ΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ;
Του TheoTheoreio*
Με ρωτάνε τι προτείνω πρακτικά για αντίσταση στον κατήφορο που οδηγούν την Ελλάδα οι εχθροί της, από μέσα και από έξω. Με ρωτούν τι θα πρότεινα να κάνουμε άμεσα, τώρα, για αρχή.
Με ρωτούσαν και ανήμερα την 28η Οκτωβρίου δυο παλικάρια! Δεν πίστευα στ’ αυτιά μου, ότι ακόμα μια φορά ρωτούσαν τι να κάνουν τώρα, με τι να αρχίσουν το επόμενο λεπτό! Σκέφτηκα και πάλι, “μπας και με δοκιμάζουν επειδή συνήθως εμφανίζομαι ότι έχω απαντήσεις για όλα;”
Είπα μερικά, όπως ότι δεν είμαι σίγουρος ότι γνωρίζουμε ποιος είναι ο εχθρός μας, είναι άραγε οι ξένοι που μαζί με τούς δικούς μας πολιτικούς εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρον το ότι σαν λαός δεν δίναμε ένα παρά και όλο κοιτάγαμε την ανεύθυνη καλοπέραση, τον πρόχειρο σχεδιασμό και τις κοντόφθαλμες λύσεις, ή είμαστε εμείς οι ίδιοι επειδή ακριβώς κοιτάγαμε την ανεύθυνη καλοπέραση, τον πρόχειρο σχεδιασμό και τις κοντόφθαλμες λύσεις;
Αλλά δεν μπήκα στην καθ’ αυτό πρακτική, είπα, “θα τα γράψω για όλους, μιά και καλή”.
Και γράφω.
Γενικά, όλο μιλάμε ατέλειωτα και λέμε πολλά. Και συνήθως, όταν κάποιος ρωτάει για πρακτική, εννοεί λύσεις οικονομικές, ή πολιτικές, ή συσπειρώσεις, ή σύλλογο, ή κόμμα, ή δημοσιεύσεις, ή φυγή σε άλλον τρόπο ζωής ΠΧ, αυτοδύναμη ενεργειακά φυσική ανεξάρτητη ζωή, ή κάποιου είδους αγώνα με θυσίες και αντίσταση.
Δηλ. παρ’ όλο που δεν το ομολογεί κανένας ευθέως, οι περισσότεροι όταν ρωτούν μια ερώτηση έχουν συνήθως και μια ιδέα τού πώς περίπου θα πρέπει να απαντηθεί αυτή η ερώτηση, και αν η απάντηση δεν είναι στα μέτρα τους, απορρίπτεται ή ακούγεται ανιαρή. Αμέσως, δεν υπάρχει ενδιαφέρον.
Αν ζητάτε κάτι τέτοιο από μένα, κλείστε εδώ, μην προχωράτε. Αυτές οι παραδειγματικές, παραπάνω αναφερόμενες, συνήθως προκαθορισμένες, λύσεις είναι ανούσιες.
Γιατί όλες αποτελούν δράση χωρίς κεφάλι. Αποτελούν τερατογέννεση, όχι λύση. Και το βλέπετε αυτό, κανένας δεν καταφέρνει τίποτα.
Εξηγώ,
Έχω ξαναγράψει ότι κάθε ύπαρξη, είτε γεννήθηκε φυσικά (π.χ. άνθρωποι), είτε γεννήθηκε νομικά (π.χ. επιχειρήσεις), είτε συγκροτήθηκε τυχαία (π.χ. ένα οποιοδήποτε γκρουπ, ομάδα, παρέα, οτιδήποτε) χρησιμοποιεί τρεις ισχυρές δυνάμεις, την κίνηση, το αίσθημα, και την διανόηση.
Αλλιώς δεν μπορεί να εκδηλωθεί, δεν μπορεί να υπάρξει. ΠΧ, το γνωστό παράδειγμα τής Κοινωνίας. Κοινωνία υπάρχει. Άρα έχει και αυτή τρεις λειτουργίες: σώμα με κίνηση, καρδιά με συναίσθημα και ζωή, και κεφάλι με διανόηση και κανονισμούς.
Ποιο είναι το σώμα τής Κοινωνίας μας; η χώρα με τούς ανθρώπους της, τούς πολίτες. Ποια είναι η καρδιά τής Κοινωνίας; τι τής δίνει αίσθημα και ζωή; η εργασία και οι κανονισμοί της, η οικονομική ζωή, η ανάπτυξη μέσω εργασίας.
Ποιο είναι το μυαλό, η διανόηση τής Κοινωνίας; ποιος κανονίζει τα τού σώματος τής Κοινωνίας; η κυβέρνηση με τις τρεις εξουσίες.
Ειδικά, ποια από τις τρεις εξουσίες κυβέρνησης είναι η λογική και η σκέψη; ποιος σκέφτεται και ποιος κανονίζει; ούτε η εκτελεστική που διεκπεραιώνει, ούτε η δικαστική που διορθώνει και εξισορροπεί. Άρα η νομοθετική. Το ίδιο συμβαίνει σε όποια άλλη υπαρκτή μονάδα ΠΧ, σε μια οικογένεια, ή σε ένα αεροπλάνο που ταξιδεύει.
Άρα, όταν με ρωτάτε για λύση, και ήδη προκατειλημμένοι εννοείτε δράση, είναι σαν να ζητάτε να έχετε ένα σώμα (δράση), χωρίς πρώτα να έχετε το κεφάλι, ούτε και την καρδιά.
Τι θα πει λύση; τι εννοείς να κάνουμε κάτι χωρίς να έχεις πρώτα διαγράψει και το ποιος θα καθοδηγήσει (διανόηση), και πού θα βρεθεί η όρεξη και η δύναμη (αίσθημα) για δράση ;
Αυτό που συνήθως αναζητούμε, το ποια θα είναι αυτή η δράση, έρχεται πάντα τελευταίο. Και όμως το αγνοούμε γιατί δεν γνωρίζουμε την απλή παραπάνω αρχή των τριών δυνάμεων.
Μερικοί όμως διαισθάνονται την έλλειψη αυτή, ότι δηλ. κάτι λείπει με το να ζητούν δράση. Το διαισθάνονται και μιλάνε για ηγέτη. Λένε, “δεν υπάρχει ένας, ρεεε ένας, να ηγηθεί να μάς γλυτώσει;” Εννοούν με αυτό, να υπάρξει ένα μυαλό, ένας ηγέτης, που θα μάς οδηγήσει, ελπίζοντας ότι αυτός και θα ξέρει τι να κάνει (διανόηση) και θα προκαλέσει ενθουσιασμό (αίσθημα) που θα επιφέρει την συγκρότηση για δράση.
Και έτσι ψάχνουν για κάποιον που θα εξασφαλίσει αυτά που εμείς δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε, την Διανόηση και το Αίσθημα. Για Δράση είμαστε έτοιμοι. Ψάχνουμε κάποιον να συνεισφέρει τα άλλα δύο.
Νομίζουμε έτσι ότι όλα είναι έτοιμα, ότι υπάρχουν οι συνθήκες και είναι κατάλληλος ο καιρός να εμφανιστεί κάποιος και να σώσει την Ελλάδα. Λάθος! Αυτό που εσείς λέτε συνθήκες είναι απλά το αντικείμενο, η Ελλάδα. Δεν είναι οι συνθήκες.
Η κατάσταση και ότι συμβαίνει στην χώρα μας, οι ανάγκες μας, είναι το αντικείμενο το οποίο ξεφωνίζει “βοήθεια”, δεν είναι οι συνθήκες. Για να γίνει μια ιδέα πραγματικότητα χρειάζονται τρεις παράγοντες, χρειάζεται να έχεις ένα Πρόσωπο που θα συλλάβει την ιδέα, το Αντικείμενο στο οποίο αναφέρεται η ιδέα, και τις Συνθήκες που θα ολοκληρώσουν την εκτέλεση. ΠΧ, για να κατανοηθεί η βαρύτητα σαν πραγματικότητα χρειάστηκε το Πρόσωπο ο Νεύτωνας, το Αντικείμενο το μήλο και οι Συνθήκες.
Συνθήκες είναι αυτό που έκανε τον Νεύτωνα εκείνη την στιγμή να ανακαλύψει τον Νόμο, ενώ το μήλο πάντα έπεφτε κάτω από την μηλιά, για αιώνες, αλλά κανένας δεν έπιανε το γιατί.
Συνθήκες είναι αυτό που έκανε το Πρόσωπο, τον Αρχιμήδη, να πει “Εύρηκα”, αν και το νερό πάντα ανέβαινε στην μπανιέρα.
Συνθήκες είναι αυτό που κάνει εσάς να βρίσκετε μια λύση μετά από ένα μήνα σε κάτι, παρ’ όλο που και εσείς υπάρχετε σαν Πρόσωπο, και το πρόβλημα υπάρχει σαν Αντικείμενο και σάς ενοχλεί με την παρουσία του για κα’να μήνα, αλλά σπάτε το κεφάλι σας και λύση δεν βρίσκετε.
Οι συνθήκες γενικά ονομάζονται καιρός, ο κατάλληλος καιρός, αλλά δεν είναι μόνο. Το ξέρουμε λέγοντας, “όσα φέρνει η στιγμή δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος”. Το ίδιο με την Ελλάδα. Το Πρόσωπο υπάρχει και με γνώση και με πρόγραμμα, το Αντικείμενο υπάρχει, είναι η Ελλάδα με τις ανάγκες της που πιέζει, αλλά οι Συνθήκες δεν υπάρχουν, και το Πρόσωπο δεν ξεμυτάει, δεν λέει Εύρηκα, δεν κινείται.
Με το να λέμε ότι οι συνθήκες είναι έτοιμες, απλά επιβεβαιώνουμε ότι δεν έχουμε σωστή διάγνωση τού προβλήματος. Ότι μπερδεύουμε τις ανάγκες που εμφανίζει το Αντικείμενο, η Ελλάδα, με τις Συνθήκες που χρειάζονται για να πέσει η λύση σαν ώριμο μήλο.
Εκεί οφείλεται και η αναποτελεσματικότητα όλων των εμφανιζόμενων λύσεων. Όλοι όσοι ανακοινώνουν μέτρα ασχολούνται με το Αντικείμενο. Πρωθυπουργοί, Οικονομολόγοι, ξένοι και πατριώτες, όλοι και όλα θα αποτυχαίνουν. Και το ξέρετε. Δεν ξέρετε το γιατί, αλλά το ξέρετε ότι θα αποτύχουν. Η απάντηση είναι αυτή. Όλα αυτά είναι ενέργειες επί τού Αντικειμένου, όχι επί των Συνθηκών που χρειάζονται για να πέσουν οι λύσεις σαν ώριμο φρούτο.
Βλέπετε πάνω κάτω τα ίδια συμβαίνουν σε όλα τα κράτη. Ας πούμε Ελβετία, χρωστάει 270% τού ΑΕΠ της. Αγγλία, χρωστάει το 410% τού ΑΕΠ της. Λουξεμβούργο, χρωστάει 4,034% τού ΑΕΠ της, ποτέ δεν θα ξεχρεώσει. Ορίστε τα έγραψα εδώ.
Η Ελλάδα χρωστάει μόνο το 167%. Βλέπετε λοιπόν υπάρχουν και χειρότερα, γιατί κανένας δεν βρίσκει λύση; Γιατί η λύση βρίσκεται μόνο όταν δουλέψεις επί των Συνθηκών, όχι επί τού Αντικειμένου.
Πολλοί νομίζουν ότι λύση δεν βρίσκεται γιατί μάς έχουν υποδουλώσει οι συνωμότες. Αφήστε τα περί συνωμοτικών οργανώσεων. Τότε γιατί ψαχνόμαστε για λύσεις; Αν είναι αλήθεια ότι οι συνομώτες τα έχουν καταφέρει και μάς έχουν χώσει τόσο βαθιά, τότε γιατί παλεύουμε, σε τι ελπίζουμε;
Αφήστε τις κλάψες στην άκρη. Και οι συνωμότες άνθρωποι είναι, τρωτοί, απλά επενδύουν στην λαιμαργία και στην ανασφάλεια τους με πολύ πάθος. Ναι, μπορεί να έχετε δίκιο όταν μιλάτε για συνωμοσίες, αλλά να θυμάστε ούτε οι μόνοι είστε που ξέρετε περί των συνωμοτών, ούτε οι μόνοι που θέλετε να αντισταθείτε, ούτε και οι πιο γνώστες είστε, ούτε και οι πιο οργανωμένοι για αντίσταση στους κακούς είστε.
Παρ’ όλο λοιπόν που το φαινόμενο είναι παγκόσμιο και παγκοσμίως γνωστό, γιατί δεν υπάρχουν κάποια αποτελέσματα εναντίον των συνωμοτών; Γιατί όλοι δουλεύουν στο Αντικείμενο, όχι στις Συνθήκες. Όλοι αντιδρούν, δεν ανταποδίδουν. Αντιδρούν στο Αντικείμενο, δεν ανταποδίδουν στις Συνθήκες. Ρωτάνε εμένα για λύση.
Συγγνώμη, αλλά δεν μπορώ να σάς πω αυτό που θα θέλατε να ακούσετε, δεν μπορώ να σάς νανουρίσω με καλά λογάκια. Οι συνθήκες είστε εσείς και πρέπει εσείς να δουλέψτε και να αλλάξτε εσείς αν θέλετε να αλλάξουν οι συνθήκες και να εμφανιστεί η λύση.
Παρ’ όλο λοιπόν που πραγματικά ενδιαφέρεστε, δεν θα σάς κάνει, δεν θα σάς αρέσει αυτό που θα πω αφού δεν έχετε εργαστεί οι ίδιοι για αλλαγή συνθηκών, αλλά θα το πω.
Ας υπάρχει σε μια άκρη, κάποιος κάποια μέρα θα ανοίξει το στόμα από έκπληξη,
κάποιος θα καταλάβει. Αν δεν δουλέψουμε επί τών Συνθηκών τότε, ναι, και πτώχευση θα έρθει σε τρία ή πέντε χρόνια, και την μικρή μας αγαπημένη χώρα θα δείτε να χάνεται, και πάλι θα βρίζετε τούς κλέφτες, και τίποτα δεν θα γίνεται, απλά θα υφίστασθε και θα θυμώνετε.
Αν εργαστείτε επί των Συνθηκών, ο καθένας μέσα στο νοικοκυριό του, τότε και ο ηγέτης θα εμφανιστεί, και οι συνθήκες θα αλλάξουν, και πράξεις θα γίνουν πολλές, και τότε θα νιώσετε περήφανοι, και θα κοιτάγεστε στα μάτια σας ο ένας με τον άλλον, και θα ξέρετε ότι σώσατε την Ελλάδα.
Αλλά σάς λέω, αν δεν εργαστείτε εσείς, ένας-ένας, ώστε να αλλάξουν οι υπάρχουσες συνθήκες, να αλλάξει το μυαλό σας και η χημεία σας, ούτε ηγέτης θα εμφανιστεί, ούτε αλλαγή θα έρθει, ούτε λύση να περιμένετε.
Νομίζετε ότι τώρα δεν υπάρχουν ηγέτες; Νομίζετε αληθινά ότι δεν υπάρχει ένας αξιόλογος Έλληνας να ηγηθεί; Ούτε μέσα στην Ελλάδα ούτε στο εξωτερικό;
Λάθος, λάθος μεγάλο. Μάλλον ονειρεύεστε! Και μπορείτε να συνεχίστε. Και ηγέτης υπάρχει, και πρόγραμμα υπάρχει, και ξέρει και τι να κάνει. Αλλά άμα ένας τέτοιος άνθρωπος νιώθει ότι με το που θα ανοίξει το στόμα του θα τον φάνε οι καρχαρίες των συνδικάτων και των συμφερόντων, και από την άλλη, ο κόσμος δεν θα καταλάβει, αλλά τουναντίον θα συγχυστεί και θα διασπαστεί σε αντιμαχόμενες ομάδες, τι θα κάνει ένας τέτοιος αρχηγός;
Δεν πρέπει να περιμένει, να συνέλθει πρώτα ο κόσμος και μετά να δράσει; Ειδικά αν είναι γνώστης, όπως λέμε ότι τον θέλουμε, αν πράγματι γνωρίζει, θα έκανε κάτι τώρα, ή θα περίμενε; Εδώ είναι το κλειδί τής υπόθεσης! Ηγέτης υπάρχει, λύση υπάρχει, πρόγραμμα υπάρχει. Συνθήκες δεν υπάρχουν. Και αυτές είστε εσείς.
Αν εσείς, με την δική σας καθημερινή προσπάθεια δεν δημιουργείστε τις συνθήκες, το λέω πρώτος, ακόμα και αυτή η παρουσίαση εδώ θα θεωρηθεί βλακεία! Και παρ’ όλο που θα την αποδείξω βήμα-βήμα, το πιό πιθανόν είναι να πάρετε την στάση “ωχ, τώρα ΒΡΕ ΑΔΕΡΦΕ, ποιός να κάθεται να κάνει τέτοια πράγματα;” Θα παραμείνει ακατανόητη.
Και να σάς πουν λύση θα έχετε την εντύπωση ότι δεν σάς κάνει. Γιατί ακριβώς δεν την ξέρετε και σάς φαίνεται άγνωστη, αγνώριμη, άρα όχι αρεστή. Αν την ξέρατε θα την κριτικάρετε και θα φτιάχνατε φατρίες, αν δεν την ξέρετε σάς ξινίζει σαν αγνώριμη, τότε τι ζητάτε;
Και τι περιμένετε να κάνει ένας ηγέτης σε τέτοιες συνθήκες; Αυτό που κάνει, μέχρι τώρα ο όποιος ηγέτης, είναι να σάς εκμεταλλεύεται, και εννοώ σάς κοροϊδεύει για να αποφύγει τις συμπληγάδες σας δηλ. την προχειρότητα, την κατηγόρια και την ρεμπελιά τού κόσμου, κοιτάζει να κάνει ότι μπορεί τσάτρα-πάτρα, να πάρει και όσα μπορεί, να προστατεύσει τον εαυτό του από τον κοσμάκη, να τον βάλει να τσακώνεται για να τον απασχολεί γι’ αυτό η αστυνομία έχει εντολές να μην επεμβαίνει ούτε στους μετανάστες, ούτε στα σπασίματα, ούτε στις επιθέσεις των γνωστών αγνώστων, και τέλος κοιτάζει να φύγει αργά ή γρήγορα με ότι έχει αποκομίσει. Δεν σάς φαίνεται γνωστή αυτή η τακτική; Μάλλον, εεε; Βλέπετε; Τα πράγματα είναι απλά.
Αν όμως ο κόσμος ήταν αλλιώς, θα γίνονταν αυτά; Όχι. Μπορούν αυτά να γίνουν στην Ελβετία, παρ’όλο που επίσης χρωστάει; Όχι, Μπορούν να γίνουν στην Αφρική; Ναι. Ποιά είναι η διαφορά στις περιπτώσεις αυτές; Οι συνθήκες! και η σπουδαιότερη από τις συνθήκες είναι η νοοτροπία των ίδιων των ανθρώπων.
Επιπροσθέτως, υπάρχει ένα εμπόδιο, είμαστε συνηθισμένοι σε θεωρητικές προσεγγίσεις, και το δικαιολογούμε λέγοντας “μα πρέπει να καταλάβω πρώτα”, ναι! Για να τελειώνω θα παρακάμψω αυτή την δικαιολογία για θεωρητισμό και αποφυγή πράξης, θα κάνω ότι δεν το βλέπω ότι όλο συζητάτε και αναλύετε τάχα μου για να καταλάβετε πρώτα, και θα αναφερθώ στην λύση, όπως μού την ζητούν, τελείως πρακτικά.
Θα δώσω την απάντηση λοιπόν του τι να κάνουμε πρακτικά, του πώς μπορούμε να αλλάξουμε τις συνθήκες και την νοοτροπία, αλλά να θυμάστε αυτά τα προηγούμενα.
Ότι και η απάντηση μου θα ξεκινήσει πρώτα από τις συνθήκες, και ότι δεν θα σάς αρέσει γιατί δεν πάει ο νους σας, και ότι βλακεία θα σάς φανεί σαν ανώριμη, και ακόμα και αν αρέσει σε μερικούς θα εγκαταλειφθεί γιατί θα πουν “τι να σού κάνουν ένας και δύο;” Και όμως δεν χρειάζονται πολλοί, κάπου 3000 είναι εντάξει. Υπάρχουν ήδη αρκετοί που δουλεύουμε κάπως έτσι.
Αρχίζω λοιπόν. Πρώτα απ’ όλα μελετείστε να μάθετε πληροφορίες που μπορούν να συμπληρώσουν σε αυτό που είστε σαν άτομα. Ξεχωρίστε και κρατείστε τις πληροφορίες εκείνες που θα αναβαθμίσουν τον εαυτό σας ΠΡΑΚΤΙΚΑ, δηλ. θα σάς συμπληρώσουν αληθινά σαν προσωπικότητα κάτι που σάς έλειπε στη καθημερινή πράξη, όχι σαν γνώση στο μυαλό.
Δεύτερον, ξεχωρίστε και κρατείστε τις πληροφορίες που θα βοηθήσουν πράξεις και αποφάσεις που παίρνετε στην κοινωνία έξω, στο επάγγελμα και στην πολιτική, όχι μελέτες και γνώσεις που φιγουράρουν το είδωλο σας και τις χρησιμοποιείτε για εφφέ και συζητήσεις στα σαλόνια!
Μελετείστε να μάθετε πληροφορίες που θα βοηθήσουν σε κοινωνική δράση. Ξεχωρίστε τις πληροφορίες αυτές από όλες τις άλλες. Αφήστε στην άκρη πληροφορίες που κατηγορούν άλλους ή κάνουν διάγνωση επί διάγνωσης χωρίς τελειωμό. Τα κάνατε αυτά, τα ξέρουν όλοι, τελειώνετε. ΠΧ, κρατείστε σαν πληροφορία, το γιατί όλα αυτά με την ίδια πατέντα συνέβησαν, με μικρή χρονική διαφορά, και σε Αμερική και σε Ελλάδα ταυτόχρονα;
Έχει προσέξει κανένας ότι εδώ και δύο χρόνια, ότι γίνεται στη Αμερική γίνεται και στην Ελλάδα; Πρόσεξε κανένας ότι το ίδιο καθεστώς Ομπάμα εφαρμόστηκε στην Ελλάδα, με τα ίδια ψέματα, με τον ίδιο χαρακτήρα, την ίδια εποχή και μάλιστα οι σύμβουλοι του Ομπάμα απεσταλμένοι τού στρατηγικού Axelrod, ήρθαν και επέβλεψαν την προεκλογική προσπάθεια των τελευταίων εκλογών;
Γιατί δεν πήγαν σε άλλα κράτη; Στην Γερμανία ή στην Ιταλία; Όλοι γνωρίζουμε τώρα ότι η Ελλάδα δεν χρωστάει τα περισσότερα, το βλέπετε στον παραπάνω η-κόμβο που έδωσα, και διερωτόμαστε, “γιατί επιλέχθηκε η Ελλάδα;”
Και συνεχίζεται η ίδια στρατηγική σε λίγες μέρες, τώρα που έχουμε τις τοπικές εκλογές στην ίδια εποχή, και σε Ελλάδα και σε Αμερική, στις 2 Νοεμβρίου στην Αμερική και στις 7 Νοεμβρίου στην Ελλάδα, με τα ίδια συνθήματα και απειλές, “ψηφίστε μας γιατί αλλιώς θα χαθείτε”;; Γιατί όλα αυτά;
Σάς τα είπα, διαβάστε τα με το μέσα μυαλό. Υπάρχουν δυο εγκέφαλοι σε κάθε σώμα, ο εγκέφαλος στο κεφάλι και ο εγκέφαλος στην κοιλιά, ο ομφάλιος λώρος. Η αλλαγή δεν μπορεί 
να γίνει μόνο με τον 
ένα! Μια ιδέα πάντα σχεδιάζεται στο κεφάλι και αρχίζει εφαρμογή από την κοιλιά. Εδώ είμαστε!
Το γνωρίζετε όταν λέτε, “δεν έχει άντερα αυτός, θέλει άντερα ένα τέτοιο τόλμημα”. Ξέρετε γιατί μιλάτε; Για τον ομφάλιο λώρο. Για την κοιλιά. Εκεί είναι η δύναμη όλη. Τα guts που λέμε, τα άντερα, το στομάχι. Λέμε, “θέλει νάχεις δυνατό στομάχι για να τα βγάλεις πέρα”. Εκεί, στα άντερα, στον ομφάλιο λώρο, έκανε χαρακίρι ο Γιαπωνέζος για την τιμή του, όχι ΠΧ στον λαιμό.
Εκεί, στον ομφάλιο λώρο κοίταγαν οι ομφαλοσκόποι να βρουν τον Θεόν, εκεί στην κοιλιά παρουσιάζουν τον Ιησού, στον Σταυρό, ανοικτόν και τού σχεδιάζουν εκεί ένα σπήλαιο και τον κόσμο όλον. Μεγενθύνετε τις εικόνες και κοιτάξτε το.
Γιατί;
Που είναι η εκκλησία, που πάντα στεκόταν όρθια σε στιγμές Εθνικής ανάγκης; Κοιμάται κουρασμένη, χωνεύει τα χρυσά, τα ασημένια και τα χάλκινα! Που είναι να δώσει στον κόσμο τεχνικές, οδηγίες, και βοήθεια γνώσης;
Να τι λέει ένας μελετημένος Έλληνας εδώ:
“Έθνος” σημαίνει Γέννα. Natio όπως πολύ σωστά το μετέφεραν οι Λατίνοι. Natura. Η Γενεσιουργός μήτρα της Φύσης. Ούτε το Ομόγλωσσον, ούτε το Ομόδοξον ή το Ομόφυλον. Όχι το περιχαρακωμένο από γραμμές και συρματοπλέγματα. Ο ομφάλιος λώρος της δημιουργίας κρίνει το Έθνος. Αυτόν τον ομφάλιο λώρο που απέκοψαν τα εξουσιαστικά ιερατεία κάνοντας τη Μητέρα Γη αμμοχάλικο και το Θείον εξωγήινο.”
Διαβάστε! Διαβάστε το με προσοχή! Και έχει απόλυτο δίκιο, “Αυτόν τον ομφάλιο λώρο που απέκοψαν τα εξουσιαστικά ιερατεία κάνοντας τη Μητέρα Γη αμμοχάλικο και το Θείον εξωγήινο.”
Ξυπνάτε λοιπόν! Το κακό που κάναν στην Ελλάδα, το κάναν επειδή έχει τα άντερα σαν Έθνος μεταξύ των άλλων Εθνών.
Εκεί που την χτυπάνε, εκεί πρέπει να ανταποδώστε (όχι αντιδράστε) και σεις. to Respond, όχι to React! Στον ομφάλιο λώρο. Αν καταλαβαίνετε, και όσοι θέλετε να την βοηθείστε. Αλλιώς αφήστε το, δεν είναι αυτά για όλους. Θα το δώσω το πώς πιό συγκεκριμένα παρακάτω. Κάνει θαύματα.
Πάμε λίγο πίσω, είναι αδύνατον να μην υπάρχει λύση, δεν το νιώθετε και εσείς αυτό; Από την άλλη δεν το βλέπετε και εσείς ότι τα παράπονα και οι αναλύσεις δεν είναι οι λύσεις; Ναι, το βλέπετε.
Επίσης, δεν νιώθετε ότι το να βγείτε στους δρόμους να τα σπάστε και να πάρετε, ας πούμε, τα όπλα ή να κάνετε αυθαιρεσίες δεν είναι λύση, τουλάχιστον σήμερα; Εμπειρία από σπασίματα έχετε, τα κάνουν άλλοι, επικροτείτε αυτούς τούς άλλους που το κάνουν για την δική τους ιδεολογία; Όχι. Γι’ αυτό δεν το κάνετε και σεις.
Κάπου δεν λέτε, “δεν μπορεί, πρέπει να υπάρχει κάτι άλλο”; Κάπου δεν σκέφτεστε, ότι θα υπάρχει κάτι που μπορείτε να κάνετε εσείς οι ίδιοι, προσωπικά και ατομικά, κάτι το οποίο θα προσφέρετε από ’κει που είσαστε, όπως ΠΧ, κάνετε με την δουλειά σας κάθε μέρα και προσφέρετε στην κοινωνία;
Όταν κάνεις την δουλειά σου, εσύ μόνος σου δεν την κάνεις; Και επειδή και άλλοι κάνουν το ίδιο μαζεύεται ένα συνολικό αποτέλεσμα; Το ίδιο δεν κάνουν όλες οι κοινότητες, συντεχνίες και οργανώσεις, και αυτές που είναι εντός κοινωνίας και οι άλλες που είναι εκτός, όπως ΠΧ οι μοναχοί;
Δεν θα ’πρεπε λοιπόν να υπάρχει ένας απλός ατομικός τρόπος που θα μπορούσε να κάνει ο καθένας μόνος του, καθημερινά, σταθερά, επαγγελματικά, και να συμμετάσχει στην αναγέννηση τής Πατρίδας του; Εδώ είναι το κουμπί.
Συνοψίζουμε,
1. Είναι αδύνατον να μην υπάρχει τρόπος ανταπόδοσης,
2. Πρέπει να υπάρχει κάποιος τρόπος που να μπορεί να εφαρμόσει ο καθένας και να προσφέρει,
3. Πρέπει να υπάρχει τέτοιος τρόπος που να εφαρμόζεται ατομικά από όπου επιλέγει καθένας “χωρίς να εκτίθεται σε κίνδυνο”, όπως κάνουμε με όλες τις άλλες δραστηριότητες.
Τι μπορούμε να κάνουμε από εκεί που είμαστε;
Ας χρησιμοποιήσουμε Λογική. Αφού αποτελούμαστε από τρεις δυνάμεις, το Διανοητικό, το Αισθηματκό, και το Κινητικό θα ήταν καλό να χρησιμοποιήσουμε και τις τρεις αυτές δυνάμεις, έστι δεν είναι; Να χρησιμοποιήσουμε κάτι τι στην Διάνοια, κάτι τι στο Αίσθημα, και κάτι τι στο σώμα. Λάθος; Όχι! σωστό.
Τι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στην Διάνοια;
Ποιά είναι η φύση τής Διάνοιας; Ο ήχος. Τι είναι οι σκέψεις σου; Ήχος! Ο ήχος, Η λέξη. Απλό. Ποιά λέξη; Εμμμμ;;; Τι θέλετε να βοηθείστε; Την Ελλάδα. Ποιά είναι η λέξη λοιπόν; Ελλάδα. Ελλάς. Όλη η δύναμη τού ήχου θα πάει εκεί. Ωραία.
Αυτό δεν κάνεις στην προσευχή σου έτσι και αλλιώς; Τον ήχο δεν χρησιμοποιείς, πάλι και πάλι; Αυτό δεν κάνει ο μοναχός με το όνομα τού Ιησού; Τον ήχο δεν χρησιμοποιεί πάλι και πάλι; Αυτό δεν κάνουν στις τελετές; Τι είναι η επίκληση, ήχος δεν είναι; Στις εκκλησίες που πάτε, έναν ήχο, το όνομα δεν μνημονεύουν; Λένε, “υπέρ τού Γεωργίου και τών οικείων αυτού” !! Ποιού Γεωργίου; Δεν λέει επώνυμο και ούτε το ξέρει, άρα ο ήχος είναι που παίζει ρόλο, το όνομα. Εσάς τι σάς εμποδίζει να το κάνετε για την Ελλάδα; Κάντε το!
Τι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στο Αίσθημα; Ποια είναι η φύση του; Η ισχύς. Πού βρίσκεται αυτή η ισχύς συγκεντρωμένη; Στην κοιλιά, γύρω από τον ομφάλιο λώρο το είπαμε. Άρα που θα αισθάνεσαι το μωρό που θες να βοηθήσεις, την Ελλάδα; Εκεί που το αισθάνεται και η μάννα, στον λώρο.
Δεν ξέρουμε οτι οι αρχαίοι μας αποδίδουν στην Ελλάδα μας τον ομφάλιο λώρο τής Γης; Το ξέρουμε. Παραβολικά το έλεγαν; Περίπου δεν σάς εξήγησα γιατί χτυπήσαν την Ελλάδα και όχι άλλους Που χρωστούν ήδη περισσότερα;; Σάς τό’πα! γιατί σαν Έθνος είμαστε ο ομφάλιος λώρος στην Γη.
Για την ακρίβεια είμαστε κάτι πολύ περισσότερο, έχω ξαναπεί είμαστε το αίμα, είμαστε το αίμα στον λώρο, και για όσους θέλουν περισσότερα διαβάστε εδώ, αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες, η ουσία είναι ότι κάποιοι ξέρουν και το χρησιμοποίησαν. Πάτε πίσω και χρησιμοποιείστε το και σεις. Αντισταθείτε. Συνειδητοποιείστε το! Οι αρχαίοι μάς το είπαν. Εκτός αν τα διακηρύττετε για πλάκα, και ουσιαστικά νομίζετε ότι είναι μύθοι. Ήρθε η ώρα τώρα εσείς να ακουμπήστε επί των τύπων των ήλων. Το θεωρείτε ρητορικό σχήμα και μύθο; Εντάξει πρόβλημα κανένα, καλή σας τύχη. Θεωρείται ότι κάτι ήξεραν και μάλιστα πολλά; Κάντε το πράξη και πάλι καλή σας τύχη.
Οι άλλοι, οι εχθροί μας, αυτά κάνουν. Και έχουν πετύχει. Οι σοφοί κατά Ιερουσαλήμ μεριά, που όλο κατηγορείτε, έτσι καθοδηγούν τούς πυρήνες τους. Και δουλεύουν ακατάπαυστα. Τώρα ξέρετε, χτυπείστε τους πίσω. Αλλά αυτά είναι μυστικά, δεν τα βγάζουν έξω. Υπάρχει κίνδυνος να θεωρηθούν ανόητοι. Ο ίδιος κίνδυνος υπάρχει και με μένα. Αλλά ποιός νοιάζεται; Τι πειράζει; Θα χάσω την έδρα ή τους φίλους; Μην ανησυχείτε, δεν υπάρχει τίποτα από όλα αυτά. Να γιατί είμαι ο πιο κατάλληλος να τα πω.
Καλά θα ρωτήσει κάποιος, πώς θα το κάνουμε; Στην Διάνοια θα λέμε την λέξη Ελλάδα, στον λώρο θα νιώθουμε την Ελλάδα; πώς θα το κάνουμε αυτό; Για τις γυναίκες δεν υπάρχει ερώτημα τέτοιο, δεν υπάρχει πρόβλημα. Το ξέρουν πολύ καλά και ούτε χρειάζονται εμένα να τούς το πω. Για τούς άντρες, κάποια απάντηση θα δοθεί λίγο παρακάτω, αλλά η πρώτη απάντηση είναι, αν δεν το καταλαβαίνετε ρωτήστε την γυναίκα σας.
Ή μια γυναίκα, όποια γυναίκα. Η κάθε γυναίκα αυτό κάνει κάθε μέρα, αυτό εννοούμε όταν λέμε ότι “η γυναίκα αισθάνεται”. Οι γυναίκες είναι έξπερτ σε αυτό. Το κάνουν ειδικά για 9 μήνες, το κάνουν και πριν και μετά, και ποτέ δεν το ξεχνάνε. Γεννήθηκαν με αυτό. Αυτή είναι η διαφορά τους από τον άντρα, οι άντρες σκέφτονται με τον εγκέφαλο οι γυναίκες σκέφτονται με τον λώρο. Το κάνουν όταν σάς αγαπάνε, και γι’ αυτό κολλάτε και κοιτάτε να την κάνετε δική σας. Δεν κοιτάτε να κάνετε δική σας την γυναίκα, αλλά κοιτάτε να οικοιοποιειθείτε την ζωντανή δύναμη που βγάζει από τον λώρο της, την ίδια δύναμη που χρησιμοποιεί για το παιδί της, με την οποία σάς αγαπάει, και η οποία λείπει από σάς, αφού σαν μπούφοι είστε συγκεντρωμένοι όλη μέρα στο κεφάλι.
Ρωτήστε να σάς πουν, αλλά μην καταναλωθείτε σε συζητήσεις, τελειώνετε. Πράξη! Οι καιροί ου μενετοί!
Μια άλλη απάντηση είναι η εξής… κάντε το πράξη αρχίστε και η πράξη θα σάς δείξει. Δεν πρόκειται να πάθετε τίποτα. Αρχίστε το και θα δείτε θα σάς δείξει το πως.
Μια τελευταία απάντηση… πιο τεχνική. Πρώτα λέτε Ελλάδα στο κεφάλι, λέτε την λέξη. Ακούτε την λέξη, καταλάβετε τι λέει, ας νομίζετε ότι ξέρετε. Καταλάβετε τι λέει η λέξη, συγκεντρωθείτε στο νόημα τής λέξης σαν να την ακούτε για πρώτη φορά. Μόλις την πείτε, αμέσως λειτουργεί η μνήμη, σάς θυμίζει ένα όλον, ένα σύνολο, αυτό που ξέρει ο καθένας να είναι Ελλάδα. Αμέσως εκείνη την στιγμή στρέφετε την προσοχή σας στον λώρο, να πιάσετε, πριν καλυφθεί από τις σκέψεις, τι αίσθημα σάς επιφέρει στον λώρο. Μόλις δηλ. πείτε την λέξη στο κεφάλι και την ακούστε και την καταλάβετε, στρέψτε αμέσως την προσοχή σας στον λώρο, έχει ήδη εκεί μαζευτεί ένα ποσό αισθήματος.
Μην παραμείνετε στο κεφάλι σε εικόνες και σκέψεις ή μνήμες. Μεταφερθείτε στον λώρο. Δεν υπάρχει περίπτωση η λέξη και το νόημα της να μην σάς επιφέρει αίσθημα στον λώρο, εκτός να δεν είστε άνθρωποι.
Μπορεί ακόμα να νιώσετε την όλη Πατρίδα σαν ένα όλο με τα σύνορα. Νους είναι και ο λώρος. Ο Νους κάνει πολλά. Μια σεξουαλική εικόνα κινεί όλο σου το είναι, έστω και με κλειστά τα μάτια, γιατί όχι το ίδιο με την Πατρίδα;
Από την στιγμή που συνδέεστε με το αίσθημα στον λώρο, κρατηθείτε σε αυτό το αίσθημα, και μείνετε εκεί με αυτό το αίσθημα για την Ελλάδα. Έτσι την ενισχύεται και την προστατεύετε, όπως η μάννα το παιδί. Αν δεν το κάνετε αυτό, από που θα βρεθεί η δύναμη, από τον ήλιο; Ή από τις δημοσιεύσεις;
Δεν μπορεί κανείς να κρατηθεί για πολύ στο σημείο αυτό. Θα υπάρξουν διασπάσεις. Δεν πειράζει. Τότε επαναλαμβάνεις πάλι την λέξη, Ελλάς, Ελλάδα. Αλλά τώρα που εδράζεσαι στον λώρο, επανάλαβε την λέξη εκεί, δεν χρειάζεται να ανέβεις πάλι στο κεφάλι. Μείνε στον λώρο και επανέλαβε την λέξη, “Ελλάδα, Ελλάς”. Αν δεν μπορείς ξανάρχισε από το κεφάλι. Μην κοιτάτε να επαναλαμβάνετε την λέξη ακατάπαυστα. Η οδηγία δεν είναι “επαναλάμβανε την λέξη συνεχώς” όπως σάς λένε με τις προσευχές που κάνετε (ή μάλλον δεν σάς λένε ποτέ) με αποτέλεσμα ποτέ δεν καταφέρνετε τίποτα, ή όπως σάς λένε αλλού όπου πάτε και πάλι βλέπετε ότι δεν καταφέρνετε τίποτα. Δεν είναι αυτό που θες, το να επαναλαμβάνεις.
Την λέξη την επαναλαμβάνεις μόνο όποτε και όσο σού χρειάζεται για να σε συνδέσει με το αντικείμενο, για να σε επαναφέρει και να αναζωογονήσει το αίσθημα στον λώρο και να σε κρατήσει σε επαφή με αυτό. Το αίσθημα είναι το ζητούμενο και η σύνδεση μαζί του, όχι η ανόητη επανάληψη. Ούτε το καθήκον! δηλ. δεν χρειάζεται να το κάνεις επειδή πρέπει, αν δεν το εννοείς. Άστο, μην το κάνεις ποτέ, αν δεν το εννοείς.
Την λέξη την επαναλαμβάνεις όποτε και όσο σού χρειάζεται για να σε επαναφέρει και να αναζωογονήσει το αίσθημα στον λώρο και να σε κρατήσει σε επαφή με αυτό.
Άρα την λες αργά, που και που μόνο, μόνο όταν έχεις δει ότι έχεις ξεχαστεί. Όσο αντέχει ο καθένας όσο μπορεί. Λίγα δευτερόλεπτα είναι εντάξει. Λίγα λεπτά είναι επίσης εντάξει.
Οι γυναίκες μπορούν παραπάνω αν καταφέρουν να μην έχουν ανησυχίες για το φαΐ, το γατί ή το παιδί. Όλα αυτά είναι στην ίδια κατηγορία.
Προχωράμε… τελευταίο.
Είπαμε τι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στην Διάνοια και τι στο Αίσθημα. Τώρα στο τελευταίο. Τι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στο Κινητικό; Ποια είναι η φύση του; Η δράση. Τι δράση κάνει το σώμα; Την καθημερινή. Άρα πώς θα δράσεις με αυτό το Αίσθημα, αυτού τού ήχου; Όπως δρας! Στην καθημερινότητα. Εκεί που κάνεις τις καθημερινές σου δραστηριότητες θα πετάς που και που ένα “Ελλάδα μου”, στον λώρο.
Θα το ακούς, και θα καταλαβαίνεις τι λες, στον λώρο την στιγμή που κάνεις ότι πράξη κάνεις όπου είσαι.
Έστω και αν δεν μπορείς, θυμήσου να το κάνεις όταν θα πας τουαλέττα. Κάντο μιά φορά, και ας μην το ξανακάνεις μέσα στην ημέρα. Αν σε παίρνουν οι ανησυχίες, και τα τρεξίματα, πήγαινε τρέξε Έλληνα. Αλλά θυμήσου κάποια μέρα θα πληρώσεις. Ήδη πληρώνεις. Αν όμως θες αλλαγή, στρώσε την κεφάλα σου να την κάνεις και μην το ξεχνάς. Θυμήσου! Μπορείς να βοηθήσεις, κάντο μιά φορά. Δεν θέλει πίεση. Δεν θέλει ιδιαίτερη πειθαρχία. Απλά θυμήσου το και να το χαίρεσαι όταν το κάνεις. Διασκέδασε το. Μιά στο τόσο είναι αρκετό. Μπορεί να θέλει λίγη εξάσκηση στο σπίτι σου πρώτα, μπορεί να θέλει λίγη πίεση όταν θα είσαι έξω, αλλά κάντο. Μπορεί μια καλλονή ή ο θυμός σου να σού πάρουν την προσοχή και να σε κάνουν να ξεχάσεις. Επέστρεψε. Κάντο! Δούλεψε εκεί που σε χτυπάνε οι άλλοι. Δούλεψε εκεί που σού πίνουν το αίμα. Πήγαινε πίσω, εδώ στο γραπτό αυτό παραπάνω και ξαναδιάβασε αυτήν την ανάλυση. Κατάλαβε! Φτιάξε τις συνθήκες που θα φέρουν φως και αλλαγή στην Ελλάδα.
Αν κάνεις έτσι, αυτό το πράγμα που δεν έχει γίνει ποτέ, όταν έτσι με ατομική προσπάθεια αλλάξεις τις συνθήκες, θα δεις πράγματα που ούτε τα φανταζόσουν. Ανεξήγητα! Θα δεις τα λαμόγια να πέφτουν σαν ακρίδες, θα δεις νέες δυνάμεις να εμφανίζονται, θα δεις ανθρώπους να αλλάζουν, θα δεις ηγέτες να εμφανίζονται, θα δεις την Ελλάδα να ξεγλυστράει από τα νύχια τών ξένων και τών μεταναστών, θα δεις πρόθεση και ενθουσιασμό για συνένωση, θα δεις πολλούς να μετανοούν και να σκέφτονται καλύτερα, θα δεις ανθρώπους να καταλαβαίνουν και να συνενώνονται, θα δεις όρεξη για συσπείρωση, θα δεις άλλους να βρίσκουν την δύναμη να δράσουν, θα δεις χαμόγελο, θα δεις πολλά! Γιατί! Γιατί ρίχνεις νεράκι, ποτίζεις το μαραμένο λουλουδάκι και το χώμα του! Προσφέρεις την δύναμη, την ενέργεια, το φως που λείπει.
Η Ελλάδα κάηκε. Η Ελλάδα ξεράθηκε. Η Ελλάδα δεν έχει πια χυμό. Αυτές οι συνθήκες λείπουν και λύση δεν θα βρεθεί αν οι Συνθήκες δεν αποκατασταθούν. Και συνθήκες δεν αποκαθίστανται ούτε με ψήφο, ούτε με νομοθεσίες. Ψήφοι υπάρχουν πολλές, νομοθεσίες πάμπολλες. Τι λείπει; ποιότητα, σθένος, κατανόηση, βάθος, ησυχία, σπουδή, δύναμη, καθαρότητα. Τι είπα; Τι είναι όλα αυτά; Ιδιότητες στον Νου, Συνθήκες! Μπορούν αυτά να έρθουν με νομοθεσίες;
Μήπως με τελετές;
Μήπως με επιβολή;
Μήπως με συσπειρώσεις;
Μήπως με βούρδουλα;
Μήπως με σχολεία; ποιά σχολεία;
Μήπως με διάβασμα;
Τι να σού κάνει το διάβασμα αν δεν το βάλεις στην πράξη; Να ποιά είναι η πρώτη απλή πράξη. Βάλτο στην πράξη! Πρόσφερε όσο μπορείς όποτε μπορείς, με μυστικό εσωτερικό τρόπο, ατομικά, εσωτερικά. Χωρίς να ξέρει κανένας τίποτα. Όπως πάντα το σκεφτόσουν και το αναζητούσες! Μπορεί να μην βλέπεις αποτελέσματα. Εσύ συνέχισε. Τίποτα δεν γίνεται χθες. Έτσι και αλλιώς, και όλοι να το κάνουν κάθε μέρα, αποτελέσματα δεν πρόκειται να φανούν νωρίτερα από δυό χρόνια. Μπορεί να πάρει και τρία. Άρχισε και μη σταματάς. Χωρίς πίεση, με χαλάρωση. Ήηηησυχα.
Διασκέδασε το. Σε περίπου τρία χρόνια θα απολαμβάνεις τα πρώτα αποτελέσματα. Εκτός αν γράφω βλακείες! Βλακείες ή όχι, ο Έλληνας έχει χαθεί. Πες μου εσύ πώς θα τον ξαναφέρεις πίσω!
Μπορείς να μού το πεις εδώ, samiyto@yahoo.com. Εγώ σού είπα.
Άλλα άρθρα του συγγραφέα στην Αποικία:
http://tomtb.com/modules/smartsection/item.php?itemid=149
http://tomtb.com/modules/smartsection/item.php?itemid=166
http://tomtb.com/modules/smartsection/item.php?itemid=210
http://tomtb.com/modules/smartsection/item.php?itemid=249
http://tomtb.com/modules/smartsection/item.php?itemid=254
http://tomtb.com/modules/smartsection/item.php?itemid=957
http://tomtb.com/modules/smartsection/item.php?itemid=961
