Βατραχομυομαχίες…

 

Του παπα Ηλία Υφαντή

 

Κάποιοι άλλοι είχαν γράψει

Δόξας, άλλοτε, ιστορίες:

Περικλείς, Θεμισοκλήδες…

Της παλιάς πολιτικής μας

Στρατηγοί και μερακλήδες…

Με τους Μαραθωνομάχους

Και τους Σαλαμινομάχους….

Μα ετούτοι γράφουν τώρα

Βατραχομυομαχίες

Μ' αρουραίους και βατράχους,

Που ακατάπαυτα κοάζουν

Άρες, μάρες, κουταμάρες

Ψέματα και ψεματάρες…

 

Μας μιλούν όλο για μάχες

Πάντοτε «ομηρικές»….

Για «σκληρότατες» συγκρούσεις,

Μ' «επιθέσεις» κι «αποκρούσεις»

Βατραχο-αρουρεϊκές,

 

Με «σκληρά» κι «άγρια» λόγια

Μας μιλούν για τα λαμόγια,

Που' χουνε χιλιομπερδέψει

Τα τρισένδοξα τα σόγια…

 

Που τα σκάνδαλά τους ούλα

Τα φασκελο-κουκουλώνουν

Κι έχουν κάνει έμβλημά τους

Της απάτης την κουκούλα…

 

Και ο αρχιαρουραίος

Ο λεπτός και ο γενναίος,

Που απεικόνιση φαντάζει

Του ενδόξου Αχιλλέως,

Όλο με τ' αρχιβατράχι

Το σεμνό και ταπεινό,

Που όπως πάει απ' τα πάχη

Έχει γίνει στρουμπουλό,

Όλο αγριογρικιούνται

Κι όλο κονταροχτυπιούνται…

 

Κι ως το ασανσέρ των γκάλοπ

Τους ανεβοκατεβάζει.

Το ποπολαριό κοιτάζει…

Κι άλλοτε αναγουλιάζει

Για τον τόσο ξεπεσμό…

Κι άλλοτε αναγαλλιάζει

Και θεριεύει η περηφάνια

Κι ο μεγάλος θαυμασμός

Για την πλέρια «διαφάνεια»,

Που 'χει ο δικομματισμός.

 

Κι όταν για πρωθυπουργό τους

Ποιόνε θέλουν τους ρωτούνε

Στερεότυπ' απαντούνε

Πως θέλουν «καλά και σώνει»

Όποιον λέει μεγάλα λόγια!

Κι όποιον ξέρει τα λαμόγια

Να φασκελο-κουκουλώνει…

 

παπα-Ηλίας, 26-05-2009