Διαβάζοντας κανείς συνεντεύξεις του σε εφημερίδες και ηλεκτρονικά μέσα δεν μπορεί παρά να γοητευθεί από τη γαλήνη που εκπέμπει και τη σιγουριά ότι έχει βρει το αληθινό νόημα της ζωής και την ελευθερία που πηγάζει από τη γεμάτη ψυχή του.
Εξάλλου ανήκει στην κατηγορία εκείνη των ανθρώπων που από νεαρή ηλικία είχε ανησυχίες και αναζητούσε, ταξιδεύοντας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου, εκείνη τη μοναδική αλήθεια που θα τον έκανε να νιώσει πλήρης.
Γεννημένος το 1950 στο Περού, σε μια αστική οικογένεια, με ιδιαίτερα προοδευτικούς γονείς, που δεν αντιμάχονταν τον επαναστατικό χαρακτήρα του παιδιού τους, άρχισε από πολύ νωρίς να δείχνει πως εκείνος δεν ήταν πλασμένος για να συμβιβασθεί με τα εφήμερα και τα ρηχά του κόσμου μας.
Έτσι άρχισε να ταξιδεύει. Πήγε στην Αγγλία, στο Παρίσι, στην Ινδία κι όπου αλλού. Η μελέτη θρησκειών και φιλοσοφιών τον έσπρωχνε αναζητώντας το σωστό, το αληθινό και το αυθεντικό. Τίποτα όμως δεν κάλυπτε εξ ολοκλήρου τις ανησυχίες του μέχρι που στο Παρίσι συνάντησε έναν ορθόδοξο μοναχό και τότε άλλαξαν όλα στη ζωή του.
Σε ηλικία 22 ετών, χωρίς να γνωρίζει καθόλου ελληνικά, έρχεται στη χώρα μας, όμως επιστρέφει στο Παρίσι, όπου συνεχίζει τη εκμάθηση της αγιογραφίας. Στα 23 του πηγαίνει στο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου στην Εύβοια, όπου συνειδητοποιεί πως το ταξίδι της αναζήτησης μάλλον έφθανε στο τέλος του και πλέον μπορούσε, όπως έγραψε ο ποιητής Αρθούρος Ρεμπώ, να αδράξει την αλήθεια μέσα σε μια ψυχή, τη δική του.
Πολύ γρήγορα μαθαίνει τη γλώσσα μας και τη μεταμορφώνει σε ποιητικό λόγο, με μαεστρία και αγάπη προς αυτήν -όπως θα έκανε ένας γνήσιος Έλληνας- ίσως και με μεγαλύτερη, αφού εκείνος δεν απαρνήθηκε το πολυτονικό σύστημα που την έκανε ως γλώσσα ξεχωριστή.
Το 1974 οι μοναχοί του Αγίου Γεωργίου από την Εύβοια μεταφέρονται στο Άγιο Όρος και ο ιερομόναχος Συμεών χειροτονείται, κατά την παραμονή του στην αγιορείτικη μονή του Οσίου Γρηγορίου, ιερέας. Μάλιστα ήταν εκείνος που ως ιερέας βάπτισε την ίδια τη μητέρα του χριστιανή ορθόδοξη, σε μικρό ποτάμι των Άνδεων.
Παρότι η μοναξιά του μοναχισμού φαίνεται να κυλάει στις φλέβες του τη δεκαετία του 1980 δεν διστάζει να δώσει διαλέξεις για την ορθοδοξία εκτός Αγίου Όρους σε χώρες του εξωτερικού φθάνοντας μέχρι και στην έδρα του ΝΑΤΟ.
Παράλληλα εκδίδει ποιητικές συλλογές που γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία, όπως καθετί αυθεντικό. Μάλιστα αυτή την περίοσο εξέδωσε μια καινούργια συλλογή ποιημάτων με τίτλο «Με τον άνεμον πέραν», όπως πάντα, στις εκδόσεις Άγρα.
Τα πινέλα και τα χρώματα επίσης δε λείπουν από τη ζωή του… και πως θα μπορούσαν να λείψουν αφού μ’ αυτά, όπως προέτρεψε και ο μεγάλος Νίκος Καζαντζάκης, μπορεί να ζωγραφίσει τον παράδεισο του.
Σήμερα μονάζει σε κελλί του Τιμίου Σταυρού της Μονής Σταυρονικήτα, όπου τον αναζητήσαμε και δεν αρνήθηκε να μας απαντήσει στις ερωτήσεις που του απευθύναμε συμπληρώνοντας έτσι το πάζλ της ξεχωριστής προσωπικότητας του.
Ερώτηση: Υπήρξατε Καθολικός στο θρήσκευμα κι έχετε μελετήσει το βουδισμό, τον Ινδουισμό τον ταοϊσμό κι άλλες θρησκείες. Τι ήταν εκείνο που σας έσπρωξε στην αγκαλιά της Ορθοδοξίας; Τι διαφορετικό σας προσέφερε ώστε να φθάσετε μάλιστα να απαρνηθείτε τα εγκόσμια και να αφιερωθείτε σ’ αυτήν ψυχή τε και σώματι;
Απάντηση: Στο Παρίσι, όταν ήμουνα μόλις 21 χρονών και είχα επιστρέψει άπρακτος από τις Ινδίες, όπου είχα πάει λόγω πνευματικής αναζήτησης, συνάντησα ένα ορθόδοξο μοναχό, ο οποίος στην ερώτησή μου «τί είναι η Ορθοδοξία;» μού απάντησε: Η Ορθοδοξία ανακεφαλαιώνεται σ ’αυτά τα λόγια: «Ο Θεός έγινε άνθρωπος για να γίνει ο άνθρωπος θεός, κατά χάριν και μετοχήν, έτσι όπως το σίδερο στην φωτιά γίνεται πυρ, αλλά παραμένει σίδερο κατά φύση, έτσι και ο άνθρωπος, όταν μετέχει στις άκτιστες ενέργειες του Θεού, που χαρίζουν το ευ, είναι, γίνεται πυρ, φως και θεός, δια της μετοχής, ενώ παραμένει άνθρωπος, κατά φύση». Αυτή η διάσταση του Χριστιανισμού, όπως έχει διατηρηθεί στην ησυχαστική παράδοση του Ορθοδόξου μοναχισμού με είλκυσε στην Ορθοδοξία και στο μοναχισμό.
Ερώτηση: Σας αποκαλούν ποιητή του Αγίου Όρους, τι νόημα αποκτά στη ζωή του π. Συμεών η ποίηση;
Απάντηση: Δεν θεωρώ τον εαυτό μου «ποιητή του Αγίου Όρους», αλλά έχω την υποψία πως γεννήθηκα ποιητής, όμως διστάζω να αυτοαποκαλούμαι, ακόμα, και σκέτος ποιητής· προτιμώ να λέγω ότι απλά γράφω στίχους. Νομίζω, αν δεν κάνω λάθος, ότι βιώνω τον μοναχισμό και τη μοναξιά και τη δημιουργία (όπου ο Δημιουργός είναι παρών), όπως αρμόζει σε ποιητή, δηλαδή στην ζωή μου παίρνω τον χρόνο μου να θαυμάζω και να αγαπάω, τοιουτοτρόπως όλα αντηχούν στην καρδιά μου, και βρίσκω χαρά και λύτρωση ποιώντας στίχους αυτού που βιώνω εντός.
Ερώτηση: Ο Αρθούρος Ρεμπώ, που ήταν από τους αγαπημένους ποιητές των νεανικών σας χρόνων έχει γράψει στο Μια εποχή στην Κόλαση: «Πιστέψτε με, η πίστη αποκαλύπτει, οδηγεί, θεραπεύει», είναι έτσι;
Απάντηση: Ναι, έτσι είναι.
Ερώτηση: Ποιο είναι για εσάς το νόημα των λέξεων ευτυχία, πληρότητα, έρωτας και παράδεισος;
Απάντηση: Κατά κάποιον, ουσιαστικό, τρόπο είναι συνώνυμα.
Ερώτηση: Είχατε πει σε μια ομιλία σας προς τους νέους, το 1984, πως: «Οι Νεοέλληνες, μαγεμένοι από την πλανερή αίγλη του δυτικού πολιτισμού, πολεμάνε την Ορθόδοξη Παράδοση, αλλά δεν μπορούν να ξεφύγουν εύκολα από αυτή». Θωρείτε πως υπάρχει δρόμος επιστροφής από τον ξενόφερτο-δυτικότροπο τρόπο ζωής που έχει υιοθετήσει η πλειοψηφία των;
Απάντηση: Επιστροφή ακριβώς, όχι· αλλά πρόσληψη και μεταμόρφωση αυτού του πολιτισμού προς το Ορθοδοξότερο στην πράξη, σε προσωπικό επίπεδο, ναι· αυτό προϋποθέτει όμως και βαθειά γνώση (συνάμα και βαθειά λήθη) του ελληνορθοδόξου πολιτισμού και του λεγόμενου δυτικού πολιτισμού (που είναι απλωμένος παντού) και άνοιγμα καρδιάς, χωρίς φανατισμούς.
Ερώτηση: Στις μέρες μας η ελληνική γλώσσα βάλλεται ενώ στο στόμα και τα γραπτά των Νεοελλήνων δοκιμάζεται βάρβαρα, εσείς αντίθετα δείχνετε να τη αγαπάτε και μάλιστα κάνετε χρήση του πολυτονικού συστήματος, τι είναι αυτό που βλέπετε στην Ελληνική γλώσσα που οι υπόλοιποι αδυνατούν να δουν ώστε να την αγαπήσουν το ίδιο;
Απάντηση: Αυτό που λέτε είναι, δυστυχώς, αλήθεια. Η γλώσσα είναι έκφραση του τρόπου ζωής μας. Όλο το μυστικό είναι η αγάπη. Αν μάθουμε να αγαπάμε και η γλώσσα και η ζωή μας θα αποκτήσουν ποιότητα. Η ελληνική γλώσσα είναι πανάρχαια, πολύ πλούσια, ακριβή και εύκαμπτη. Την αγαπώ πολύ. Θεωρώ έγκλημα που επιβλήθηκε το Μονοτονικό Σύστημα, και φοβάμαι πώς αυτό είναι το πρώτο βήμα για την καθιέρωση των λατινικών χαρακτήρων στην ελληνική γραπτή γλώσσα, πράγμα που θα είναι πια η χαριστική βολή.
Ερώτηση: Έχετε επισκεφθεί ποτέ την Κρήτη; γνωρίζετε τον αρχαίο (Μινωικό) πολιτισμό της;
Απάντηση: Ναι, την έχω επισκεφθεί πολλές φορές και μου αρέσει πολύ. Ο Μινωικός πολιτισμός με γοητεύει, τον γνωρίζω, αλλά δεν μπορώ να πω ότι είμαι ειδήμων.
ΠΗΓΗ: 27.09.2019, https://www.e-storieskritis.gr/2019/09/blog-post_27.html?m=1&fbclid=IwAR3AREI79AGWnSWT7DQA6hCMJQI5n5j1C4CHWrAToqi1lJv39uqBbSWBwmo
