Μπουτάρης
Του Ευγένιου Αρανίτση
Αδικούν την Ορθόδοξη Εκκλησία όσοι νομίζουν ότι το πρόβλημα είναι η επιμονή ορισμένων αξιωματούχων της να παίρνουν θέση ως προς τα πολιτικά ζητήματα, αφού οι πάντες, προφανώς, είναι ή θα έπρεπε να είναι ελεύθεροι να σχολιάζουν τα πάντα, αν θέλουμε να ονομαζόμαστε κοινωνία.
Η σκέψη ότι η Εκκλησία υποχρεούται να περιορίζεται στα του οίκου της, όπως το λένε, ισοδυναμεί με το να φαντάζεσαι πως η αγάπη είναι κι εκείνη ένας τομέας περιγεγραμμένος με τα στεγανά που προϋποθέτει η διαίρεση της κοινωνίας σε τομείς αρμοδιότητας – γελοίο! Η αγάπη, αντίθετα, είναι ή θα έπρεπε να είναι ένα χάρισμα που ενοποιεί όλους τους Λόγους, αμαρτωλούς και μη.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, λοιπόν, της γνωμοδοτικής νομιμοποίησης της Εκκλησίας δεν εντοπίζεται στην αναρμοδιότητά της αλλά στο γεγονός ότι ανέχεται τη δηλητηριώδη επιρροή ατόμων σαν τον Ανθιμο, που εξακολουθούν να προπαγανδίζουν την ξενόφοβη μισαλλοδοξία μιας αιωνίως αποπλανημένης, συμπλεγματικής Ελλάδας σε συνδυασμό με τη φαρισαϊκή ηθική των κατηχητικών επί δικτατορίας, έχοντας το ενδιαφέρον τους στραμμένο σε όλα εκείνα τα διαστρεβλωμένα μικροαστικά ιδανικά, εν ονόματι των οποίων το πρωτείο της ανιδιοτελούς και ερωτικής αγάπης, όπως καθιερώθηκε από τη λεγόμενη Πατερική παράδοση του ανατολικού χριστιανισμού, αντιστρέφεται ανενδοίαστα σε τιμωρητικό παραλήρημα περί έθνους και βαρβάρων, με φόντο το παροιμιώδες κιτς των μιλιταριστικών τηλεπαρελάσεων.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ καλείται να απαλλαγεί το ταχύτερο από τα κακόγουστα προτεσταντικά κατάλοιπα της ηθικοπλαστικής νοοτροπίας των παραεκκλησιαστικών οργανώσεων, ώστε να πάψει να εμφανίζεται ως Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών, λες και οι κάτοχοι ξένων διαβατηρίων είναι χριστιανοί δευτέρας κατηγορίας απλώς επειδή έτσι βολευόταν η μειονεξία των μελών της Χρυσοπηγής και του Πειραιώς Καλλίνικου, ατόμων που εξαρχής αδυνατούσαν να ζήσουν χωρίς εχθρούς, οπότε, για να το πούμε μ' ένα πιο ανάγλυφο σχήμα, έβρισκαν περισσότερο γοητευτική τη νομοθεσία της Παλαιάς Διαθήκης απ' ό,τι τις εκκλήσεις για συμπόνια και γλυκύτητα που εξέπεμπε το Ευαγγέλιο του Ιωάννη. Οι μεσήλικες τα θυμούνται απ' το σχολείο.
ΕΝ ΠΑΣΗ περιπτώσει, οι ρασοφόροι οφείλουν ν' αφήσουν τις αποκρουστικές πολεμικές κορόνες αλά Τέρι Τζόουνς στους τηλεοπτικούς ιεροκήρυκες της Αμερικής. Συγχαρητήρια επομένως δικαιούται ο Ευάγγελος Βενιζέλος για την κάθε άλλο παρά κοινοβουλευτική άποψη, ότι «αυτά όλα πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε αγαπητικά». Ο Γιάννης Μπουτάρης, ένα πρόσωπο φημισμένο για την ευφυΐα και την ειλικρινή του ευγένεια, δεν θα μπορούσε παρά να έρθει ενστικτωδώς αντιμέτωπος με το, υπό τον Παναγιότατο, ζοφερό και ψυχικά θανατηφόρο καθεστώς αυτής της θρησκόληπτης εκδικητικότητας, προσφέροντας, συν τοις άλλοις, υπηρεσία στην ίδια την Εκκλησία κι ας μην το ξέρουν ούτε εκείνος ούτε εκείνη.
ΠΗΓΗ: Έντυπη Έκδοση, Ελευθεροτυπία, Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010, http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=218631
