Το νοσηρό παιχνίδι της γελοιότητας

Σε ψυχιατρική κλινική η τραγουδίστρια Έφη Θώδη!

 

Της Μαριάννας Τζιαντζή 

 

Η είδηση της νοσηλείας της τραγουδίστριας Έφη Θώδη στην ψυχιατρική κλινική προβλημάτισε και στενοχώρησε πολλούς, όχι μόνο τους δεδηλωμένους θαυμαστές της, αλλά κι εκείνους που έβλεπαν με επιφύλαξη και με κριτικό βλέμμα την τηλεοπτική «εφηθωδιάδα», τις αλλεπάλληλες εμφανίσεις της σε πάμπολες εκπομπές, όχι μόνο κουτσομπολίστικες και ψευτοκαλλιτεχνικές, αλλά και σε δελτία ειδήσεων, καθώς και σε πρωινές «ενημερωτικές» και «κοινωνικές» εκπομπές.

Η κυρία Ε. Θώδη ήταν μια εμπορικά επιτυχημένη τραγουδίστρια του δημοτικού ή μάλλον του δημοτικοφανούς ή «νεοδημοτικού» τραγουδιού. Καλό το κλαρίνο, αλλά ακόμα καλύτερο το συνθεσάιζερ. Τραγουδούσε σε πανηγύρια σε όλη την Ελλάδα ξεσηκώνοντας το κοινό όχι επειδή έμεινε πιστή στην παράδοση, αλλά κυρίως γιατί τα τραγούδια της ανταποκρίνονταν στο νεοπλουτίστικο όραμα της δεκαετίας του '90, της ισχυρής αγροτικής Ελλάδας των επιδοτήσεων και της χρηματιστηριακής ευωχίας.

Βαθμιαία η Έφη Θώδη μεταμορφώθηκε σε τηλεοπτική περσόνα, όχι μόνο γιατί έγινε η αγαπημένη των καναλιών, αλλά και γιατί η δισκογραφική εταιρεία της την έστρεψε από το σκυλο-δημοτικό στο κλαρινοπόπ. Από τη μια καρικατούρα στην άλλη, αρχής γενομένης με το παλιό σουξέ της Ραφαέλας Καρά A Far L' Amore Comincia Tu στη βλαχοεκσυγχρονισμένη του εκδοχή.

Ένας καλλιτέχνης που έχει συμβόλαιο με μια δισκογραφική εταιρεία, ακόμα και ένας ηθοποιός που παίζει δεύτερο ρόλο σε ένα σίριαλ δεν έχει δικαίωμα να πει όχι αν τον καλέσουν σε μια σαχλοεκπομπή. Αν αρνηθεί, μπαίνει στην άτυπη μαύρη λίστα των «μη επικοινωνιακών», των «μη συνεργάσιμων». Η άρνηση θεωρείται προδοσία προς το σύνολο, προς την παραγωγή. Ναι μεν οι καταξιωμένοι καλλιτέχνες, όπως ο Γ. Νταλάρας, έχουν την πολυτέλεια να αρνούνται να εμφανιστούν στα «κους -κουσκάδικα», όμως η Θώδη και η κάθε Έφη Θώδη που συμμετείχε σε ένα «τάλεντ σόου» δεν έχει αυτό το δικαίωμα ή αν τολμήσει να το ασκήσει, βγαίνει έξω από το παιχνίδι.

Στο πρόσωπο της Έφης Θώδης τα κανάλια (όχι όλα, αλλά πολλά) ανακάλυψαν τη χρυσοτόκο όρνιθα. Με μηδενικό κόστος, έβγαζε γέλιο. Δεν ήταν βέβαια το λυτρωτικό γέλιο της χαράς ή του λαϊκού χιούμορ, αλλά ο καγχασμός και η χαιρεκακία, το γέλιο που κάνουν τα παιδιά όταν βάζουν φωτιά στην ουρά της γάτας, το γέλιο του γελοίου. Η Έφη Θώδη έπαιξε το παιχνίδι της γελοιότητας. Όμως δεν το έπαιξε μόνη της αλλά με συμμέτοχους (και συνένοχους) πάμπολλα «λαμπερά» τηλεοπτικά πρόσωπα. Κάθε βήξιμο, κάθε κίνηση, κάθε βλακώδης δήλωση της κυρίας Ε. Θώδη γινόταν είδηση: η Έφη σουβλίζει αρνί, η Έφη ψωνίζει στο Κολωνάκι, η Έφη ψήνει γαλοπούλα, ή Έφη αρμέγει, η Έφη κάνει τσουλήθρα… Από όλα αυτά τα τετριμμένα, ένα βήμα απέχει η διάβαση της λεπτής γραμμής που χωρίζει τη λογική από την παράνοια. Έτσι, τους τελευταίους μήνες περάσαμε σε άλλο επίπεδο: η Έφη βλέπει οράματα, η Έφη θεραπεύει τους ασθενείς, η Έφη τραγουδάει τα κάλαντα και ο άγριος Δεκέμβρης γίνεται παρελθόν. Και όταν λέμε «παράνοια» δεν εννοούμε το τι συνέβαινε μες στο μυαλό της τραγουδίστριας – δεν είμαστε ψυχίατροι ώστε να κάνουμε διάγνωση -, αλλά το τι συνέβαινε στο γυαλί της τηλεόρασης. Και αυτό που συνέβαινε ήταν προσβλητικό και για τους θύτες και για τα θύματα και για τους θεατές, που ωστόσο το ανέχονταν και μάλιστα διασκέδαζαν.

Να ‘ταν η Έφη Θώδη…Δεκάδες είναι τα τηλεψώνια στην τηλεοπτική πασαρέλα, δεκάδες και οι φανεροί και αφανείς προαγωγοί τους. Η Έφη Θώδη «κάηκε» και δεν ξέρουμε αν η υπερβολική τηλε-έκθεση είναι η κύρια αιτία. Αυτό όμως που καίγεται καθημερινά στο βωμό του εύκολου και γρήγορου κέρδους των καναλαρχών είναι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

 

ΠΗΓΗ: Πολιτικό Καφενείο, 12-05-2009-20:09:13,

http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=6604