Στην τηλεόραση διεκτραγωδείται το θρίλερ του παρισινού μακελειού. Και παράλληλα ο θίασος σκιών των πολιτικών «ηγεσιών» δίνουν με τους φανφαρονισμούς τους ρεσιτάλ υποκρισίας! Και αναπόφευκτα τα σχόλια της τηλεοπτικής παρέας δίνουν και παίρνουν:
-Φαρισαίοι υποκριτές! Γρυλίζει κάποιος.
-Γιατί τόση χαιρεκακία! Τον αντικρούει άλλος.
Ο τηλεοπτικός δίαυλος της Βουλής παρουσίασε τις αγορεύσεις των βουλευτών κατά τη σύνοδο του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου της 6ης Οκτωβρίου με θέμα την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Σε κάθε βουλευτή παρεχόταν μόλις ένα λεπτό, για να αναπτύξει την άποψή του, ήταν όμως αυτό αρκετό για να συναχθεί συμπέρασμα για τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει το θέμα. Και φάνηκε ξεκάθαρα ότι υπάρχει πληθώρα προσεγγίσεων και, κατά συνέπεια, εξαιρετικά δύσκολο να χαραχθεί κοινή πολιτική επί του θέματος. Κάθε βουλευτής τοποθετείτο με βάση τη σχέση της χώρας του με την Τουρκία αλλά και την κομματική ομάδα, στην οποία είναι ενταγμένος.
Η ανάρμοστη ηθικοποίηση της κρίσης*
Κώστας Βεργόπουλος, Ελλάδα-Ευρώπη, η ανάρμοστη σχέση
Οι τρέχουσες οικονομικές εξελίξεις επαναφέρουν διαρκώς στο προσκήνιο την άποψη πως για την κρίση που βιώνουν σήμερα οι ασθενέστερες χώρες της ευρωζώνης, ανάμεσα στις οποίες και η Ελλάδα, ευθύνεται η μεγάλη απόσταση που τις χωρίζει από τις ευρωστότερες, όπως αυτή αποτυπώνεται σε ποικίλους οικονομικούς δείκτες.
* α΄ δημοσίευση: εφημ. «Αντιφωνητής», αρ. φύλλου 368, 1/6/2013.
Η σχέση της Ελλάδας με την υπόλοιπη Ευρώπη χαρακτηρίζεται από πολλούς «ανάρμοστη», αν και εντελώς ατεκμηρίωτα και αβασάνιστα. Ακόμη όμως κι αν η σχέση χαρακτηριζόταν δικαίως ανάρμοστη, θα γινόταν να καταστεί γόνιμη αντί να οδηγηθεί σε διαζύγιο, υποστηρίζει ο Κώστας Βεργόπουλος στο βιβλίο του «Η ανάρμοστη σχέση: Ελλάδα-Ευρώπη».
