Αρχείο κατηγορίας Η Ευρώπη των ελίτ και του κεφαλαίου

Οριστική λύση ή χρεοκοπία

Οριστική λύση ή χρεοκοπία

Του Βασίλη Βιλιάρδου*

Αυτό που έχει άμεσα ανάγκη η Ελλάδα είναι μία θαρραλέα αντιμετώπιση των προβλημάτων της, με κάθε κόστος –ενώ είναι ανέντιμο και αναξιόπιστο να συνεχίσει να δανείζεται, όταν γνωρίζει πως δεν είναι σε θέση να επιστρέψει τα δανεικά.

«Η Ελλάδα έχει πλέον το ηθικό έρεισμα να απαιτήσει τη διαγραφή μέρους του χρέους της, εναλλακτικά το πάγωμα του στο διηνεκές, αφού έχει υποβληθεί σε μία αιματηρή εγχείρηση που διήρκεσε έξι ολόκληρα χρόνια, χωρίς να διαμαρτυρηθεί κανένας –επειδή οι Έλληνες γνώριζαν τις δικές τους ευθύνες.

Η εγχείρηση όμως απέτυχε με ευθύνη των χειρουργών, ο ασθενής βρίσκεται σε κώμα, ενώ όλοι αναγνωρίζουν το δικαίωμα της Ελλάδας στη διαγραφή του χρέους –γεγονός που σημαίνει πως είναι υποχρεωμένοι οι δανειστές της να το καταλάβουν, καθώς επίσης η κυβέρνηση της να πάψει επιτέλους να εκβιάζεται, σκύβοντας διαρκώς το κεφάλι, εκλιπαρώντας και ζητιανεύοντας».

Ανάλυση

Συνέχεια

O άκρατος κυνισμός της «σκληρής διαπραγμάτευσης»

O άκρατος κυνισμός της «σκληρής διαπραγμάτευσης»

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Μετά από έξι χρόνια αποτυχίας, το ελληνικό πολιτικό σύστημα, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ που άλλα έλεγε και άλλα κάνει, κρατάνε την Ελλάδα στο ίδιο αδιέξοδο. Η κυβέρνηση περιβάλλει τις «διαπραγματεύσεις» με σκοτάδι νομίζοντας ότι έτσι δεν θα διαφανεί η πραγματικότητα. Κάνει λάθος γιατί οι λόγοι της νέας «σκληρής διαπραγμάτευσης», που πλέον διαρκεί επτά μήνες, είναι ξεκάθαροι.

Ο πρώτος είναι ότι το τρίτο μνημόνιο έχει ήδη αποτύχει. Κανένας όμως από αυτούς που το υπέγραψαν δεν μπορεί να το παραδεχθεί δημόσια – ούτε η κυβέρνηση, ούτε το ΔΝΤ, ούτε η ΕΕ. Παίζουν λοιπόν όλοι ένα κυνικό παιχνίδι με σκοπό να αποφύγουν το πολιτικό κόστος της αποτυχίας. Αυτό ακριβώς είναι το περιεχόμενο της «σκληρής διαπραγμάτευσης».

Ο δεύτερος είναι ότι το πολιτικό σύστημα της Ελλάδα και τα στρώματα που κατέχουν την οικονομική και κοινωνική εξουσία δεν έχουν καμία άλλη πρόταση για τη χώρα, εκτός από το καταστροφικό πρόγραμμα των δανειστών. Πρόκειται για πλήρες αδιέξοδο, μια πολιτική και ιδεολογική χρεοκοπία χωρίς προηγούμενο στην ιστορία της Ελλάδας.

Συνέχεια

Το Brexit, το φάντασμα της κατάρρευσης της ΕΕ και η αριστερά

Το Brexit, το φάντασμα της κατάρρευσης της ΕΕ και η αριστερά

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Στις 23 Ιουνίου θα πραγματοποιηθεί δημοψήφισμα στην Μεγάλη Βρετανία, με ένα εξαιρετικά σαφές όσο και σκληρό ερώτημα:

«Παραμονή ή Αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση;»

Τι ειρωνεία της ιστορίας!

Ένα ιστορικής σημασίας δίλημμα για την τύχη της ΕΕ, δεν τέθηκε στην Ελλάδα της «αριστερής κυβέρνησης» και μιας μικρής οικονομίας με 180 δις ΑΕΠ, εξ ορισμού τσαλαπατημένης από τις ηγεμονικές οικονομίες μέσα στο «κοινό σπίτι». Τίθεται ωστόσο στη Μεγάλη Βρετανία, από κυβέρνηση του Συντηρητικού Κόμματος και αφορά μια οικονομία με ΑΕΠ κοντά στα 2,5 τρις. Για να έχουμε ένα , πρώτη σε κατά κεφαλήν ΑΕΠ!

Κάτι σοβαρότερο λοιπόν συμβαίνει με την ΕΕ που υπερβαίνει τις Βαλκανικές νοοτροπίες και το έλλειμμα …ευρωπαϊσμού στην Ελλάδα.

Ποιος θυμάται τον τρόμο του Grexit;

Συνέχεια

Καταργούν στην πράξη τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων της ΤΕΕ;

Καταργούν στην πράξη τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων της ΤΕΕ;

Της Γιώτας Ιωαννίδου*

 

Έτσι, ποιος είναι άραγε ο λόγος ένας νέος να συμμετέχει 3-5 χρόνια στην επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση για να αποκτήσει τις απαραίτητες γενικές γνώσεις και να γνωρίσει ολοκληρωμένα μια επαγγελματική ειδικότητα όταν μπορεί με ένα «ταχύρρυθμο» σεμινάριο, ίσως και χωρίς καν αυτό, να αποκτά, μέσω συνήθως σύντομων εξετάσεων σε θέματα θεωρίας, ένα επαγγελματικό πιστοποιητικό;

Το Υπουργείο Εργασίας, μέσω της εφαρμογής των νέων προγραμμάτων κατάρτισης και εγγυημένης απασχόλησης (voucher) του ΕΣΠΑ 2016 – 2020, ανοίγει το δρόμο της μαζικής επαγγελματικής πιστοποίησης από ιδιωτικούς φορείς, μέσω εξετάσεων και επί πληρωμή, ειδικοτήτων της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης για αποφοίτους Γυμνασίου αν όχι Δημοτικού, που κανονικά θα απαιτούσαν σπουδές χρόνων.

Συνέχεια

Οι (σύγχρονοι) έμποροι των εθνών (και των προσφύγων)

Οι (σύγχρονοι) έμποροι των εθνών (και των προσφύγων)

Του Παναγιώτη Μαυροειδή*

Μόνο αποτροπιασμό προκαλεί η προσπάθεια της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ και της συγκυβέρνησής τους με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, να ισοσταθμίσουν την άγρια μνημονιακή πολιτική που εφαρμόζουν, με την  υποτιθέμενηφιλεύσπλαχνη στάση στο προσφυγικό.

Το είδαμε και αυτό: Το γεγονός ότι, ΕΕ και Ελλάδα δεν εκτελούν τους πρόσφυγες, αλλά τους μαντρώνουν στα κέντρα ταξινόμησης για να τους παραδώσουν στην Τουρκία, βαφτίζεται ευρωπαϊκός …πολιτισμός και αριστερή …πολιτική!

Tα πράγματα έχουν κάπως έτσι:

Συνέχεια

Προσφυγικό-μεταναστευτικό: Η δεύτερη, μεγάλη ντροπή

Η δεύτερη, μεγάλη ντροπή

ΑΠΟ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ, στην ΕΛΛΑΔΑ- ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑ

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου 

Επιχειρώντας να δικαιολογήσουν -όχι τόσο στο λαό, όσο στον ευατό τους- τη συνθηκολόγηση του περασμένου Ιουλίου, κάποιοι παλιοί μας σύντροφοι, που επέλεξαν να μείνουν στο ΣΥΡΙΖΑ και να στηρίξουν τον Αλέξη Τσίπρα, επέμεναν ότι το τρίτο μνημόνιο ήταν κάτι σαν οικονομικό ΜπρεστΛιτόσφκ. (Ιερόσυλη σύγκριση, αλλά όπως έλεγε και ο Χέγκελ, για όλα τα πράγματα υπάρχουν επιχειρήματα). Πιστεύοντας όχι αυτό που βρισκόταν μπροστά στα μάτια τους, αλλά εκείνο που ήθελαν σώνει και καλά να πιστέψουν (όνειρο ζω, μη με ξυπνάτε…) επέμεναν ότι επρόκειτο για μια προσωρινήαναγκαστική -λόγω ανωτέρας βίας-συνθηκολόγηση, αποκλειστικά στο οικονομικό πεδίο, που εξασφάλιζε την επιβίωση της “αριστερής κυβέρνησης” και το κέρδισμα χρόνου για μια μελλοντική ανασύνταξη και αντεπίθεση. Στο ενδιάμεσο, αυτή η κυβέρνηση θα είχε τη δυνατότητα, υποτίθεται, να μείνει πιστή στις αριστερές αξίες της σε άλλα, σημαντικά πεδία, πέραν της οικονομίας, όπως εκείνα της δημοκρατίας, των δικαιωμάτων και τηςεξωτερικής πολιτικής.

Συνέχεια

Ασφαλιστικό, φορολογικό, μη εξυπηρετούμενα Δάνεια: Διαφορετικές φιλοσοφίες σε σύγκρουση…

Διαφορετικές φιλοσοφίες σε σύγκρουση…

Διαπραγμάτευση: Ποιες διαφορές χωρίζουν κυβέρνηση και δανειστές σε ασφαλιστικό, φορολογικό και μη εξυπηρετούμενα Δάνεια

Του Θάνου Τσίρου*

Δύο διαφορετικές «φιλοσοφίες» για την κατανομή των βαρών αναμένεται να συγκρουστούν κατά το τελικό στάδιο της διαπραγμάτευσης μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των τεσσάρων θεσμών.

Η ελληνική πλευρά έχει καταστήσει σαφές ότι σε ασφαλιστικό, φορολογικό, αλλά και «κόκκινα» δάνεια θέλει να προστατέψει τους πολλούς και να πληρώσουν τον «λογαριασμό» οι λίγοι. Σε αυτό το πλαίσιο, προτείνει αύξηση των φορολογικών συντελεστών για τους έχοντες ατομικά εισοδήματα άνω των 30.000 ευρώ, αλλαγή στον τρόπο υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών των επαγγελματιών ώστε να επιβαρυνθούν τα ανώτερα κλιμάκια, περικοπή μόνο των υψηλών συντάξεων και εξαίρεση των μη εξυπηρετούμενων δανείων -κυρίως αυτών που έχουν δοθεί σε νοικοκυριά- από τη διαδικασία της πώλησης στα κερδοσκοπικά funds.

Συνέχεια

Πρόσφυγες: Απολογισμός φρίκης

Απολογισμός φρίκης

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Καθημερινά το ένα πολύνεκρο ναυάγιο διαδέχεται το άλλο στο πέρασμα των προσφύγων από την κόλαση της φτώχειας και του πολέμου. Στο βυθό της Μεσογείου που μετατρέπεται σε απέραντο υγρό νεκροταφείο μαζί με τους χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες βυθίζονται καθημερινά οι αγιογραφικές διακηρύξεις και οι δήθεν ανθρωπιστικές αξίες της ΕΕ. Απολογισμός φρίκης: πάνω από 3.500 πρόσφυγες και μετανάστες έχουν χαθεί μέχρι στιγμής στα νερά του αρχιπελάγους, που συνεχώς αυξάνονται, ενώ αμείωτες συνεχίζουν οι ροές προσφύγων και μεταναστών. Το 2016 η Ευρώπη πρόκειται να γνωρίσει το μεγαλύτερο «κύμα» προσφύγων από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Περισσότεροι και από τους ένα εκατομμύριο ανθρώπους και πλέον που ήδη επιχείρησαν τον διάπλου της Μεσογείου από τα τουρκικά παράλια και τη Λιβύη προς την Ευρώπη.

Συνέχεια

ΕΛΛΑΣ – ΓΑΛΛΙΑ, ΣΥΜΜΑΧΙΑ;

Η Ελλάς ως μέτοχος της Ευρωπαϊκής Ιδέας #2

ΕΛΛΑΣΓΑΛΛΙΑ, ΣΥΜΜΑΧΙΑ;

 Του Στέργιου Ζυγούρα

Οι Ευρωπαίοι που πρωτοστάτησαν στην ευρωπαϊκή ενοποίηση δεν κρύβουν την σημερινή αυτοκρατορική τους ευφορία, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για εκδηλώσεις σε παγκόσμιους οργανισμούς παιδείας, επιστήμης και πολιτισμού. Οι Γάλλοι ευρωπαϊστές δεν κρύβουν πλέον τη σχέση του αυτοκράτορα Ναπολέοντα με την Εθνική Γαλλική Επανάσταση. Και οι Έλληνες πρέσβεις της Unesco τονίζουν με κάθε τρόπο το “Ελλάς-Γαλλία, Συμμαχία”. Είναι το σύνθημα που εξήγησε για πρώτη φορά τόσο καθαρά Έλληνας πρωθυπουργός στην εθνική επέτειο (25-3-2015). Είναι το σύνθημα που προσπαθεί να ορίσει τον Έλληνα σε σχέση με το κράτος που προέκυψε από την Επανάσταση του 1821. Ταυτόχρονα όμως είναι και το σύνθημα που προσπαθεί να σβήσει με κάθε τρόπο από την Ιστορία το “Ελλάς-Φραγκία, Πόλεμος για περισσότερο από μια χιλιετία”. Όλα αυτά μας διευκολύνουν να προσεγγίσουμε την “Ευρωπαϊκή Ιδέα”, τον ελληνικό πολιτισμό και τα “ανθρώπινα δικαιώματα” για τα οποία έγινε λόγος στο προηγούμενο. Τι μπορεί να συμβαίνει όταν ένα μέλος ενός παγκόσμιου οργανισμού λαμβάνει την αυτοκρατορική τιμή ενός εθνικού τάγματος για την προσφορά του στα πανανθρώπινα ιδανικά; Πώς σχετίζονται η Unesco, η Ε.Ε., η Ελλάδα και η Γαλλική Επανάσταση;

Συνέχεια

Το ΔΝΤ, ο ESM και τα παραμύθια του Τσίπρα

Το ΔΝΤ, ο ESM και τα παραμύθια του Τσίπρα

Του Νίκου Μπογιόπουλου

 Πρώτον: Τον Γενάρη του 2013, ο Αλ. Τσίπρας συναντήθηκε με την ηγεσία του ΔΝΤ στις ΗΠΑ και αμέσως μετά δήλωσε:

«(…) το ΔΝΤ κατανοεί το αυτονόητο, δηλαδή ότι το ελληνικό πρόγραμμα δεν βγαίνει δίχως γενναίο «κούρεμα» χρέους (…) Δεν ζητάμε να μας συμπαθήσουν στο Βερολίνο. Αναζητούμε συμμάχους, αλλά η πολιτική της Γερμανίας είναι καταστροφική. Εδώ (στις ΗΠΑ), μπορούμε να βρούμε συμμάχους για να αποτρέψουμε καταστροφικές πολιτικές».

Ήταν τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ.Τσίπρας «φλέρταραν» με το ΔΝΤ. Ήταν τότε που εμφάνιζαν το ΔΝΤ σαν τον… «καλύτερο φίλο του ανθρώπου». Ήταν τότε που ανάμεσα στη Σκύλλα (ΔΝΤ) και στη Χάρυβδη (ΕΕ) έκαναν επιλογή υπέρ της πρώτης.

Αλήθεια, τότε δεν το ήξεραν ότι το ΔΝΤ είναι κακό πράγμα;…

Συνέχεια