Η απλή λογική λέει ότι στις φυλακές συνήθως υπάρχει συνωστισμός σε πολλά κελιά και βεβαίως και στον προαυλισμό. Τα κελιά έχουν αποσυμφορηθεί; Ο προαυλισμός γίνεται, κι αν ναι, με τι μέτρα; Οι εργασίες των φυλακισμένων είναι αβέβαιο αν συνεχίζονται, οι οποίες να σημειώσουμε προσφέρουν και οικονομική στήριξη και διπλασιασμό μέτρησης ημερών έκτισης των ποινών. Αν η αποσυμφόρηση γίνεται με κύριο όπλο δεκατετραήμερες ή επταήμερες απομονώσεις, λόγω ή με αφορμή την πανδημία, δεν θα ‘πρεπε τουλάχιστον να μετρούν διπλά οι ημέρες απομόνωσης; Αν ο προαυλισμός  έχει μειωθεί ή σταματήσει, με ποια άλλα ψυχολογικά μέτρα σωφρονίζονται οι κρατούμενοι; Τι συμβαίνει με τις βιβλιοθήκες, τον προαιρετικό εκκλησιασμό τους, τα αθλήματα, τις θεατρικές παραστάσεις;

ΙΙ. Η περίπτωση Β. Δημάκη

Θυμάμαι τις ιστορίες με την απεργία πείνας του κρατούμενου φοιτητή Βασίλη Δημάκη, με αφορμή την πανδημία. Και πως δικαιώθηκε μετά από γενικότερο ξεσηκωμό. Ο Βασίλης έχει μετανιώσει για την πράξη που καταδικάστηκε και παλεύει σπουδάζοντας μέσα από τις φυλακές, ώριμος πλέον. Βλέπετε ισχύει «…οι κρατούμενοι ενθαρρύνονται και διευκολύνονται σε οποιαδήποτε διαδικασία αφορά την εκπαίδευση…». Υπάρχουν πολλοί κρατούμενοι που σπουδάζουν. Και επιθυμούν να βγούνε στη δική μας μισοσάπια κοινωνία να ζήσουν το υπόλοιπο της ποινής τους. Γιατί δεν βγαίνουν με κατ’ οίκον περιορισμό και να συνεχίσουν τις σπουδές τους, αποσυμφορίζοντας τις φυλακές; Αυτό δεν έγινε και με τον Καλαμπόκα και με πολλούς άλλους με τις ποινές του Εφετείου και με την εργασία τους που μειώνει το χρόνο σωφρονισμού; Βγήκε στα 7 χρόνια και ζει ανάμεσά μας. Μάλλον ήσυχος.

Σε κάποιες περιπτώσεις θα μπορούσε να κινηθεί και η χάρη για πολλούς κρατούμενους με διπλό όφελος. Και για τους ίδιους και για την αποσυμφόρηση των φυλακών. Τι γίνεται με αυτή τη διαδικασία; Κινείται;

ΙΙΙ. Το «δίδυμο» Παπάς και …Κουφοντίνας

Για τον φυγά Παπά της Χ.Α. σιγή ιχθύος, κυρία εισαγγελέα και λοιποί της κοινωνίας μας. Ο Παπάς «λάκισε» (λέμε στο χωριό μου). Για τον τιμωρημένο της Χ.Α, αυγής ισχύει η παροιμία: «Εδώ Παπάς, εκεί Παπάς, που είναι ο Παπάς;»! Όσον αφορά την απεργία πείνας του γνωστού τρομοκράτη/πολιτικού κρατούμενου Δημήτρη Κουφοντίνα τα πράγματα είναι μεν διαφορετικά όσον αφορούν τον ίδιο, αλλά για το ψυχρό νομικό μας σύστημα είναι το ίδιο. Έχει εκτίσει, διάβασα πριν λίγες ημέρες, 18 χρόνια. Δεν αξίζει το μίσος μας, αλλά την σκληρή κριτική στο πρότυπο που εισήγαγαν και εφάρμοσαν. Η ομάδα αυτή ήταν όμηρος της λογικής της «πολιτικής ανάθεσης», η οποία ήταν διάχυτη τότε (και ακόμα συνεχίζεται). Και την πληρώσαμε ως λαός στην περίοδο των μνημονίων και την ξαναπληρώνουμε τώρα στην πανδημία. Δεν θα ήταν λάθος λοιπόν να ξαναδιαβάσουμε όλοι τον βίο του Αγίου Διονυσίου, αλλά να θυμηθούμε τι είπε και ο Κουμφούκιος: «Προτού ξεκινήσεις ένα ταξίδι εκδίκησης, σκάψε δυο τάφους». 

Η ισονομία, λοιπόν, είναι το θεμέλιο των διεθνών δικαιωμάτων, του νομικού κράτους δικαίου και της αστικής δημοκρατίας. Δεν είναι αλά κάρτ, ούτε μπορούν να εμφιλοχωρούν οικογενειακές ή λοιπές βεντέτες πλέον, με αφορμή την πανδημία μέσα στις φυλακές.

IV. Αντί επιλόγου

Όλα αυτά ταράζουν τώρα την σκέψη μου και την καρδιά μου. Είναι ή δεν είναι λοιπόν αυτή η ιδιόμορφη πανδημία αφορμή να αλλάξει στάση και να υπάρξει κυβερνητική και κρατική ευθύνη για  όλους τους φυλακισμένους με βάση την ισονομία;  Και επί πλέον: Υπάρχει κάποιο σχέδιο για τους εκεί εμβολιασμούς; Αλλά τι ρωτώ; Εδώ δεν υπάρχει σταθερό σχέδιο για τους «κοινούς θνητούς». Πολλοί πατρινοί, διαβάζω, σχεδιάζεται να πάνε στη Ναύπακτο, ενώ οι καλαβρυτινοί στην Χαλανδρίτσα!!!

* Ο Παναγιώτης Α. Μπούρδαλας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κέρτεζη. Είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός (ως φυσικός), πτ. θεολογίας, συνδικαλιστής και συγγραφέας.

Πάτρα, 11.02.2021