Αρχείο κατηγορίας Τα εν οίκω και εν φύσει

Τα εν οίκω και εν φύσει

ΦΡΑΓΜΑ: ΗΜΙΜΑΘΕΙΑ, ΜΙΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ

ΦΡΑΓΜΑ: ΗΜΙΜΑΘΕΙΑ, ΜΙΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ

Το φράγμα Πείρου – Παραπείρου με το παλιό ξωκκλήσι της περιοχής στο κέντρο. Βλέπουμε προς τα βόρεια.

Του Χρήστου Πατούχα*

Παραδοχή πρώτη:

 Η Δημόσια δαπάνη για κοινωνικά αγαθά, αποτελεί την ελάχιστη αναδιανομή του εθνικού πλούτου προς όφελος της κοινωνίας και των αδυνάτων. Για τον λόγο αυτό, δεκαετίες ολόκληρες, αναπτύσσονται αγώνες για την διεύρυνση των ορίων της κοινωνικής αναδιανομής. Η Παιδεία, η Υγεία, η Κοινωνική ασφάλιση, το ρεύμα, το νερό, τα Σχολεία, τα δημόσια κτίρια, όλες οι υποδομές όπως οι δρόμοι, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, γίνονται, ή έπρεπε να γίνονται από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.

Ναι, είναι αλήθεια ότι όλα αυτά πληρώνονται από την υπερβολική και άδικη φορολογία των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Όσο αλήθεια είναι, ότι στο σύστημα της αναδιανομής, ο μεγάλος όγκος των δημοσίων δαπανών, κατευθύνεται στην εξυπηρέτηση των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων με τα οποία ταυτίζονται τα συμφέροντα του συστήματος της κατεστημένης πολιτικής εξουσίας. Το Κράτος λειτουργεί με ταξική προσήλωση υπέρ των ισχυρών.

Να σημειώσουμε, ότι πάντοτε, ιδιαίτερα ωστόσο στα χρόνια της νεοφιλελεύθερης, αλλά και με πολλά στοιχεία ακροδεξιάς εκτροπής, πολιτικής λαίλαπας, το στοιχείο που κυριαρχεί, είναι η ιδιωτικοποίηση των πάντων. Η αφαίρεση στην πράξη των κοινωνικών κατακτήσεων. Η κατάργηση κάθε κοινωνικού δικαιώματος. Η συρρίκνωση των κοινωνικών δαπανών.

Δεν μπορούμε να δεχθούμε, δεν μπορούμε ούτε να κατανοήσουμε ούτε να εξηγήσουμε επιδερμικές απόψεις που ακούγονται από δημοτικές παρατάξεις που επικαλούνται αριστερή ταυτότητα, ότι αφού κοστίζουν τα κοινωνικά αγαθά και αυτή η δαπάνη καταλογίζεται στην φορολογία, είναι άσκοπο να τα διεκδικούμε. Η κοινωνική διεκδίκηση για διεύρυνση των δικαιωμάτων, οι αγώνες δεκαετιών, το ταξικό πρόσημο που τους χαρακτηρίζει πάνε περίπατο.

Αυτό εξηγεί, την πολιτική συνοδοιπορία, που παρατηρούμε το τελευταίο διάστημα στην πόλη μας.

Παραδοχή δεύτερη:

 Πότε παραλαμβάνεται ένα τεχνικό έργο και μάλιστα μεγάλο σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία; Εν προκειμένω για το Φράγμα, μετά από τριετή υποχρεωτική συντήρηση από τον κατασκευαστή του μετά την υπογραφή της βεβαίωσης περαίωσης. Πότε θα συνταχθεί η βεβαίωση περαίωσης των εργασιών; Μετά την πλήρωση του Φράγματος σύμφωνα με τις προδιαγραφές.

Ερχόμαστε να θέσουμε στο σημείο αυτό σε δύο εύλογα ερωτήματα.

Πρώτο ερώτημα:

Στον υπό εξέλιξη διαγωνισμό, προβλέπονται υπολειπόμενες εργασίες περίπου 16 εκατομμυρίων Ευρώ. Ήταν αυτές μέρος της αρχικής σύμβασης; Αν όχι γιατί; Ποιος θα μας απαντήσει με ευθύνη;

Δεύτερο ερώτημα:

Τα περίπου 8,7 εκατομμύρια που προβλέπονται για την συντήρηση του Φράγματος, υποκαθιστούν ή όχι συμβατική υποχρέωση του αναδόχου κατασκευαστή; Μήπως η Κυβέρνηση πληρώνει άτυπες  συμφωνίες για άλλα θέματα; Μήπως την παραίτηση της συγκεκριμένης εταιρείας από ένδικα μέσα για την Πατρών Πύργου; Προφανώς η Κυβέρνηση οφείλει απάντηση για αυτά.

Τί λένε οι παρατάξεις για αυτά; Ορισμένοι ημιμαθείς δεν τα σκέφτηκαν καν. Άλλοι τα αποσιωπούν ή υποκρίνονται ότι δεν ισχύουν, για να χρησιμοποιήσουν την μισή αλήθεια για αντιπολιτευτικούς λόγους. Και να καταλήξουν στην βαρύγδουπη καταγγελία: Ο Δήμος δίνει το Φράγμα σε ιδιώτη! Προσοχή! Το λένε αυτοί που έχουν χειροκροτήσει διαχρονικά όλες τις προσπάθειες ιδιωτικοποίησης κρίσιμων δραστηριοτήτων του Κράτους και των Δήμων! Που συμφωνούν, χρόνια τώρα, με την νεοφιλελεύθερη πορεία, με καθεμιά εκ Βρυξελλών προτροπή, που θεοποιεί την «ιδιωτική πρωτοβουλία», που δεν κατάλαβαν ούτε το άλφα των λαϊκών αναγκών και της αναδιανομής υπέρ των πολλών.

Το δικό μας απλό συμπέρασμα: Η Κυβέρνηση προσπαθεί εκ των ενώντων, προσπαθεί με ολόκληρη την ιδεολογική της γραμμή και προσκολλημένη στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων που την καθοδηγούν και την δεσμεύουν, να αποπερατώσει με 15ετή καθυστέρηση ένα τεχνικό έργο που έπρεπε να είχε παραδοθεί το 2012!

Μία διαδικαστική παρατήρηση:

Απλές αποφάσεις παραχώρησης χρήσης δημοτικών ακινήτων, ή ακόμα ενοικίασης ή εκποίησης ακινήτων, απαιτεί πλειοψηφία δύο τρίτων. Πολύ περισσότερο στρατηγικές αποφάσεις συμμετοχής σε Ανώνυμες Εταιρείες ή οποιαδήποτε δραστηριότητα με συμμετοχή τρίτων, απαιτεί, πολύ ορθά κατά την άποψη μας, αυξημένη πλειοψηφία. Για να αποφεύγονται αποφάσεις σκανδαλώδεις και επικίνδυνες, από συγκυριακές ενδεχομένως πλειοψηφίες. Ανεξάρτητα από την πολιτική βούληση του Δημάρχου. Σύμφωνα με τα ισχύοντα λοιπόν, η γνωστή απόφαση του περασμένου Μαρτίου, πέραν της αντιπολιτευτικής ισχύος της, δεν έχει νομιμοποίηση εφαρμογής. Και αυτό όσοι την ψήφισαν το γνωρίζουν και το αποσιωπούν.

Τι προτείνουμε:

Το Φράγμα, απαίτηση και αίτημα δεκαετιών, κατασκευάζεται για να διασφαλίσει την υδροδότηση των Δήμων της περιοχής. Αυτονόητη υποχρέωση, το νερό να παραχωρηθεί δωρεάν. Η πολιτική βούληση της Κυβέρνησης και όλων των κομμάτων που ασκούν εξουσία, είναι να κοστολογήσουν την χρήση, να φορτώσουν το κοστολόγιο αυτό, με δαπάνες απόσβεσης των έργων, εν τέλει από την κοστολόγηση να προκύψει κέρδος σε βάρος των καταναλωτών. Ποιοι τα αποφάσισαν αυτά; Τα κόμματα που κυβερνούν τις τελευταίες δεκαετίες. Τα κόμματα, που στηρίζουν και στηρίζονται από τις παρατάξεις που θορυβούν. Μακάρι να συναντηθούμε μαζί τους σε ευρύτερους αγώνες για τα κοινωνικά και λαϊκά δικαιώματα. Μακάρι να μπορέσουν να αντιταχθούν στον αντιλαϊκό προσανατολισμό των κομμάτων τους. Το επισημαίνουμε, χωρίς να πιστεύουμε ότι αυτό θα συμβεί.

Το φράγμα Πείρου – Παραπείρου με το παλιό ξωκκλήσι της περιοχής στο κέντρο. Βλέπουμε προς τα νοτιοανατολικά με τον Ερύμανθο χιονισμένο.

Θα κρίνουμε την άποψη της Δημοτικής Αρχής. Η διαχείριση του Φράγματος από Δημόσιο φορέα, είναι ορθή επί της αρχής, δεν ανταποκρίνεται ωστόσο, στον υπάρχοντα πολιτικό συσχετισμό. Το Κράτος, ή θα ιδιωτικοποιήσει απευθείας το Φράγμα, ή θα προσπαθήσει να το φορτώσει στους Δήμους με νομοθετημένα όσα προαναφέραμε. Μαζί με την διαχείριση του νερού να μας φορτώσει την συντήρηση και την απόσβεση του Τεχνικού έργου, όπως προσπάθησε να μας φορτώσει, με την σύμφωνη γνώμη των παρατάξεων, όλα τα υπολειπόμενα έργα και το κόστος τους. Πρέπει να καταστήσουμε σαφές, ότι το 2025, θα δεχθούμε να αναλάβουμε την διαχείριση του νερού και μόνο. Η Ανυπότακτη Πολιτεία, έχει καταθέσει πρόταση διαχείρισης από την ΔΕΥΑΠ, με διασφάλιση της πολιτικής βούλησης των Δήμων. Χωρίς ανώνυμες εταιρείες, χωρίς επιπλέον διοικητικό κόστος, με σαφείς και μονοσήμαντες αρμοδιότητες. Μέχρι τότε, θα επεξεργασθούμε περαιτέρω την πρόταση μας.

Προσδοκούμε η άποψη μας να προβληθεί στα πλαίσια της αντικειμενικής ενημέρωσης. Προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε το συστηματικό θάψιμο των απόψεων μας, εντεταγμένο στην δημιουργία ενός προκατασκευασμένου πολιτικού κλίματος. Ναι! Το κλίμα αυτό συντονίζεται από εξωδημοτικά πολιτικά κέντρα. Το ξέρουν και το ξέρουμε!

* Για την Ανυπότακτη Πολιτεία, Χρήστος Πατούχας, επικεφαλής, Δημοτικός Σύμβουλος.

Πάτρα 20 Ιανουαρίου 2021

Υπερπληθυσμός στον πλανήτη, υπογεννητικότητα στην Ελλάδα

Υπερπληθυσμός στον πλανήτη, υπογεννητικότητα στην Ελλάδα – Υποκρισία και εθελοτυφλία

Του Δημήτρη Μπούσμπουρα*

Μεγάλη υποκρισία και άγνοια καλύπτει στην Ελλάδα όλες τις συζητήσεις σχετικά με ζητήματα του παγκόσμιου υπερπληθυσμού της υπογεννητικότητας στην Ελλάδα και των αιτιών των μεταναστευτικών ροών προς την χώρα μας και την Ευρώπη. 

Υπάρχει μία βασική άγνοια για το τι συμβαίνει στον κόσμο σε σχέση με τον υπερπληθυσμό και αν δεν υπάρχει άγνοια  πολλοί συντάκτες  δεν αγγίζουν  ορισμένες πλευρές λόγω ιδεοληψίας. 

 Όπως είχε γράψει ο φιλόσοφος Κώστας Αξελός στο βιβλίο του «Το Παιχνίδι του κόσμου»: «Όλος ο κόσμος μπορεί να το επαληθεύσει: μπροστά σε κάθε καυτό πρόβλημα, όλοι το βάζουν στα πόδια. Τα περισσότερα από τα μεγάλα προβλήματα ακυρώνονται και αποφεύγονται, περνούν μέσα σε άλλα προβλήματα, χωρίς να λύνονται. Φαίνεται συχνά ότι η απάντηση (αδύνατη, άλλωστε) δεν είναι καν επιθυμητή.»

Το ζήτημα του υπερπληθυσμού στον πλανήτη είναι άβολο και κυριαρχείται από προκατάληψη διότι: 

Η πανδημία και οι κυβερνητικές πολιτικές στην έρευνα – ο ένοχος

Η πανδημία και οι κυβερνητικές πολιτικές στην έρευνα – ο ένοχος

Του Αλέκου Αναγνωστάκη*

Μνημείο υποκρισίας

17 Οκτώβρη του 2014

Οι New York Times δημοσιεύουν άρθρο με τίτλο «Ο Λευκός Οίκος προς περικοπή της χρηματοδότησης επικίνδυνων βιολογικών μελετών» (White House to Cut Funding for Risky Biological). Στο άρθρο επισημαίνεται πως «Εν μέσω διαμάχης για επικίνδυνες έρευνες και πρόσφατα εργαστηριακά ατυχήματα, ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε την Παρασκευή ότι θα αναστείλει προσωρινά κάθε νέα χρηματοδότηση για πειράματα που έχουν σχεδιαστεί για να δοκιμάσουν ορισμένους μολυσματικούς παράγοντες καθιστώντας τους πιο επικίνδυνους. Ενθάρρυνε επίσης τους επιστήμονες που εμπλέκονται σε τέτοιες μελέτες των ιών της γρίπης, του SARS και των MERS να παύσουν οικειοθελώς τη δουλειά τους…».

Η προτροπή αυτή είναι μνημείο υποκρισίας. 

Κανείς δεν πιστεύει φυσικά πως αυτή η βίαιη και με διεθνείς επιδράσεις περικοπή – διακοπή των ερευνών στους κορονοϊούς στις ΗΠΑ, εκεί στη μήτρα των ερευνών και εφαρμογών βιολογικού πολέμου, έγινε για την αποφυγή ατυχήματος. 

Αυτό που πράγματι συνέβαινε ήταν πως η κερδοφορία από τις συγκεκριμένες έρευνες ήταν απορριπτέα, καθώς ο χρόνος απόδοσης στη βασική έρευνα είναι μεγάλος και αβέβαιο το ποσοστό κερδοφορίας.

Πέντε χρόνια μετά την έναρξη της πολιτικής Ομπάμα, το Δεκέμβριο του 2019, η ανθρωπότητα βρέθηκε αντιμέτωπη με την πανδημία.

Ελαιώνας

Ελαιώνας

Του Δημήτρη Μαγριπλή*

Δεν πήγαινε ο νους μου, αν και συνήθως οι έννοιες έχουν να κάνουν με το τι βλέπεις. Η ελιά σχηματοποιείται στα μάτια σου και νοηματοδοτείται από την καρδιά σου. Είναι δένδρο αειθαλές και γνώριμο του μέρους που γεννήθηκα.

Σημαίνει βόμβο τζιτζικιών, ζέστη καλοκαιρινή, ακόμη και ράντζο κάτω από το πλούσιο φύλλωμά της. Εδώ γεννιούνται αγάπες και ενίοτε έρωτες, ελπίδες για εισόδημα και αιτιάσεις για συζητήσεις περί επανεκκίνησης της οικονομίας.

Κάθε χωράφι θυμίζει την ίδια τη ζωή. Βρέφη θηλάζουν, παιδιά τρέχουν ανάμεσα σε μάνες ρίζες γελώντας και φωνάζοντας, κορίτσια με την άνοιξη φορεμένη επάνω τους, γριές και άντρες με μαύρα πουκάμισα, μια παπαρούνα ντυμένη στα κόκκινα.

Το δένδρο είναι ναός. Κρύβει σκηνές του χρόνου και της ιστορίας. Φυλακίζει κουβέντες και μυστικά. Κάθε κορμός έχει μια τράπεζα μνήμης. Από εδώ πηγάζει το ιδιαίτερο σχήμα του, αν και γενικά θυμίζει τη σκιά του προσώπου, σαν αγιογραφία του κόπου του. Κάθε ανάσα και ένας βλαστός, κάθε λυγμός και ένας κόμπος.

«Και μη χειρότερα» η πιο αισιόδοξη ευχή

«Και μη χειρότερα» η πιο αισιόδοξη ευχή

Του Γιώργου Ηλ. Τσιτσιμπή*

Ίσως κανείς δεν περίμενε ότι τα πράγματα θα εξελίσσονταν μ’ αυτόν τον τρόπο. Χρόνια τώρα «κατηφορίζουμε» συνεχώς και δεν βλέπουμε ξέφωτο. Κατηφόρα εθνική, οικονομική, κοινωνική, εκπαιδευτική, χωρίς έναν τομέα αναστρέψιμο.

Για άλλη μια χρονιά γιορτάσαμε το «ΟΧΙ», με μεγαλοστομίες και υπερηφάνεια για τους προγόνους,  αγνοώντας το δικό μας «ΟΧΙ» για τα τωρινά εθνικά μας δίκαια. Για τον έναν, τα 12 ναυτικά μίλια είναι εθνικισμός. Για τον άλλον, είναι ένα αναφαίρετο δικαίωμα που θα το αξιοποιήσουμε όταν και αν. Για τον τρίτο, η τουρκική απειλή πολέμου είναι μάλλον ισχυρότερη από το δίκιο μας. Μ’ αυτά και μ’ αυτά, το «Ορούτς Ρέις» αλωνίζει και χαρτογραφεί, σχεδόν όπου θέλει, στην περιοχή μας κι ας φωνάζει η πλειοψηφία των γεωστρατηγικών αναλυτών ότι αν είχαμε εφαρμόσει τα δικαιώματά μας, θα είχαμε λύσει πληθώρα προβλημάτων με τους γείτονές μας. Για την Κύπρο ας μην μιλήσουμε. Ανεξάρτητο κράτος είναι, ας τα βγάλει πέρα μόνο του… Όσο για γερμανικές αποζημιώσεις και κατοχικό δάνειο, δεν τολμήσαμε να ψελλίσουμε ούτε λέξη, ως συντεταγμένη πολιτεία.

Ποικίλες κλειστές διαδρομές στην Κέρτεζη των νερών και του πράσινου – Ι. Η μικρή οικιστική διαδρομή

Ποικίλες κλειστές διαδρομές στην Κέρτεζη των νερών και του πράσινου – Ι. Η μικρή οικιστική διαδρομή

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Α. Εισαγωγικά

Πριν ενάμισυ χρόνο πάρθηκε η αρχική απόφαση από το Περιβαλλοντικό Κέντρο Κλειτορίας-Ακράτας για ένταξη και της Κέρτεζης στα βιωματικά εκπαιδευτικά και εν γένει περιβαλλοντικά μαθήματα. Πρόσφατα (9 Ιούνη 2020) είχαμε και την επίσκεψη και των τεσσάρων στελεχών του κέντρου στην Κέρτεζη, όπου και τους ξεναγήσαμε σε τρεις διαδρομές γύρω από τις απαρχές του κερτεζίτικου Βουραϊκού περνώντας και από πολλά φυσικά και τεχνικά μνημεία.

Παράλληλα ο Σύλλογος Κερτεζιτών Αθήνας με έχει παρακαλέσει να σχεδιάσω μερικές διαδρομές. Έτσι αποφάσισα να τις σχεδιάσω, εμπλουτίσω με φωτογραφικό οδοιπορικό και φυσικά συγκεκριμένα σχόλια. Σε κάποια σημεία θα κάνω ειδικές παρατηρήσεις για διευκόλυνση των περιπατητών και οδοιπόρων. Όλες οι διαδρομές θα έχουν αφετηρία και τέρμα την κεντρική μας πλατεία, όπου ο Πλάτανος και η πέτρινη εκκλησία της Παντάνασσας (Γέννηση της Θεοτόκου).

Θα ξεκινήσουμε με την πιο μικρή διαδρομή που μπορούν να κάνουν και μικρά παιδιά του νηπιαγωγείου ή των πρώτων τάξεων του δημοτικού, είτε με τους γονείς τους, είτε μέσω του περιβαλλοντικού Κέντρου και των νηπιαγωγών ή δασκάλων τους. Θα την ονομάσω «η μικρή οικιστική διαδρομή» για χάρη της συνεννόησης. Όλες οι νότιες διαδρομές θα περνούν από τον Πύργο του Φραντζή/«Λιάρου», θα εφάπτονται του πεσμένου νερόμυλου και νεροτριβής Λαφογιάννη/«Λιάρου», το Κεφαλόβρυσο, τον Αη Γιάννη, τις τρεις πέτρινες γέφυρες και τις παρυφές του καστανόδασους.

Για καλύτερη εικόνα θα υπάρχουν δύο σχέδια των διαδρομών. Ένα πάνω σε κοντινή φωτογραφία και ένα σε απόσπασμα του παγκόσμιου χάρτη (google map). Θα συμπληρώνονται με πλήθος φωτογραφιών κατά τη διαδρομή, νοητές στάσεις και σχόλια. Κάποια σχόλια θα αναρτηθούν σε δεύτερη φάση. Πατώντας δεξί κλικ σε κάθε φωτογραφία βγαίνει πολύ μεγαλύτερη και φυσικά καθαρή «σε νέα καρτέλα».

Β. Η μικρή οικιστική διαδρομή

Ξεκινάμε από τη θέση 1 (κεντρικός πλάτανος και Παντάνασσα με το πέτρινο επιβλητικό καμπαναριό), περνάμε στη θέση 2 ( στην προέκταση του μεγάλου αλλά σκεπασμένου πέτρινου γεφυριού στο παραπόταμο Λίθο που έρχεται από τα έλατα. Κατόπιν θα πάρουμε ένα μέρος ενός παλιού στενού δρόμου του οικισμού με στάση στη θέση 3, όπου και το πέτρινο ορατό γεφύρι του «Γιαγουδή»/»Πλιάκα» πάνω από την κοίτη του ποταμίσκου των κεντρικών νερών από το Κεφαλόβρυσο.

Και πλάι απ’ το νερό που στάζει συλλαβίζοντας … το μέλλον μας έχει πολλή ξηρασία

Και πλάι απ’ το νερό που στάζει συλλαβίζοντας … το μέλλον μας έχει πολλή ξηρασία

Του Παναγιώτη Σωτηρόπουλου*

Επιτρέψτε μου, ποιητική αδεία, την αυθαίρετη σύνθεση των στίχων του τίτλου. Μπορεί ο λόγος τους να φαντάζει αδύναμος ως ανάχωμα στην επέλαση που μεθοδικά προετοιμάζουν οι οιηματίες της εξουσίας, αλλά διατηρεί την εσωτερική δύναμη που επίμονα χαράζει το βράχο κι ανοίγει μυστικές διαδρομές. Μοιάζει με την Ομηρική μισγάγκεια, το αντάμωμα από ρυάκια που σμίγουν για να γίνουν ορμητικός ποταμός. Κρύβει το θαύμα της ζωής που δυναμικά ανανεώνεται ως ευλογία εξ ουρανού με τις πρώτες σταγόνες της βροχής. Την άφατη στιγμή που ο διψασμένος νομάδας φέρνει με την παλάμη του νερό στα χείλη για να νοτισθούν. Όταν νιώθει τη λυτρωτική επίδραση μέσα του πως μαζί με τη δίψα φεύγουν κι όσα ανομήματα κουβαλούσε: ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ. Αμφίδρομη στην ανάγνωση της η καρκινική γραφή, δίσημη κι η ερμηνεία της, ένα παράδοξο: «Του σκοτωμένου το παγούρι έχει νερὸ και φως ακόμα». Τα ορμητικά νερά του Αχέροντα έπρεπε να διασχίσει ο ψυχοπομπός Ερμής, για να παραδώσει τις ψυχές στον Άδη. Πόσοι νοιάζονται άραγε σήμερα για τη την παράλειψη που συνοψίζει τα ουσιώδη του ανθρωπισμού; ‘’εδίψησα, και ουκ εποτίσατέ με’’.

Τίποτα δεν πάει χαμένο για αιολικά και πράσινα άλογα (πράττω αλόγιστα)

Τίποτα δεν πάει χαμένο για αιολικά και πράσινα άλογα (πράττω αλόγιστα)

Του Γιώργου Τσιτσιμπή*

Ήταν 24-05-2015 όταν έγινε, ίσως, η πρώτη ανοιχτή εκδήλωση ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης από το Δίκτυο φορέων και πολιτών για την Προστασία των Αγράφων, στο Παυσίλυπο.

Εκεί, είχαν ακουστεί πρωτόγνωρα στοιχεία για το αναποτελεσματικό εγχείρημα των αιολικών και την απαραίτητη αφύπνιση του κόσμου. Θυμάμαι, την θετική έκπληξη αυτοδιοικητικού παράγοντα του νομού μας τότε, ασχέτως αν ο ίδιος στη συνέχεια συνέργησε απόλυτα στις επερχόμενες αδειοδοτήσεις, που μου έκανε εντύπωση. Είχε προηγηθεί, λίγα χρόνια πριν, η ίδρυση του Δικτύου (συμμετέχουν σ’ αυτό δραστήριοι σύλλογοι, όπως ο Ορειβατικός, της Οξυάς κ.ά.) και ακολούθησαν και άλλες κινήσεις – συλλογικότητες, όπως η Ανοιχτή Συνέλευση, ακόμα και κομματικές πρωτοβουλίες, για το ίδιο θέμα. Βέβαια, ας είμαστε ειλικρινείς, ελλοχεύει ένας κίνδυνος κατακερματισμού του αγώνα αν ο καθένας προβάλει την δική του αλήθεια και οπτική. Ας ευχηθούμε να μην συμβεί.

Απάντηση του Φορέα Διαχείρισης Χελμού – Βουραϊκού σε δημοσιεύματα περί κατάργησής του

Απάντηση του Φορέα Διαχείρισης Χελμού – Βουραϊκού σε δημοσιεύματα περί κατάργησής του

Με αφορμή διάφορα δημοσιεύματα στον Τύπο περί κατάργησης του Φορέα Διαχείρισης Χελμού Βουραϊκού σε συνέχεια του νέου Νόμου 4685/2020 «Εκσυγχρονισμός Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας, ενσωμάτωση στην Ελληνική Νομοθεσία των Οδηγιών 2018/844 και 2019/692 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και λοιπές διατάξεις», θα θέλαμε να ενημερώσουμε τα εξής:

Ο Φορέας Διαχείρισης Χελμού Βουραϊκού συνεχίζει να λειτουργεί ως έχει (με τον ίδιο Πρόεδρο και τα ίδια μέλη του Δ.Σ., καθώς και με το υφιστάμενο προσωπικό του). Σύμφωνα με τις Μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 43, παρ. 2 του ανωτέρω Νόμου, μέχρι την έκδοση διαπιστωτικής Απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος & Ενέργειας για την έναρξη άσκησης των αρμοδιοτήτων του ΟΦΥΠΕΚΑ (Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος & Κλιματικής Αλλαγής), τα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου «Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών» εξακολουθούν να ασκούν τις αρμοδιότητες του Νόμου 4519/2018 (Α΄25). Στη συνέχεια, ο ΟΦΥΠΕΚΑ καθίσταται καθοδικός διάδοχος των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών και ο Φορέας Διαχείρισης Χελμού Βουραϊκού συστήνεται σε Μονάδα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Χελμού-Βουραϊκού & Προστατευόμενων Περιοχών Βόρειας Πελοποννήσου, με τις αρμοδιότητες και τη χωρική έκταση που ορίζεται στον ανωτέρω νόμο.

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΔΡΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΦΔ ΧΕΛΜΟΥ-ΒΟΥΡΑΪΚΟΥ ΣΤΑ 12 ΧΡΟΝΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ

Ο νέος κορωνοϊός δεν είναι εργαστηριακό κατασκεύασμα

Ο νέος κορωνοϊός δεν είναι εργαστηριακό κατασκεύασμα

Του Στυλιανού Αντωναράκη*

Αγαπητέ κ. καθηγητά Luc Montagnier,

Ακουσα με μεγάλο ενδιαφέρον τη συνέντευξή σας στο C-news στις 17 Απριλίου 2020, στην οποία καθαρά και χωρίς υπεκφυγές δηλώσατε ότι, κατά τη γνώμη σας, ο κορωνοϊός SARS-CoV-2, η αιτία της τρέχουσας πανδημίας, δημιουργήθηκε σε εργαστήριο. Η λογική αυτής της δήλωσής σας βασίζεται στο γεγονός ότι έχετε παρατηρήσει ιογενείς αλληλουχίες του ιού του AIDS στο γονιδίωμα του κορωνοϊού SARS-CoV-2 !

Σας απονεμήθηκε το βραβείο Νομπέλ το 2008 λόγω του πρωτοποριακού έργου σας σχετικά με τον ιό του AIDS και γι’ αυτό η δήλωσή σας έχει ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και έχει δημιουργήσει ατελείωτες συζητήσεις σχετικά με την προέλευση του νέου παθογόνου κορωνοϊού. Συνεπώς, με ενδιέφερε η δήλωσή σας και αποφάσισα να εξετάσω τα αποδεικτικά σας δεδομένα. Γνωρίζετε καλά πως η επιστήμη βασίζεται σε δεδομένα και όχι σε απόψεις, και ως εκ τούτου παρακαλώ να με συγχωρήσετε για τον σκεπτικισμό σχετικά με την ακρίβεια της δήλωσής σας. Χρησιμοποιώντας τα διαθέσιμα στο κοινό βιοπληροφοριακά εργαλεία και τα γονιδιώματα των ιών στις διεθνείς τράπεζες δεδομένων, συνέκρινα το γονιδίωμα του κορωνοϊού και το γονιδίωμα του ιού του AIDS. Θα ήθελα να υπενθυμίσω στον αναγνώστη, ότι ο κορωνοϊός έχει ένα γονιδίωμα που αποτελείται από μία αλυσίδα RNA και το συνολικό μήκος του γενετικού κειμένου του είναι 29.903 ριβονουκλεοτίδια που στο υπόλοιπο αυτού του σύντομου άρθρου θα τα ονομάσω «γράμματα».

Για να είμαι ακριβής, συνέκρινα το γονιδίωμα του ιού SARS-CoV-2 που απομονώθηκε από την πόλη Wuhan στην Κίνα και κατατέθηκε στη δημόσια βάση δεδομένων Genbank στις 5 Ιανουαρίου 2020 με τον αριθμό MN908947.3. Λάβετε υπόψη ότι αυτή είναι η πρώτη ακολουθία του νέου κορωνοϊού που κατατέθηκε στις δημόσιες βάσεις δεδομένων από το Κλινικό Κέντρο Δημόσιας Υγείας της Σαγκάης και τη Σχολή Δημόσιας Υγείας, του Πανεπιστημίου Fudan στη Σαγκάη της Κίνας, και δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature. Η σύγκριση με το γονιδίωμα του AIDS (taxid 11676) μου αποκάλυψε μια μερική ομολογία 38 γραμμάτων μεταξύ του ιού SARS-CoV-2 και του ιού HIV, όπως φαίνεται στο σχετικό γράφημα. Στην επάνω γραμμή είναι τα γράμματα του γονιδιώματος του κορωνοϊού (από το γράμμα 14366 έως το 14403) και αποκάτω το ομόλογο κομμάτι του ιού του AIDS. Οι κάθετες γραμμές δείχνουν τα πανομοιότυπα γράμματα των δύο γονιδιωμάτων.

Αχά, εδώ θα πείτε με έμφαση κ. καθηγητά Montagnier ότι το συμπέρασμά σας είναι σωστό. Ωστόσο, αν αναλύσετε τα δεδομένα λίγο πιο εκτεταμένα και προσεκτικά, υποστηρίζω έντονα ότι το συμπέρασμά σας είναι εντελώς λάθος, για τους ακόλουθους λόγους:

Πρώτον: Αυτή η ομολογία των γονιδιωματικών γραμμάτων έχει βρεθεί σε όλα τα μέλη της οικογένειας των κορωνοϊών που προσβάλλουν τον άνθρωπο, τα οποία έχουν μελετηθεί στο παρελθόν από το 2004. Επομένως, αυτό αποκλείει ότι πρόκειται για εργαστηριακό χειρισμό που έγινε πρόσφατα στον νέο συγκεκριμένο κορωνοϊό SARS-CoV-2. Επιπλέον, η ομολογία βρέθηκε επίσης σε πολλούς κορωνοϊούς νυχτερίδων που έχουν επίσης ταυτοποιηθεί αρκετά χρόνια πριν.

Δεύτερον: Αυτή η ομολογία των γονιδιωματικών γραμμάτων είναι επίσης παρούσα σε χιλιάδες άλλους ιούς (ξαδέλφια του κορωνοϊού) όπως ο μολυσματικός ιός της βρογχίτιδας, οι ιοί λοιμώδους βρογχίτιδας του κοτόπουλου και της γαλοπούλας, ακόμη και στους ιούς της λύσσας. Είναι λοιπόν προφανές ότι αυτή η ομολογία του πολύ μικρού τμήματος του γονιδιώματος του ιού είναι ένα κατάλοιπο της εξελικτικής διαδικασίας των ιικών γονιδιωμάτων στη φύση και όχι το αποτέλεσμα εργαστηριακού χειρισμού.

Η πρόθεσή μου, κ. καθηγητά Montagnier, δεν είναι να μειώσω τη σημασία της προηγούμενης συνεισφοράς σας στην επιστήμη και στην ανθρωπότητα, αλλά να διευκρινίσω σε ένα δημόσιο φόρουμ ότι μια προσεκτική εξέταση των δεδομένων αποκλείει οριστικά την πιθανότητα ότι αυτός ο νέος ιός είναι εργαστηριακό προϊόν.

* Ο κ. Στυλιανός Αντωναράκης είναι καθηγητής Γενετικής στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, πρώην πρόεδρος του Διεθνούς Οργανισμού του Γονιδιώματος του Ανθρώπου (HUGO).

ΠΗΓΗ:  27.04.2020, https://www.kathimerini.gr/1075525/article/ygeia/ygeia-epikairothta/o-neos-korwnoios-den-einai-ergasthriako-kataskeyasma. Περισσότερα εδώ: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%84%CF%85%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82_%CE%91%CE%BD%CF%84%CF%89%CE%BD%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82.