Η ιχνιλάτευση  του συλλογικού ανθρώπου στην Πάτρα

(βιβλιοπαρουσίαση, Πάτρα 3 Οκτωβρίου 2019)

Της Διονυσίας Μαραθιά*

Όταν μου προτάθηκε να παρουσιάσω το βιβλίο «στα ίχνη του συλλογικού ανθρώπου», ομολογώ ότι με χαρά αποδέχτηκα την πρόταση, αν και δεν είχα προλάβει να το διαβάσω. Και αυτό γιατί γνωρίζω τον συγγραφέα, Παναγιώτη Μπούρδαλα, μέσα από τη συνδικαλιστική του δράση αλλά και από την αρθρογραφία του και τις ιστολογικές του αναρτήσεις. Είναι ένας εμπνευσμένος δάσκαλος. Άνθρωπος της δράσης, μαχητής του ονείρου για τη μεταμόρφωση αυτού του κόσμου, ευαίσθητος κοινωνικά, ένας άνθρωπος που κινείται  καθημερινά στα ίχνη του συλλογικού ανθρώπου, που νοιάζεται τον άλλον άνθρωπο, που οι ηθικισμοί και οι ηθικολογίες τον σκανδαλίζουν.

«Στα Ίχνη του Συλλογικού Ανθρώπου» του Παναγιώτη Μπούρδαλα

Του Γρηγόρη Στουρνάρα*

Στο βιβλίο «Στα Ίχνη του Συλλογικού Ανθρώπου» του Παναγιώτη Μπούρδαλα καταγράφεται ένα περιστατικό, το οποίο αξίζει να αναφερθεί καθώς είναι ενδεικτικό για το ποιος είναι ο συγγραφέας και τι θέλει να μας πει. Μια μέρα μια μαθήτριά του, η Δήμητρα, τον ρωτά

-«Και τι είναι η ψυχή;»

-«Με βάση ποια θεώρηση;» τη ρωτώ.

-«Με τη δική σου, κύριε….»

-«Έχεις ακούσει στο θρησκευτικό μάθημα  για το Νικήτα Στηθάτο;», την ρώτησα στα ίσια. Έδειξε πλήρη άγνοια, όπως η συντριπτική πλειονότητα των θεολογούντων και φιλοσοφούντων όλων των «στρατοπέδων»…

-«Η ψυχή με βάση αυτό τον κορυφαίο θεολόγο-φιλόσοφο είναι ύλη, γιατί είναι κτίση» της απαντώ… Και συνεχίζω να μιλάω για κτίση και ύλη, κτίση και άκτιστο, κτίση και θεότητα.»

Τα ίχνη του συλλογικού ανθρώπου …στο Μύλο του Παπά της Λάρισας

Της Φωτεινής Οικονόμου*

Με χαρά υποδεχθήκαμε στην πόλη μας τον αγαπητό συνάδερφο και συγγραφέα, Παναγιώτη Μπούρδαλα. Ο συγγραφέας είναι καθηγητής φυσικής, αλλά και πτυχιούχος θεολόγος. Η ενασχόληση και προσφορά του και στα δύο φαινομενικά διαφορετικά πεδία, αποδεικνύει την υπέρβασή του στο πλασματικό δίλημμα: «επιστήμη ή πίστη;», όχι μόνο γιατί υπηρέτησε και υπηρετεί και στα δύο, αλλά και επειδή η επιστημονική του ιδιότητα χαρακτηρίζεται από την έμπρακτη πίστη του στο Θεό και όχι το αντίθετο.

Με ακόμη περισσότερη χαρά κληθήκαμε σήμερα να μιλήσουμε για το βιβλίο του με τίτλο: «Στα ίχνη του συλλογικού ανθρώπου» και με υπότιτλο: «55 σημαδούρες κοινωνικής και υπαρκτικής θεανθρωπολογίας».

Παρουσίαση του βιβλίου  «Στα Ίχνη του Συλλογικού Ανθρώπου» του Παναγιώτη Μπούρδαλα

Του Κώστα Κουτσόπουλου*

Ζούμε σε μια εποχή, που θέλει να έχει σαν προμετωπίδα του πολιτισμού της τον άνθρωπο. Προσπαθεί να ορίσει με έναν ιδιαίτερο τρόπο την ουσία του ανθρώπου, να καθορίσει τις ελευθερίες του, να διευρύνει τα κοινωνικά όριά του, να διαμορφώσει μια νέα κοινωνική ηθική μέσα από τις σύγχρονες βιολογικές και οικονομικές ανάγκες και θεωρήσεις. Στις μέρες μας όλα έχουν την τάση αναθεωρούνται, να επανακαθορίζονται, να αυτονομούνται από κάθε παραδεδομένο σύνδεσμο, και κάθε φυσιολογία και οντολογία γράφεται από την αρχή στα πλαίσια μιας νέας επιστημονικής παναξίας, που δυστυχώς πολλές φορές κατευθύνεται από ένα προκαθορισμένο χρηστικό κοσμοείδωλο. Η αλματώδης ανάπτυξη της τεχνολογίας έδωσε στον άνθρωπο ασύλληπτη δύναμη, που τον έβγαλε από τα όριά του και τον οδήγησε σε έναν ατομικό και κοινωνικό ναρκισσισμό. Έτσι λησμόνησε τα βασικά ερωτήματα για τη ζωή.

Τα Ίχνη του συλλογικού ανθρώπου σε Λάρισα και Βόλο

Από τΜτΒ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ 1η

Το βιβλιοπωλείο «Καλτσάς» σε συνεργασία με την Αντιδημαρχία Πολιτισμού και Επιστημών Δήμου Λαρισαίων και τις εκδόσεις «Αρμός» σας προσκαλούν στην παρουσιαση του νέου βιβλίου του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα

Στα ίχνη του συλλογικού ανθρώπου

55 σημαδούρες υπαρκτικής και κοινωνικής θε-ανθρωπολογίας

Την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2019 και ώρα 19.30  στο αμφιθέατρο του Μύλου του Παπά (Γεωργιάδου 55,  Λάρισα)

Για το βιβλίο θα μιλήσουν:

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΠΟΥΡΔΑΛΑ «ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥ  ΑΝΘΡΩΠΟΥ»: Παρουσίαση στο βιβλιοπωλείο «Πρωτοπορία» Πάτρα 03.10.2019

Του Νίκου Προσκεφαλά*

«Στα ίχνη του συλλογικού ανθρώπου» ο τίτλος, «55 σημαδούρες κοινωνικής και υπαρκτικής θεανθρωπολογίας» ο υπότιτλος, προδιαθέτουν τον αναγνώστη εξ αρχής για ό,τι πρόκειται να συναντήσει στις σελίδες του βιβλίου. Γίνεται λοιπόν εξ αρχής απόλυτα σαφές πως, παρόλο που το βιβλίο αποτελεί ένα συμπίλημα άρθρων, παρεμβάσεων και συνολικότερα δημοσιεύσεων του συγγραφέα με κοινωνικό, πολιτικό, ή πολιτιστικό περιεχόμενο, η αφετηριακή του βάση αλλά και ο βασικός συνεκτικός άξονας όλων τούτων των άρθρων είναι ξεκάθαρα θεολογικός με την ευρύτητα των σημειολογικών και οντολογικών σημάνσεων  που η γνήσια θεολογία εξ ορισμού διαθέτει.

H κοινωνία της μη-σχέσης

Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη*

Ίσως η ελληνική να είναι η μοναδική γλώσσα στην οποία ο αδαής, εκείνος που δεν γνωρίζει ούτε τα στοιχειώδη, ορίζεται ως ά-σχετος, δηλαδή ως ο εκτός σχέσης. Με άλλα λόγια, η ίδια η ετυμολογία της λέξης υπαινίσσεται ότι η πρόσβαση στη γνώση, η προσέγγιση στην αλήθεια, δεν είναι μια ατομική διαδρομή αλλά μια εμπειρία σχέσης. Εντός των ορίων της σχέσης «μαθαίνουμε» και έξω απ’ αυτήν είμαστε πραγματικά άσχετοι. Εντός της σχέσης αληθεύουμε και έξω απ’ αυτήν ψευτίζουμε, υπαρξιακά.

Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται για την σωτηρία του ναού της Κοίμησης στην Κέρτεζη

Από την επιτροπή Πρωτοβουλίας

Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται για την σωτηρία της Κοίμησης της Θεοτόκου σο χώρο του Κοιμητηρίου στην Κέρτεζη συνεχίζεται με σταθερούς ρυθμούς. Ξεκίνησε το βράδυ στις 21 Αυγούστου και πήρε μεγαλύτερη έκταση σήμερα αφού διαβάστηκε το σχετικό δαβιβαστικό μετά το τέλος της σημερινής Θείας Λειτουγίας στη Παντάνασσα της Κέρτεζης.

Συνέχεια →

Η Εκκλησία δεν ζει για τον εαυτό της

Συνεύντευξη του Πέτρου Βασιλειάδη* στον Αντώνη Παγκρατή

Ίσως η πιο δύσκολη και απαιτητική συνέντευξη, που ευγενικά μου ζήτησε ο δημοσιογράφος της Καθημερινής Αντώνης Παγκράτης (παραχωρήθηκε κάπου στο…Παγκράτι στις 30 Νοεμβρίου 2018, και δημοσιεύεται με αυτό τον τίτλο στις 18 Αυγούστου 2019)

Ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μας είναι η θρησκεία, συνήθως όμως οι διανοούμενοι στην Ελλάδα την παραμελούν.

Συνέχεια →

Ψευδαισθήσεις δημοκρατίας

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου*

A.

Χαρακτηριστικό της ψευδαίσθησης δημοκρατίας την οποία καλλιεργούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: Γράψε πριν ακόμα σκεφτείς, βρίσε, τσαμπουκαλέψου, χυδαιολόγησε…

Στον άσκεφτο χρήστη φτάνει και περισσεύει η δυνατότητα να εκφράσει τα πιο ανεπεξέργαστα ορμέμφυτά του μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα. Του δημιουργεί γαρ την αίσθηση ότι έτσι «συμμετέχει»! Και το μαστούρωμα αυτό το επιδεινώνει το γεγονός ότι οι λέξεις έχουν από καιρό λεηλατηθεί. Δεν έχει κόστος η άρθρωσή τους. Όλοι μπορούν να χρησιμοποιούν όλες, δίχως να τους χρεώνει κάτι η χρήση τους. Αν συλλεγούν τα συνθήματα των δημοτικών κινήσεων από όλη τη χώρα, θα διαπιστωθεί πόσο εύκολα διάφορες μοδάτες μεγαλοστομίες σε μια περιοχή βρίσκονται στο στόμα δεξιών και σε άλλη περιοχή οι ίδιες βρίσκονται στο στόμα αριστερών. Είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις όπου ο λόγος ζυγίζεται όπως κάθε τι πολύτιμο, και πληρώνεται με στάση ζωής.

Συνέχεια →