Η προτεσταντική αντίληψη για την εργασία και ο Βέγγος

Του Βασίλη Καραποστόλη*

Να παράγετε περισσότερα! Να παράγετε ταχύτερα! Η εντολή από τον Βορρά φέρει μέσα της όλη τη βεβαιότητα του εντολέως σχετικά με το τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί προς τους οποίους απευθύνεται. Δείχνουν, πράγματι, ράθυμοι και φυγόπονοι οι Νότιοι στα μάτια εκείνων που βιάζονται πολύ να έχουν οφέλη από την εργασία τους. Αλλά τα οφέλη που θέλουν να αποκομίσουν οι Βόρειοι δεν είναι ακριβώς τα ίδια μ’ εκείνα που θέλουν οι Νότιοι. Και εκεί είναι το πρόβλημα.

Συνέχεια →

Παγκοσμιοποίηση, υπέρ ή εναντίον;

Του Βασίλη Βιλιάρδου*

«Παγκοσμιοποίηση: Τα κράτη δεν ασχολούνται πλέον με την διοίκηση και αφοσιώνονται στην αστυνόμευση. Οι πρόεδροι μετατρέπονται σε διαχειριστές ξένων εταιριών. Οι Υπουργοί Οικονομικών είναι καλοί διερμηνείς. Οι βιομήχανοι μετατρέπονται σε εισαγωγείς. Οι πολλοί εξαρτώνται ολοένα και περισσότερο από τα περισσεύματα των λίγων. Οι εργαζόμενοι χάνουν τις δουλειές τους. Οι αγρότες χάνουν την γη τους. Τα παιδιά χάνουν την παιδική τους ηλικία. Οι νέοι χάνουν την επιθυμία να πιστεύουν. Οι ηλικιωμένοι χάνουν την σύνταξή τους. «Η ζωή είναι λαχείο» ισχυρίζονται όσοι κερδίζουν» (E. Galeano).

Ανάλυση

Η Ευρώπη βιώνει την τρίτη εποχή της παγκοσμιοποίησης, αυτή τη φορά με μία εντελώς καινούργια οργανωτική δομή –αφού 28 χώρες της ανήκουν στην ΕΕ, ενώ οι 19 στην Ευρωζώνη (πληθυσμός 338,5 εκ., ΑΕΠ περί τα 9,5 τρις €), από την οποία καμία χώρα δεν μπορεί να εκδιωχθεί ούτε προσωρινά ούτε μόνιμα επειδή το απαγορεύει η σύμβαση σύστασης της, ενώ μπορεί να την εγκαταλείψει μόνο με τη θέληση της.

Συνέχεια →

Επίθεση στο Μάντσεστερ: Πρώτες εκτιμήσεις

Της Δρ Μαρίας Χρ. Αλβανού*

Τη Δευτέρα το βράδυ το Μάντσεστερ βίωσε ένα αιματηρό τρομοκρατικό γεγονός που ως δράση του ισλαμιστικού δικτύου στην Ευρώπη δείχνει την επικίνδυνη δυναμική του σε σχέση με την ασφάλεια των πολιτών.

Οι βρετανικές αρχές αντιμετώπισαν το συμβάν από την πρώτη στιγμή ως τρομοκρατικό. Ήταν αναπόφευκτοι οι συνειρμοί που είχαν να κάνουν με την ισλαμιστική τρομοκρατία και επιβεβαιώθηκαν. Ο κίνδυνος για μια τρομοκρατική επίθεση άλλωστε σε ευρωπαϊκό έδαφος είναι διαρκής εδώ και καιρό και δεν αποτελεί πλέον έκπληξη η πραγματοποίηση του. Το στοιχείο που έχει να κάνει με τη χρονική εγγύτητα προς τις βρετανικές εκλογές θυμίζει πάντως αρκετά τις γαλλικές εκλογές, πολιτικό γεγονός που το ισλαμιστικό δίκτυο εκμεταλλεύτηκε δεόντως επιχειρησιακά, αλλά και για την προπαγάνδα του.

Συνέχεια →

Αντιδραστικό, μνημονιακό «τσουνάμι» στην εκπαίδευση

Της Γιώτας Ιωαννίδου

Η συνέντευξη τύπου του πρωθυπουργού με εξαγγελίες για αλλαγές στην εκπαίδευση, στις 9 Μαΐου, στο υπουργείο παιδείας την ώρα που κυκλοφορούσαν στη δημοσιότητα τα νέα μέτρα κοινωνικής λεηλασίας του 4ου μνημονίου, θα έμοιαζε με ανέκδοτο, αν δεν υποδήλωνε την πλήρη ταύτιση της κυβέρνησης με τις επιδιώξεις του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΟΟΣΑ. Ακόμη περισσότερο η δήλωση του κ Τσίπρα ότι οι εξαγγελίες γίνονται τώρα, αλλά οι λεπτομέρειες των μέτρων και τα νομοσχέδια θα περνούν μέσα στο Καλοκαίρι «για να μην διαταραχθεί η διαδικασία των πανελληνίων», πέρα από το ότι ακολουθεί την ίδια τακτική με τους προηγούμενους ΣαμαροΒενιζέλους δείχνει ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ όχι μόνο αποπειράται μια αντιδραστική αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης που θα ξεσηκώσει αντιδράσεις αλλά και ότι φοβάται ότι της θυμίζει το μέγεθος των εκπαιδευτικών κινητοποιήσεων του 2013.

Συνέχεια →

‘’Το Μακρόν και χάριν έχει’’ (ή πως κατασκευάζονται νίκες και ήττες)

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Εξελέγη λοιπόν ο Μακρόν στη Γαλλία, καθώς επικράτησε της Λεπέν στο δεύτερο γύρο.

Μυριάδες οι εραστές της νίκης. Στην Ελλάδα ευτυχισμένοι δηλώνουν ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι! Και εννοείται χαίρονται η Μέρκελ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα άλλα τα παιδιά.

Ποιος κέρδισε λοιπόν και ποιος έχασε;

Νίκησε, λένε, η Ευρώπη και έχασε ο λαϊκισμός. Ωστόσο, και ο νικητής και ο ηττημένος είναι εκ των υστέρων κατασκευασμένοι.

Αλήθεια ποιος νίκησε;

Συνέχεια →

Τρίτη και τελευταία μας ευκαιρία

Του Βασίλη Βιλιάρδου*

Η χρεοκοπία της Ελλάδας εντός της Ευρωζώνης αποτελεί τον εφιάλτη του κ. Σόιμπλε – για εκείνο το χρονικό διάστημα όμως που δεν έχει δρομολογήσει ακόμη το πτωχευτικό δίκαιο για τα κράτη της νομισματική ένωσης, καθώς επίσης που δεν έχει μετατρέψει τον ESM σε έναν σύνδικο πτώχευσης, όπως είναι το ΔΝΤ.

«Όταν με επισκέφθηκε προεκλογικά ο Αλέξης Τσίπρας με τον Μανώλη Γλέζο και μου πρότεινε να συνεργαστούμε, του είπα τα εξής: Τα κόμματα στην Ελλάδα είναι σαν βαγόνια ενός τρένου που κινείται πάνω στις ράγες που έχει τοποθετήσει η ΕΟΚ και το ΔΝΤ. Εσείς τώρα αγωνίζεστε από τρίτο κόμμα να γίνετε δεύτερο, πρώτο. Αλλά και στη θέση της μηχανής να μπείτε, τι νόημα θα έχει αν δεν μπορείτε να αλλάξετε τις ράγες; Αυτό λοιπόν είναι το πρώτο ερώτημα: Έχετε βρει τρόπο να αλλάξετε τις ράγες;

Συνέχεια →

Στη δίνη της κρίσης η ΕΕ στην επέτειο των 60 χρόνων

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Οι μύθοι που γράφτηκαν 60  χρόνια πριν στις συνθήκες της Ρώμης, περί ειρήνης, ευημερίας, ισότητας και αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, θρυμματίστηκαν από την κυριαρχία του γερμανικού, κυρίως, ιμπεριαλισμού. Στην επέτειο των 60 χρόνων από την ίδρυσή της η ΕΕ βυθίζεται σε βαθιά κρίση που θα ενταθεί με τις αποφάσεις που επιχειρεί να επιβάλει η Γερμανία για την «ΕΕ των πολλών ταχυτήτων». Με στόχο τη δημιουργία ενός ισχυρού πυρήνα κρατών με κοινό νόμισμα και από εκεί και πέρα η ένταξη των υπολοίπων σε ομόκεντρους κύκλους κοινών αγορών-συμφωνιών

Η  «νέα γεωμετρία» της ΕΕ, δηλαδή ποιες χώρες και με ποιο καθεστώς θα συνεχίσουν να θεωρούνται μέλη της ΕΕ θα είναι στην ημερήσια διάταξη των Συνόδων Κορυφής του Μάρτη που πραγματοποιούνται υπό τη σκιά των εκλογών σε Ολλανδία και Γαλλία και αναμένεται να ενισχύσουν τις φυγόκεντρες τάσεις που ενισχύονται συνολικά στην Ευρώπη, μετά και την εκλογή Τραμπ και που αθροιστικά συνθέτουν ένα ιδιαίτερα ρευστό σκηνικό για το μέλλον της ΕΕ. Παράλληλα το Brexit αποτυπώνει την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων.

Συνέχεια →

Η αόρατη «ήττα» της Γερμανίας

Του Γιώργου Δελαστίκ

Πραγματική… κηδεία ήταν η Μέρκελ τη Δευτέρα, όταν μίλησε μετά τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, καθώς είχε λήξει η σύνοδος των τεσσάρων μεγαλύτερων κρατών της ευρωζώνης στο Παρίσι – της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας. «Πρέπει να συνεχίσουμε να προχωρούμε μπροστά, γιατί έτσι και σταματήσουμε, όλα όσα έχουμε χτίσει μέχρι τώρα θα μπορούσαν να καταρρεύσουν», είπε η Γερμανίδα καγκελάριος και συνέχισε: «Πρέπει να δεχτούμε ότι χώρες μπορούν να τραβήξουν μπροστά και μπορούν να προχωρήσουν πιο γρήγορα από άλλες».

Συνέχεια →