Οι ρακέτες του τένις

Του Δημήτρη Μαγριπλή*

– Θα σε σώσω, μου είπε με αποφασιστικότητα.

Σιώπησα. Απλά τον κοίταγα στα μάτια και απορούσα για το πώς.

– Χρωστάω πολλά, του αντέτεινα.

– Θα σε σώσω, επανέλαβε και άφησε το καπέλο του στην κρεμάστρα. Πέρασε στο καθιστικό και προτίμησε την πολυθρόνα μου. Ενοχλήθηκα κάπως, αλλά δεν είχα περιθώρια για παραξενιές. Ο άνθρωπος ήρθε για να με σώσει. Άμα δεν μου άρεσε, μπορούσα να μην του ανοίξω την πόρτα. Τώρα είναι αργά. Ήρθε κάθισε και έβγαλε χαρτί και μολύβι.

– Λοιπόν, έχουμε ένα στεγαστικό, ένα δάνειο για αυτοκίνητο, μία κάρτα καταναλωτική κι ένα χρέος στον Τόλη. Σύνολο 200.000 ευρώ.

Συνέχεια →

Ο στόχος

Του Δημήτρη Γ. Μαγριπλή*

Τον είδα πίσω από τα βάτα. Παραφυλούσε. Στο πρόσωπό του ήταν χαραγμένη η αποφασιστικότητα και στα χέρια του μια κοντόκανη καραμπίνα. Ντυμένος με στολή παραλλαγής, ζωσμένος φυσιγγιοθήκες, περίμενε. Τι άραγε;

Τα ενδιαφέροντα τετράποδα, για στιφάδο, αποτελούν πλέον εικόνα σε παιδικά παραμύθια. Επίσης τα πετούμενα, εκτός από τις καρακάξες, δεν νομίζω ότι αποτελούν στόχο. Άγρια δεν έχουμε στην περιοχή. Οι κότες και γενικά τα πουλερικά είναι οικόσιτα και φυσικά αν κάποιος αποφασίσει να παρανομήσει δεν κάθεται την αυγή …

Κρύφτηκα και τον παρατηρούσα. Απόλυτα προσηλωμένος στην ποριά κατά τη θάλασσα. Σχεδόν ακίνητος, παρά την υγρασία που σε περόνιαζε.

Συνέχεια →

Παρίσι 2015: Το σύνορο πέφτει, οι «νεοβάρβαροι» εφορμούν

Του Δημήτρη Μπελαντή

Η Ευρώπη έζησε τους Δίδυμους Πύργους της, σε μια έκταση πολύ σημαντικότερη από τα χτυπήματα της Αλ Κάιντα στην Μαδρίτη και το Λονδίνο το 2004. Η 14η Νοεμβρίου 2015 ήταν μια ιστορική ημέρα. Ιδίως, το Παρίσι, η μητρόπολη των αξιών της δυτικής Ευρώπης και της Δύσης συνολικότερα, η πόλη των Φώτων, της μάθησης, του φιλελευθερισμού, της διανοητικής και ερωτικής ελευθερίας, της διανοητικής ανοχής και της διανοητικής πρόκλησης, η πόλη της Libération και του Charlie Hebdo, ήταν η πόλη που δέχτηκε το πλήγμα. Όλη η πόλη αυτή έχει υπάρξει ένα κεντρικό Σημαίνον για τον Διαφωτισμό και για την όποια φιλελεύθερη συνέχισή του στην ύστερη νεοτερικότητα και την μετανεοτερικότητα.

Συνέχεια →

Πόλεμος πολιτισμών; Αν ναι, για τί;

Του Νικήτα Χιωτίνη*

Επιτρέψτε μου ως μη ειδικός διεθνολόγος και γεωπολιτικός επιστήμων, αλλά ως  πολίτης που θέλει να βλέπει τα πράγματα χρησιμοποιώντας την απλή λογική, να αναφερθώ στις τελευταίες τρομοκρατικές ενέργειες στο Παρίσι. Θεωρείστε το κείμενο αυτό ως διατύπωση ερωτημάτων, παρά τις όποιες προσωπικές απόψεις παρεισφρήσουν, ερωτημάτων που  νομίζω όλοι θέτουμε ή πρέπει να θέσουμε.

Πρώτ’ απ’ όλα, όσοι διαβάζαμε τα παλιά καλά αστυνομικά μυθιστορήματα, που κατ’ ουσίαν ήταν αφηγήματα εγκλημάτων και έτσι εμβάθυναν σε αυτά ως προς τις αιτίες τους και τις συνέπειές τους, μάθαμε πως το προφανές δεν φανέρωνε ποτέ αμέσως   την αιτία, πολλές μάλιστα φορές ευφυώς έκρυβε και το δράση. Όταν λέμε   δράστη, εννοούμε τόσο τον αυτουργό του εγκλήματος, όσο και αυτόν που όπλισε τον αυτουργό -και έτσι στην περίπτωση αυτή το έγκλημα που διέπραττε ήταν διπλό.

Συνέχεια →

Η επιστήμη ως… ποντιακό ανέκδοτο

Του Βασίλη Ξυδιά

Είναι επιστημονική, λέει, η διάκριση μεταξύ γενοκτονίας και εθνοκάθαρσης. Εννοείται! Τόσο επιστημονική όσο ήταν και η διάκριση μεταξύ τρόικας και «θεσμών», «παλαιού» που φεύγει και «νέου» που έρχεται κ.ο.κ.! Το υπονόησε ο Όργουελ πως η Νέα Γλώσσα θα ήταν αριστερής κοπής, αλλά εμείς δεν τον πήραμε στα σοβαρά. Έτσι το κατάπιαμε κι αυτή τη φορά, αμάσητο: άλλο γενοκτονία, άλλο εθνοκάθαρση!

Η κοινή λογική λέει πως δεν μπορεί να υπάρξει εθνοκάθαρση χωρίς κάποια μορφή γενοκτονίας. Πως δεν είναι νοητό το ξεκαθάρισμα μιας περιοχής από τον επί χιλιετίες αυτόχθονα πληθυσμό (=εθνοκάθαρση) χωρίς τη συστηματική, με βίαια ως επί το πλείστον μέσα, εξόντωση ολόκληρου αυτού του πληθυσμού ή τμήματός του (=γενοκτονία).

Συνέχεια →

«Συμφωνία» της ευρω-Διάσκεψης Κορυφής για την Ελλάδα [12-7-2015]

Σχολιασμένη από τον Γιάνη Βαρουφάκη

Η δήλωση κορυφής για το ευρώ (ή όροι της παράδοσης στην Ελλάδα – όπως θα περάσει στην ιστορία) Επομένως, σχολιασμένη από τον υποφαινόμενο. Το αρχικό κείμενο είναι ανέγγιχτη με σημειώσεις μου περιορίζεται σε αγκύλες (και σε κόκκινο-Σημείωση από τΜτΒ: μαύρο-μπόλντ στο κειμενο εδώ). Διαβάστε και κλαίω … [Για ένα PDF αντίγραφο κάντε κλικ εδώ .]

Ευρώ Σύνοδο Κορυφής Δήλωση Βρυξέλλες, 12 του Ιουλίου του 2015

H σύνοδος κορυφής για το ευρώ τονίζει την κρίσιμη ανάγκη να οικοδομηθεί εκ νέου σχέση εμπιστοσύνης με τις ελληνικές αρχές [δηλαδή η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να επιβάλει νέα αυστηρή λιτότητα που θα κατευθύνεται στους πιο αδύναμους Έλληνες που έχουν ήδη υποφέρει πάρα πολύ] ως προαπαιτούμενο για πιθανή μελλοντική συμφωνία σχετικά με νέο πρόγραμμα του ΕΜΣ [δηλάδή ένα νέο δάνειο].  Στο πλαίσιο αυτό έχει βασική σημασία η ανάληψη ιδίας ευθύνης από τις ελληνικές αρχές [η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να υπογράψει διακήρυξη αυτομόλησης στη “λογική” της Τρόικα], τις δε δεσμεύσεις πολιτικής πρέπει να ακολουθήσει η επιτυχής υλοποίησή τους.

Συνέχεια →

Ο κανιβαλισμός των «εταίρων»…

Του παπα Ηλία Υφαντή*

Στο Πανεπιστήμιο, αστειευόμενοι, πειράζαμε  τους μαύρους συμφοιτητές μας, λέγοντάς τους «κανιβάλους». Κι εκείνοι μας αποκρίνονταν: «Εμείς τρώγαμε τους ανθρώπους, γιατί πεινούσαμε, ενώ εσείς οι λευκοί σκοτώνετε από διαστροφή θανατολαγνείας». Γεγονός, που επαληθεύεται και στη διαχρονική, αλλά ιδιαίτερα στην τωρινή συγκυρία της κατάμαυρης των λευκών ιστορίας. Που σημαίνει ότι κανιβαλισμός, πέρα απ’ την κυριολεκτική ανθρωποφαγία, είναι πολύ περισσότερο η γενοκτονία ολάκερων λαών, στο βωμό της οικονομικής  και της κυριαρχικής βουλιμίας. Με πάμπολλα βέβαια παραδείγματα, αλλά με ιδιαίτερα χαρακτηριστικό, στην τωρινή συγκυρία, την περίπτωση μας. Κατά την οποία μας έχουν επιλέξει, προκειμένου να μας εξοντώσουν ως λαό  και να υποδουλώσουν την πατρίδα μας στα σκοτεινά και σατανικά σχέδιά τους.

Συνέχεια →

Αίματα και ρεύματα

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα
 

Αντικρίζει η βροχερή μέρα

νεανικά αίματα της άλλης όχθης

που ρέουν ανήμπορα

σε πεζόδρομο πάλι σκιερό.

Συνέχεια →

Δεν κρυβόμουν από κανέναν!

Του Γιώργου Κιμούλη

«Αγαπητοί μου φίλοι,

Mετά από αυτήν την προσπάθεια  «δημόσιου εξευτελισμού» μου, που δεν αποκλείεται να έδωσε χαρά σε αρκετούς,  αναγκάζομαι με τη σειρά μου να  δώσω κι εγώ μία  απάντηση.

Οι κατασταλτικές δυνάμεις δεν εμποδίζουν πλέον τους ανθρώπους να εκφραστούν,  αλλά αντιθέτως τους αναγκάζουν να εκφράζονται. Παρόλο που είναι αναξιοπρεπές, να μιλάς για τον εαυτό σου, πιστεύω πως πρέπει να το κάνω, γιατί και η προβοκάτσια έχει τα όρια της.

Συνέχεια →