Το «δώρο» της συγκυβέρνησης με την «επαναφορά της 13ης σύνταξης» των 613 εκατ. € σε 1.600.000 «χαμηλοσυνταξιούχους» είναι ο δούρειος ίππος για τα σκληρά μέτρα που συνυπέγραψε στο Eurogroup, στο πλαίσιο της δεύτερης «αξιολόγησης» και της «ρύθμισης του χρέους». Εξοντωτικά μέτρα που φθάνουν μέχρι το 2060!
Πραξικόπημα με σκοπό την άμεση κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, πολύ προτού φτάσουμε σε οποιοδήποτε δημοψήφισμα και παρακάμπτοντας τη βούληση των πολιτών της, είναι ήδη σε εξέλιξη στην Κύπρο, αλλά και σε Αθήνα, ΕΕ και ΟΗΕ.
Πρωταγωνιστής του (και εδώ είναι η μεγάλη πρωτοτυπία αυτού του πραξικοπήματος), όπως και στο bail-in των κυπριακών τραπεζών που προηγήθηκε για να το ετοιμάσει, είναι ο ίδιος ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, υπό την άμεση καθοδήγηση της Βικτόρια Νούλαντ. Η Βικτόρια Νούλαντ είναι ο “εγκέφαλος” της νεοσυντηρητικής φράξιας στην απερχόμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ και έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανατροπή του Προέδρου Γιανουκόβιτς στο Κίεβο, που οδήγησε στον εμφύλιο της Ουκρανίας και στη σοβαρότερη κρίση στις σχέσεις Ανατολής-Δύσης εδώ και πολλές δεκαετίες. Θέλει να κλείσει το κυπριακό τώρα, πριν αναλάβει ο Τραμπ και πριν ξανατεθεί το ελληνικό ζήτημα.
Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Ιταλία, ήταν τελικά ένα ηχηρό ΟΧΙ (*). Όλοι οι αναλυτές θεωρούν πώς μια νίκη του ΟΧΙ θα δημιουργήσει μεγάλους τριγμούς στην ήδη κλονισμένη Ευρωπαϊκή Ένωση μετά το BREXIT.
Μα έχει σχέση το ερώτημα του δημοψηφίσματος που εισηγήθηκε ο πρωθυπουργός Ρέντσι, με τις προοπτικές της ευρωζώνης και της ΕΕ; Θεωρητικά, καμία απολύτως!
Άποψη
Η Ελλάδα είναι μία χώρα η οποία, λόγω της σημαντικής και ευαίσθητης γεωπολιτικής της θέσης, καθώς επίσης του φυσικού, πολιτιστικού και υπόγειου πλούτου της, δεν πρέπει ποτέ να υπερχρεώνεται –αφού τότε κινδυνεύει η εδαφική της ακεραιότητα, επειδή είναι αδύναμη να αντισταθεί απέναντι σε αυτούς που νομοτελειακά την επιβουλεύονται.
Ως εκ τούτου είναι απαραίτητη η λιτή διαβίωση τόσο του κράτους, όσο και των Πολιτών του –κατά το παράδειγμα της αρχαίας Σπάρτης, η οποία δεν είχε υιοθετήσει μόνο έναν λιτό τρόπο διαβίωσης αλλά, επίσης, ήταν πάντοτε ετοιμοπόλεμη. Στη σημερινή εποχή βέβαια η έννοια «ετοιμοπόλεμη» για μία χώρα δεν απαιτεί μόνο τη στρατιωτική της ετοιμότητα σε αμυντικό επίπεδο αλλά, κυρίως, την οικονομική της ανεξαρτησία –η οποία δεν επιτρέπεται σε καμία περίπτωση να τίθεται σε κίνδυνο.
Ένωση Ανθρακος και Χάλυβα. Κοινή Αγορά. Ευρωπαϊκή Οικονομική Ένωση. Η μεταπολεμική πορεία της Ευρώπης μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σε συνθήκες Ψυχρού Πολέμου. Η άνοδος της σοσιαλδημοκρατικής Αριστεράς. Ο Μάης του 1968 και η επακολουθήσασα συρρίκνωση της κομμουνιστικής Αριστεράς. Η παράλληλη άνοδος και ο επακολουθήσας εκφυλισμός των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων ανά την υφήλιο. Η αντεπανάσταση του Ρηγκανοθατσερισμού. Η κατάρρευση της ΕΣΣΔ και των χωρών του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Η μετεξέλιξη του Ρηγκανοθατσερισμού σε παγκοσμιοποιημένο σύστημα. Η αναθεώρηση των αποτελεσμάτων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο θρίαμβος του καπιταλισμού στην Κίνα. Η ολική επαναφορά του πολέμου ως μέσου επίλυσης των διεθνών διαφορών. Η αποτυχία της εναλλακτικής Αριστεράς, κυρίως στη Λατινική Αμερική, αλλά και παντού αλλού. Η καθιέρωση της ομογενοποιημένης σκέψης. Το αντισύστημα ως διέξοδος τυραννικότερη από το σύστημα.
Η υπό αμερικανική ηγεμονία παγκοσμιοποίηση είναι μονόδρομος, μόνο που χρειάζεται κάποια «διόρθωση πορείας», ήταν το κεντρικό μήνυμα της αποχαιρετιστήριας περιοδείας Ομπάμα στην Ευρώπη. Η ΕΕ, δηλαδή η περιφερειακή υποστασιοποίηση της παγκοσμιοποίησης, είναι μονόδρομος, μόνο που χρειάζεται κι αυτή κάποιες διορθώσεις, υποστήριξαν στο ίδιο μήκος κύματος οι Ευρωπαίοι αμφιτρύονες του Αμερικανού προέδρου. «Δεν μας φτύνουν, απλώς ψιχαλίζει» ήταν σαν να έλεγαν και ο μεν και οι δε, κλείνοντας τ’ αυτιά τους στα εκκωφαντικά μηνύματα του βρετανικού δημοψηφίσματος και των αμερικανικών εκλογών.
Στην πραγματικότητα, τόσο η ψήφος των Βρετανών υπέρ του Brexit όσο και η απροσδόκητη ήττα της Κλίντον υποδηλώνουν όχι κάποιες παροδικές αρρυθμίες, αλλά την πλήρη αποσταθεροποίηση του κόσμου που υπερασπίζονται ο Ομπάμα, η Μέρκελ και οι ελάσσονες υποτελείς τους, συμπεριλαμβανομένης της κυβέρνησης Τσίπρα.
Η γλώσσα μας νοθεύεται διαρκώς από τη χρήση λέξεων με διαφορετική από την κυριολεκτική τους έννοια. Αυτό γίνεται για λόγους είτε συντόμευσης είτε εντυπωσιασμού. Έτσι τα μη δυνάμενα να εξυπηρετηθούν δάνεια αποκαλούνται κόκκινα. Στην περίπτωση του δημοσίου χρέους πολύς γίνεται λόγος για το αν αυτό είναι βιώσιμο ή μη. Εδώ είναι εμφανής η αστοχία. Το χρέος σαφέστατα είναι βιώσιμο, αφού διαρκώς αυξάνει. Το ερώτημα έπρεπε να τεθεί διαφορετικά: Είναι βιώσιμη η οικονομία της χώρας μας;
Κατ’ αναλογία και τα λεγόμενα κόκκινα δάνεια είναι βιώσιμα, αφού η αδυναμία αποπληρωμής τους εντείνεται με την εντεινόμενη ύφεση της οικονομίας της χώρας. Το ερώτημα είναι αν τα ακίνητα θα παραμείνουν βιώσιμα, δηλαδή στα χέρια των αρχικών ιδιοκτητών. Πολύς λόγος γίνεται γύρω από το θέμα και είναι μεγάλη η αγωνία εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών, όχι μόνο δανειοληπτών, αλλά και εγγυητών, συγγενικών ή φιλικών προσώπων των πρώτων, καθώς βλέπουν να στενεύει ο κλοιός των τραπεζών υπό την πίεση βέβαια και εξωελλαδικών κύκλων, οι οποίοι ως όρνεα οσμίζονται σάρκες πτωμάτων!
«Δυστυχώς, από τι στιγμή που δεν αντιδράσαμε πλημμυρίζοντας τους δρόμους, μετά την αθλητική αναπαράσταση της ολυμπιακής κυβίστησης εκ μέρους του πρωθυπουργού, μετά το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος δηλαδή που μετατράπηκε ενδοτικά σε ΝΑΙ, η κατάσταση θα πρέπει να γίνει πολύ χειρότερη, πριν αρχίσει να βελτιώνεται.
Η αιτία είναι το ότι, οι άνθρωποι δυσκολεύονται περισσότερο να αναγνωρίσουν τα λάθη τους από την δυστυχία τους. Επομένως, όσοι δεν εξαγριώθηκαν και δεν εξεγέρθηκαν την επόμενη μέρα της αντιστροφής του ΟΧΙ, θα πρέπει να κάνουν τον κύκλο του διαλογισμού τους –έτσι ώστε να συνειδητοποιήσουν μόνοι τους τον όγκο του καρκινώματος που προκάλεσε η χλιαρότητά τους, η εκκωφαντική σιωπή των αμνών που επικράτησε.
Τα καλά νέα είναι πως όταν ο κόσμος αρχίσει να αγριεύει, θα συμβεί τόσο γρήγορα και με τόσο απίστευτο μένος (κάτι που ιστορικά έχουμε βιώσει ξανά στην ιστορία μας) που θα σβήσουν τα πάντα τριγύρω και θα τιμωρηθούν παραδειγματικά οι υπεύθυνοι.
Φτάσαμε και σ’ αυτό το σημείο. Δεν έχεις το δικαίωμα να φυτεύεις ό,τι χρειάζεσαι στο δικό σου χωράφι! Το πρόστιμο, όπως θα διαβάσετε, είναι 1200€ ανά στρέμμα, δηλαδή για 10 στρέμματα σημαίνει 12.000 ανά έτος, και μετά διπλασιάζεται.
Αν δεν έχεις να τα πληρώσεις προφανώς σου παίρνουν το χωράφι! Αν αυτό το εξωφρενικό μέτρο συνδυαστεί και με τον νόμο περί καταγραφής / δήλωσης των υδάτων (πηγών, πηγαδιών κ.λπ.) και με τον νόμο περί «τσιπαρίσματος» όλων των οικόσιτων ζώων, ο οποίος εξακολουθεί να είναι ενεργός και περιμένει ευκαιρία εφαρμογής, τότε αβίαστα μπορούμε να πούμε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα εφιαλτικό – οργουελικό σενάριο που θέτει σε εφαρμογή η Παγκόσμια Τάξη και οι κατά τόπους συνεργάτες της!
Παράλληλα είναι και ο «κώδικας Αλιμεντάριους» (Codex Alimentarius), ο οποίος έχει ήδη τεθεί σε ισχύ και θα μιλήσουμε γι’ αυτό στη συνέχεια.
Ξεκινάμε από την Ηλεία!
Προωθείται ένα αριστοκρατικό σύστημα, όπου θα κυριαρχεί η ταξική επιλογή, οι πολλαπλοί μηχανισμοί μορφωτικού αποκλεισμού των παιδιών της εργαζόμενης πλειοψηφίας, η μαζική στροφή στο σύστημα της μαθητείας και της απλήρωτης εργασίας, ακόμη και μετά το γυμνάσιο, η ταξική διαφοροποίηση των σχολικών μονάδων και η αντίστοιχη των σχολών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με το ταυτόχρονο βάθεμα της αγοραίας επιχειρηματικής λειτουργίας της.
