Όταν σύσσωμος ο εγχώριος πολιτικός μνημονιακός συρφετός, μαζί με τον στρατό των ιδιωτικών ΜΜΕ και συνεπικουρούμενος κι από την λυσσαλέα επίθεση των γερακιών της Ευρωζώνης και της ΕΕ, προσπαθούσαν να ακυρώσουν το δημοψήφισμα, ήξεραν γιατί το έκαναν. Ήξεραν ότι όταν κανείς βγάζει το λαό στο προσκήνιο να προκαλέσει πολιτικό γεγονός, το αποτέλεσμα της παρέμβασης του δεν είναι πάντα ελέγξιμο η διαχειρίσιμο.
Υπάρχει ένας ισχυρισμός που είναι ανάγκη να απαντηθεί άμεσα για να αποκατασταθεί η αλήθεια.
Ο ισχυρισμός αυτός εμφανίζει την επαίσχυντη συμφωνία – μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση με την αμέριστη υποστήριξη και προτροπή της ντόπιας κεφαλαιοκρατίας και των πολιτικών της εκπροσώπων (ΝΔ, ΠΟΤΑΜΙ, ΠΑΣΟΚ), σαν μια «εθνική νίκη», απέναντι στις καταχθόνιες επιδιώξεις της Γερμανικής ηγεσίας (Σόιμπλε, Μέρκελ) που επεδίωκε να μας πετάξει έξω από το ευρώ. Σύμφωνα με το επιχείρημα αυτό, σύσσωμος ο Ελληνικός πολιτικός κόσμος, ενωμένος μπρός στο «Εθνικό συμφέρον» κατόρθωσε να ακυρώσει τα πραξικοπηματικά σχέδια των Γερμανών και των δορυφόρων τους και να κρατήσει «με τεράστιο κόστος του Ελληνικού λαού» (αυτό το παραδέχονται) την χώρα μέσα στο Ευρώ αποφεύγοντας έτσι την «καταστροφή που θα έφερνε ένα Grexit”.
Η κυβέρνηση με ένα πελώριο ΟΧΙ στο ΟΧΙ, λέει ΝΑΙ στους εκβιασμούς της ευρωζώνης και εισηγείται για συμφωνία, αυτούσιο σχεδόν το μαύρο κείμενο των μαύρων της ευρωζώνης και του ΔΝΤ, το οποίο καταψηφίστηκε ενάντια σε θεούς και δαίμονες με ποσοστό 62%,
Η κυβέρνηση προτείνει να ενσωματωθεί το πακέτο των άγριων αντεργατικών αντιλαϊκών μέτρων στο ΠΛΑΙΣΙΟ ενός νέου τρίχρονου μνημονιακού προγράμματος με σκληρότατους όρους.
To προτεινόμενο ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δεν έχει γίνει ακόμη αποδεκτό από τους «εταίρους», που σημαίνει ότι μπορεί να χειροτερέψει. Το συνολικό ύψος των μέτρων πρέπει να αγγίζει τα 12,5-13 δισ. Πέρα από τη διάλυση και των ποιο στοιχειωδών δικαιωμάτων του κόσμου το μνημόνιο «εξασφαλίζει» τη συνέχιση της ύφεσης για απροσδιόριστο διάστημα.
Παραθέτουμε συγκριτικά τις σχετικές προβλέψεις των δύο κειμένων σε καίρια σημεία.
Το ΟΧΙ που φώναξε ο Ελληνικός λαός στις 5 Ιουλίου ήταν τόσο δυνατό πού ο ήχος του τύλιξε όλη την υδρόγειο αν κρίνουμε από τις αντιδράσεις πρωθυπουργών και κυβερνήσεων κρατών από το σύνολο του κόσμου και από το γεγονός ότι στο σύνολο των παγκόσμιων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης αποτελούσε για πολλές μέρες πρώτη είδηση και αντικείμενο χιλιάδων άρθρων και συνεντεύξεων. Ποια χαρακτηριστικά έχει αυτό το τρανταχτό και ιστορικής σημασίας ΟΧΙ?
Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, δύο μέρες μετά το περήφανο και συντριπτικό ΟΧΙ στις μαύρες προτάσεις ανασκολοπισμού της ελληνικής κοινωνίας που είχε κάνει ο ίδιος και όλοι οι θεσμοί της ΕΕ, αναρωτήθηκε:
«Θέλουμε να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτή η ετυμηγορία. Μου λένε πως δεν είναι ψήφος εναντίον του ευρώ και της Ευρώπης, και σίγουρα δεν είναι απόρριψη μίας πρότασης που δεν υπήρχε πλέον στο τραπέζι»
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ήρθε στην εξουσία τον Ιανουάριο χάρη στην υπόσχεσή του να σταματήσει να χορηγεί το οικονομικό «φάρμακο» που συρρίκνωσε την οικονομία της χώρας κατά ένα τέταρτο, αφάνισε περισσότερες από 1 εκατομμύριο θέσεις εργασίας και οδήγησε χιλιάδες Έλληνες κάτω από το όριο της φτώχειας. Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τη στήριξη των Ελλήνων που είχαν εξουθενωθεί από τα πέντε χρόνια της λιτότητας που επιβλήθηκε σε αντάλλαγμα για τα δάνεια που χρειάζονταν για να σωθεί η χώρα από τη χρεοκοπία και τη χρηματοοικονομική κατάρρευση.
Πρώτο: Το αποτέλεσμα της Κυριακής ήταν καθαρό, ήταν σαρωτικό και δεν επιδέχεται καμίας παρερμηνείας ως προς ένα τουλάχιστον σημείο του. Όποια κι αν ήταν η αφετηριακή βάση από την οποία ξεκίνησε ο κάθε ψηφοφόρος για να δηλώσει την άρνησή του στην υποταγή, στον εκβιασμό και στην τρομοκρατία, το αποτέλεσμα είναι σαφές και είναι τούτο:
Ο ελληνικός λαός απέρριψε με εκκωφαντικό τρόπο κάθε προσπάθεια να του κολλήσουν τη ρετσινιά ότι ψήφισε με όρους αποδοχής του ραγιαδισμού και της εθελοδουλείας. Το «σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω» με ό,τι μάσκα κι αν επιχείρησαν να το επιβάλουν οι ντόπιοι και οι ξένοι επικυρίαρχοι υπέστη συντριβή.
1. Ό,τι και να συμβεί τις αμέσως επόμενες, εξαιρετικά κρίσιμες ημέρες, η 5η Ιουλίου θα περάσει στην ιστορία σαν μια εκπληκτική νίκη του ελληνικού λαού, μεγαλύτερη κι απ’ την 25η Ιανουαρίου. Ένας μικρός λαός υπέστη πρωτοφανή οικονομική και ψυχολογική βία -κάτι σαν εικονικές εκτελέσεις και εικονικούς πνιγμούς ενός ολόκληρου έθνους- από το ενιαίο μέτωπο όλων των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων αυτού του πλανήτη.
Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος κατά γενική παραδοχή συνιστά έκπληξη. Οι πλείστοι ανέμεναν μικρή διαφορά ψήφων μεταξύ των δύο προτάσεων. Η ενορχηστρωμένη προβολή του «ΝΑΙ» από όλους τους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς και οι ουρές έξω από τις τράπεζες για την ανάληψη μικροποσών καθιστούσαν πολύ πιθανή την αποδοκιμασία της κυβέρνησης, η οποία δια στελεχών της προέβη σε μάλλον ανόητες κινήσεις επηρεασμού δημοσίων υπαλλήλων με άκρως αμφίβολο αποτέλεσμα.
Το συμπέρασμα που εξάγεται από το αποτέλεσμα είναι ότι οι Έλληνες κατά πλειοψηφία επέλεξαν την αβεβαιότητα από την καταστροφική βεβαιότητα.
[1]. Για πάνω από πέντε μήνες από την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ μια φαρσοκωμωδία με τραγικές συνέπειες σε βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού βρισκόταν σε εξέλιξη. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε ποτέ τολμήσει να θέσει θέμα εξόδου από την ΕΕ και την Ευρωζώνη ― γι’ αυτό άλλωστε και δεν τον εμπόδισαν οι ξένες και ντόπιες ελίτ ν’ ανεβεί στην εξουσία όπως είχαν κάθε δύναμη να κάνουν με τον ολοκληρωτικό έλεγχο που ασκούν στα μίντια κλπ–με προφανή σκοπό να αναβαπτιστούν οι πολιτικές της λιτότητας και των Μνημονίων σε μια «αριστερή» κολυμπήθρα. Η αναβάπτιση αυτή ήταν αναγκαία με δεδομένη την ανεπανόρθωτη φθορά ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που είχαν αναλάβει το βαρύ φορτίο όλα αυτά τα χρόνια να εκφράζουν μεν τα συμφέροντα των βολεμένων μέσα στην ΕΕ αλλά και κάποιων θυμάτων της παγκοσμιοποίησης στη μεσαία τάξη και τους μικροαστούς.
