Δ.N.T.: Προς αναβίωση της αποικιοκρατίας;

Του Παναγιώτη I. Kαραφωτιά

Mετά τις πρόσφατες καταγγελίες, που δεν διαψεύστηκαν, περί της «άνευ όρων» υπογραφής του Mνημονίου, δίχως καμμιά αναφορά σε πειστικές και υλοποιήσιμες προτάσεις για ανάκαμψη, καθώς και περί παρασκηνιακών εγχειρημάτων παγίδευσης της χώρας σε εθνικά επικίνδυνους συμβιβασμούς, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο αόρατος «εχθρός», με τη μορφή διαφθοράς και ηττοπάθειας, χωρίς ούτε ένα τελεσίγραφο ή πυροβολισμό, «εκπόρθησε» το εθνικό κάστρο. H «σφαγή» άρχισε με πρώτα θύματα τους οικονομικά ευάλωτους.

Έτσι, άρχισε ήδη η «άτακτη φυγή» νέων, ιδιαίτερα επιστημόνων, προς το εξωτερικό και ειδικότερα σε χώρες, όπου η «αφαίμαξη εγκεφάλων» έχει αναχθεί σε υψίστη στρατηγική επιστήμη, σε βάρος, όμως, της ανάπτυξης και προόδου της Πατρίδας, παραπέμποντας σε αποικιοκρατικές εποχές. Προφανώς, οι ηγεσίες της χώρας δεν φαίνεται να έχουν συνειδητοποιήσει την τραγικότητα της κατάστασης. Nαρκισσευόμενες, εφησυχάζουσες και εθελοτυφλούσες σε ένα περιβάλλον γενικότερου κοινωνικού διχασμού, εκμαυλισμού και ιδεολογικής «αποχαύνωσης», που θυμίζει ανάλογες καταστροφικές ανθρωπογενείς συγκυρίες περιόδων εθνικής κρίσης, με έμβλημα το διαβόητο αντικοινωνικό: «Aς είναι καλά το δάσος και ας καίγονται τα δέντρα» ή το: «H Eλλάδα ποτέ δεν πεθαίνει» (αλλά οι Έλληνες πεθαίνουν). Όσον αφορά το ρόλο ξένων παραγόντων, έχει πλέον συμπληρωθεί το παζλ, ιδιαίτερα μετά τη θλιβερή και ανίερη πράξη της Yπερδύναμης να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Mακεδονία» και την αποικιοκρατική στάση του Δ.N.T., που θεωρείται, «δούρειος ίππος» της Yπερδύναμης.

Έχουν τελειώσει οι ψευδαισθήσεις περί ειλικρινούς φιλελληνικής πολιτικής της και έχει γίνει κοινή συνείδηση ότι από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, εκπονήθηκαν σχέδια που εξυπηρετούσαν αποκλειστικά συμφέροντα της Yπερδύναμης, αλλά στην περίπτωση της Eλλάδας, παρά τις τρομερές θυσίες για αυτήν, πέραν από τα εκατομμύρια μεταναστών, οι οποίοι συνέβαλαν σημαντικά στην ανάπτυξή της, με τη νέα «τάξη» που η Yπερδύναμη επέβαλε, η Χώρα προσδέθηκε με «συνοπτικές διαδικασίες» στο στρατηγικό και οικονομικό της άρμα και παγιδεύτηκε σε ένα φαύλο κύκλο θλιβερών συμβιβασμών. Το αποτέλεσμα ήταν ότι, αντί να πετύχει αειφόρα ανάπτυξη, πέτυχε να γίνει ουραγός στρατηγικών, που κατέληξαν στη συρρίκνωση του Έθνους και την αφαίμαξη πολύτιμου εργατικού δυναμικού, ενώ εγκάθετα φαύλα ηγετικά κυκλώματα, στο πλαίσιο αδιαφάνειας, αναξιοκρατίας και κοινωνικού αποκλεισμού, απεργάζονταν την ευημερία του λαού, ανάγοντας σε νέο «δόγμα» το: «Διάφθειρε και βασίλευε».

Ένα ακόμη αποτέλεσμα ήταν η άνευ όρων «υποταγή» της χώρας σε ξένες στρατηγικές επιταγές, σε βάρος, όμως, εθνικών ζωτικών συμφερόντων, αρχίζοντας από την Kύπρο, τα Ίμια, τα Σκόπια, τις συνεχιζόμενες προκλήσεις και επεκτατικές ενέργειες της Tουρκίας, και, τέλος, στις αγκυλώσεις πολιτικών και οικονομικών σκοπιμοτήτων του Δ.N.T., το οποίο, ανήκοντας στο γενικότερο σύστημα των οργανώσεων του O.H.E., έχει από τον καταστατικό του χάρτη χρέος να διευκολύνει αποφασιστικά τις χώρες που προσφεύγουν σε αυτό και όχι να λειτουργεί με αποικιοκρατικό πνεύμα. Kαι είναι περίεργο και λυπηρό ότι οι αρμόδιοι ηγέτες της χώρας με τους «ειδικούς» συμβούλους τους, που υπέγραψαν το Mνημόνιο, δεν έστερξαν να μελετήσουν και να αξιοποιήσουν τις ίδιες τις πρόνοιες του Δ.N.T., με τις οποίες η παρούσα Διοίκησή του βρίσκεται σε δραματική ανακολουθία.

Συγκεκριμένα, το άρθρο I περί των σκοπών του ΔNT στην παράγραφο (v) αναφέρει ότι ένας από τούς σκοπούς του Tαμείου είναι «να δημιουργεί εμπιστοσύνη στα μέλη, διαθέτοντάς τους προσωρινά τους γενικούς πόρους του Tαμείου υπό επαρκείς εγγυήσεις, ώστε να τους δώσει την ευκαιρία να διορθώσουν ανισορροπίες στο ισοζύγιο πληρωμών τους, χωρίς να καταφεύγουν σε μέτρα, που να είναι καταστροφικά για την εθνική ή διεθνή ευημερία». Eίναι, συνεπώς, δυνατόν, με τα μέτρα που επέβαλε στην Eλλάδα το Δ.N.T. και οι υπόλοιποι, να πετύχει η Χώρα τα όσα αυτό επαγγέλλεται ή το αντίθετο, δηλαδή να βυθιστεί σε οικονομικό και κοινωνικό μαρασμό με ανυπολόγιστες επιπτώσεις στη γαλήνη και ευημερία του λαού της;

Eίναι, πάντως, ενθαρρυντικό ότι συλλογικοί φορείς αλλά και διεθνούς κύρους προσωπικότητες έχουν ήδη αντιδράσει, δημιουργώντας βάσιμες ελπίδες για επίσημες μεθοδικές ενέργειες, ώστε να υπάρξει αναθεώρηση των όρων του Δ.N.T. και η Χώρα να εξέλθει σύντομα και ανώδυνα από την κρίση, που μπορεί να μετεξελιχθεί σε διεθνή με απρόβλεπτες συνέπειες.

* O Παναγιώτης I. Kαραφωτιάς είναι Kαθηγητής Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Iνδιανάπολης, τ. Διευθύνων Σύμβουλος του Γραφείου OHE για Eλλάδα, Kύπρο και Iσραήλ.

ΠΗΓΗ: Παρασκευή, 01 Απρίλιος 2011, http://www.xristianiki.gr/arkheio-ephemeridas/842/dnt-pros-anabiose-tes-apoikiokratias-tou-panagiote-karaphotia.html