οι οποίοι φαίνεται ότι δυστυχώς εφαρμόζονται σήμερα και στην Ελλάδα (συλλήψεις κάθε Τρίτη κλπ.).     

 

* Βασίλης Βιλιάρδος  (copyright), Αθήνα, 15. Νοεμβρίου 2011, viliardos@kbanalysis.com.

 

Ο κ. Β. Βιλιάρδος είναι οικονομολόγος, πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου. Σύντομα κυκλοφορεί το τέταρτο βιβλίο του, με τον τίτλο «Σκάκι με το Διάβολο» (προπαραγγελίες στο mail:  kb@kbanalysis.com).